Dat wordt weer Vanallusennogwat vandaag...

Het is net als met mijn werk als freelancer, althans vroeger dan: rennen of stilstaan. Ik bedoel: wat de mail die ik hier krijg betreft. Dat is nu rennen.
(En mijn werk als freelancer is nu, de Heere zei gepreezen, enkel en alleen nog maar rennen. Nog jaaren... Tsja, daar kan je je moeilijk over beklagen, toch? Niet dan! Ja toch?!)
Maar goed.



Ham uit Luxemburg. Ook uit het stroomgebied van de Sûre, net als die ham uit Namen, maar dan in Luxemburg. Google op Bourscheid Plage en je ziet het riviertje.
Heel erg lekkere ham, en volkomen onvergelijkbaar met die (donkerdere) Waalse ham.

Uhh, dat brengt me op Bündnerfleisch, wat AH in ene blijkt te verkopen! Prima kwaliteit hoor, maar ja, dat mag dan ook wel voor € 52,80 / kilo. Berggedroogd rundvlees, beetje faisandé, "adelijk" van smaak.
Bündner komt van het kanton Graubünden, in het Frans Grisons en vandaar dus Viande des Grisons.
Weer wat geleerd.



Nog een verlate foto uit Luxemburg stad. Het oorlogsmonument. Mooie kont trouwens. Zelfs die jeugd-deuk ontbreekt niet. Maar dat begin van die dijen-voorkant zit veel te hoog.

Gisteren.
Pasta, balkebrei, forsch sjalot.
Vergeten foto's te maken.
Kook orecchiette, afgieten, koudspoelen, olijfolie erdoor.
Olijfolie, zeer forsch sjalot dus, ff sudderen, heet water, water goed wegkoken, vuur weer laag, knof en wat lombok.
Laurier, gebroken piment...
Balkebrei plakken (door bloem gehaald) erin bakken aan twee kanten, forsch rode wijn erbij, aan de kook: balkebrei prakken. Saus van sudderen met wat kruidenbouillonblokje.
Pasta erin opwarmen.
Proeven op p/z.
Een "geen gelul" eten.

Huhh? Dat je hier geen balkebrei krijgen kan? Dan neem je bloedworst. In Albi (Toulouse Lautrec!) serveren ze die saus met aubergine erin bij entrecôte...



Vergis je niet in die orecchiette trouwens. Die moeten super lang koken...

O ja, die Luns biografie. Interessant hoor, als je althans van mijn leeftijd bent.
Op pagina 207 (en nog zeer dikwijls daarna) komt de toenmalige -1958- Franse minister van buitenlandse zaken ter sprake, Couve de Murville. Kijk. Mijn vader had een fabriek, en die fabriek had een bij-vestiging vlakbij Parijs en de directeur daarvan was een aardige vent, super rijk en die dat werk deed om niet van verveling dood te gaan. Die woonde ergens west van Parijs, in zo'n soort Wassenaar maar dan nóg sjieker. En daar werd ik, voor m'n Frans, op ik meen 15 jarige leeftijd een tijdje geparkeerd. Kamer met bloemetjesbehang op de muren, plafond, deuren, en identiek tapijt. Maar aardige mensen verder hoor. Theedrinken in de tuin. De buren zaten dan aan de champagne. Couve de Murville.
Volgens mij hep ik dit al eens verteld...



Over gedroogd vlees gesproken. Dit gedroogd struisvogelvlees kocht ik in Luxemburg. Mwahh..

Vanavond iets verzinnen met doperwten (die ik in uitbundig aantal als koolhydraat eet), erg mooie aan de plant gerijpte kerstomaatjes (oven?!) en ei.
Morgen Groningen en dan 's avonds wat kerrie-experimenteren met die rare doerian achtige vrucht, katahar.
Overmorgen gerookte garnalen uit Mali, met paprika'tjes en rijst, en dan nog ?kaas over ?kriel en gestoofde kleine hele sjalotjes. Port-gembersaus?

Uhh, die hot lime pickle van inkoop dinsdag is ongelofelijk lekker.



Dit zijn kleine, tweehaps patés au Riesling uit Luxemburg. Geen geamputeerde enge amfibiënogen dus.
Ongelofelijk lekker. Die sturen onze worstebroodjes (ik spreek natuurlijk helemaal niet van saucijzebroodjes, Bah!) in het riet, met ook nog die fraaie Belgische worstebroodjes erbij. Zo.

Nog niet gepubliceerd recept nu, want het is donderdag.
Nog een fajitas [fachIEtas], longhaas-stukjes, marinade.
Zie voor de eerste precies een week geleden en voor de derde over precies een week.
1/3 liter pils, 125 cc raapzaadolie, een wit ui'tje in dunne schijfjes.
Meng goed.
Voeg naar smaak een scheut citroensap toe, flink wat geperste knof, meng goed en laat een kwartier staan.
Meng weer, goed opkloppend en er lucht doorheen slaand.
Breng op smaak met Worcestershire, ietsje cayennepoeder (er komen nog pepers aan).
Verder wat komijnzaad (fijngewreven en dan direct erdoor).
Als het goed is gaan er nu enkele "chiles de arbol" doorheen, "pepers van boom".
Een soort vrij dunne vrij lange gedroogde rode pepers. Ook wel Boliviaanse of Pequin.
Zonder zaad en zaadlijsten, en fijngehakt.
"Breng op smaak met versgemalen zwarte peper" zegt het recept, hahaha!
(Uhh, de combinatie van rode en zwarte peper is een uitstekende hoor!)
Maar goed. Meng goed, laat ff staan en marineer er dan de stukkies longhaas in.



Uhh, stukkies longhaas?
Jawel. Longhaas is de lekkerste bief, maar de moeilijkst uitsnijbare.
Dat leidt in gebruikerslanden (Mexico!) automatisch tot veel recepten voor kleine stukkies. Minder snij-gedoe.

Maar goed. Al die mail nu eindelijk.
L.: Je "Van den vos Reynaerde" bijdrage is meer dan welkom, maar ik moet die ergens, als ik het oneerbiedig zeggen mag, "in kunnen steken". Misschien in een post over Teil Uilenspiegel en/of Damme. Ik vind die twee zaken, om uiterst onduidelijke redenen, dat wel, verwant.
En welk verhaal van de twee was het ook weer waarvan een diep in Duitsland verwant bestaat? Dat moet ik allemaal nog nazoeken...

En trouwens: ik zag Il Postino. Uhh, die moet ik nog eens opnieuw zien. Misschien vanavond...



Maar mooi toch? Links "Pablo Neruda", rechts Il Postino.

Recept.
Eindelijk.
Krabsalade met appel
Maak een salade van krab en appel; haal de stukjes appel direct na het snijden door wat citroensap.
Serveer met cocktailsaus.
Maar je kan het ook aanmaken met een mayo die je extra dun houdt.
Dat heb ik ooit gemaakt in de buurt van Bordeaux, op een chateau'tje, stone drunk. Maar goed, men vond het heerlijk...

PJ over De Beurs nu.
In Huis "De Beurs" heb ik jarenlang op woensdagavond met mijn koor EELSK gerepeteerd.
Ook hadden/hebben we er vaak onze "EELSK-café's". Soms beneden in het café zelf, soms op de eerste verdieping, een enkele keer helemaal boven.
Puf, puf, puf al die trappen op.
Heel vroeger ging je altijd naar bioscoop De Beurs als er weer zo'n Mike Hammer knok-film draaide.
Met die Franse acteur met z'n pokdalige gezicht, altijd winnaar van alle gevechten.
Hoe heette die nog maar weer?
De Beurs heeft een mooie web-site met o.a. prachtige panorama-opnames van het café, alle zalen, de overloop en héél interessant óók van de grote kelder waar je normaal gesproken nooit komt.
Zit onder de oude bioscoop, de grote zaal op de tweede verdieping zit dan weer óp die bioscoop.
Denk aan een U-profiel, maar dan liggend.



Je bedoelt Belmondo, neem ik aan...

In 1885 werd in De Beurs de SDB opgericht, voorloper van de Pvda.
Om dit te gedenken werd in 1985 een gedenksteen onthuld, gemaakt door Henri de Wolf.
Veel mensen lopen er zo aan voorbij zonder dat het ze opvalt, hij zit in de zijgevel van De Beurs aan de Folkingestraatkant.
Er was een comité van aanbeveling waarin o.a. Sake van der Ploeg (oud-vakbondsman, leidde bij melkfabriek De Ommelanden aan de Frieschestraatweg één van de langst-durende stakingen van Nederland), verder Wim Hendriksen (oud-wethouder, later burgemeester van Sliedrecht), Sicco Mansholt en één van mijn (politieke) vrienden Walter de Geus.
Ter ere van de onthulling was er een diner in De Beurs en ik had de grote eer om samen met die kopstukken aan het diner te mogen aanzitten.

Je hep 't wel erg goed verborgen gehouden dat je zo links bent...
Maar prima hoor!



Henri de Wolf (Hannibal voor straatvrienden) was een goede vriend van mij, hij is helaas véél te vroeg overleden.
Sinds zijn dood is voor mij de stad Groningen een stuk leger geworden.
Heb ook samen met hem een aantal jaren het maandblad (van de PSP) "De Socialist"in elkaar gezet.
Hij was de oprichter van Forma Aktua, dat bestaat nog steeds. (In de Nieuwstad, schuin ertegenover staat de Bevrijdingsvlag, ook een ontwerp van Henri.)

Dat verhaal over de restauratie [van de gevel van De Beurs] kende ik niet.
Ga er deze week een exemplaar halen [nee: inkijken].
Dank voor de tip.

PJ, ik kan op dit moment je afbeeldingen nog niet zinvol kwijt. Maar dat komt nog wel.



Boekweit noedels

Meer mail. Van C3.
Uhh, C., je bent de derde C. hier, dus, tsja, "C3"...
Dag Maarten,
Mijn waardering voor je blogs: de wereld van onder meer de politiek, de literatuur, de beeldende kunst en het culinair genot lopen er onopgemerkt in elkaar over, hier en daar aangevuld met geografische weetjes. Ik voeg je dan ook onder mijn 'Favorieten'.
Interessant je mailverkeer met PJ.

Laat me niet zo blozen, en ja, dat mailverkeer met PJ; dat gaat op en af. Maar wel altijd interessant, 100% zeker...
Ennuh, dank voor je appreciatie, maar ik denk eigenlijk dat het niet zozeer "goed zijn" is als auteur, alswel "open staan" voor vanalles, als een kind zeg maar. Uhh, zoveel mogelijk als een kind openstaan, wat natuurlijk niet helemaal lukt. Nee, als dat zou lukken dan zou je ook weer die gedichten kunnen schrijven die je toen schreef. "Om tranen om tranen om jou"



Bijgevoegd een foto van een olieverfschilderijtje dat ik onlangs kocht.
Het betreft een zomers tafereel op Montmartre, een klimmend straatje, maar dan zonder de gebruikelijke kitsch van Place-du-Têtre. Het is een doekje van 25 cm x 47 cm. X heeft het op deskundige wijze fraai ingelijst. Het hangt nu in onze keuken: iedere keer geniet ik van de compositie, de kleuren en de losse toets, waarin het is geschilderd. De kleding van de afgebeelde dames verraden de jaren '60.
Welnu, dat blijkt inderdaad het geval: de schilder heb ik immers inmiddels opgespoord: hier (alle links hier in een nieuw venster).
Jan Schaeffer is 88 jaar en woont en werkt in Dordrecht. De karakteristieken van zijn geschilderde stadstaferelen, zoals beschreven op zijn website, zijn alle van toepassing op mijn opgeduikelde straatje.

Werkelijk erg mooi! Schurk!

Uhh, rest van de mail morgen of zo...

Nou ja,

enkele mededelingen vandaag.

Eerst een correctie.
Zag dus 4 Months 3 weeks 2 days en schreef "herinnerde me niks", maar dat is turruggukoohmuh.
Plunk plunk plunk rommelde de film voort...
Maar die geeft toch een beetje de indruk, neem me niet kwalijk, dat het niet zó ontzettend erg was daar (voor alle duidelijkheid: voor mensen die zich zo gedroegen als die dames van die film).

Maar ja, je leert wel "het systeem" kennen. Griezelig.

Zag overigens in de Lunst biografie een foto van hem met Ceaucescu, of hoe schrijf je dat. Hij tekende er een Cultureel Verdrag, gohh...

Karel van het Reve schreef ooit dat het Roemeens op hem geen serieuze indruk maakte. "Theater is teatrul". Maar kijk, "ul" is een suffix, en wel voor het lidwoord. Teatrul = theater het...



Kaas op de markt in Luxemburg Stad. Sjiek, die proef-dingetjes...

Die Tiroler Bergkäse kocht ik ooit in Leer. Heel erg lekker.

Recept
Koya tofu, gedroogde tofu
Drie blokjes per persoon nemen.
Leg de stukjes Koya tofu in een ondiepe schaal.
Giet flink water van een graad of 80 in de schaal.
Draai het spul direct, draai na een halve minuut, draai na een minuut en draai na twee en een halve minuut. Laat nu drie minuten weken.
Draai de blokjes en week vijf minuten (en controleer of er genoeg water in de schaal is; bijvullen moet vermeden worden maar de eerste keer is het meestal nodig; de Koya neemt meer water op dan verwacht); de blokjes zijn nu "opgeblazen".
Spoel de Koya door en door koud, zie de volgende regel.
Leg een blokje in de handpalm en druk er met de andere handpalm het water uit.
Leg in schoon water en ga verder met de andere blokjes.



Als de blokjes weer water hebben opgenomen ze weer uitknijpen en daarmee doorgaan tot er alleen nog maar schoon water uit de blokjes komt (kijk tussen de handpalmen; het duurt nogal lang; hou vol).
Knijp de blokjes tenslotte nog een keer erg goed uit, laat uitlekken en gebruik als gewone tofu.
Het lijkt, pardon, het ís veel werk, maar hou er rekening mee dat Japanners enorm zeurderig zijn wat eten betreft; het moet altijd precies zus en precies zo.
Het eindproduct wordt gebruikt als ware het tofu. Persoonlijk vind ik het een goed idee om de koya uit te knijpen, klein te snijden en dan aan een vrij dunne saus toe te voegen, zodat die saus wordt opgenomen in de stukjes.



Portugees restaurant in Luxemburg stad, waar ik die zoutevis, bacalhao, at.
Wijn is Vinho verde. Dat bekent "jonge wijn", en zo heb je dan ook vinho verde tinto (rode) en v v branco (witte). De rode kan niet worden gebotteld, net zo min als de vergelijkbare Baskische Txakolis. Gebeurt wel maar trap er niet in.
De rode wordt vanuit enorme vaten vanachter de tap in karaffen geserveerd. Heerlijk! Vooral bij zoutevis...

O ja, dat vergat ik nog. Aangaande die Arretje's Cake.
Ik maakte dat jaaaaaren geleden voor pleegkinderen. De oudste was 12 toen ze weer naar d'r moeder verhuisde. 10 jaar later was ze bij me gelogeerd. Supermarkt, inkopen. Ik legde de Arretje's Cake ingrediënten bij mekaar, aan het eind van de boodschappen. Ze keek en kreeg in ene een boei! En keek naar me...



Tiroler komijnworst op de markt in Luxemburg.
Niet tot me door gedrongen, want dan zou ik het gekocht hebben.
Veel Tiroler spul trouwens daar op de markt...

Vrouwen bloot,

handel dood.

Aan die middenstandersuitdrukking dacht ik vandaag.

Die leerde ik toen ik als student klussies deed bij een antiquair in Utrecht.
Naast die antiquair zat een handelaar in Perziesche (schrijf je dat zo?) tapijten en die werd vaak op de hak genomen. Was ie z'n winkel aan het herinrichten, met zo'n loodzwaar tapijt een ladder op, stond die antiquair buiten, en als die vent boven op z'n ladder stond dan gaf die antiquair achter z'n rug een seintje naar mij. En dan liet ik de telefoon van die Pers overgaan. Die kwam dan vloekend en tierend die ladder af, en als die vlakbij z'n telefoon was (seintje) dan stopte het bellen.
Enzovoorts, tot die antiquair dubbel van het lachen op het trottoir stond.



Dit kocht ik in Groningen vandaag. Super wow.

Informeerde ook naar Dengdeng. Nee, dat was ondertussen verboden. Jammer hoor... Heel dunne plakjes karbouwvlees die, ingewreven met sambal, te drogen gehangen worden. Tsja...

GodGod, wie zit er op te wachten hier (alle links hier in een nieuw venster).

Kocht in Groningen onder andere heel kleine sjalotjes, die ik heel! ga stoven.

Recept
Kouseband met taugé, Surinaams, oei, spruitgroenten...
Blancheer kouseband-stukjes (of stukjes sperzieboon), en -apart en heel kort- tauge.
Bak in pinda-olie wat ui en knoflook.
Kruiden met laos en wat garam masala (kerrie zonder koenjit zeg maar; Surinaamse toko).
Wat sambal erbij en even doorroeren.
Kokosmelk of in water opgeloste santen erbij, aan de kook laten komen en iets laten indikken.
De groenten erin opwarmen en proeven op peper en zout.



Namen.

De binnenplaats waar die tiepe, die zag dat ik de vergelijkbare maar minder mooie binnenplaats van het Huis van de Poëzie ernaast fotografeerde, me naar binnen noodde. Dat overkwam me meerdere malen in Namen. Je staat te fotograferen, je wordt aangesproken in het Frans, waar je vandaan komt, ze gaan dan ongelofelijk hun (povere) best doen om Vlaams te spreken (maar applaus!) en nodigen je uit voor dit en dat.
Heeft niks met Vlaams of Nederland te maken, enkel met "interesse van buiten".
En Namen is dat waard!
Trein vanuit Maastricht, Hotel de Flandres t.o. station, VVV vlakbij.



Namen...

Cultuur nu, maar gelukkig ook nog wat anders, tsjee, sorry.
Boijmans, Condo, Mental States hier. Goh! Interessant! Grensverleggend!
Catharijneconvent, "Verborgen verhalen":
Warning: mysqli_connect() [function.mysqli-connect]: (HY000/2003): Can't connect to MySQL server on '192.168.19.3' (113) in /var/www/webtank_live/webtank_files/class/db_mysqli.class.inc on line 42
No database connection.
Corbijn in Foam hier. Kwaakkwaakschreeuwschreeuw...
De kracht van vlas hier



Namen...

Zag Gorillas in the mist. Goede documentaire, heel speciaal, je moet maar willen zo te leven.... maar mooi hoor.

Zag ook 4 Months 3 weeks 2 days of een soortgelijke titel. Roemenië, Ceaucescu (die tot groot genoegen van mijn Oost Duitse vriendin vermoord werd, dat was Nieuwjaar 1999 of zo, we waren in Lissabon). Uhh, herinner me weinig, dus dat was niet echt de moeite waard.

Ik weet niet of ik al meldde dat ik laatst Umeboshi verwierf. Gepekelde Japanse pruimen. Ongelofelijk lekker bijgerecht...

Vanallus maar weerus

Wijnquiz.
Op welke twee wijnen staat een varken op het etiket?
En wat is het verschil tussen die varkens?
En welke wijn is de beste?

Niet zo makkelijk, vooral ook omdat tegenwoordig een hardstenen boogje op de Porca de Murça staat, ipv een varken.
En dat Portugese varken is een prehistorisch of althans erg oud beeld van een min of meer gedomesticeerde zeug, zie de deuk in de snuit tussen ogen en neusgaten (hier; kopie natuurlijk; alle links hier in een nieuw venster), en dat Franse is een everzwijn.
En de Portugese is voluit de beste. Jumbo. Ook witte.



Gisteren
Octopus, visfond, zoete ui, naan. Niks voor Wilders lijkt me.
Visfond wat inkoken met witte wijn.
Schoongespoelde octopus zonder lijf en bek in separate poten gesneden, dikkere delen poten in stukjes in de bouillon, half gaar koken.
Onderwijl zoete ui in olijfolie met wat visbouillonblokje stoven. Ook even wat water erbij, wegkoken, doorstoven.



Uh, dit was een klein octopusje (een pond dus schoon 400 gram dus gekookt 250) dus dat hoeft niet gehamerd te worden om het mals te maken of eerst diepgevroren of in kokend water gegooid, afgieten, koudspoelen, weer kokend water en nog eens, dat soort gedoe. Uhh, een zigeunerinnetje wat ik in Spanje als hulp in de keuken had kookte octopus in een goed lucht leeggeknepen en dichtgebonden plastic weggooitasje. Dat gaat ook goed, alleen moet je zorgen dat je de bedrukking aan de buitenkant hebt, want anders staat die afgedrukt op de octopus.



Maar goed.
Ook de middeldikke delen in stukjes erbij en als die bijna gaar zijn de -verder ongesneden- dunne uiteinden.
Afgieten (vocht bewaren voor later!!!), koudspoelen.
Schone pan, olijfolie en ietsje boter, bak de octopus, goed roerend.
Knof... proef op p/z. Gebruik als zout wat visblokje of wat fish sauce, en als hot wat piripiri of masa de pimentão (Portugese sambal).
Serveer de octopus met de ui, en met de naan natuurlijk.



Keek vandaag nog maar eens even naar mijn concurrenten (Woehahahahaha!!!!!!), NRC Next kookblog en Foodlog.

NRC eerst. Lijst van meest gebruikte ingrediënten op het blog. Nummer 1: Aardappel! Waaw!! Daarna eieren, dan tomaten, dan brood en dan kip. Jezus, ik piste van de spanning in m'n broek...

Foodlog. "Ontdekking van de maand". Oesterzwammen! Gristus, nou schijt ik er ook nog in...
Maar ja, die tiepo die woont in Den Belgjiek, de bierbellenblazer...

Kijk, ik schrijf hier over kruisdisteloesterzwam, dat is een culinaire ontdekking, of ik geef een aardig recept voor oesterzwam (met spekjes en rode lombok), maar zonder ook maar enige blazende! poefpoef! hijghijg! kwaakkwaak! pretentie natuurlijk...



Wat ik schrijf is interessant, of ten minste geen oud gelul of gekwaak.
Hierboven Bouneschlupp, Luxemburgs.
Erg lekker. Met snijbonensepjes ("Romabonen" heet dat in dit Nederlands gastronomisch Marsoppervlak) of haricots verts, aardappelstukjes in aardappelsoep, erg mooie kwaliteit gerookte knak, en super heet. Vandaar die brede rand van die kom, die vrij haaks (wat je niet kan zien) op de kom zelf staat. Daar ligt het wat over heen en is daar wat afgekoeld en daar begin je dus eten.

Kocht, zoals ik meen ik al aankondigde, nagelkaas als borrelhapje. Kon nog net op tijd roepen "Friese!". Leidse, dat is met ook komijn. Bah. Maar deze is perfect.

(Ik verzamel zowel oude als nieuwe prentbriefkaarten. Mooie Franse van een jaar of 20 geleden. Links Ayatollah Khomeini (u voelt hoe ik erop kwam), recht niks. Onder links staat "L'Ayatollah", rechts "La y'a pas Tollah" hahahahaha. Links "De Ayatollah", maar eventueel ook "Daar is Tollah", en rechts "Daar is geen Tollah" hahahahaha!)

(Jammer dat Wilders geen subtiliteiten begrijpt trouwens...)



Namen, restaurant De Hond Clown

Recept
Koteletten met wijn en kaas, Vinbräserade kalaskotletter, Scandinavië
Gebruik hals- of schouderkarbonade.
Maak een mengsel van gehakte peterselie, paneermeel en sterk smakende geraspte kaas, in volume een op een op twee, met geperste knoflook naar smaak erdoor, en zoveel olie als noodzakelijk is om het smeuïg te maken.
Laat het mengsel enkele uren op een koele plek staan.
Peper en zout koteletten en leg ze in een redelijk hoge ingevette ovenschotel (niet op elkaar).
Leg een flinke klodder van het mengsel op elke kotelet en giet rode wijn rond de koteletten; de koteletten moeten net niet van boven bedekt zijn met wijn.
Bak vrij onderin de oven, op 200 graden, een klein half uur.
Serveer bijvoorbeeld met rijst en mais.



Restaurant Place d'Armes, Luxemburg

Goed. Was in Stad wegens een afspraak. Was -natuurlijk- in De Beurs. Las daar een mooi verhaal over de tent in dezelfde klapper of hoe zeg je dat als De Kaart. Mooi. Zei dat tegen C., hoofd bediening. Bracht hij mij nog een ander verhaal, over de restauratie van de gevel, -ook- van zijn hand. Mooi.

Maaruhh, nu wat de kaart betreft.
Bij de desserts staat "Arretjescake (Gronings)". Schande! Dat is "Arretje's Cake"! De Cake van Arretje, kleine Arno. Dat is een stripfiguur van de NOF, Nederlandse Olie Fabriek in Delft. Arretje Nof! Dus dat is helemaal ook niet "Gronings"!

Trouwens ze serveren het met vanilleijs. Nou, ik deed het met abrikozen-yoghurtijs!



Portugese kroeg in Luxemburg stad

Arretje's Cake
Laat in een scheut melk, tegen de kook aan, een vanillestokje trekken, in de lengte doorgesneden en ook dwars een keer.
Roer af en toe om. Haal de stokjes uit de melk.
Smelt in de melk 125 gram bittere chocolade.
Haal van het vuur en werk er 200 gram witte basterdsuiker door.
Roer regelmatig om, tot de suiker is opgelost.
Smelt 200 gram boter op laag vuur.
Brokkel een rol Maria-koekjes.
Klop drie eieren goed los.
Klop de eieren door de boter en laat goed warm worden (salmonella!) au bain-Marie.
Roer het chocoladespul, van het vuur af, enigszins koel.
Meng alles en stort in een met boter ingekwastte cakevorm.
Laat goed koelen.
Snij de cake los van de wand van de vorm, stort (eventueel de vorm even omgekeerd onder de warme kraan houden) en snij in plakken.
Serveer met slagroom.
Eventueel kunnen er ook in rum geweekte rozijnen door.



Place Guillaume II, Luxemburg

Zei ik dat al, dat ik in Stad moest zijn voor een afspraak?
En dat ik op de terugweg honger kreeg? En een "Kalfkroket" (zo heet dat; ik schrijf het niet fout) nuttigde op het station? Heerlijk! Nooit eerder proefde ik een zo perfecte Maggie smaak!
(Ik had heel vroeger trouwens een erg sjieke tante die "Meggie" zei. Familie van die Van Thiels die in die Luns biografie genoemd worden)(Quod non!)

Een rel! Deze site hier.

En tot slot. Heere Heeresma overleden.
Shit. Dat Mulisch dood gaat, alla. Hermans, Wolkers... Maar Heeresma??



Afgezien van "Han de Wit" (zie hieronder) en "Jet geef die mok eens door" en zo schreef hij samen met Laurie Langenbach (search the blog!) een enorm groot juweeltje, Hier mijn hand en daar je wang. Briefwisseling.

Heeresma aan Langenbach. Nadat Langenbach zich afvroeg "wat tot nadenken zou stemmen",

Rijdend door een van steenslag vervuld landschap waaruit alle leven zich al eeuwen geleden heeft teruggetrokken, bereikt u tenslotte, eenzaam en zeer alleen, tegen de avond die vol is van een kil soort noorderlicht, het al jaren verlaten huis met zijn in de wind klapperende luiken, door stof ondoorzichtige ramen en knarsende sloten, om dan, op het ijzigkoude toilet te ontdekken dat de bril onder u nog warm is. Kijk, dat stemt tot nadenken.



Je hoort ook zeggen dat Han de Wit een beetje een parodie op De Avonden is. Dat kan best. Het regent in ieder geval de hele tijd...

Probleem blijkbaar opgelost.

Altijd vrijdagavond laat of zaterdagavond problemen.



Dit is het hogere deel van de benedenstad (Grund) van Luxemburg stad.
Surrealistisch.
En het lijkt echt een dorp..

Van alles en nog wat foto's de komende dagen. Ik deed flink wat aan oude nog niet bewerkte foto's vandaag, omdat de F I saai was (maaruhh!! Vettel krijgt het steeds benauwder, wat de interessantheid ten goede komt!).

Heel wat bewerkte -nieuwe- foto's van Namen, Luxemburg en -komend nog- Brussel.

Gisteren, foto's vergeten.
Zwarte Portugese boontjes, tofu, "witte" puntpaprika
Boontjes geweekt en gekookt...
Olijfolie, rode ui, knof.
Laurier... ± paddoblokje, ± witte wijn, ± Szechuan tuinbonen sambal ("Szechuan broad bean chili sauce").
Puntpaprika erbij...
Boontjes erbij...
Proef...
Tofu-blokjes erbij...
Serveer met fruitjes erover...



Namen. Geen idee.

Recept
Kosjere erwtensoep. En trouwens Halal ook nog.

Hahahahahaha!
"Ritueel slachten is een aanval op de godsdienstvrijheid"...

Ik hep een religie die zegt dat je je jongere broertjes en neefjes vrijuit in hun reet mag bezitten ("Dat is geen homosexualiteit; het toelaten van de handeling is homosexualiteit" zeggen die islamieten, woehahahahahah!)

Maar goed. Als ik die jochies niet meer in hun reet mag zitten, dan is dat toch een aantasting van mijn religieuze vrijheden. Toch?!

Ik hep een religie die haring eten op dinsdag verbiedt. Dan is het toch een aantasting van mijn godsdienstvrijheid als rabbijn Evers of Schulweis op dinsdag haring eten wil toestaan?
(Ik vind, als sefard, die ashkenazi natuurlijk vuile nepjoden!)



Namen. Mooi!

Recept, eindelijk, koshere erwtensoep, en meteen maar halal ook nog! Woehahahahaha! Joden en islamieten tot mekaar veroordeeld, Wahoewahoewahoewahoe...

Maak erwtensoep maar gebruik als vlees runderschenkel en pekelvlees (beide in grove stukken).
Kook het vlees eerst gaar zonder erwten, schuim af, snijd het vlees kleiner en verwijder de mergpijpen.
Doe er dan alle overige ingrediënten bij enzovoorts.
Roer er vóór het serveren blokjes ossenworst door en gehakt selderij-blad.
Serveer met roggebrood, belegd met runder-rookvlees.



Dit bordje, Grund, benedenstad Luxemburg, herinnerde ik me van 25 jaar eerder.
Nieuwe weg...

Zag The Pacific deel 9 en 10.
Eindelijk actie (9), en fors ook nog.
Wel wat onduidelijk af en toe.
Deel 10 was weer zo vaag dat het on-navertelbaar is. En saai!

Links
Uhh, niks cultureels hoor, niet schrikken dus...
Bordeaux wijnreizen hier (alle links hier in een nieuw venster).
Witte wijn uit de Gascogne, die NIET meer voor Armagnac gemaakt wordt hier.
Arctic cloudberry hier. En hier. Recepten hier.
De Zwerfkeuken hier en Enterpôt de la gare hier.



Nou ja, tot slot iets tragisch.
Hier.
Laat je niet naaien. Dat is van die culinaire schuimbellenblazer van Trouw.
Gisteren had ie een -volstrekt onnodig- zeurverhaal over olie en mayo. Dit en dat en zus en zo, je kreeg der een beslagen tong, jeukende hoofdhuid en vlekken in het aangezicht van.

Maar goed.

Mayo gemaakt met olijfolie, dat blijkt bij die kwaaklul niet te bestaan...

L. nu.
Dank voor De Vos. Ik kom er morgen op terug!



Restaurant in Grund, benedenstad van Luxemburg

Uren

duurde het voor dat dit korte berichtje er staat.
Heeft toch te maken denk ik met het feit dat ik op een Franse server zit...
Morgen beter...

Markt en zo

Eerst maar even gisteren.
Had kersen gekocht, prima donkere kersen, kookte zwarte boontjes, duurde erg lang, te lang; maakte ff een kersenstruif...
Moet eigenlijk met Mierlo'se kersen. Zwarte, die warm gemaakt zwart blijven (kleur = smaak), maar zoals je ziet bleven deze ook heel goed donker, en ik moet zeggen: de mooie rijpe smaakten sterk richting Mierlo'se.
Je ziet dat ie even omgedraaid is geweest, en dat ik méér deeg en méér kersen had kunnen gebruiken. Mag vol liggen.
En o ja, van Mierlo'se krijg je paarse tanden (tijdelijk), van deze niet.



Markt dus.
Uh, even eerst mijn planning trouwens, want door Markt bepaald.
Morgen (want ik at al wat in Groningen) die zwarte boontjes met witte puntpaprika en tofu dus.
Overmorgen octopus met saus van zoete ui en met naan.
Maandag balkebrei met pasta (zoals uitgelegd gisteren of zo als bloedworstsaus uit Albi). Daarnaast geëxperimenteer met een soort Sutinaamse doerian die je niet rauw kunt eten.



Octopusje van een pond.

Recept
Kopvlees-salade
Brand de haren van een halve kalfskop (zonder tong, hersenen, oog of oor).
Schrob schoon en was met water waarin azijn.
Leg op een schotel en strooi flink zout waardoorheen wat kali-zout of coloroso over de kop (de vleeskant); laat drie uur op een koele plek staan.
Spoel af, doe in een pan met flink water en breng aan de kook.
Laat drie minuten koken en doe de kop dan in een pan met koud water.
Klop twee lepels bloem door twee liter water, breng aan de kook en voeg dan toe kruidnagel, peterselie, laurier, tijm, zout en peper.
Laat enkele minuten doorkoken.



Ff tussendoor die kop: die Surinaamse "doerian", katahar.
Hier (alle links hier in een nieuw venster). Stond aan die kraam, ik zeg Een soort doerian, zegt die tiepe Neenee, zegt een dikke Surinamer Jaja. Ik zeg En de pitten moet je roosteren dus. Jaja. Dus, en niet zo als in bovenstaand gerecht, en dus de pitten ook heel houden.
Zie ook hier.
Doerian, ter vergelijking hier.

Maar goed. Die kalfskop dus.
Snijd het vlees van de kop en snijd het in grove stukken.
Wrijf die in met citroen en doe ze in de pan met het kokende water.
Laat met een deksel op de pan op half hoog vuur koken tot het vlees gaar is.
Giet af en leg de stukken vlees in een vergiet.
Zet een gewicht op het vlees (een pan met water bijvoorbeeld) en laat 12 uur op een koele plek staan, boven een pan.
Stort, snijd in grove stukken (want het vlees is door de gestolde gelatine een enkel stuk geworden) en snijd die stukken in dunne plakjes.
Serveer met een vinaigrette van zes lepels olijfolie op twee eetlepels witte wijnazijn, en met gesnipperde ui erdoor, peper, zout en peterselie.



"Japanse pruimen", maar het zijn wel de pruimen waar je die Chinese Plumsauce van maakt, als je althans niet die moeilijk-aan-te-komen enorm grote groene gebruikt.

In die Luns biografie kwam weer een Van Thiel voor, dit keer F.J., Frans Jozef. Een achteroom. Was minister van Sociale zaken en voorzitter Tweede Kamer. "Een bourgondiër" schreef Van Agt me ooit. Jaja. Maar ik ontmoette ooit iemand waarvan de moeder daar "dienstmeisje" was geweest. "Toen ze al dement was droomde ze er nog van"...

Onverdoofd slachten, ik las over een jood die schrijft "Ik eet gewoon een hamburger bij MacDonalds hoor", of was het een islamiet...
Komt een jood (diamanthandel, Antwerpen) langs een slager (voor de eerste keer; hij was net verhuisd ivm promotie), ligt er een enorme Ardenner ham in de etalage. Die jood begint alsmaar aan die ham te denken, en slecht te functioneren op z'n werk. Kan niet meer slapen en elke dag is die ham wat kleiner.
Als die ham bijna op is haalt ie diep adem en stapt naar binnen. Wat kost die ham? Meteen buiten donder en bliksem, hoosbui, die jood rent naar buiten, valt op z'n knieën in een plas water, armen ten hemel: Ik vráág alleen maar!



Sprot
(Als het goed is komen ze uit de Kieler Bocht.)

Herzag de eetfilm Eden. Waanzinnig mooi!
Ja, mooie uitspraak. Dat gerecht was uniek en dus niet herhaalbaar. Experimenteren kan je niet herhalen. Inderdaad, een grote waarheid. Een wetenschappelijke ontdekking kan je ook niet imiteren. "Er bestaat geen 'wetenschappelijke methode'" (K Popper / K van het Reve).

Zat me wel steeds af te vragen of dat (lieve) dochtertje nou wel of niet een mongooltje is.
Dat kind is ongehoorzaam, wil nóg zo`n door die vent gemaakte praline, dan proeft ze er zelf een en dan begrijpt ze dat kind maar al te goed...



Witte aalbessen. Mijn opa had ze, en ik had ze in de Betuwe. Net als witte frambozen zijn ze wat zoeter én (dus; antivries effect) kan je ze een maand langer plukken.

Vrijdag = gedicht, alhoewel we deze week al heel wat poëzie voorbij zagen komen.
Nou, een liedje dan maar.

Mädel hält die röcke fest
Wenn die Winde blasen
Das es nichts erblicken läst
Für Studenten Nasen
Den Studenten sind ja so
Sehen so was gerne
Schauen sie nicht ins Studium
Schauen sie in die Ferne
(bis)
Deine Mutti hat gesagt
Einen Kuss in Ehren
Sollte deinen Studium
Niemahls nicht verzehren
Und was deine Mutti sagt
Sollst du treu behalten
Küsen ist für junge Leut
Zuschau'n für die alte
(bis)



Rolladetouw. Zo.

Twee maal kaas

Hierboven, trouwens, die mini Madame Jeanette in de pekel (65 gram/liter in dit geval; kleine dingetjes). Doosje met deksel, helemaal vol, dus alles staat goed onder.
Volgende foto is na 12 uur, helft pekel afgegoten en aangevuld met azijn (in dit geval witte Chinese rijstazijn).

O ja, Twee maal kaas.
Die, maar ik geloof dat ik dat al zei, "rode Brie" was geen openbaring. O ja, dat schreef ik al.
Maar goed, het eten van gisteren gratineerde ik met jonge geraspte komijnekaas. Erg lekker trouwens. Zie verderop. Maar goed, ik had wat van die komijnekaas over, en die tiepe op de markt had me laten proeven, uitstekend, dus ik denk "Dat kan je toch ook als kaashapje eten? Het hoeft toch niet persé ui Frankrijk of zo te komen?" (Herinnerde me nog het succes wat ik in Frankrijk had met komijne- en nagel- en mosterd- en brandnetelkaas, vooral die laatste...)



Mooi, toch?! Alleen: heel voorzichtig eten!
Wow!!
(Eigenlijk is dit een soort handgranaat...)
("Geniet, maar met mate" hahahahaha!)

Gisteren
Bladerdeeg, oven, béchamel erop, daarop geblancheerde verse augurk stukjes, ik strooide er paneermeel over nog voordat ik er geraspte komijnekaas over had gedaan, nou ja...



Recept
Koolvis met kervel
Maak een roux en daarvan een gebonden saus met 1/3 melk en 2/3 visbouillon.
Kook in, met gehakte sjalot en flink gehakte kervel.
Bak koolvisfilets in hete boter snel bruin; bestrooi met zout en peper, en besprenkel met citroensap.
Breng de saus op smaak met mosterd, peper en zout.
Lekker hoor...
Uhh, laat de filets, tegen de instructies in, in een vergiet ontdooien vóór gebruik! En dep droog.



Donderdag: ongepubliceerd recept.
Fajitas 1
Een faja [fÀcha] is een sjerp, zoals burgemeesters die in zuidelijke landen dragen.
Het staat ook voor de twee spieren op het middenrif (longhaas), en fajitas [fachIEtas, sjerpjes] zijn in kleine stukjes gesneden deeltjes daarvan.
Longhaas trouwens is de allermooiste biefstuk.
Waarom trouwens kleine stukjes?
Uh, door een longhaas loopt een dikke zeen, en het is nogal een gedoe de twee helften daar heel vanaf te krijgen.
Waarom zou je trouwens ook, als het ook met kleine stukjes lekker is?
Marinade 1, maar probeer het de eerste keer naturel!
1/3 kop limoensap, 1/4 kop Tequila, redelijk wat gekneusd en fijngesneden oreganoblad.
Twee grote gekneusde tenen knof, redelijk wat gekneusd en fijngesneden korianderblad.
Wat fijngewreven komijnzaad (direct erdoor roeren!) en idem zwarte peper.
Zoveel stukkies longhaas erin dat de volumeverhouding met de marinade gelijk is.
Regelmatig omroeren.
Afgieten, wat droogdeppen, snel op hoog vuur omroerend in olijfolie bakken.
Met de marinade doen wat je wil.

(En nu op zoek naar een slager die het levert!-)



Komend weekend weer F 1!
Hierboven "lekke band"...

Mail van L.
Dag Maarten, dat is mooi, die aanvulling aangaande Gezelle: schuifelen is fluiten. Moest ik denken aan het gedicht hieronder. Daar heb ik wat tranen om gelaten, als kind. Nu bekijk ik het enigszins anders. Ik weet inmiddels dat het over zijn leerling Eugène van Oye gaat. Waar Gezelle "een liefde die vriendschap heet" mee beleefde (Michel van der Plas). Ze kunnen het mooi vertellen, die katholieken, vooral met wat wij nu allemaal te horen krijgen over een aantal priesters en hun verborgen "hobby's". Let eens op het woordje "u" in het gedicht. De jongen schreef aan Gezelle:" Ik heb u deze rooze gegeven om de waarheid te zeggen, als de laatste rooze van den zomer". Hupsakee! Gezelle begon aan onderstaand gedicht en de vader van de jongen werd bloedlink op mijnheer de priester. Toen ik dit vernam was mijn fantasie om zeep geholpen Ik had al die tijd een meisje op een schommel, de touwen bekleed met rozen, gezien, en Guido Gezelle die die schommel duwde .Wist ik veel, lang geleden.
Groeten, L



Dien avond en die roze

'k Heb menig uur bij u
gesleten en genoten
en nooit en heeft een uur met u
me een enklen stond verdroten
'k Heb menig menig blom voor u
gelezen en geschonken
en, lijk een bie, met u, met u
er honing uit gedronken
maar nooit een uur zoo lief met u
zoo lang zij duren koste
maar nooit een uur zoo droef om u
wanneer ik scheiden moste
als het uur wanneer ik dicht bij u
dien avond, neergezeten
u spreken hoorde en sprak tot u
wat onze zielen weten
Noch nooit een blom zoo schoon, van u
gezocht, geplukt, gelezen
als die dien avond blonk op u
en mocht de mijne wezen !
Ofschoon, zoo wel voor mij als u
wie zal dit kwaad genezen ?een uur bij mij, een uur bij u
niet lang een uur mag wezen
ofschoon voor mij, ofschoon voor u
zoo lief en uitgelezen
die rooze, al was 't een roos van u
niet lang een roos mocht wezen
toch lang bewaart, dit zeg ik u
't en ware ik 't al verloze
mijn hert drie dierbare beelden u
dien avond en die rooze!



Ik vind het niet zo'n best gedicht, wat trouwens meestal het geval is als het over een geliefde gaat. Ik bedoel: níet een voorgoed verloren liefde. Ik bedoel: een liefdesverklaring.