maandag 30 september 2013

Terugreis



Zo gaar was ik na dat zondagmiddag eten.
Ik drink nooit alcohol overdag...

Die dubbelwandige koffiebekers had ik vier jaar geleden bij de Aldi gekocht.
Acht. En er zijn er nog drie over.

Gisteren

In Bordeaux gegeten dus.

Uit de tram gestapt, langs de Miroir d'Eau gelopen, de Waterspiegel (zie hier; alle links hier in een nieuw venster) maar het was al donker, naar een restaurant waar ik ooit een waanzinnige croque kreeg. Een nooit meer vergeetbare croque. Heel groot en dun, schitterende en vooral heerlijk garnituur, en een prachtig glas Rauzan-Segla erbij. Een grand cru bij een tosti...
Daar wilde ik dus eens eten.
Uiterst links op deze foto hier.

(Trouwens precies boven dat rechtse kindje heb je het Douane museum, het saaiste museum wat ik ooit bezocht, en die dakkapelletjes boven dat fontein-standbeeld dat is het Nederlandse consulaat. Kunnen die niet wat goedkopers zoeken? Die plek kost goud...)(Het zijn trouwens ontzettende zeikerds die je op een uiterst ingewikkelde manier afspraken laten maken om je daarna mede te delen dat die afspraak niet nodig was.)(Heb je een afspraak, moet je toch nog een uur op een wrak stoeltje in een ijskoude gang wachten...)


Trekduiven
Die blauwe theedoek die heb ik hier; daar moet ik ooit iets in ingepakt hebben

Gegeten

Prima. Niet bepaald goedkoop maar de moeite waard. (Ik zeg Die mensen van het Nederlandse consulaat komen zeker ook wel hier? Ja zeker meneer! Ja zeker!)

Kwartel-eitjes met heel licht gerookte zalm en kaviaar
Die kaviaar dat is ook uit de streek. Dat vertelde ik hier al wel eens.
Zie hier.
Voor mij was het even goede kaviaar als die Russische en zo, maar ja, ik eet het niet dagelijks meer tegenwoordig.
Die zalm dat was van een warm gerookte ongepekelde moot gesneden. Half gerookt half rauw. Heerlijk.
Erg lekker allemaal.
Glas Loire wijn, ik ben vergeten wat.

Lamprei in tomatensaus
Dat had ik gevraagd, of dat kon. Want de klassieke lamproie à la Bordelaise vind ik niet te vreten. Met bloed en prei en dan krijg je een soort staalpillensaus.
Maar dat kon dus. gewoon even gebakken en kort in tomatensaus gestoofd. Lamproie à la Portugaise.
Heerlijk. Met rijst want dat hoort zo.
Glas rode Graves. Rode wijn natuurlijk!
Lamprei (uit de Gironde ook nog) zie hier. Geluid uitzetten.

Frans-Baskische schapenkazen
Dat is in de buurt.
Etorki zie hier.
P'tit Basque zie hier. Maar die heb ik ook ooit in Nederland gevonden.
Ossau-Iraty zie hier.
Aldi heeft trouwens ook Frans-Baskische schapenkaas, prima spul, iets van Fromage Basque of zo.
Glas bejaarde Bergerac.


(Dit is allemaal vast voor Werelddierendag)

Maar goed.

Net voor Parijs kreeg ik in de TGV ook te eten, dat was wat minder natuurlijk, maar slecht, nee.
Salade'tje, aardappeltjes met kipje en boontjes en sausje, soort gebakje. Rode wijn (plastic "glas").

Vanavond eten in Lille.
Potjesvleesch en Carbonnade Flammande.

Maar ik kijk wel uit naar weer thuis met tofu en eieren en kaas als proteïne in mijn eten...

En o ja!
Ik schreef laatst dat ik Bayonne ham had gekocht.
Dat was niet helemaal correct, dat was een speciaal soort Bayonne ham, maar ik kon niet meer op de naam komen.
Maar het schoot me te binnen.
Aoste ham.
Gruwelijk lekker...
Zie hier.
(Je hebt ook Aoste ham met kruiden en zo erop; dat bedoel ik niet.)


Een zwarte en een gewone fazant
Twee hanen natuurlijk
(Hennen zijn lekkerder)

Oester
















Maarten, was het nodig om die oesterfoto te publiceren? Ik had gisteren juist aan J gevraagd wat de kleinste hoeveelheid oesters bij de Sligro of de Hanos is. Vroegah(!) kocht ik ze hier bij de viswinkel, maar daar werken nu die nonchalante gasten die niet van de handrem af te krijgen zijn. Ik schreef er al eens over. J kan die dingen ook open krijgen, dat lukt mij niet.

Dat mailde ik hem.
Antwoord "Hoezo die oesterfoto?"
Omdat ik er een moord voor doe, voor oesters! Ik schreef je toch dat ik ze altijd ging eten bij die zaak waar nu die waardeloze jongens werken. Daar kom ik dus niet meer.

X is  qua figuur “aan de gezette kant”. We gingen samen wat drinken. “Weet je wat ik nou vies vind?” vroeg X “Als iemand uit een glas, wat voor hem/haar staat, bier overgiet in mijn glas”. Ik beaamde dat. X “Ja, dat had ik al gedacht want jij bent ook een dame”.
We kwamen in een café en daar zaten een paar vage kennissen die zojuist uitgegeten waren. Hun borden met restanten frites en beenhammetje stonden voor hun neus. X pakte één voor één de borden en vrat de restanten op.

zondag 29 september 2013

Het zondagmiddag-eten



Gedroogde Roma-tomaat.
Op de markt in Bordeaux.
Net als de rest van de foto's.

Hazenbouten met kriek

Het zondagmiddag-eten is heilig.
En uitgebreid.
En goed.

Hazenbouten in Kriek is in België een bekend recept, alhoewel ik het niet vind in "Vlaamse biergerechten proeven".
In de sectie Brabant, want daar komt de Kriek vandaan, vind ik warme bier-punch met Kriek ("liefst met Kriek Belle-Vue Vandenstock"), en Sorbet van Kriek ("liefst met Kriek Lindemans"), welk laatste ik al 35 jaar geleden ooit maakte. Meer suiker erbij dan je zou verwachten, herinner ik me.

En in het algemeen overzicht van Belgisch-Brabantse bieren vond ik appel-charlotte met Kriek ("liefst met Kriek Gebroeders De Koninck"), parelhoen ("liefst met Kriek Hanssens"), kersen-soufflé ("liefst met Kriek De Troch"), Kriekensoep ("liefst met Kriek De Neve"), gemarineerd konijn met champignons ("liefst met Kriek Lambic Mort Subite"), in knoldersoep (knolselderij; "liefst met Kriek Lambic Belle-Vue"), in milk shake(!) en ook in hesp-mousse (hesp is rauwe ham; "liefst met Kriek Caves Bruegel"), fazant met Kriek en witloof (witlof en geen schrijfout dus; "liefst met Kriek Timmermans") en gebraden eend met champignons ("liefst met Kriek Vander Linden).

Ik vond ook nog een recept voor zeeduivel met Kriek (hier; alle links hier in een nieuw venster) en voor hert-medaillons met Kriek Liefmans-saus (link kwijt; er zat gepocheerde peer bij).


Zo mooi, zo "gewoon" zie je dat niet bij ons

Ik prepareerde me in Nederland al op die haas met Kriek (alom te vinden in Frankrijk) en op dit verhaal, want bellend vóór ik vertrok, en gevraagd naar wat ik zou gaan koken, merkte ik op dat me al een paar keer een haas was beloofd maar dat ik er nooit een heb gezien. Nou, voor die haas wordt gezorgd, maak je niet druk.)

Hazebouten met kriek dus.
Er zijn twee scholen.

School 1
Boter...
Ui, wortel, prei, knof...
Laurier, tijm, kruidnagel, peperbolletjes...
Half afkoelen, bier erin, goed roeren, 10 minuten, dan dat goed roeren + die 10 minuten nog twee keer herhalen, bouten erin, 24 uur op een koele plek.

Droogdeppen en in boter bruinen.
Gezeefde marinade erover (het moet net onder staan), aan de kook en met deksel een uur zachtjes koken met deksel. Proef de saus na een minuut of 20 op zout. Er moet meer bij dan je denkt. Ik gebruik trouwens Oxo (of gebruik Viandox of  desnoods Marmite).
Na een half uur fijngeknipte platte peterselie erbij.
Room erbij, roeren, met koud water aangemaakt arrow root (of anders maar maizena) erbij / binden dus.
Z/p!


Dit is net zoiets als die Spaanse ansjovisjes op zuur, maar dan met sardines.
Hoe heten die Spaanse ook weer?
O ja, Boquerones. Zie hier.
Dat zijn altijd filetjes.

School 2

Het serieuze werk.

Je vindt het recept ook voor al of niet wild konijn. Ook voor heel konijn (bouten moeten langer stoven, dus de rug en de voorpoten tijdelijk uit de pan zeggen ze, waar ik aan toevoeg dat je een rug natuurlijk veel beter kunt braden dan stoven).

Maak van het afsnijsel van het beest een mooi fond, met in ieder geval wortel, ui, laurier, peperbolletjes.
Zeef.

Marineer de poten 24 uur in Kriek, met dezelfde toevoegingen. Doe met de rug en de voorpoten van een haas wat anders (konijn zie boven).

Droogdeppen, door bloem + z/p, bruinen in boter.
Een pot kersen (zonder suiker; ik koop altijd in Duitsland een stel potten morellen; Schattenmorellen, en inderdaad, zo'n boom moet in de schaduw staan); uitlekken (vocht opdrinken); de helft van de kersen pureren.
Fond en gezeefde marinade (moet net onder staan) en kersen bij de poten.
20 minuten pruttelen met deksel, proeven op zout (zie school 1), 30 minuten pruttelen of wat langer.
Z/p!

Serveren met de rest van de kersen in de gebonden saus.


Bij AH probeerden ze dat te slijten als "wilde tomaten". Geen succes.
Hier ligt het al jaren gewoon op de markt.
En het wordt gevroten omdat het lekker is.
In Nederland werd het niet gevroten omdat het "raar" is.

Belangrijk!
Het moet wél gaar zijn, maar natuurlijk niet droog!
Een goeie truc: haal één voorpoot los en test daarop. Als die nét droog dreigt te worden, nét té gaar is, dan is de rest goed. Ook de andere voorpoten die nog vast zitten, want die hebben geen snijvlak.

Ik zag trouwens nergens hierboven Kriek Boon staan, maar dat gebruik ik dus. Dat schreef ik geloof ik al.

En ik kook volgens school 1 omdat ik enkel hazenbouten had en dus geen afsnijsel. En potten wildfond die heb je hier niet, althans niet in de super. Wel bij de delicatessen-juwelier in Bordeaux. Dat is dan home made, en € 45,- is voor een litertje doodnormaal.

En ik kocht ergens van die mooie balletje-vormige sjalotjes, die altijd uit één stuk zijn, hoe zeg je dat, die hebben geen teentjes zeg maar.
Die stoof ik urenlang heel zacht in bouillon. Moet er heel lekker bij zijn, mooi zoet, want die kriek-saus wordt licht zuur.

En fusilli erbij. Er is veel saus, en die fusilli nemen mooi veel saus op.

Stoofvlees met aardappelen is erg lekker; stoofvlees met pasta is enorm lekker...


Maar goed

Het eten was een groot succes, de wijn was perfect (vond men), het gezelschap uiterst aangenaam.

Bij de oestersoep, waar natuurlijk helemaal geen wijn bij hoeft, maar waar natuurlijk wijn bij móest, "voor ervoor en erna", dronken we Lateyron Crémant de Bordeaux brut.
Ik heb heel veel Crémants geproefd, maar enkel ooit één -of andere- Bourgogne min of meer lekker gevonden. Staat ergens op dit blog.

Bij de haas de wijn van de buurman, een heel klein maar erg goed château'tje, wat alles altijd in één klap aan een Parijse winkel verkoopt. Zowel zijn Haut Médoc als zijn Margaux. (Zijn Haut Médoc vind ik beter, en de reden daarvan heb ik laatst al uitgelegd aangaande Château des Graviers en ook du Soc, château's in dezelfde geografische positie.)
Château Moulin de Tricot heet die buurman trouwens.

Bij de kaas een fraaie ouwe fles Malaga. geen idee waar die vandaan kwam, maar het was per-fect.
Ook bij die kaas bedoel ik.

En bij de cannelés een Monbazillac.
Zal wel een goeie geweest zijn, maar ik ben niet zo op Sauternes en zo.


Patisson

Ben nu al in Bordeaux.
Morgen gaan we verder!

zaterdag 28 september 2013

De laatste dag



Een gebakje (een taartje zeggen ze in Brabant) met een deksel van meringue.
Mooi erop draperen, gasvlam erover.

want morgen vertrek ik weer

Ik wilde morgen al doorkarren tot Lille, maar ik heb beloofd dat ik hazebouten in Kriek voor het grote zondagse middagmaal ga maken.
Dus zondagavond ben ik in Bordeaux (zondags is daar tenminste nog iets te doen, in het dorp nop nul; zelfs de kroeg is er dan dicht, quel horreur!).
Maandag nu dus tot Lille, daar overnachten (potjevleesch eten, zie hier, alle links hier in een nieuw venster, en Carbonade Flamande, zie hier) en dan naar Groningen dinsdag (Huis de Beurs!).

"Ik breng je wel naar Bordeaux na het eten!".
Asjeblief niet met drie pils, vier Ricard, minstens een fles wijn en ook nog armagnac achter je kiezen...

Morgen vooraf oestersoep (de oesterman staat zondags voor de deur), zoiets als hier.
Dessert: kaas (kocht schapenkaas van de herder van Château Sénéjac, erg goed).
En patisserie. Cannelés de Bordeaux! Zie hier. (Ik had een briefje op de koeling gehangen bij de andere bestellingen. "Mr Martin, 13.45 [dan is de patissier al weg!] 12 can")


Dit is het broodje wat ik in 2008 ontwikkelde voor die belegde broodjes.
"Pistolet", maar dat woord kennen ze wel in Parijs maar niet hier.
Bredere "spleet" bovenin geeft platter én breder broodje dan een echte pistolet.
Snijden, rijzen en dan pas bakken in plaats van rijzen, snijden, bakken.
Heb er een maand over gedaan voordat het goed was...
(Normale pistolet hier.)

De marinade van die haas maakte ik vandaag natuurlijk al.

Ik proefde die Kriek dus al, en mijn keuze voor Kriek Boon was goed: het is beduidend minder vies dan Mort Subite, wat ik laatst proefde. En ik koos op basis van het feit dat ik Geuze Boon erg goed vind.
Begrijp me goed: ik drink geen Kriek en dat soort spul, maar koken ermee, dat is wat anders.


Koken

Personeels-eten

Ik had dus die zeeduivel, en begon met het trekken van een mooi fond van de koppen.
Zeeduivelkop is uiterst geschikt daarvoor. Witte wijn erbij, soepgroenten, wat ui en knof en peterselie enzovoorts.

Vooraf salade appel, rookspekjes, Emmentaler (allemaal in grote hoeveelheden in de voorraad) met yoghurt-mayo met wat komijn, droge sherry, selderijzout en Tabasco.

Zeeduivel staartmootjes gebakken, velouté van de fond,  worteltjes, gekookte rattes (die kleine aardappeltjes van laatst).

Na patisserie natuurlijk...


Zelf

Nou, dat moet nog komen, maar dat wordt Bayonne ham, en Meurette.
Meurette zie hier.
Geen nieuw venster want we blijven op de site. Terug met de terugknop dus.

Na patisserie natuurlijk...


Hier kan je je Frans testen...

Broodpudding

Daar vroeg Loek om.
Om het recept van die broodpudding die ik hier maakte laatst.
Nou, dat doe je als je in het groot kookt anders dan "thuis", dus thuis-recepten maar.

Ik heb mijn recepten niet bij de hand, maar dit hier is na enig gezoek en nogal wat kletsrecepten een prima basisrecept.
Wel een uur laten weken.

* Je kan natuurlijk ook een wat vochtiger mengsel maken en daar ei doorwerken, of een op een ei en eierdooier.
* Mooi: stijf geklopt eiwit erdoor spatelen, voorzichtig, juist voordat het de oven in gaat.
* En je kan natuurlijk ipv rozijnen erdoor uitgaan van krentenbrood.
* En je kan er stevige appel of stevige peer (kleine stukjes natuurlijk) door doen. Zelfs kweepeer (dunne stukjes).
* Met appel en speculaaskruiden.
* Er kunnen noten door. Of sukade.
* Gebruik melk + karnemelk, en + steranijs.
* Met peperkoek / ontbijtkoek / kruidkoek / berenspek werken. Met jenever erdoor ook. En er vanille-ijs bij geven.

In het Vlaams "bodding" trouwens.


O wacht! Ik had wel een paar recepten meegenomen, omdat ik wist dat ik het zou gaan maken.

Broodpudding met bier
Week oud witbrood zonder korst in een flinke hoeveelheid mengsel van melk en bier.
Roer na een uur alles tot een vrij gladde massa.
Roer eieren met suiker smeuïg, meng met het broodmengsel en roer er stukjes (eventueel gedroogd) fruit door.
Bestrooi met kaneel en bak drie kwartier op 180 graden.

Broodpudding met whisky
Maak als Broodpudding met bier, maar week het brood in voornamelijk melk en een flinke scheut whisky.
Kruid met vier-kruidenmengsel (Snees Poeirie in de toko), doe in een ovenschotel en decoreer met noten en/of geweekte rozijnen.

Verder
* In Friesland met Beerenburg.
* Veel recepten met rum (bruine), ook met chocolade erdoor (geraspte couverture) of sinaasappel zeste.
* Met calvados en vanille.

Zo kan ie wel weer.


De stervende zwaan...

H.H. Schmitz


Het vermicelli-gevecht

Er was soep met lange draadvermicelli. Zulke lange vermicelli had ik nog nooit gezien.Om dat goedje met een zekere gratie bij elkaar te houden, dat is in elk geval niet zo gemakkelijk. Van de lepel floepten ze terug in de soep of op het tafellaken of op de revers van mijn jasje, veel bleven er ook aan je kin en aan je kaken hangen en vormden daar een golvende baard. Ik werd nerveus. De mensen keken al. De jongen tegenover mij lachte luid en stopte met vzjn vingers de vermicelli met klompen tegelijk in zijn mond. Zijn moeder zei dat het een echt Zuid-Duits gerecht was. Nu was er een knot vermicelli op de grond gevallen, mijn voeten raakten erin verward. Ik trappelde met mijn benen om mij uit de glibberige omhelzing te bevrijden, trapte tegelijkertijd zó tegen de tafel dat de borden een stuk omhoog sprongen. Ik werd steeds nerveuzer. Nu hing opeens een lange draad uit mijn mond, ik zoog, ik trok, ze had zich om een knoop gewikkeld. Plotseling sprong de knoop eraf en het uiteinde van de vermicellidraad schoot in m'n oog.
     De tranen sprongen me in de ogen. Ik hield mijn servet voor mijn gezicht.

vrijdag 27 september 2013

Gegeten



Tas

De vrouw van de bakker verbaasde zich dat ik nog steeds rondliep met de tas die ik in 2008 van haar kreeg. Ik zeg IJzersterk spul...

Die tas, een weitas, dat ging zo.
Die bakker nodigde me eens uit om mee op jacht te gaan. Lees: stropen.
Daar had ik geen zin in want ik weet precies hoe dat gaat. Van 6 tot 9 in de kroeg, tot 11 uur eten, tot 3 uur 's morgens zuipen en dan gaan jagen.

Nou, zo was het dus precies gegaan, met een bijzonderheid: dat ie met z'n zatte kloten in z'n voet had geschoten.
Vrouw pakt geweer af ("Pa verkoop dat geweer maar"), en toen ik eens naar Bordeaux ging en zoals altijd vroeg of ze wat nodig hadden (ze wonen zelf in een gat, de andere kant op) vroeg ze waarom ik naar Bordeaux ging. Voor een nieuwe tas. Nou, dat was niet nodig, ze had er nog een voor me.
Met in het vakje erin een Laguiole weimes!

Een keer ben ik met die lui wezen gaan zuipen in dat gat, nou, dan weet je het wel.
Ben trouwens toen enorm bezopen geworden van de Lilith of hoe heet het. Zo'n kruidenwijn.
(Ik weet het weer. Lillet. Zie hier. Link in nieuw venster.)


Gekookt

Personeels-eten

* Mique
Zie inclusief het recept hier.
Geen nieuw venster want het is op deze site, dus terug naar hier met de terug-knop.

* Gehaktballen in varkensnet daarna, crépinettes, in Leffe Brune.
Luikse bouletten.

Crépinettes zie hier (alle links hier in een nieuw venster behalve als anders aangegeven). Maar je kan bijvoorbeeld ook lamskoteletten over het plat opensnijden, vullen met een paddestoelenfarce, en die dan in varkensnet inpakken.

Kleine crépinettes maakte ik een paar dagen geleden, voor op reuzen-creuses (bolle oesters) die de oven in gingen.
En een paar maanden geleden maakte ik thuis vis in crépinette (nog nooit vertoond?). Ik meen iets simpels. Blokjes koolvis? Was erg lekker. (Ja, koolvis. Zie hier. Geen nieuw venster want we blijven thuis.)


Tourneren
Bladerdeeg maken

* Morue (zoutevis, bacalao) gisteren, met heel kleine witte bonen (Haricots Coco; zie hier in een nieuw venster weer vanaf hier), tomatensaus, zwarte olijven, rosé door de saus.

Het beroemdste gerecht met morue is Brandade. Zie hier.
Een Youtube hier.
Recept hier.

Je kan voor zoutevis, voor bacalao, natuurlijk naar de Spaanse of Portugese (bacalhau, bakkaljOUw) winkel gaan maar bij de Surinaamse toko of bij de Surinaamse groenten op de markt is het even goed en een stuk goedkoper.
Trouwens zelfs mijn Jumbo heeft het (tussen de jalapeño en de ebi, gedroogde garnalen).

Vooraf een salade appel crab.
Met dunne mayo.

Na zie hieronder.
Iets verpieterde pruimentaart, en gebakjes waaraan niks te zien is. Dan moet je extra oppassen.


Mijn eigen eten

Een keer naar de Auberge gegaan.

* Anguille persillée, paling in het groen zeg maar, wat ik liever had willen eten toen laatst, met die enorme côte de bœuf (die bij nader inzien volgens mij eigenlijk côte à l'os moet heten).
Heerlijk.

* Gegrilde zeebaars.
Werd me getoond voordat ie op de gril ging. "Niks diepvries!" en dat was ook zo, dat voel je aan de stevigheid van het vlees. En vers! Heldere oogopslag, rode kieuwen, dat stevige vlees, frisse zeelucht.
Met verse kruiden, heerlijk.
Met pommes paille (lucifer-frietjes) en gebakken courget, ik bedoel een halve uit de oven, goed idee.

Ik zag trouwens dat ze Lieu (denk denk, o ja, pollak) met dingetjes erbij in filo op het dagmenu hadden staan 's middags.
Met riz cantonais ernaast, een vaag soort nasi; rijst met doppers en wat gekookte ham (vlees met vis!, een van mijn interessegebieden). Ik denk dat het een afgeleide is van Risi bisi, waarin ze trouwens pancetta gebruiken. Zie hier.

Mooie Loirewijn erbij.

Crème brûlée na.


Dit was het brood bij het personeelseten van gisteren of zo
Misbaksels altijd
Kijkend naar de stagier: Je kan wel zien wie er aan de oven stond...

Een keer in de afgelopen twee dagen voor mezelf gekookt.

* Provencaalse tomaten uit de oven (cœur de bœuf, ossenhart noemden ze het, maar volgens mij is dat veel minder geribbeld, zie onder).

Dagelijks nu een groentemarktje achter het gemeentehuis, naast de lagere school.
Ga er dagelijks spul ook voor op de broodjes kopen, en als er wat interessants is fruit voor de patissier. Of bestellingen van hem; aardbeien, peren, kiwi...

* In tomatensaus gepocheerde eieren, op sneden boerenbrood (boulot; zie hier) gegratineerd met Emmentaler.
Heerlijk.

Maakte in de afgelopen dagen voor de winkel die kletskopjes, pepernoten, kruidkoek, noem maar op. Borstplaat...
Foto's komen.

Maakte trouwens ook vlinders. Dat ze dat niet kenden!
Ook wel palmiers, en bij ons ook wel kaneelvlinders.
Zie hier.
Super makkelijk.
Recept  hier.


Loek

Ik moet echt nadenken hoor, of er hier zeikers zijn.

Er is hier een of andere groot-huisbaas die een enorme zijkerd schijnt te zijn, maar ja, daarvan zie ik alleen af en toe zijn zure kop als ie zijn dagelijkse zoutarme ficelle (heel dun stokbroodje) komt halen.

En je hebt Gérard, die in zo'n uiterst polychroom wielrennerspak elke morgen twee boulots komt halen, die hij in zijn eentje opvreet.
En die dikwijls 's avonds er nog een komt halen (terwijl het een uiterst schriel mannetje is).
Céline (winkel) vind hem een zeikert. Maar ja, ík heb niks met die tiepe van doen...

En ik bezorgde vroeger af en toe in een winkeltje bij een viezig wijffie met een enge herdershond die zuur rook en altijd en eeuwig te zeiken had over de rekening.
Maar ja, die is van de trap gevallen...

En je had opgeschoten jeugd die 's zondagsmiddags met enorm lawaai door het dorp crossten.
Maar ja, daarvan zijn er twee onder een brandweerwagen gekomen en sindsdien schijnt het 's zondags rustig te zijn (ik kwam er pas maandag aan).

Ik zou het niet weten Loek, alhoewel ze er zeker zullen zijn.

En ik ben niet zozeer verliefd op daar, ik hoor daar thuis zeg maar; ik functioneer daar beter, dat is wat anders.
Dat geldt ook wel voor enkele plekken in Spanje, maar hier ontmoet je veel meer mensen waarvan je niet denkt Als ie maar niet tegen me begint te praten...

En ik heb er niet alleen gewoond en ik spreek niet alleen de taal, ik heb er gewerkt ook.
Dat scheelt heel erg veel.


Tsja...

Vandaag bij de visboer twee kleine zeeduivels / hengelvis / hozemoos.
Mét kop, voor perfecte visfond.

Paprikasoep















Dag Maarten

Ik weet niet of ik je bereik gezien de euforie waarin  je momenteel verkeert, verliefd op alles in Frankrijk, maar ik heb die paprikasoep van je gemaakt en die is werkelijk voortreffelijk!! Niet te geloven zo lekker.  F. moest / was bereid voor mij een “introductie “ te maken voor de atelierroute hier in Eindhoven en ik denk dat hij 2 liter op heeft gegeten, het was ook werkelijk heerlijk.

Wel een beetje kritisch blijven! Dat het allemaal geweldig, reuze goed, enz. enz. is en die mensen ook zo leuk! Wonen daar dan geen boerelullen net als in elk dorp en elke plaats? Dat bedoel ik met kritisch blijven
Fotootje van vrouw in ‘t zwart deed me aan Van Gogh denken.
Neemt niet weg dat het “leuk lezen“ is, jouw ervaringen aldaar, erg leuk. Een man op het hondenuitlaat-veldje wilde nu ook jouw site lezen.

Dag, Loek

donderdag 26 september 2013

Gekookt



Een kruising tussen een zwarte fazant en een gewone.
(Die afwasborstel bracht ik mee. Die hebben ze daar niet.
Dat doen ze daar met een sponsje of een vies doekje.)

Gekookt dus, en
notities
die ik al de hele reis aan het opslaan ben.
Die me te binnen schieten.

Die fazant gisteren gekookt dus.
Erg lekker.
Zuurkool kan je hier niet krijgen, dus "dan maar met spruitjes en kastanje puree".
Heerlijk.
Foto's later wel eens. Voorlopig hier Arsac-gebonden foto's.

Dat brood met merguez erin.
Zie foto's verderop.
Het vloog de tent uit.
Die geur in de winkel...

Broodpudding met kaneel.
Zie foto verderop.


Die merguez moet je ontvellen en in de lengte doorsnijden.
Met verse chorizo kan het ook uitstekend hoor.

Wat noteerde ik
kwakwa culinair
zoal de afgelopen dagen, vooral in de trein?

* Die jubilee pruimen van laatst.
Zou dat niet "Jupiter pruim" moeten zijn?
Maar nee.
Zie Jupiter (op dit blog trouwens) hier (alle links hier in een nieuw venster).
Jubilee zie hier.

Het is alle twee richting Reine Victoria.
Die Jubilee zijn groter, zoeter en sappiger.
Reine Victoria is fijner, steviger ook.

En hier kocht ik Reine Claude d'Althan.
Zie hier.
Erg lekker, heel zoet, en niks groen dus.


De merguez broodjes in de winkel.
Prachtig.

Ik probeerde een Youtube te vinden over koken met de wadjan / wadjang. Niet te vinden.
Wilde die naast koken met de wok zetten, maar alles wat je op wadjan vindt is wok.

En o ja!
Bij ons in het dorp is een döner tent overgenomen door Afghanen en die maken gewoon döner en dürüm en lahmacun, en ook pizza's, maar ze hebben ook één dag in de week (website vermeldt niet welke dag) een Afghaans buffet.
Gaan we heen!
Zie hier.

En ik kreeg dus laatst een recept voor linzenvlaai, nadat ik er over schreef. "Linzenvlaai??"
Dat was dus geen "linzenvlaai", dat is een verbastering van Linzer Torte.
Ik schreef dat al, maar ik heb nu al drie recepten, en die wilde ik vergelijken.
Dat staat nu genoteerd voor als ik terug ben.

Wat ik ook noteerde.
Twee complexe mayo's naast elkaar.
Devos en Lemmens Sauce Tartare. Mooi fris!
Naast Kühne Remoulade. Mooi romig maar weinig uitgesproken.
(Over remoulade schreef ik 21 februari.)

Waarom die twee naast elkaar? Omdat ik er in de praktijk altijd weinig verschil tussen proef.
Waarschijnlijk wordt het niet serieus gemaakt.


Broodpudding
Dat was ook al weer gedoe.
Dat mag je geen pudding noemen want pudding is gekookt en een bakker mag niet "koken"...
Het werd pain cuit, gebakken brood, een uiterst rare naam.
Maar verkocht wel, want een redelijk stuk kost 1 (een) Euro.

Noteerde nog meer...

Bij de Jumbo hebben ze die goedkope droge zwarte olijven niet meer, van dat namaak Euroshopper merk (merk "€").
Nu is dat Barral olijven, en dat is helemaal geen slecht merk, in tegendeel.
Zelfde prijs ook nog, € 0,50.
Ze zijn minder zout, en zachter.
Beter om zó te eten dus. Maar die andere waren beter voor op de pizza en voor in de saus.

En vlak voor mijn vertrek at ik Magor.
Nooit eerder gegeten dacht ik.
Magór want ik zei het verkeerd.
Romig maar krachtig. Mooi.
Nou, dat heb ik dus een paar maanden geleden al gehad. Maar een ding: deze was zo veel beter dat ik dacht dat ik die kaas niet kende.

Ik liep laatst te denken Wat jammer dat nasiballen niet meer bestaan.
Liep ik bij AH, wilde garnalenkroketten kopen (voor als ik eens `s avonds laat pas met werken klaar ben), vond ik niet, zoeken zoeken, verdomd! Nasiballen! Nou ja, geen ballen, maar schijven of blokken of zo.
Ik kan niet wachten dat ik weer terug ben! Weg met die foie gras en oesters allemaal!

En ik noteerde dat bij AH (en niet alleen daar!) de perziken keihard zijn (Frankrijk, supermarkt, welke dan ook: nooit never).
En dat áls ze eens ietsje zacht zijn, dat je dan muffe viezigheid koopt.

En dat die thee van laatst, Indonesische witte thee met jasmijn (normaal is jasmijnthee groene thee) blijkbaar erg lekker is volgens H.
Merk Giju [gIEdzjoe].


Zoiets brengen ze hier al jarenlang, al van vóór 2008 dat ik er de vorige keer was, elke week voor nop naar een weeshuisje van twee nonnetjes en 10 kindertjes.
Nu bracht ik het. Die gezichtjes...

Van die thee zeiden ze in die toko dat die vooral door oude mensen wordt gedronken.

Herinnerde me wat.
Wat betekent VSOP?
Voor Seer Oude Personen.

Hier vertelde ik ook wat VSOP betekent.
Verser Sans Oublier Personne.

En ik had de laatste dag dat ik in Groningen was twee schokken.
Martini Brut zou niet meer te krijgen zijn.
En Toko Weuro in ene dicht.
Martini bleek niet te kloppen.
Weuro waarschijnlijk wel.

En zie World of Food hier.

En o ja!
Bouillon! weigert mij een abonnement te verkopen!
Omdat ik kritisch ben!
Dat zullen ze weten...


Lasagne kookte ik ook nog
Ja, vijf van die platen ja!

woensdag 25 september 2013

In Arsac



Op advies van mij zijn ze in 2009 met die broodjes begonnen.
En vooral: dát soort en formaat broodjes.
Dat deden ze af en toe met halve stokbroden en zo.
Zonder sla of zo. En niets vego.
De vulling moet eruit steken! riep ik.
Loopt nog steeds als een trein.

Gisterenavond

Eten in de plaatselijke kroeg
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Die pizza's, dat is nieuw.

* Salade Landaise
Vrij goed recept hier.
Maar bij ons gisteren ook paté de foie gras erbij.

* Côte de bœuf
Tweepersoons porties natuurlijk.
Was heerlijk, maar als het aan mij had gelegen had ik vis genomen (aal in goene = peterselie-saus!).
Het zag er ongeveer uit zoals hier. (Ik maak als ik ga eten geen foto's meer. Gedoe...)
Wijn: Chateau des Graviers Haut Médoc 2008.
Hun Haut Médoc is beter dan hun Margaux. Margaux verkopen ze toch wel, op de naam. Maar producenten van Haut Médoc zijn er veel meer, dus daar moet je harder aan trekken.

* Profiteroles
IJs erin, dik chocoladesaus erover.
Zie hier.
Burp!
(Teveel vanilline, vanillesuiker, erin ook.)


Vanmorgen

Eerst weer die bestellingen natuurlijk.
06.00 uur...

Ik vergat gisteren een weeshuis te vermelden geloof ik, en een pedagogisch iets, en o ja Château Giscours (waar ik toendertijd heb gewerkt).

Giscours is + croissants als ze gasten hebben, en bij die nonnetjes moet ik ook croissants afgeven als een vrouw die in de buurt boomhutten exploiteert gasten heeft.

Vanmiddag drie schalen zie hierboven voor het personeel gemaakt.
Bloedworst, appel, aardappel.
Eerst de aardappel rondgedraaid in ganzevet in de oven (de electrische oven van de patissier want de broodoven is overdag te heet), Later die obscene worst erop (ganzevet) en weer later die (ganzevet) appels.

Vooraf pasta-salade tonijn.
Zie hieronder.

Fors Ricard en rosé. Maar dat jochie niet, pas op!
Mislukte broden (twee aan mekaar gebakken hier).
Taart (twee stukjes pruim eraf want ietsje schimmel).
Die vijgen op de achtergrond.

Dit hieronder was de tweede zitting.


Vanmiddag

Naar Castelnau.

Het regionale hoofdstadje zeg maar.
Mooi plaatsje.
Een castalnau is een vestigingsplek van verhuizende volkeren uit de 13e, 14e eeuw. "kasteel [= versterkte plaats] nieuw". Je hebt er veel in Zuid-West Frankrijk; deze heet voluit Castalnau-en-Médoc.
Je had ze ook rond bestaande kastelen of bij kloosters, en dan heet dat anders, vergeten wat. Saint Emillion is er zo een. En Bazas.
Zo'n castelnau ontwikkelde zich (ondanks ontbrekende bescherming tóch) op een handelstechnisch interessante plek.

Naar de bank, uitleggen waarom mijn Franse pensioen niet naar hen wordt overgemaakt (omdat de SVB ook dat regelt want die moeten het aanvragen).

Naar de weekmarkt.
Spruitjes, mooie rattes (zie hier), pruimen, gedroogde haring ("Gendarmes"; uitleg 1: omdat ze zo stram zijn; uitleg 2: ze zijn vrij klein dus je koopt er twee, gendarmes zijn altijd met z'n tweeën).
Foto's komen.

Naar een supermarkt waar ze een fantastische Portugese afdeling hebben.
Kocht er Bairrada, heerlijke wijn.
En een blik pens in pikante saus, om mee te nemen,
En drie soorten Portugese "sambal": piri-piri, vinha d'alhos (met knof en witte wijn) en Preparado Timorense, Timorees Spul zeg maar, erg lekkere echte sambal, sambal uit Timor.
En een paar soorten droge bonen, onder andere super kleine oogboontjes (frade) die heerlijk zijn met zoutevis, en superkleine zwarte boontjes.


Vanavond en morgen

Nou ja, vanavond, vanmiddag dan aan het eind van de middag, als de bakkerij weer opengaat om 16.00, dan loop ik naar de bibliotheek om dit verhaal erop te zetten (wat ik dan al in Word klaar heb gemaakt op de non-internet computer van de bakkerij, die voor de facturatie dient) en daarna naar de kroeg.

Dit verhaal staat dan op een USB stick, en in de bieb (alles gratis!) zit dan de pinnige directrice (USB stick scannen) of haar lieve assistente (Loop maar door!).

Daarna wezen kijken bij iemand die van alles teelt met zaad wat ik hem stuur.
Kouseband, waarmee hij het gehele dorp epateert.
Schokkers, capucijners, kennen ze enkel in Noord-Frankrijk, gros pois.
Puntpaprika (zie je daar nergens).
Boerenkool, kennen ze niet, maar die is nog klein. (Ik lever ook de basisrecepten.)
Hij verdient er goed mee en ik word natuurlijk weer volgegoten.

Daarna koken.
Een fazant die al drie dagen hangt. Spruitjes en kastanje-puree. Enkel voor mezelf.
Foto's morgen...


Morgen

Bezorgingen.
"Worstebroodjes" maken, maar dan met merguez erin. Kom je de winkel binnen en dat ruikt dan...
Broodpudding maken.


Uhh, die fazant is niet alleen voor mezelf natuurlijk...

Ennuhh, ik kom gewoon nooit meer terug...

Zoek het maar uit jullie daar, met je eeuwige regen, en met die tandpasta-reclame en die vastgeroeste zombie ernaast.
Met jullie spoelstopknop en je woon-werkfiets.
Zoek het maar uit.
Succes!

dinsdag 24 september 2013

Naar Arsac



Café-restaurant Grand Théâtre Bordeaux

Arsac

Gisteren ontbijt bij mijn vaste tent.
Dat schreef ik gisteren ook al maar dat was wishfull thinking.
Ik waande me al in Bordeaux maar zat nog in Parijs...

Musée des Beaux Arts want de vorige keer had ik de camera defect (een gallicisme trouwens).
Mooi museum, zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Jammer genoeg geen speciale tentoonstelling op het moment, want daar zijn ze goed in.

Thee op een terrasje.
Met een klein Cannelé'tje erbij. Het lekkerste gebak ter wereld.
Zie hier de vormpjes en hier het product. Canellés de Bordeaux.

Musée des Arts Décoratifs want zelfde reden.
Zie hier.
Ook al geen tentoonstelling...

Lunch in die tent zie hierboven.
Sjiek hoor...
* Zes grote creuses (bolle oester) met een klein crépinet'je erop uit de oven (crépinette: gehaktballetje in varkensnet).
* Museau, kalfsbek, gestoofd. Prachtig draadjesvlees.


De bus naar Arsac

De super mooie sneltram (rijdt op inductie!) naar een buitenwijk, daar de bus.
Half uur in de bus, heel mooie tocht langs Bordeaux Lac (zie hier) en daarna door allemaal fraaie dorpjes.
Zon overal.

In Arsac eerst naar de kroeg tegenover de bushalte, veel schoudergeklop, paar glazen wijn.

Ze hadden daar een hondje waar ik altijd mee speelde, nu overleden, wat altijd wist wanneer ik binnenkwam ondanks dat het me van achter de bar op de grond niet kon zien, want dan pakte iemand van de bediening het theekopje en ik was de enige die thee dronk.

Je ziet ook mensen die je vergeten bent, en je mist mensen die "er niet meer zijn".

Daarna naar de bakkerij, en binnenlopend zie ik: zie hierboven.
Ik ben thuis.


Moest koken natuurlijk.
Hele goeie slager vlakbij.
Noix de veau, het binnenste van de bil van kalf.
In de (afkoelende bakkers-)oven, met hele uien en veel knof ernaast en met veel rode wijn bedruipen (Graves) en later aardappelen ernaast.
Heerlijk...

Vooraf weer grote creuses, nu met geblancheerde prei en Emmentaler erop in de oven.


Ga koken:

Op speciaal verzoek, ivm goede herinneringen van enkele jaren geleden:

* Spekpannekoeken.
Ik bracht rietsuikerstroop mee.

* Erwtensoep.
Soep met oor en staart en poten.
Die ingrediënten worden daar zeer gewaardeerd. (In zo'n land wil ik leven.)

Je vindt daar trouwens tig soorten groene spliterwten in die streken, maar ik hoor nooit iets over recepten.
Ik ga eens informeren.

* Forel Navarra.
In de oven, met rauwe Bayonne ham in de buik en eromheen.
Forel Hemmingway ook wel, maar dat is dan meer BBQ.


Schitterend...
En het ruikt...
Uhh, in die bakkerij wordt enkel helemaal klassiek gewerkt.
Bloem, water, gist, zout.
Verder he-le-maal niks.
En heel lang rijzen, en nooit geforceerd.

Ga lasagne maken
(voor de verkoop)

Prachtig verhaal.

Dat mag niet, want als bakker / patissier mag je niet "koken", enkel (in de oven) "bakken".
Maar wat denken die nou, die Gendarmerie die komt controleren? Dat die patissier nooit iets kookt? Nooit caramel maakt of zo?

Maar goed, dat lossen we op.
We zetten een bijna leeg blik béchamel poeder ("Aanlengen met koud water") ergens in een hoek, en een blik pizza-saus in de voorraad.
"Koken? Hoezo koken? We gebruiken béchamel poeder, en pizza-saus uit blik voor de lasagne!".
-"O, dan is het goed."



Ga verder maken:
(voor de verkoop)

* Borstplaat (kennen ze niet)

* Pepernoten (kennen ze niet)

* Broodpudding
Maak ik van het oude brood wat je niet mag verkopen.
Met stukjes vijg of met kaneel. Ook wel met bier.

* Kletskopjes (kennen ze niet)

* Boterstaaf  (kennen ze niet maar ja, ik heb het zelf ook nooit gemaakt)(geen paniek)

* Kruidkoek noten / gekonfijt fruit (kennen ze dáár niet, wel in Dijon)

* Bitterkoekjes (kennen ze niet)
En ik maak ook bitterkoekjespudding natuurlijk.

* Nederlandse appeltaart
Springvormen bracht ik al eerder mee.

Géén eierkoeken.
Die maakte ik de vorige keer.
O, zeiden ze, dat is génoise, dat maken we elke dag...


Uitzicht uit mijn raam

Vanmorgen

Vanaf 06.00 uur bestellingen.

Naar het depôt de pain (brood-verkooppunt) in Avensan.
Prachtig. Zie hier.

Naar het depôt de pain in Le Pian (van Arsac naar daar: Santiago route).

Naar de nonnetjes, naar een weeshuis, naar verzorgingshuizen (rollators kennen ze niet, enkel "looprekjes"), naar noem maar op.

En tot slot met acht enorme zakken broodjes naar een college ver weg.
Op de terugweg kom je langs een uiterst fraaie markt.


Vanmiddag

maakte ik spekpannekoeken.


Vanavond

eten we in de kroeg.
Geen idee wat...

maandag 23 september 2013

In Bordeaux



Kamer met balkonnetje, plee en badkamertje.
€ 40,-. Kijk. Superschoon.
En aardige mensen ook nog. Libanezen.
Pal tegenover het station.
Je kan er voor nop eten en drinken.

De reis gisteren

* Die trein dus
* Dat station dus (zie hier, alle links hier in een nieuw venster)
* Die kamer ("De vorige keer had ik ook een schrijftafeltje met een stoel." -"Ca vient maintenant monsieur!")
* Formule 1 (ik geloof er allemaal geen flikker meer van, van die Vettel successen, en Alonso is by far de beste, alleen de wagen komt niet mee)
* Wat fruit gekocht (pêche de vigne, zie hier)
* Wat wijn (Bergerac, altijd goed)
* Wat kaas ook (Abondance, jammie, nomen est omen, zie hier)
* Glas wijn op een terrasje...
* Nog eentje...


Uitzicht vanaf mijn balkonnetje

Gegeten gisteren

La Tupina, zie gisteren
Voorheen la Tupiña


* Gebakken foie gras met perzik en verveine

Verveine is citroenverbena, zie hier.
(Maar het is toch ook ijzerkruid? Dacht ik wel.)

Enorm lekkere combinatie. Het zoet-zuur van de perzik-verveine tegen die foie gras.

Glas Monbazillac.
Probeerde het nog een keer zeg maar, maar nee, Sauternes en zo is aan mij niet besteed.
Liet het staan voor later en nam een glas witte Graves van de fles die ik al had besteld gezien het hoofdgerecht.
Château Boyrein.

Het was overigens gewone perzik, geel van binnen dus.
Je hebt ook pêche blanche, witte perzik, wit van binnen.
Die pêches de vigne (van de wijngaard, maar dat is enkel om de kleur) zijn uiterst aromatisch, de witte is enkel mooi fris. Wij kennen die ook wel een beetje, van de ervan afgeleide platte perziken, "wilde perziken" (gelul, dat heet paraguayo).


Dit is Bordeaux
Dit hier ook (Cours Châpeau Rouge met links het Grand Théâtre)
(Zie de rust op straat, altijd en overal, en ruik de heerlijke zee-lucht)

* Een carré van morue, zoutevis

Herkomst Bègles oftewel vlak bij Bordeaux.
Met zeer forsch knof en olijfolie.
Met gebakken aardappelen, wat ik in Frankrijk nog nooit gezien heb.

De Graves kon prima op tegen dat geweld van zoutevis, knof en gebakken aardappelen.

O, en er zaten ook hoe heet dat bij. Die wortelballetjes.
Geen uit wortel gestoken balletjes, die echte balletje-vormige worteltjes.
De Paris? Ja! Zie hier.

Herinnerde me dat kinderen van vrienden lastig waren met wortel eten en dat ik het met kerrie djawa, heel zachte kerrie maakte.
Ging er in als koek.
Tot mijn eigen grote verbazing trouwens.


Op het marktje waar ik die perziken en die kaas kocht
Fantastisch altijd, op een markt rondlopen

Ze hadden ook Macaronade met foie gras.
Macaronade iha zie hier.
Het water loopt je in de mond...


* Pyreneeën-kaas en Cabecou

Fromage des Pyrénées is niet "kaas uit de Pyreneeën" maar een zeer bepaald soort kaas.
Lijkt qua smaak / structuur enorm veel op erg goede Appenzeller.
Zie hier. Ziet er dus niet uit als Appenzeller.

Ik verbaasde de bediening met te weten dat de beste uit de buurt van Oloron-Sainte-Marie komt (prachtig stadje trouwens), maar ja, dat is me min of meer opgedrongen geworden in die jaren in die streken, etend bij mensen met verstand van eten. Lokaal verstand, dat wel, maar toch.

Cabecou, dat komt uit Rocamadour en omgeving, uit de Périgord.
Ik ken het wel maar in mijn kop zat het als Frans-Baskisch.
Zie hier.

Maar goed.
Die kaas geserveerd met geroosterd brood ingewreven met knof ("frottée à l'ail" zonder meer, dus niet "pain...") en met "artisanale jammen"...

Glas rode graves.
En nog een...


Als je hier zoiets op straat hebt dan is het in drie dagen door een dronken mongool kapot geslagen

Vandaag

Bordeaux en ergens eten.
Dan de trein naar Arsac.
Net uit die trein, en in de kroeg naast het stationnetje van Margaux.
In Arsac (wacht op taxi) vrienden in de bakkerij terugzien en het flink op een zuipen zetten.
Zie morgen!

zondag 22 september 2013

Naar Bordeaux



Vandaag wat foto's uit Parijs.
Gevel-ornamenten.
Ben ik altijd erg in geïnteresseerd.

Gegeten

Waar? Zie gisteren.

Langoustines, zeeslakken en zeer fraaie moussige mayo
Erg lekker. Ik maakte zo'n mayo ooit bij een krab-appel salade.

Gegeten met een mooie Chardonnay ernaast, ik ben vergeten wat precies. Val de Loire. En dat smaakt er prima bij; je ziet ook recepten van langoustines met een Chardonnay reductie.

Over die namen verbaas ik me altijd.
Langoustine heeft scharen en betekent "kleine langoust". Maar een langoust heeft géén scharen.
En Spaans langostino is geen langoustine maar een gamba.
Scampi is wel weer langoustine.
O ja, langoustine heeft ook een Nederlandse naam. Noorse kreeft. Kijk. Een kreeft heeft tenminste wél scharen.

Langoustines bereiden zie hier.
En u weet het: zeikreclame = twee of drie keer op Refresh klikken en weg is ie.

Tig recepten hier.

Twee dingen vallen op als je op langoustines zoekt.
* Veel uit Schotland en Ierland (Dublin Bay langoustines)
* Met enige regelmaat zie je tartaar van rauwe langoustines langskomen.


Eendeborst met petit légumes en die aardappel-wafeltjes
Foie gras in de rode Graves-saus.

Die eendeborst was van foie gras-eend uit het Zuid-Westen, bij Bordeaux dus.
Een IGP eend trouwens, Indication Géographique Protégé.

Zie die pommes gaufres, lace potato hier.

Fles Château Monbrison 2007.
Heel erg mooi.

Ik heb wat met die Crus Bourgeois.
Pleegkinderen bracht ik naar Monbrison voor het zwembadje daar.
Op Sénéjac heb ik gewoond.
Siran (Cru Bourgeois Exceptionnel!) heb ik regelmatig gedronken want die bakker waar ik boven woonde kende lui daar.
En bij die slakken de dag voor vertrek dronk ik een L'Argenteyre.

Maar de klassificatie schijnt opgeheven te zijn. Daar heb ik hier al eens over geschreven.
Zoek op Bourgeois.

(Ik zat een keer met een van die pleegkinderen, een van de meiden, bij La Provence in Zaltbommel te eten, Monbrison erbij. Zegt ze "Er woonde daar een erg aardige man, en altijd als we gingen zwemmen zat hij te kijken. En na het zwemmen mochten we altijd op zijn schoot komen zitten." En na even nadenken "Oops, I think I understand now..." Die man was Martin Bamford, de uitvinder van de Vacuvin en van die dubbelwandige koeler.)


Prachtig...

Kaas
want ik had nog wijn over.

Ik heb geen foto's gemaakt, want dat zou niet in goede aarde gevallen zijn lijkt me.

* Charolais
Zie hier.

* Echourgnac
Zie hier.

* Langres
Zie hier.

* Saint-Maure
Zie hier.


Ze hadden trouwens ook maatjesharing.
Met licht gerookte zalm, aardappelsalade en "jonge scheuten".

Aardappel met haring is erg Frans.
Lauwe aardappelsalade met gerookte haring.
Franse gerookte haring is stukken beter dan Nederlandse, veel fijner, zachter.
Uhh, komt ook gewoon uit Nederland hoor.


Naar Bordeaux

Vandaag om 09.30 weg, 12.45 aan in dat fantastische Gare St. Jean.
Zie hier. Ziet er nog steeds precies hetzelfde uit.
Daar weten ze beter.

Ontbeet in mijn vaste ontbijt tent.
Twee goeie croissants (een neem ik er altijd mee), jus (niet vers maar uitstekend), pot thee, € 3,-.

In dat platte landschap, dat heel wijde landschap van Midden-Frankrijk, daar heb je niet de indruk dat je in een TGV zit...

12.45 aan omdat ik dan tegenover het station in mijn hotelletje op tijd geïnstalleerd ben voor Formule 1.
Toen ik aan m'n schouder geopereerd moest worden heb ik in datzelfde hotelletje een tussenstop gemaakt richting ziekenhuis. Kamer gehuurd enkel om Formule 1 te zien. Nou ja, € 30,-, dat moet kunnen.

Goed.
Ik zet het blog erop en we gaan eten.
Jammie!


Vanavond hier eten.
La Tupiña. Uhh, vroeger. Nu la Tupina.
Zie vroeger La Tupiña hier. Niet Frans genoeg, toen ze bekend werden.

Die link, dat zijn enkel de voorgerechten.

Een ongelofelijk ingewikkelde website trouwens.
O wacht! Op Les Plats klikken voor de hoofdgerechten.

(Ik ken iemand met een voornaam die met S begint en wie het water in de mond loopt...)

Een heel goeie tent. En hélemaal niks duur voor wat het is.

Sarkozy eet er ook. Maar is dat een aanbeveling?

zaterdag 21 september 2013

Naar Parijs


Uhh, naar Bordeaux dan dus.
Via Parijs...


Om al in de stemming te komen at ik gisterenavond escargots...
Jumbo.
Stijf krom van de knof stonden ze.
Prima. Niemand komt in de trein aan m'n kop zeuren.

Varia

Jumbo

Want dat vroegen me nu al twee kijkers hier.
Nou ja, vroegen, ik lulde ze het aan.

Wat koop je allemaal, ik dan, bij de Jumbo wat AH niet heeft én wat erg lekker is.

* Die slakken dus.
* Heerlijke rode wijnen. Die Bulgaarse, Pireneos (Somontano), Porca de Murça (Noord Portugal), Barton Guestier wijnen en noem maar op.
* Heerlijke Terrasana pasta's: zonnebloem, witte amandel, cashew.
* Lekker zoet spul. Gerstemoutstroop, bosbessenstroop, esdoornstroop.
* Coertjens paardenstoofvlees.
* Arrow root.
* Brabants en Limburgs roggebrood.
* Droge zwarte Barral olijven (voor gebruik in de keuken).
* Kalfsfond, kreeftenfond.
* Zeeuws bloem, gerstemeel. 
* Diverse soorten heerlijke Brunswick sardines.
* Lijnzaadolie, amandelpoeder, spelt pasta met wilde knof...

Vannacht word ik nog 10 keer wakker. Dit vergeten, dat vergeten...
(Bacalao!) (Schillerlocken!) (Poolse mosterd!)
En een ding: Jumbo-zaken zijn vrij onafhankelijk wat de inkoop betreft. Die op de Wilhelminakade heeft altijd jalapeño en nooit Madame Jeanette, die op de Euroborg nooit japaleño en u raadt het al: altijd Madame Jeanette.


Er is een nieuwe pepersoort naar dit blog genoemd.
Het staat nog even verkeerd geschreven maar dat komt goed.
Soort langwerpige uit Afrikaans spul gefokte Madame Jeanette.

Parijs dus

Ik zit vandaag een beetje aan de plaatjes vast want die zette ik er voor vertrek op.
Ik zit nou prutspruts op mijn splinternieuwe tablet in de trein er de tekst bij te zetten.
Allemaal meegenomen notietietjes.

Groningen, Rotterdam, Brussel, Lille, Parijs (Tours, Poitiers, Bordeaux...).
Wat zo jammer is: je kan tegenwoordig niet even bijvoorbeeld een of twee uurtjes in Lille uitstappen, want je kan alleen op gereserveerde plaatsen reizen. Toen ik vorige keer terugkwam ben ik van Bordeaux in en ruk naar Lille gereisd en heb daar heerlijk Potjevleesch gegeten. Zie, ook over Carbonnade Flamande (rundvlees!), hier.

Niks speciaals meegemaakt onderweg trouwens, maar ja, veel op de tablet en veel in de boeken gekeken...
Ja, gratis ("gratis") eten was niet te vreten.

Ga vanavond hier (alle links hier in een nieuw venster) eten dus dat komt wel goed, hahaha.

Uhh, ik vind Parijs niks prachtigs of zo hoor, gewoon een vieze stinkstad vol chagrijnen en dieven en peperduur ook nog. Geef mij maar Bordeaux...

Hotel zie hieronder.
Daar kom ik al 40 jaar (op doorreis ja!) en ik ben nu toe aan de vierde eigenaar.
De vorige, het allerkleinste vrouwtje wat ik ooit heb gezien (geen dwerg hoor), zal ik missen.
Net als de allereerste. Dat was voor de grote verbouwing, toen de trap nog zo scheef zat dat je duizelig werd.
Ouwe baas, mank, hersenbloeding, werd kordaat door madame met ontbijten en zo de tent doorgejaagd. Villa des Roses zeg maar.
Vlak bij Place Clichy.

Helemaal aan het eind op de foto zie je het Cimetière de Montmartre. En dat buigt rechtsaf, achter het hotel door.

Ik heb er altijd dezelfde kamer.
Die kijkt uit op het graf van Berlioz.
Kijk.


Notities

Ik zag op het station in Rotterdam een dropje op de grond liggen en moest enorm lachen.
Ik was 15 of zo, middelbare school, een of ander feest.
Liep achter de pastoor (want die was daar dan altijd bij) een trap op. Pastoor enigszins aangeschoten (altijd).
Wijst ie naar een traptree, "Kie! Dor leit un drupke!" -Neie menir pestauwer, dè is gin drupke, dès unne kneup!"
Dat is een knoop!

Kranten

* Merkel kookt graag aardappelsoep.
Aardappelsoep?
Wiki: "Het belangrijkste ingrediënt is aardappel". Zo leer je nog eens wat.
Maar zie Brigitte hier.

* Vismarkt Tokio.
Hiroyuki Ushioda is gespecialiseerd in makreel op zuur en gedroogde zeebarbeelkuit.
Die kuit dat is ongetwijfeld hetzelfde als hueva (zie hier), kuit van mul en harder en zo. Bottarga in Italië. Zie hier.
En die makreel zie hier.

Zie hieronder.
Dat "bord warm eten" dat was Philip Mechanicus volgens de een, Peter Vos volgens de ander.
Straal bezopen. Door Karel van het Reve een restaurant ingetrokken, zo van Die moet wat eten.
Dikker en Thijs, want dat was er vlak bij.
Wat meneer wilde eten.
"Ober, geef mij maar een bord warm eten!"


Uit de Elsevier.
Gaan ze ergens sjiek met iemand eten in Breda.
Vier (VIER!) tuinbonen, gristus...
Ik zou gezegd hebben Flikker op en geef me een bord warm eten!
Die saus-ejaculaties... ("O Jee! Een creatie!")
Ik dacht dat de nouvelle cuisine uitgestorven was.
Maar ja, in Breda is dat misschien tegen uitsterven beschermd.
Dat je daar niet mag bouwen en zo...

Linzentaart

Kreeg van T een recept van Limburgse Linzentaart.
Niks linzen erin (had ik het geloof ik al over). Die naam komt van Linzer Torte, gegarandeerd.
Het is een beetje een beknopt recept.

300 gram bakmeel
200 gram boter
1 ei
1 pakje vanille suiker
25 gram gele basterdsuiker
1 eetlepel koud water
Baktijd 55 min op 175 graden op de onderste richel in de oven
Bovenop insmeren met koffie.
Naar wens vullen met fruit of jam.

Vergelijk met Linzer Torte hier.

Die koffie, dat is het Limburgse accent, en geen slecht idee.


Ook van T. Dank!
Aerpel: aardappel. Unnekes: uitjes. Zoermoos: zuurkool. Gei: geen. Sjtruip: stroop (van stropen).

Nog meer notities.

Kruidkoek

Ik heb er een in de planning met (ik kan nooit op het woord komen; even denken, o ja) sukade en kandij. Lijkt me een lekkere combi.

Maar eerst nummer 1 van een serie experimenten.
Kijk, je hebt de klassieke Noord Europese, die ik enkele maakte (noten, gember, dadels, vijgen...). Roggemeel.
En aan de andere kant van het spectrum heb je Dijon: fijne tarwebloem met roggebloem. Dus geen roggemeel, roggebloem.
Maar dat is zo'n verschil, dat ik de tussenstappen ga uitproberen.
Eerst half roggemeel half volkoren tarwe (welke combinatie je trouwens ook in Middeleeuwse recepten vindt).

Daarna tarwebloem.
Daarna fijne tarwebloem (Zeeuws) en roggebloem (roggemeel zeven).

En allemaal met noten (walnoot, amandel en hazelnoot; klassieke noten) en gekonfijt fruit.

Moet ik verder nog met (Limburgs) bier erin en citroenrasp experimenteren, met (Belgisch) notenbrood met bier, met zwarte boekweithoning, pfffff...

(Heb spul voor die fantastische vijgenkoek bij me, om in het bakkerijtje in Arsac te maken!)


Dank PJ!
Ja, daarheen dus!
Bordeaux!
Ze voelen me al komen!
Un voyageur solitaire est un diable...