Fufu
want dat wilde iemand weten.
Hierboven Fufu bakbanaan.
Bij de betere en breed georiënteerde Turk kan je diverse soorten krijgen.
Fufu is pap.
West Afrika.
Maïs, gierst, yam, cassave, bakbanaan...
Nou ja, pap... Je hebt twee scholen; pap, en nog dikker = ballen waar je stukjes afbreekt en die door de saus haalt.
Dat schreef ik al laatst.
Ballen zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Heerlijk!
Kijk, je kan natuurlijk met die gierst of zo aan de slag gaan, maar met dat meel zoals in dat pak hierboven is dat een stuk simpeler. En het smaakt prima ook.
Volg de aanwijzingen op het pak, maar trap niet in dat "Laat koud worden".
Dat is als je met je vingers eet, wat wel lekker is an sich, maar koude fufu pap is erg vies.
Bedenk dat als je de pap aan het koken bent, dat het dan, al garend, in ene heel erg dik wordt.
Dan kan je twee dingen doen.
Mooi zo, we maken ballen. Of Water erbij want we maken pap.
Fufu is vergelijkbaar met polenta en met funchi. Polenta kennen jullie, funchi zie hier.
Maar ja, polenta en funchi, dat is met maïs.
Fufu kan van alles zijn...
Fufu gerookte haring, lente-ui, jalapeño.
Heerlijk...
We gingen trouwens fufu bakkeljauw maken.
Afro-Surisch.
En dat lijkt natuurlijk wel erg op polenta met bacalao, Zuid-Italië, vrijdags avonds op het kerkplein, La polenta con il baccalà
Zie hier maar ze hebben het daar ook over kastanje-polenta.
