dinsdag 30 november 2010

Inkopen


eerst maar.

(Dit is trouwens weer zo'n dag waarop Blogspot links wel in een nieuw venster opent, maar dat venster zelf dan niet opent.)



Op de eerste plaats die rundertong met keelstuk (dank voor slagerij-tip, J. was het meen ik), die ik bij Holt af gaf en vrijdag ga klaarmaken. Kan tot vrijdag wachten want is gesealed. Foto's dan.

Bestelde bij die slager trouwens pens, jammie!!, maar wat blijkt: dat mag niet in Nederland! "Vanwege de bacteriën". Tsjongejonge... Krijg het nu via een omweg. Bestelde ook varkensnet, buikvlies. Dat mag wel. Begrijpt u het dan begrijp ik het.
(Varkensnet = daar pak je gehaktballetjes in vóór het bakken, bedek je paté mee etc. Hier. Alle links hier in nieuw venster.)

Verder Jackfruit / Nangka. Zie boven en onder. Het is een vrucht, maar "starchy" dus je eet het als aardappelen of rijst zeg maar. Enorm lekker samen met soepkip stoven. In Jogja at ik dat ooit. Jammie!



Recept, ff tussendoor
Aardappelen met kaas uit de oven, Gratin Dauphinois
Een klassieker; een tijd lang in elk Nederlandse bistro vaste prik.
Klop een ei met wat melk los en roer er heel fijn gehakte knoflook door.
Vet een ovenschotel in en leg daar een laag dunne rauwe aardappelschijfjes in; druk ze wat aan.
Strooi daar geraspte Gruyère over en giet daar het eimengsel op.
Beleg met nog een laag dunne aardappelschijfjes waarop weer geraspte Gruyère. Druk iets aan en strijk af met een laagje crème fraiche.
Bestrooi ook dat met Gruyère en leg dan hier en daar een klontje boter op de kaas.
Zet een dik half uur in een oven op 200 graden.



Hierboven lauki. Als je op recepten zoekt kom je nogal wat ajurvedi of hoe heet het tegen. Ze kunnen ontzettend lang zijn; zie de Fat Free Kitchen hier.
Uhh, je hebt komkommer- en daarnaast ook meloenachtigen. Allemaal Cucurbitaceae. Allemaal aanwezig in primitieve vorm in Pangea. Maar nadat Pangea uit elkaar gedreven was, hier, en de zuidelijke helft van Afrika wegdreef van de noordelijke helft van Zuid Amerika ontwikkelden ze zich heel verschillend. Afrika kreeg de meloenen en Amerika de augurken.
En ik denk dat die lauki, Suriname of niet, langwerpig of niet, toch een meloenachtige is.
Ja, of een kruising tussen de twee hoofdblokken...

Hieronder een kaasje van het Kaaspaleis. Las ergens over Spaanse Torta-kaasjes, zachte schapenkaasjes. Of ze die hadden? Ja hoor. niet uit Barros maar wel uit Cañarejal [kAnjareechAl; cañaveral, Cape Canaveral = rietveld, rejal is meer ploegwerk]. Over de prijs zullen we het maar niet hebben... Trouwens beter uit Cañarejal dan uit Barros, modders. Toch?!
Trouwens opvallend dat al die Tortas-kaasjes van die flitsende websites hebben. Vandaar natuurlijk dat die kaasjes onbetaalbaar zijn. Zie hier en hier.



Kimchi en gari nu.
Beide waren klaar. Die gari, in mirin = zoete rijstwijn gemarineerde plakjes gemberwortel, smaakte uitstekend, echt erg lekker. Foto geef ik niet want je ziet geen verschil tussen vóór en ná marineren, dus search the blog. Staat in de planning, verderop. Deze gari was dus met mirin. De volgende wordt met witte rijstazijn. Uh, gari niet afgieten maar in de marinade in de koeling bewaren.

De kimchi, hieronder, gefermenteerde spitskool als bijgerecht, stonk nogal bij het afgieten, als een zuurkoolton zeg maar. Maar dat dreef er af, nu na een half uur en af en toe omschudden stinkt het niet meer. Proefde. Ff wenne. Staat ook in de planning, en commentaar komt dan.
(Buurvrouw kwam binnen, Wat stinkt het hier, ik zeg Dat hoort zo.)



Eetplanning. Uhh, de dagen dat er minder van het culinaire thuisfront is te melden krijg je andere zaken en links, nu gewoon ff volhouden.
Vanavond nauwelijks tijd. Blik tomatensoep met gerookte tofu-over en peultjes-over, op smaak met oestersaus en tuinbonen-sambal. [Maakte het overigens wat ingewikkelder, maar lama. Lama glama.]
Morgen gepocheerd ei, groene erwten (geen split-!) en mooie paddo's. Daarbij die gari proberen. Overmorgen kip, jackfruit en ?groenten, Indonesisch. En daarna tofu, rijst en lauki, met een yoghurt-curry. Daarbij die kimchi proberen.



O! Vergat gisteren nog.
Penne (was eigenijk een iets te grote pasta voor dit gerecht) met stukjes struisvogelbief erdoor (zie foto hierboven) en gesauteerde peultjes. In de saus ook ietsje lombok, ietsje paddoblokje, wat witte wijn.
At het met groene pesto en fruitjes.
Jammie...

Recept
Gemarineerde zalm, Gravlax
Wrijf twee zalmfilets met vel aan de vleeskant goed in met een mengsel van zout en suiker, drie op vijf.
Strooi er fijngehakte verse dille over en maal er zwarte peper over.
Leg de filets met de vleeskant tegen elkaar op een schotel, dek af met bakpapier en zet er een gewicht op wat zoveel mogelijk op het hele oppervlak rust (een flinke pan met water bijvoorbeeld op en snijplank).
Laat tussen de twee en drie dagen op een goed koele plaats staan en draai de zalm elke acht uur.
Krab de filets schoon met een spatel en droog ze met keukenpapier.
Snij de zalm in dunne plakjes, naar het vel toe en snijd ze dan juist boven het vel los.
Serveer met toast, citroen, zwarte peper en een vinaigrette met dille en mosterd erdoor.



O ja, dat vergat ik ook. Dat J. die Aziatische kookboeken te leen aanbood omdat ik zoveel Aziatisch hier neerschrijf. Maar dat is gewoon toeval hoor. Dat gaat met golven.

Zag Eastwood, Blood work. Heel lang geleden ooit gezien. Tsja, wel wat traag en uiterst ingewikkeld -voor mij als Asperger- plot.
(uhh, search the blog op Buunk.)

Kreeg van die Surinaamse groentenboer een kaartje waarop het adres van een website hier, maar ja, jackfruit en lauki staan er niet op.

Tsjongejonge, wat verandert een mens. Zie die Buunk pagina en vergelijk met die van vandaag. Ik ben blijkbaar serieuzer geworden. Ennuhh, de 22e van deze maand, uhh de volgende, december, bestaan we drie jaar. Ik kom daarop terug...



Blood work

Citaat
Eastwood
Opinions are like assholes; everybody's got one.

maandag 29 november 2010

Ben net


flipperkampioen geworden van Holt in Zuidhorn. Wow, van 1,25 miljoen schoof ik het in een keer naar 2,55...
Zegt de eigenaar "Daar ga ik vanavond nog overheen", zeg ik "Ik gun iedereen z'n dromen".
Kan er meteen een citaat achteraan, ben vergeten van wie.
Dromen is niet erg; niet meer kunnen dromen, dat is erg.

En J. schrijft dat ze Aziatische kookboeken voor me te leen heeft en ik schrijf terug dat ik daar geen tijd voor heb en dan sta ik te flipperen...
Trouwens, ik ben niet zo'n kookboekenmens, hoogstens standaardwerken.



Recept
Gorgonzola-crème, Gorgonzola Butter passiert, Oostenrijk
Meng met een vork gelijke delen Gorgonzola met boter.
Serveer op toast of vul er verse dadels of vijgen mee.
Grapefruit uit de oven
Haal het vruchtvlees uit halve grapefruits en snijd het in partjes; vang het sap op.
Doe de partjes terug in de schillen.
Kook het sap met suiker en wat medium sherry in.
Giet dit vocht over de grapefruit, en strooi er nog wat bruine basterdsuiker over of honing en/of amandelsnippers.
Maak warm in de oven.



Billenbloot nu. Gelukkig hoef ik maar af en toe, maar je zal maar Blote Bilders zijn, dan moet je de hele week.

Goeiemorgen (neem ik aan),
Ten eerste, waarom is er geen reageermogelijkheid op uw blog? Ik neem aan dat Blogspot dat ondersteunt en ik weet zeer zeker dat het de hoeveelheid reacties te goede zou komen. Aan de andere kant, misschien zijn het niet de snelle, minder doordachte reacties waar u op hoopt. Mijn normale reacties op blogs (ipv late night emails zoals deze) zijn weliswaar wél nuchter, maar dat terzijde.


Ten eerste, ik ben geen "u". Daarnaast wil je niet weten wat een gezeik je op je hals haalt met comments. Ik bedoel het controleren ervan. Kijk, dit is niet een of ander blogje, dit trekt honderden bezoekers per dag. Voor een groot deel overigens eenmalige (60%), omdat het al zo lang bestaat, omdat er daarom dus zo veel in staat, waardoor er dus veel Google verkeer binnen komt.

Ik had al wel eens eerder willen reageren over cuisines waar ik bekender mee was, maar hoe dan ook, ik zag net de pot "fermented red beancurd" liggen. Leuk spul. Ik heb ook zo'n kruik hier ergens. Het rood komt sowieso niet van een virus, maar van een gist (hier, alle links hier in een nieuw venster). Ik zie het als rijst vaak liggen in Chinese supermarkten, hoewel ik er nooit mee ben begonnen in die vorm.

Dank voor de correctie, en trouwens: ik ken dat helemaal niet. Rode rijst wel, maar die is dan niet "fermented", gewoon rood. Ben ik niet erg gek op, maar wel aardig om met kinderen rijst te kweken. (Goed nat houwe!)
Ga het ogenblikkelijk uitproberen. Donderdag Chinese toko.



Rode rijst wordt ook als poeder verkocht

"Sint Vitusdans" wordt trouwens veroorzaakt door een andere schimmel: hier.
De namen, zowel als hun eigenschappen, zijn toch wat anders. Vandaar ook dat het vrijelijk verkocht mag worden.


Ja, geen idee waar mijn fout vandaan kwam...
Maar ja, de essentie van echte wetenschap = uitvinden dat je geen gelijk hebt.

Dit is maar goed ook, want anders hadden de Chinezen een hoop problemen gehad met rare hallucinaties. Geloof me, dit is niet een psychedelica die u normaal in uw eten zou willen. Als u het verwacht kan het al overweldigend zijn (sprekend uit eigen ervaring) laat staan onverwachts.
Met vriendelijke groeten,
E




En dient voor rode rijstazijn

Nee ik verwachtte geen ervaringen; ooit eerder schreef ik al dat het zout het virus (schimmel dus) kapot maakte.
Ik schreef daar wel ook dat dat Vitusdans spul (ergotism) verwant is aan LSD. Lyserginezuurdiëthylamide. En ook aan medicijnen die ik ooit slikte na een motorongeval, tegen dat syndroom, hoe heet het ook weer, dat als je opstaat uit stoel of bed het zwart voor je ogen wordt. Lysergot en Ergotamine.

O ja, Orthostatisch syndroom.

Zag gisteren, geen idee wat de titel is, Battlefield / Pacific war / Guadalcanal. Mwah. Veel geklets.

Gisteren
Weer foto's vergeten.
Prei, kriel, plakjes kaas want ik had dubbel gekocht. (Ja, plakjes. Twee dingen kan/ken ik namelijk niet: kaaschaven en kroketten.)
Olijfolie + boter, sjalot, knof, wat lonbok.
Prei, ff roeren, uit de pan.
Eventueel extra olijfolie en boter, krieltjes, ff, witte wijn, ansjovisstukjes uit blik als zout, ff, proeven.
Wat droge zwarte olijven in stukjes erdoor en idem gedroogde tomaat op olie.
Prei erdoor, en gratineren met plakken Goudse.



Raar. Die Beaujolais Villages Nouveau van gisteren of zo, met die bloempjes, was heel lekker vlak na opentrekken. En toen ging ik flipperen, kwam terug, niet echt lekker meer...

Vanavond
Peultjes, struisvogelbiefstuk, pasta.
Maakte ooit enorm lekkere struisvogelbieftsuk met zoetzure Gewürztraminer-saus. Maar ja, hoe dikwijls eet je struisbioef als je ook nog eens een keer daarnaast maar eens in de vijf dagen vlees eet? En dan ga je wat anders maken... Wat dan? Tsja.
Proefde die uiterst kort aangebakken (AH) struisbief al even (gaat later in stukjes door de rest). Inderdaad half bief half kip. Maar ja, je proeft ook dat die struizen min of meer hetzelfde vreten krijgen als die kippen. Je proeft vooral soja en ietsje vismeel.

Gebaren-straattaal (voor doven; niet het middenvingertje) hier.
Lelijke site, ligt een beetje plat, erg aardig initiatief.



Veel knoppen.
Voelen zich goed bij mij.

Had het met iemand ook nog over The Fallacy of Concreteness, het falen van de concreetheid. Kousbroek schreef daarover in ons taalgebied.

zondag 28 november 2010

Gisteren


ging het gelukkig weer goed.



Hoe is het mogelijk.
Dit weegt richting een kilo want het is stevig aardewerk. Er zit Fermented bean curd in uit Zheijiang, spul wat lijkt op het bekende Red bean curd: tofu stukjes in rode zoute saus; het rood komt van een virusinfecties van de bonen of van rijst, zoals voor rode rijstazijn, welk virus onschadelijk wordt door het zout. Zelfde spul wat bij ons Sint Vitusdans veroorzaakte door infectie van het graan. Search the blog op Vitus.



Ik weet niet of het rood hier ook van dat virus komt, maar dat zal wel. Hoe dan ook, het smaakt ietsje zuurder en zouter dan Red bean curd.
Dit dus uit Zheijiang, red bean curd uit Guandong / Kanton.

Maar goed. Netje + lusje om de pot. Nou ja, dat stelt weinig voor. Erg ingewikkeld gestrikte strik, ook nog door die oogjes die enkel en alleen handmatig aangebracht kunnen zijn. Tape om dekseltje. En wat ik zei, richting een kilo. In de winkel voor minder dan twee €. Hoe kan dat??



Zag The Ghost Writer. Polanski. Niet slecht maar ook niet indrukwekkend.

Gisteren
Ben om onduidelijke redenen de foto's kwijt, maar erg belangrijk is dat niet.
Frituur, schijfjes bakbanaan, uit.
Arachideolie, sjalot, gemberwortel, lombok.
Stukjes garden eggs (die kleine gelige aubergientjes), ff, gevogeltebouillon, ff, goeie Madras kerrie, geen zout want gerookte tofu smaakt zout.
Bakbanaan erbij, ff, kleine blokjes gerookte tofu erdoor.
Jammie!



Recept. Eindelijk!
Goedkope zalmsalade
Maak zalm uit blik schoon (vellen, botten, graatjes en ander ongerief).
Werk door aardappelsalade, breng op kleur met ketchup en op smaak met peper en zout.
Eventueel, maar dan is het niet meer goedkoop, de salade in de vorm van een vis op een schotel leggen en afdekken met plakjes gerookte zalm. "Schubsgewijs", woehahaha!
(Moest dat jaaaaren geleden doen in de keuken van het Spoorwegmuseum. Als je daar werkte en je had verstand, dan dachten die minus habens daar dat je dus geen verstand van zaken had...)



Links. Arnhem!
Spannende geschiedenis hier (alle links hier in een nieuw venster). Werkt niet echt goed, hoop gezeur van dat ze je browser willen beïnvloeden, en ongelofelijk maar waar: werkt niet zonder www ervoor. Back to the Middle Ages. Tsjongejonge...
Andere site van dezelfde lui, ook al helemaal niet vooruit te branden. Hier.
Goh kijk eens wat een leuke spannende dingen wij doen! Ja, prachtig, maar we moeten ze wel kunne zien...



Wandelen in Arnhem hier. Zonder strapatzen.
Weer zo'n domoor. Vergelijk hmarnhem.nl (werkt niet) met www.hmarnhem.nl (hier).
Hoe is het allemaal mogelijk dat de kunstsector en de gemeenten en noem ze maar op enorme bedragen betalen voor shit...
Eusebius pretentieloos en perfect functionerend hier. Ja, maar ja, die site is niet "spannend".
Nee. Maar ook niet puberaal.



Trouw is dapperder dan andere kranten...

Citaat
Hemmingway hier. Maar dat is toch allemaal enkel schriel gekwaak (van een macho met een erg klein pikkie!)?

Schopenhauer.
Boeken kopen is een prima idee, als je tenminste ook de tijd koopt om ze te lezen.
En:
Maar in het algemeen wordt het kopen van boeken verward met het zich op de hoogte stellen van de inhoud ervan.

Deze is opgedragen aan Jos Lemaier, Utrecht (D 66). "Kijk een wat een boekenkast ik heb!" Maar gelezen, tsja, dat is wat anders...

zaterdag 27 november 2010

Hopelijk




gaat het vandaag eindelijk weer eens goed hier. Altijd in de aanloop naar het weekend problemen.

Hierboven een Chinees koksmes, geen hakding dus maar meer een tsjakding. Had ik in Frankrijk laten liggen en op een of andere manier zat het fout in m'n kop dat je daarvoor in een Surinaamse toko moest zijn.
Het handvat is aan het lemmet geweld, dat is roodgloeiend op mekaar gehamerd.

Eerst ff die wowa yuk van gisteren. Misschien schreef ik het al, maar het is een pikante Chinese tjap tjoy zeg maar. En deze was met werkelijk perfect rundvlees. Blokjes draadjesvlees die toch wat krokant waren. Kan er niks op het web over vinden. Orthografie...
Ik had stellig de indruk dat er taotjo door zat en die hete Sechuan saus, kung po (search the blog).
Erg erg lekker. Bamboe Garden, Vinkhuizen (Groningen).



Eerst maar even die kimchi. Gaat wel lekker. Fermenteert want borrelt. Ruikt vreemd maar lekker. En dan hebben we meteen het donderdagse nog niet gepubliceerde recept.
Kimchi, Koreaanse gefermenteerde kool
Los drie eetlepels zeezout op in zes koppen water.
Snij een kilo spitskool (het moet eigenlijk van een soort erg grote spitskool) in stukjes van ± 5 bij 5 cm., zonder stronken of verlepte bladeren.
Doe de kool in een glazen of aardewerken pot en giet er de pekel over. Laat 12 uur staan met een gewicht op de kool.
Giet af en vang de pekel op.
Meng door de kool zes lente-uien, in langwerpige sliertjes, anderhalve eetlepel goed kleingesneden gemberwortel, twee eetlepels(!) Koreaanse gebroken pepers (gebruik chili "vlokken" mét pit) en een theelepel zeezout.
Doe de kool in en glazen pot, druk aan en giet er de pekel over totdat de kool net onderstaat.
Duw met een vuist in een diepfrieszak die zak in de pot en giet er water in, als gewicht.
Laat op een koele, niet koude plek staan, een dag of 4,5.
Regelmatig na twee dagen met een eetstokje erin prikken zodat de luchtbellen ontsnappen. Hoe langer (6, 7 dagen) hoe zuurder.
Pekel afgieten en de pot sluiten.
Bewaar in de koeling.
Eet bij het eten, zeg maar.



Recept van de dag.
Gierstbrood
Door deeg voor half bruin- half witbrood flink ongeroosterde gierst mengen, en ook wat geroosterd sesamzaad en ongeroosterde zonnebloempitten.
Normale hoeveelheid gist, rijzen, terugkneden, vormen (kort dik stokbrood), inkerven en bakken op 180 graden.
Volgens de kinderen van een vriending "Mexicaans vogelvoerbrood". Maar wel lekker hoor! Volwassenen én kinderen...



[Correctie. Dit is geen Toban jiang, dit is Kung po.]

Inkopen. Had er al over gehoord. Toban jiang, douben jiàng (orthografie). Sechuan (Szechuan trouwens) bonensaus maar dan met "broad beans", tuinbonen, en fors pikant zoals meer in Szechhuan. Lekker hoor. Gebruik als pikante taotjo zeg maar, dus je had dat in die Wawo, uhh, Wowa kunnen gebruiken, maar ja, de combinatie van taotjo met kung po is toch wat anders...

Richting weekend ook een stukkie poëzie. Toe maar.
John Donne hier (alle links hier in een nieuw venster).

His picture.

Here take my picture ; though I bid farewell,
Thine, in my heart, where my soul dwells, shall dwell.
'Tis like me now, but I dead, 'twill be more,
When we are shadows both, than 'twas before.
When weatherbeaten I come back; my hand
Perhaps with rude oars torn, or sun-beams tann'd,
My face and breast of haircloth, and my head
With care's harsh sudden hoariness o'erspread,
My body a sack of bones, broken within,
And powder's blue stains scatter'd on my skin ;
If rival fools tax thee to have loved a man,
So foul and coarse, as, O! I may seem then,
This shall say what I was ; and thou shalt say,
"Do his hurts reach me? doth my worth decay?
Or do they reach his judging mind, that he
Should now love less, what he did love to see?
That which in him was fair and delicate,
Was but the milk, which in love's childish state
Did nurse it ; who now is grown strong enough
To feed on that, which to weak tastes seems tough."

Niet makkelijk hoor. Maar wel vreselijk mooi. Tip: Penguin, "The metaphysical poets". Met ook de prachtige en redelijk onbekende poëzie van Shakespeare.



Twee Sancerre kurken. De kaas en de kurk. Iemand mailde dat je die kaas niet met rode wijn moet proeven maar met Sancerre. Zo gezegd zo gedaan. De prijs van de fles houden we onder de pet. Maar inderdaad, de combinatie is erg mooi.

Zag, in twee etappes, Babette's feast. Enorm mooi. "Cailles en sarcophage", kwartels in sarcofaag. Hier. Op de markt in Groningen, bij die kippenboer, kan je ze krijgen. En vroeger in Brabant vroegen ze altijd als je ze kocht of je ze "gestruupt" of "gepluukt" wilde. Zie ook hier en die andere ernaast. De eerste is uit de film, de tweede gaat over de bereiding, althans deels.



Oestersaus, dat kocht ik ook nog. Vrij subtiele smaak, iets zoetig, nauwelijks overheersend. Vreemd dat je informatie vindt die spreekt over "kip en vis", en andere die volhardt in "rundvlees".

Trouw. "Beignets de Saint Nicolas" door Henja Schneider. Wat een kletskoek! Niks speciaal uit die of die streek. Het is gewoon chichi, Spaans churros. Die overschrijfdames van Trouw, (aan de beschrijving van de gerechten zie je dat ze het nooit hebben gemaakt) samen met die culinaire bellenblazer waarvan ik de naam gelukkig vergeten ben, tsjongejonge wat een culinaire armoe. Foto van makreel, "Gerookte wijting!".

PVV
Lucassen uitkeringsfraude, Brinkman als politieagent alcoholcontroles vermijdend ("maar er werd geen alcoholgebruik geconstateerd"; wat had ie dan wel bij zich? Wapens? Drugs?), tsjongejonge. Heksenjacht roept die Blote Bilders. Ja hoor. Gelukkig wel.
Die Lucassen trouwens is met een cadeaubon bij de lui die hij bedreigde langsgeweest, in Haarlem. How stupïd can one get.

Brinkman: "schikking, dus niet veroordeeld". Jaja. Overtreding, dus schikking, zo kan je het ook noemen.



Kidney beans

Uhh, C1, laatst, "Urban legend".
Nee. "Running gag".
Kwam er alsmaar niet op.

Woensdag.
Eieren koken.
Rijstkafolie, sjalot, knof, gemberwortel (flink), lombok.
Ansjovisstukkies, droge witte port.
Die oventomaten van laatst (olijfolie bewaren en bij tomaten hergebruiken; wordt dan steeds roder en lekkerder), nu met zwarte peper erover en selderijzout, separaat opwarmen.
Kidneybeaus opwarmen bij de sjalot etc.
Stukkies ei idem.
Serveren met die tomaat en met fruitjes.



Gisteren
Gedroogde Chinese vissies, mihoen, kruisdistelzwam
Mihoen koken en afgieten en koudspoelen. Koop liever mihoen die "vier minuten" moet koken dan mihoen die "drie minuten" moet koken.
Ricebranoil (rijstkafolie, AH), sjalot, gemberwortel, knof.
Vissen ff weken in lauw water (zegt de instructie, "minder zout", maar volgens mij maakt het niks uit). Blijft redelijk zout.
Heet water erbij in de pan, stukkie visbouillon blokje, Chinese rijstwijn.
Chilivlokken zonder pit erdoor.
Vis erin kort "koken".
Stukkies van de paddo erdoor.
En de mihoen.



Kruisdistel oesterzwam.

Links.
Pas op: klik hier op Tentoonstellingen en dan op Pas op.
Soort van steen hier.
Van Bommel Van Dam hier. Zeurderige Flash. Zelf zoeken naar Wiehager en Thomasen.
Tanzanian Dream hier. Zeer foute boel dat je browser beïnvloedt wordt.
Kwakwa over "Op papier" ergens hier.



Die kreeg ik vanavond bij Holt. Maar die ken ik, zei ik. Nee dat kon niet. Verdomd, die ken ik. Dubœf en die bloempies, die ken ik.

vrijdag 26 november 2010

Daar ben ik weer...


Allereerst ging ik vanavond met die gedroogde Chinese vissen koken (zie morgen) en die moest je "om ze minder zout te laten zijn" enkele minuten (dat vond ik al vreemd) in water leggen, wat ik dus deed. Maar die vissen zijn helemaal niet zout! Die kan je uren in water leggen en dan proef je nog geen zout in dat water...
Ze ruiken trouwens hetzelfde (zoet-pikant) als die kleine Chinese gedroogde platvisjes van laatst.

Maar goed, die vissen (er bleken er 6 in het pak te zitten) kan je bakken of koken. Vandaag koken met 3, later bakken met de andere 3.



Trouw. Dank! De stiekeme mof...

At gisteren bij die Vinkhuizense Chinees Wowa Yuk. Erg lekker (niet op het web te vinden). Zeg maar een Sechuan tjap tjoy (veel groenten dus) met perfect, werkelijk perfect rundvlees (draadjesvlees maar tegelijkertijd waren de blokjes krokant), en met, lijkt me, taotjo en kung po saus (search the blog).



(Daar staat Wowayuk)

Maar tsja, blog valt steeds weer weg...

donderdag 25 november 2010

Kimchi gemaakt,


zou wou ik beginnen, maar mijn (Franse) blogspot valt telkens weg...

woensdag 24 november 2010

Kimchi en zo


Ben begonnen met kimchi te maken, zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Dat misterieuze gedeelte over die plastic zak, daarmee is bedoeld dat je met een plastic zak om je vuist die kool aandrukt, althans dat vervangt dat ingewikkelde met die brine. Vergelijk met dit recept.

Overigens gebruik ik spitskool. Die kimchi-kool is eigenlijk een groot soort spitskool. Search the blog.

Vroeg me af of het lijkt op die Tianjin kool waar we het laatst over hadden (hier) en kwam viavia uit bij knollen van mosterdplanten of zo, die ook "preserved" zijn. Zha cai hier. "Lijkt op kimchi".



Zha cai. En ja, mosterd is familie van de kool. Brassica.
Zag dat plaatje, en dacht eerst dat dat die Russische ingelegde knoflookbollen waren.

Trouwens, waar die Tianjin Preserved Cabbage van gemaakt wordt is me niet helemaal duidelijk. Wel dat het ook veel vers gegeten wordt. O, wacht. Daar hadden we het al over. Hier.

Mail
In de categorie "domme vragen" heb ik er 2 die ik tòch ga stellen.
1 Waarom moet deeg dat later gevuld wordt (laten we zeggen: korstdeeg) altijd eerst rusten in de koelkast? Heb daar nooit iets van gesnapt. Niemand legt het uit in die recepten. En ik heb het nog nooit gedaan en altijd prima taarten gebakken, zonder rusttijd.
2 Waarom schrijf jij altijd, als je sperziebonen bereidt, dat je ze eerst minstens één of een half uur laat staan in koud water? Is dat om ze "knakkig" (zou de duitser zeggen) te maken?
Groet!
C1


Domme vragen bestaan niet, domme antwoorden wel.
1 Ja ik doe het ook, en als het koud is wordt het minder snel warm in de oven, en is al iets gehard als het vet erin begint te smelten, en dus minder deegsmeltrisico. Jij hebt misschien geen problemen gehad omdat je het bv. altijd vrij dun verwerkt, of relatief weinig vet gebruikt.
Maar nog wat nu. Je hebt het over "korstdeeg" en ik had het over pie-deeg. Dat is 3 op 2 bloem / vet; korstdeeg 2 op 1. Dus 60% vet to. 50. En mischien gebruik je boter ipv reuzel (zie hieronder over reuzel).
2 Ja inderdaad, knakkig!



Dit is die Bouchon de Sancerre, die ik gisteren aansneed. Ongelofelijk lekker. Ga er een fles Sancerre bij kopen. Wie weet implodeer ik dan. Ja, of explodeer dan dus...

D. nu.
Heb me grandioos vergist. Niet de churros [soort langwerpige oliebol], maar de sopaipillas [zie link] worden met zapallos [pompoen] gemaakt, maar ze lijken soms een beetje op elkaar. Die zul je in Spanje ook wel hebben? En met griezelig veel manteca?

Sopaipillas hier en hier.
Sopapillas (zonder die eerste i dus, ivm dat sopa = soep) heb je wel in Spanje, maar voor zover ik weet niet "structureel" en al helemaal niet met pompoen. Lijkt me wel lekker trouwens. Recept?
Misschien is het in Spanje meer "sopa", als Frans "la soupe", oud brood met wijn.
En die manteca (reuzel) dat weet ik dus niet, maar wel iig in allerlei soorten koekjes uit de frituur (ook nog).

Enfin, had ik maar mijn eigen Spaanse les moeten voorbereiden in plaats van me te verdiepen in de jouwe. Ook al heb ik heb de beste juf van Zuid Amerika, ze heeft weinig interesse in eten en voedingswaren, terwijl ik het liefste de hele dag recepten vertaal en de naam van onbekende lekkernijen wil weten om mijn culinaire Spaans wat op te vijzelen.

Wij ook!

Nos cachamos,
D.


Huhh? Dat betekent breken, splijten, ploegen. We gaan uit mekaar?

Korstdeeg, overigens, hier en hieronder.



Recept. Tsjonge, eindelijk... Ging zowat afhaken...
Gezouten of gepekelde karbonades / koteletten
Gebruik halskarbonade. En nog wat. Neem gehakten koteletten, niet gezaagde. Ga dus naar een echte slager, niet naar de Sleurslager.
Met de hoeveeldheid zout en de lengte van het zouten of pekelen kan gevarieerd worden. Experimenteer wat. Het mooiste is licht zout vlees wat zonder te ontzouten gebruikt kan worden, ongeveer zoals Eisbein. Maar dat is natuurlijk minder lang houdbaar.
Proef het vlees rauw op zout (in feite is het zoiets als "rauwe" ham).
Waarom zouten of pekelen nu we koelkasten hebben? Simpel; het smaakt totaal anders; het is een "bereidingswijze".

Gezouten
Leg de karbonade (zonder bot) op een laag grof zeezout van een centimeter dik en strooi er ook flink grof zout over.
Laat een uur of 16 op een koele plek staan.
Wrijf het zout eraf, wrijf verder schoon en droog met een doek en bewaar in de koelkast, in een schone lap gewikkeld en dat pakketje in een plastic zak.



Eisbein. Beetje zelfde verhaal maar voor een boutje, zeg maar. Schenkel.

Gepekeld
Leg de karbonade (met bot) in vrij zout water; hoe zout komt er niet zo op aan, al is het eindprodukt in erg zout water natuurlijk zouter en moet het eventueel weer ontzout worden in vers water.
100 gram zout per liter is het maximum. Laat het zout eventueel oplossen door de pekel aan de kook te brengen, maar laat volledig afkoelen vóór gebruik.
Kook eventueel laurier mee en/of andere kruiden (bv. paprikapoeder).
Laat een uur of 16 in de pekel liggen, dep droog en bewaar als boven.

Beide varianten kunnen, voordat ze een paar dagen liggen, ingewreven worden met (eventueel pikant) paprikapoeder.

Gebruik
Ontzout eventueel.
Bak snel bruin aan twee kanten, haal uit de pan en snijd in blokjes.
Werk ze door puree of stamp of warm op in een saus.
Of eet op de boterham, dungesneden.



Weer ongeveer hetzelfde maar weer aan het stuk. Een Luxemburgse Judd. Ik meen van ontbeende opgebonden schouder. Judd mat gaardebounen [tuinbonen] a speck gromperen [gebakken aardappelen met spekjes] is het Luxemburgse nationaalgerecht.

Citaat
Disraeli
Never explain, never complain.

Alweer een PVVer in opspraak, en alweer worden hem slechts "taken ontnomen". Geen straftaken mag ik aannemen?

PVV soort Lijst PF? Nee hoor, soort Boerenpartij. Hier.

Boer Koekoek werd in de Tweede Kamer kwa afkomst een hork gevonden. Dat kan je vinden, maar kwa omgang hoef je dat niet zo nodig te laten merken. Juist niet, als je beschaafd bent. Maar ja, Kamerleden. Karel van het Reve omschreef ze al als minus habentes, en dat klopt, op glorieuze uitzonderingen na.

Boer Koekoek, Boerenpartij, was de eerste Poujadiste (hier) in de Tweede Kamer, en dat beviel de Heeren niet. (Aardig trouwens, dat Wiki artikel te lezen met de PVV in het, eventueel geblondeerde en getoupeerde, achterhoofd.)

Nederland had eerder een poujadist, maar in de gemeente-politiek. Had(t)jememaar. Hier. Rapaille Partij. "Enkelen van hen zijn later fascist geworden". Kijk.



(Wordt vervolgd) [Nee hoor!]

dinsdag 23 november 2010

Zo. Groningen en boodschappen.


Daar gaat het over.



Kruisdistel-oesterzwam. Eerder in Duitsland gevonden. Heeft heel wat meer smaak dan oesterzwam. Wat ga ik met deze doen? Iets met gedroogde Chinese vis, maar ook weer iets in de trant van door de helft in de lengte en dan in de oven of zo.

Eerst in Groningen, na tip, eindelijk een goeie slager gevonden. Einde Steenstilstraat, en over die straatnaam hadden we het al. En toen ik er toch was ff doorgelopen naar die Indiase supermarkt, en ik had er om kunnen wedden, failliet.

Goeie slager dus. C. van Dijk. Half uur staan praten over varkensnet, hart, tong, kalfsniervet, ik weet niet wat allemaal meer. Hij had lamstong alleen in grote zakken in de vriezer "want die gebruik ik in de lamsleverworst".
Volgende dinsdag rundertong + keelstuk, en in Holt spraken we al af...
Die slager was wel een man van "ik doe dat zo" en dat mag natuurlijk. Hij maakt geen lamsgehakt, alleen lams-rund en rund. En ik had lams nodig, om te mengen met HOH voor Ćevapčići tzt, dus kocht het bij de Marokkaan in dezelfde straat en stopte het in de vriezer.



Garden eggs. Had ik een tijd geleden. Heerlijk. Niet te verwisselen met die Surinaamse bittere!

Kaaspaleis Van der Ley. Heb ze verteld hoe uitstekend die kaasfondue was (kwa kaas en fondue-ding, aldaar aangeschaft). Vergeten te vragen of je er ook vleesfondue in kan maken. Nou ja, dat gaan we toch proberen? Vergat ook te vragen naar -mij onbekende- Spaanse "torta" of "tortita de barros". Brood, nou ja, soort dan, cq broodje van stokken. Dat ruikt naar stokbrood.
Kocht er Bouchon de Sancerre, zie hieronder, kurken van Sancerre. "Geef mij maar Sancerre?" Nee hoor, heerlijke kaas die ik niet kende. Hier (alle links hier in een nieuw venster). Hé! Daar is ie goedkoper!¬]



Markt. Zie groenten boven. Ook bakbanaan. En bij de kruiden-dame behalve Sechuan peper (zie foto verderop) ook gerookt paprikapoeder. En gaf haar een link naar de importeur van Guérande zout.

Folkingestraat. Italiaanse winkel. Liet ze Filei calabrese zien (search the blog). "Ja! Die maakte mijn schoonmoeder. Met een breinaald". Uh, kweenie, maar dan zou er toch een gaatje in moeten zitten? Ik hoorde ook als iets van maccheroni mompelen... Maar goed. Vroeg er naar Gigli. Nee, maar als u nou uw telefoonnummer geeft dan bellen we u als we ze hebben. Kijk.



Toko op het Zuiderdiep. Witte rijstazijn voor de 2e soort gari. Eerste gisteren gemaakt.

Gari met mirin
Zeer dunne plakjes gemberwortel (schil stukken met de rug van een tafelmes) een week in mirin met 20% alcohol. Ik schreef het gisteren al. Dus als je minder % hebt, bij de apotheek of drogist pure alcohol kopen (geen gedenatureerde!!!) en rekenen / aanvullen.
Tweede soort wordt gemaakt met witte rijstazijn. Nader bericht volgt, zowel over de smaak van de eerste soort (ruikt al ongelofelijk lekker) alswel bereiding en smaak 2e.
Hieronder de 1e, geen goede foto te maken ivm spiegelen oppervlak.



Daarna de gezonde winkel. Voor seitan. Tsjonge. Tig soorten seitan in potten, met dit kruiden, dat kruiden... Vond in de koeling "Seitan steak" (alweer die lust om op vlees te lijken; eet seitan als seitan en vlees als vlees); ziet er niet uit maar is iig pure seitan.
Seitan hier.



Link die ik gisteren vergat. Hier. In Foodlog stond "Daar kan ik inderdaad boven de Desem Driehoek Trendy, de Broden Van Toen aanklikken." Nou, ongetwijfeld bent u intelligenter dan ik, ik begrijp het niet.

Trouwens dat Foodlog, dat begon me enorm de keel uit te hangen. Als daar iemand klets schrijft, dan mag je daarop reageren natuurlijk. Maar als bijvoorbeeld een van die culinaire onbenullen van Trouw, zich voordoend als expert, ongelofelijke lulpraat schrijft ("Een gerookte wijting" naast een foto van een makreel), dan mag je niet boos worden.
Ik ben blij dat ik van die zelfingenomen culinaire zeepbellenblazers en mislukte crypto-vegetariërs af ben. Dat gelul over het milieu. Dóe er wat aan godverdomme in plaats van erover tot in de oneindigheid als in de hoek gezette hanen tegen mekaar op te kwaken...

Wat ze daar willen, dat is kwantiteit voor de sponsors. Kwaliteit ho maar, want dat gaat ten koste van de kwantiteit natuurlijk.

Hier geen sponsors en daarom hier dus per dag meer bezoekers dan bij NRCNext koken en Foodlog bij mekaar.
En hoe ik dat weet? Tsja ¦¬]]



(Ennuh, mevrouw van de kruiden: ik had nog nooit zo'n geurige Sechuan peper!)
(Ennuh, is trouwens geen peper. Is mini-citrusvrichtje. U weet dat.)

Mail

Ja, je hebt gelijk PJ. Er is minstens een gedicht, en misschien wel meer ook van Elsschot, dat indrukwekkend is.

Het Huwelijk

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.

En niet alleen zoals je aangeeft is "tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren" enorm mooi, maar ook "tot bij een ander lief in enig ander land". Minstens zo mooi, misschien wel mooier.
En kijk, dat is de weemoed van Elsschot. In de teksten. En die moet je niet in de plaatjes schuiven...



Uhh, something different now, gerookte tofu kocht ik ook nog. Wordt iets met bakbanaan en die garden eggs.

Hieronder die pekelbonen van gisteren.
Uitgelekte bonen in flink water, halve dag, water proeven, te zout: half water afgieten, nieuw water.
Enzovoorts tot het net zout genoeg is om normaal in te koken.
Let op. Iets wat je ontzout mag nooit volledig ontzout worden, ik bedoel: dusdanig dat je voor het koken weer zout moet toevoegen. Dat is een aanslag op de smaak.
Bonen koken tot net beetgaar. Afgieten en koudspoelen.
Aardappelpuree met boter, melk, witte peper, zout, nootmuskaat.
Bonen door de puree.
Ovenschotel, ingekwast met gesmolten boter, eventueel + paneermeel.
Verse worst bakken met flink boter voor de jus.
Eet met guindillas (groene pepers uit de pekel) en fruitjes erover.



Kreeg vanavond een Beaujolais Villages Nouveau van AH, "Eugene Lo... [onleesbaar, dat had ie goed bedacht!]". Niet-te-zuipen. Gristus wat een bocht...

Ennuhh, o ja, nog meer "meel"!
Reactie op mijn mail naar Ouwehand, dat die braadharing tegenwoordig niet meer te vreten is. Smaak. Ik merkte op, zonder daar conclusies aan te verbinden, dat het tegenwoordig stukkies zijn, geen hele haringen, maar mijn bericht ging over de smaak.
Let op hoe zorgvuldig Ouwehand om het probleem heen draait! Een fraai voorbeeld van PR-met-de-hand-voor-de-ogen! Marine stewardship! Soder op! Ik heb het over de smaak!

Geachte meneer van Thiel,
Onlangs ontvingen wij uw klacht omtrent de braadharing van Ouwehand. Hier willen wij u graag het volgende op antwoorden:
Ouwehand Visverwerking B.V. heeft als uitgangspunt gekozen voor het vermarkten van duurzame visserijproducten en biedt daarvoor het vernieuwde marinade pakket aan onder het MSC keurmerk.
Het Marine Stewardship Council (MSC) is een onafhankelijke, internationale organisatie die een keurmerk toekent aan producten uit duurzame visserij. Het keurmerk staat garant voor een duurzaam beheer van de visstanden en zo min mogelijk schade aan het zeeleven.
Dit uitgangspunt heeft producttechnische consequenties tot gevolg gehad voor ons product braadharing. De tot nu toe hiervoor toegepaste haringgrondstof is onvoldoende beschikbaar wat betreft quota en het voldoen aan de door de MSC organisatie gestelde eisen wat betreft een verantwoord beheer.
Vanwege de hierdoor ontstane situatie is besloten om een grovere sorteerklasse haring, welke voldoet aan MSC eisen, toe te passen als grondstof voor de braadharing. Echter gezien de fysische eigenschappen van deze haring wat betreft de grootte is het niet mogelijk deze haring op de huidige manier in de pot te presenteren.
Na uitgebreid onderzoek is er voor gekozen de gebakken haring op een meer convenience manier te presenteren: “toepassing van haringstukjes in plaats van haring waarin de graat nog aanwezig is.”
Hierbij wordt ingespeeld op de wens van consument naar meer gemaksproducten: de braadharing stukken zijn dan ook beter geschikt als snack of gezond tussendoortje. Dit mede door afwezigheid van graten en huid.
Tevens is gewerkt aan verdere verbetering van de smaak: in navolging van de andere Ouwehand haringmarinades is de smaakbeleving milder geworden.
Middels een sticker op het deksel is de omschakeling van "hele braadharing met graat" naar "braadharing stukken" destijds aangekondigd, mogelijk is dit niet bij elke consument bekend geworden.
We realiseren ons terdege dat u als onze trouwe consumenten hieraan zult moeten wennen.
We stellen het daarom zeer op prijs dat u de moeite heeft genomen ons op de hoogte te stellen van uw bevindingen.
Hopelijk blijft u - ondanks de ervaring - vertrouwen houden in de kwaliteit van onze producten.

Nee, natuurlijk niet!
Je moet eerlijk zijn, en vooral niet draaien. Draaien is dodelijk.
"Mentir, c'est un métier. Mais démentir, c'est tout un art."
Liegen is een beroep. Maar ontkennen, dat is een kunst.



maandag 22 november 2010

At zonet


een half ons grijze garnalen met sauce tartare. Jammie...
En maakte net gari maar dan de soort met mirin ipv. witte rijstazijn. Wel extra alcohol (apotheek / drogist) toevoegen als je alcoholarme mirin hebt. Ga richting 20% en gebruik nooit gedenatureerde alcohol! Zie morgen recept en foto.



Dit zijn die Roma oventomaten van gisteren. Dit ik vergat omdat die kaasfondue zo ongelofelijk lekker was. Nou ja, stopte ze in de oven met flink goede olijfolie, lang en langzaam. Olie wordt afgegoten en bewaard. Volgende oventomaten zelfde olie, die dan langzamerhand rood wordt. Laatste keer in de oven = + rozemarijn, pikant paprikapoeder en zout. En dan gaat het na afkoeling in de fles, en later bv. over de pizza. Search the blog op rode olie.

Tomaten staan nu gepland met ei en kidneybonen morgen.

Vandaag stamp van pekelbonen, of hoe heet dat, die opgezouten snijbonen. Met verse worst.



Gisteren die eenpersoons fondue. Tsjonge wat was het lekker. Maar ja, zoals ik als schreef, die twee kazen waren super. De Emmentaler geuriger als geurig zijn kan, en de Appenzeller "bestorven pikant"...
Anderhalve kop goeie mooie ietsje "herbe" (hier, alle links hier in een nieuw venster) droge witte wijn, 300 gram kaas erin geraspt, oplossen, een geperste teen knof erdoor, wijn en kaas binden met flinke scheut Kirsch waarin flink maizena. Op smaak met p / z / nootmuskaat.
Ach ach ach wat was het lekker...

(Op de foto trouwens de eerste halve portie in dat ding, 150 gram kaas. Ding waarin je trouwens blijkbaar ook fondue bourguignon kunt maken (kocht vandaag druivenpit-olie) en Chinese of Mongoolse fondue (bijvoorbeeld vissoep en daarin groentetjes en visjes), en ja zelfs chocolade fondue (fruit) maar dat mag niet van mijn dieet.)



Morgen Groningen. Markt. En ook de Italiaanse winkel, die ik niet alleen die filei calabrese ga laten zien (verwant met / vlakbij hun Sardijnse achtergrond) maar ook ga vragen naar gigli, zie hierboven, ook weer verwant spul. En nog wat: die filei en verwant spul, dat kookt en eet wel zo ontzettend mooi...

Recept, eindelijk na al dat gelul.
Gevulde zoete uien, Belgisch
Kook hele maar wel gepelde uien gaar in kippenbouillon.
Giet af (bewaar de bouillon), laat koelen, snijd het kapje eraf en hol uit.
Maak half om half gehakt aan met geperste knoflook, gehakte platte peterselie, gehakte sjalot, peper, zout, ei en paneermeel.
Vul de uien en zet ze in een ingevette ovenschaal.
Giet er de kippenbouillon over en strooi er het uit de uien gehaalde vruchtvlees, grof gehakt, over.
Wrijf het gehakt waar zichtbaar in met olijfolie en bestrooi met paneermeel.
Bak een half uur op 180 graden.
Giet eventueel vijf minuten vóór het einde van de baktijd de bouillon af, zet de oven laag, en kook de bouillon is.
Serveer met de bouillon, eventueel gebonden.



O, Google afbeeldingen zoeken werkt weer als vroeger. Wat een geluk zeg! Dont change a winning horse.

Mail.
Iemand met Chileense antecedenten schreef me nav. de Spaanse les (bonen verhaal):
Alubias heten hier porotos verdes, guisantes zijn arvejas, of liever arveji(iiiiiiii)tas, pochas (her)ken ik niet. Legumbres noemen we trouwens verduras. Als almejas daar bij jullie ook venusschelpjes zijn, dan eten we hier hetzelfde.

Met alubias (bonen) bedoel je alubias verdes (groene bonen = snijbonen) mag ik aannemen. Vreemd, porotes, want dat komt uit het Baskisch. Nou ja, veel emigranten uit Baskenland. Of, nou ja, vreemd: de bonen zijn in Amerika geïmporteerde Oude Wereldplanten natuurlijk.
Arvejas dat is van Portugese of Galicische oorsprong. Pochas (potxas) is Baskisch, maar mij lijkt dat de naam / populariteit van vrij recente datum is, zeg 1950.
Ja, legumbres (peulvruchten) worden soms in Spanje ook verduras (groenten) genoemd, maar ja, dat is niet zo vreemd. Ik bedoel dat de gemiddelde Nederlander bonen ook als groente beschouwt ipv. als koolhydraat.
En ja, almejas = venusschelp in de handel (wat totaal nergens op slaat want haar schelp is een jakobsschelp), = nonnetje / strandgaper bij de bioloog.



Ik klikte ook even les 7 aan en zag de befaamde churros. Worden die in Spanje ook met pompoen (zapallo) gemaakt? Hier meestal wel. Veel Chilenen zijn er trouwens van overtuigd dat de empanada hier uitgevonden is...

Nee! Kan ik van die pompoen-churros een recept krijgen?!

En empanada (brood > graan > Europa!) kwam in Zuid Amerika via de -ook weer veel- Galicische immigranten.

Nog meer mail, PJ nu.

Dag Maarten, TIP!!!
Kocht de afgelopen week het als strip getekende verhaal van Willem Elsschot, Kaas
Interessant! Is op dit moment te koop voor € 15,00!
Misschien ook iets voor jou. Vr. Groeten PJ


Dank voor de tip PJ. Heb toevallig sinds een dag of drie weer voor de zoveelste keer het volledige werk van Elsschot achter de kiezen. Ex gedichten dan, want dat vind ik niks.



Ja, Matena. Ik heb er wat op tegen. Hij "verbuigt" zijn literaire karakters naar meer "smakelijkheid", verkoopbaarheid.
Hier zie je bijvoorbeeld een hint van emotie in de ogen van Elsschot. Kijk, dat is een gotspe! Elsschot en getoonde emoties... Die Matena maakt er zijn verhaal van...

Zag Dreamcatcher. Niet slecht, maar super ingewikkeld en daardoor voor mij (Asperger) geen amusement meer. Met Morgan Freeman. Maar die heb ik niet gezien...

Herinnerde me dat je in Nieuw Guinea ook dream catchers hebt, soort mobiles aan het plafond van het mannenhuis, waar hun dromen in worden openborgen.

Recept
Gedroogde kwal
Week de -eventueel gezouten- en gedroogde kwal in ongezouten water totdat het vel enigszins zacht is.
Snij in smalle reepjes en verwerk door een roerbak-gerecht.
Afhankelijk van de ouderdom en droogtegraad kan de kwal ook eerst kort gekookt worden.

Vergis je niet, van Albanië tot in Oost China wordt heel wat kwal gegeten... Bij de Chinese toko kan je het krijgen, al geweekt en gesneden. Vraag naar jelly-fish.



O ja lekker ja, met sesamzaad. Kwal open u!

Links
Braakballen pluizen hier. Waar precies? Alslajemedood...
Wintergasten op het Wad hier.
Pers en Polisie hier.
Fontcuberta hier, gesteld dat je het kan vinden dan dus.

Citaat
Proust, schreef ik eerst, maar die is toch wel erg overschat.
Schopenhauer.

Na uw dood bent u wat u was vóór uw geboorte.

Zowat al onze zorgen komen voort uit onze relaties met anderen.

Elk afscheid smaakt naar dood, elke hereniging naar opstanding.