zaterdag 30 mei 2009
29-05
Dit wordt een korte uitzending want ik heb het enorm druk met personeelseten koken. Bakkerij vanmorgen om twee uur al in bedrijf.
Herlees Les Misérables van Hugo. Toeval. Las het de eerste keer 15 jaar geleden in dezelfde kamer als nu. Daar lag een exemplaar van deel 1. Deel 2 las ik een jaar later in Nederland.
Er wordt best wel gegeten in dat boek, maar zoals in die tijd de gewoonte was: wat er gegeten wordt blijft meestal onvermeld. Karel van het Reve heeft daarover geschreven. Het duurt lang voordat in de literatuur niet meer sprake is van een revolver of een automobiel, maar dat kaliber en merk genoemd worden.
Maar goed, de bisschop ontbijt met roggebrood gedoopt in melk van zijn koeien. ’s Middags eet hij ongeveer hetzelfde. ’s Avonds met zijn zuster en de huishoudster soms een mooie riviervis of een stukje wild.
“L’oie aux marrons est la dinde aux truffes du pauvre”, De gans gevuld met kastanjes is de kalkoen met truffels van de arme.
Avondeten met Jean Valjean. Soep van water, olie, brood, zout, spek, schapevlees. Na vijgen (gedroogde? het is al winter), verse kaas en een mooi roggebrood.
Recept
Portugese uitsmijter
Beleg boerenbrood met dungesneden rauwe ham, kwast in met iets olijfolie en laat iets warm worden onder de salamander of gril.
Bak tomatenpartjes kort aan beide zijden aan in olijfolie, met wat ui en knoflook.
Breek eieren over de tomaten en steek de dooiers kapot.
Zodra het ei bijna gestold is dit bestrooien met vers gemalen zwarte peper en dan het tomaten-eimengsel op de ham leggen.
Bestrooi met geraspte kaas en laat die smelten onder de salamander.
Publié par Maarten à 11:22:00
vrijdag 29 mei 2009
28-05
Post van PJ.
Dag Maarten,
Stuur je twee keer eglise de Arsac van verschillende hoogten en één keer die van Avensan.
Arsac
[Dank, ook voor de hele rest natuurlijk. Avensan en andere houd ik nog even in voorraad.
Arsac. Je komt van links, uit Avensan. Vlak voor het kruispunt, bij die dikke boom, ging je vroeger linksaf (Compostella) of iets verder rechtsaf; die weg linksaf die rechts van de kerk loopt had je vroeger niet.
Tussen kerk en klein kasteeltje door, achter de kerk langs, en daar waar je op de weg (links naar Du Tertre / Margaux) komt bij het pelgrimskruis ga je rechtdoor, voor dat huis langs, = de bakkerij, richting Le Pian.
Dat langwerpige grijze ding is trouwens het gemeentehuis en daarboven de school. De Auberge is middenonder, lnks van die weg maar net buiten beeld. Je ziet nog net een paar auto’s op de parkeerplaats erachter.]
In Frankrijk zijn er vier routes voor de Camino de Santiago. Die beginnen in Arles, Le Puy, Vézelay en Parijs, zoals ook te zien is op dat kaartje dat je laat zien. Maar daarnaast zijn er nog andere routes in gebruik met name voor de Engelsen. Die landen aan in Normandië of Bretagne en sluiten bijna allemaal aan op de vier hoofdroutes bij o.a. Poitiers en Tours.
Maar één van die routes loopt helemaal langs de kust, o.a. via Nantes, tot ze moeten kiezen waar ze de Gironde willen oversteken.
Er gaat een veerboot van Royan naar Soulac-sur-mer [om precies te zijn naar Le Verdon] maar een alternatief is de veerboot van Blaye naar Lamarque. Daar stuurde ik je een tijdje geleden al foto's van. [Ja en dat was vroeger een verplichte passage] Vroeger was daar een Hoovercraft, nu een veerboot. Die Hoovercraft maakte een hels lawaai.
Als ze deze laatste route nemen komen ze inderdaad waarschijnlijk via Pons, zoals jij veronderstelt, via Lamarque ben je zo in Avensan en daarna kom je dan door Arsac.
De Gironde kent een sterke eb- en vloedwerking maar droog vallen doet ie nooit dus ze moeten met een veerboot nemen of doorlopen langs de noordzijde en dan bij Bordeaux de brug nemen.
[jawel, maar dan moet je ook de Dordogne over]
Ik heb begrepen dat er vanuit Engeland ook een veerdienst op Royan is, die kunnen ze ook nemen als ze dat eerste stuk niet willen lopen.
Ik denk dat er nogal wat bedevaartgangers eerste naar Soulac-sur-mer willen
want daar staat de Basilique Notre Dame de la Fin de Terres die blijkbaar bezocht dient te worden.
Die lopen dan daarna ook via Avensan en Arsac.
Vanuit Soulac zou je ook langs de kust kunnen gaan via de D101, de Routes du Lacs.
Bij Soulac heb je nog die bekende vuurtoren Cordouan, daar moet ook nog iets zijn wat interessant is voor de bedevaartgangers.
[Inderdaad, maar je vaart er heen vanuit Royan. 7 kilometer uit de kust. Oorspronkelijk 11e eeuw (gezien constructie fundament) maar vroegste documentatie 14e, “toren met vuur”. 68 meter hoog, 311 treden.
Vergeet ook niet de Citadelle van Blaye; heel erg mooi en indrukwekkend.]
Weblog 21-05
De kastanjes (door een ander) uit het vuur laten halen.
Zowel Prisma als mijn beide v.Dales geven alleen de bovenstaande betekenis.
[Maar toch was in de krant bedoeld “met de buit ervan door gaan”]
Rest volgt tzt PJ.
Een “bastide” in de Périgord, een soort versterkt dorp, dikwijls al gesticht rond de 13e eeuw, soms door Engelsen.
Zie hier (alle links in nieuw venster).
Erg mooi, ken ik niet, moet ik ooit heen.
Vandaag die foute inkopen van laatst corrigeren maar ook inkopen voor personeelseten vrijdag t/m zondag. Zaterdag hier een groot ATB festijn, de VTV, vélos tout vigne, fietsen in de wijngaarden, een toespeling op VTT = ATB. 6.400 inschrijvingen tnt. Meesten komen vrijdags met campers en zo. Veel blijven tot zondag (zaterdagavond veel grote schermen met belangrijke voetbalwedstrijd, Bordeaux ook nog). Sponsors - organisatoren bestelden ongelofelijke hoeveelheden brood, 500 broden bv., is dubbel stokbrood, en richting 3.000 broodjes, is ¼ stokbrood, honderden croissants, dat soort bestellingen. En dat is dan allemaal exclusief de winkelverkoop.
Publié par Maarten à 16:29:00
27-05
Schreef laatst nav. Entre-deux-Mers en Compostella over de Dordogne en de Gironde. Die laatste rivier moet natuurlijk de Garonne zijn.
C. Vond in dat Indianen-kookboek nog enkele verwijzingen naar Sumac; vreemd; dat kan dus geen Turks woord zijn.
Azijnsumac, Virginia sumac: Rhus typhina. Vruchtentrossen pletten, kokend water erover, koelen (moet rood zijn), op smaak met maple syrup.
Giftige soorten, oa. poison ivy!: R. radicans, toxicodendron en diversifolia. Maar je kan ze niet verwarren met typhina; heel ander soort, palmachtige plant.
Hailtsuk / Heiltsuk, Vancouver island, waar ik 'n tijd heb gewoond
Recept
Dat brood van die Indianen, wat ik nog zou posten, pakwejigan (“brood”)
1 kop bloem mengen met 1 theelepel zout, 1 idem bakpoeder.
3 soeplepels stekelvarkenvet erdoor werken, eventueel zonnebloemolie en 1/3 kop water.
Platte niet te dunne koeken bakken in reuzel of olie.
Kwakiutl, Vancouver Island
TV. Grensstreek Spanje Portugal; Erg dor maar erg mooi; kwam er altijd met veel genoegen. Mooie stadjes met monumentale panden, neergezet door teruggekeerde conquistadores. Albuquerque, Trujillo...
Bij dat Trujillo schoot me de schilder te binnen. Logeerde ooit, 45 jaar geleden of zo, bij een relatie van m’n vader, in de buurt van Parijs. Zeer sjiek. Rozenmotief vloerkleed op m’n kamer, behang idem en plafond idem. Op een gegeven moment vliegt je dat aan. Maar goed, in die villa had Trujillo gewoond.
Dronken champagne bij de buren in de tuin, toen de premier, naam vergeten.
Flink gebakjes gescoord voor in m’n vriezer
Hagel. Entre-deux-Mers de 13e 60% verwoest, de 25e 95% en ook geen oogst 2010.
Hagel had trouwens de vorm van schoteltjes met scherpe randen.
Nieuw gastronomisch tijdschrift gebaseerd op de streek hier. Pagina 1 t/m 32 flauwekulproducten en ’n pagina over ’n azijnmaker ergens in een gat in de bergen, informatie waar je niks aan hebt als je niet schrijft waar je z’n azijn kunt kopen.
P. 33 recept inktvis in zwarte saus, wemelend van de fouten of liever tiepo heeft het verkeerd begrepen. “Haal de vinnen en de vleugels van het lijf”, “Haal het bot en de veer uit het lijf”. Hoezo “en”?
Mosselen op z’n Bordeaux’ Met Bayonneham. Waw. Groene paprika’s gevuld met kabeljauw, een uiterst slap aftreksel van rode piquillo’s gevuld met zoutevis.
P. 39, eindelijk iets leuks.
Cruchade, wat het natuurlijk niet is (= polenta) maar gemaakt van cruchade. Maak polenta met melk of water. Je kan het ook maken met griesmeelpudding trouwens. Als ’t gaar is ¼ van het gewicht van de gries aan suiker erbij, armagnac en wat boter. Op een plaat gieten, koelen en stollen, vormpjes van steken, bakken in een vette pan, poedersuiker.
Dan tot p. 44 ’n doos, het macrameeën en broodpoppetjes maken moe, of de psychoanalyse moe, dat kan ook natuurlijk, die catert. Gazpacho met ontbijtkoek. En “dit koop ik in die winkel (adres, telefoon), dat in die winkel (;;;);;;’
Dan vijf pagina’s met weer van dat soort volk wat “zo ontzettend goed kan koken”, 10 pagina’s Michel Guérard, 30 pagina’s advertenties en advertorials. Foto hieronder: “Simpelheid karakteriseert de keuken van Christophe”. Ja.
Vanavond die Côtes de Bourg opengemaakt. Merlot. Wel ff wennen na die Cabernet sauvignon van de laatste dagen. Kleur ook veel mooier. Niet dat naar paars neigende.
Inkopen van laatst niet helemaal correct, staartje ziekenhuisbacterie, morgen corrigeren, vandaag improviseren. Spekjes, babymaïs, pikant. Maakte dat jaaaaren geleden op De Jantje en kon meteen blijven als kok. Ik maak het met flageolets erbij.
Iets olijfolie, magere spekjes heel goed uitbakken, uit de pan, meeste vet afgieten.
Sjalot, knof, rode pepers.
Witte wijn, fond loskrabben. Als zout wat ansjovisstukjes erdoor, ook wat gebroken piment.Stukjes babymaïs erin opwarmen, flageolets en spekjes, inkoken.
Smeuïg maken met het sap van die gegrilde paprika’s (komt los bij snijden), die die mihoen laatst zo mooi rood kleurde.
Hieronder De Jantje. Topzeilschoener. Niet origineel maar vaart... Herinner me een keer, op weg naar Lowestoft, groene muur voor ’t schip hoger dan de mast (27)...
Publié par Maarten à 16:19:00
woensdag 27 mei 2009
26-05
Kocht vandaag ‘n doosje met 10 sigaartjes, Savanne, 100% tabak (Deli, Havanna, Braziel), uitstekend, 2,60. Kijk, dat is een andere prijs dan die bijna 9 voor 20 La Paz’jes.
Zat wat te filosoferen over die nep-harissa van gisteren. Nep in Europa dat komt voornamelijk van landen die op basis van een superioriteitsgevoel (misplaatst want gebaseerd op een minderwaardigheidsgevoel) op ons neerkijken. Rusland, China, Afrika. Russische vrouw probeert tevergeefs kind Frankrijk uit te smokkelen, Russische bobo op TV “Het moet iedereen toch duidelijk zijn dat een kind beter in Rusland dan in Frankrijk kan opgroeien”. Vul voor Rusland eventueel Islamitisch land in.
Bazais koeien
PJ. Die Compostellaroute gaat inderdaad via Blaye; dat was een verplichte halte. En daar wordt altijd al veel overgezet dus die pelgrims konden dan mooi mee. Trouwens als je verder loopt moet je om in Bordeaux te komen niet alleen de Gironde over maar ook de Dordogne.
Recept
Portugese melk-likeur, Licor de Leite
Smaakt als Rivella.
Doe in een pot met wijde opening: een kilo suiker, een liter alcohol (minimaal 36%), een in de lengte gesplitst vanille-stokje, 60 gram geraspte bittere chocolade en twee halve citroenen in
schijven.
Roer met een houten lepel en laat zoveel mogelijk suiker oplossen.
Voeg een liter rauwe melk toe en roer weer goed om.
Dek af en laat 12 dagen op een koele plek staan; roer elke dag goed om.
Gooi door een vergiet en filter daarna door koffie-filters.
Bottel.
1.200 kilo
Eindelijk kan ik er vrijelijk over praten. Kreeg vanmorgen de bevestiging dat m’n schouder 100% geaccepteerd is als beroepsziekte. Dat lijkt voor de hand liggend, maar wacht. Lees.
1 December ziekmelding. 9 Januari verklaring beroepsziekte (voor alle duidelijkheid: niet geaccepteerd = niet betaald tot dan). Calvarie van specialisten, echo’s, scans, elke afspraak minstens een maand wachten.
Midden april brief Sociale Verzekering. Uw dossier wordt afgesloten, u heeft 10 dagen na heden om het in te zien. Brief was 9 dagen eerder verstuurd.Ik erheen de volgende dag. Oh nee, dat was helemaal niet de bedoeling dat ik dat dossier inzie, “Er zit niets anders in dan wat u ons stuurde”. Paniek, ik zeg hier staat dat ik het mag inzien etc.
1. De twee belangrijkste verklaringen van specialisten zaten er niet in.
Maar nu 2. Verklaring Château Giscours (“Er zitten alleen stukken in die u zelf heeft opgestuurd”, jaja) over de aard van de door mij verrichte werkzaamheden. Verdomd. Verdomd!
Zes dingen in te vullen, twee ontwijkende antwoorden (“Wat is de aard van de verrichte werzaamheden?” –“Deze persoon heeft bij ons gewerkt”).
En de rest keihard gelogen. Ik heb vier dagen buiten gewerkt, de rest binnen. Plek van werkzaamheden “buiten”.”Repetitieve bewegingen”: geen, terwijl ik daarmee m’n schouder verkloot heb... Enzovoorts.
Direct naar de gendarmerie gegaan voor valsheid in geschrifte, brief op poten naar de Soc. Verz. etc.
Stel je voor dat ik dat dossier niet was gaan bekijken... Of dat ik die brief nog twee dagen later gehad had (“Ja meneer, de Posterijen...”).
Maar goed, nou gaan ze ’t voelen. Arbeidsinspectie (ik heb veel meer dan toegestaan moeten tillen) etc. Tiepe van Arbeidsinspectie: “Wij slaan niet zoveel meneer, maar als we slaan dan slaan we keihard”.
Bedenk dat ik al vijf maanden in de ziektewet loop en nog minstens drie te gaan heb. Praten we over heel veel duizenden euro’s. Ex medische kosten...
Misschien moet ik eens een brief schrijven aan de eigenaar van Giscours en Du tertre. Die weet gegarandeerd van niks. Erik Albada Jelgersma.
Gingen het in de Auberge vieren. Kreeg achter mekaar drie Four Roses...
Publié par Maarten à 15:21:00
25-05
Biergarten in Bordeaux, zie foto onder. Ie beurs begonnen, tegelijk met de beurs, in ’69, eerst een tent nu een fors gebouw. Twee Duitsers, hun eerste zaak. Nu hebben ze aan restaurantzitplaatsen 20.000 stuks, voornamelijk in Duitsland en afgezien van 5.700 op die Münchner Bierfeste.
Je eet er varkensschenkel met zuurkool en aardappelen en, lijkt me, twee middelste borden, zuurkool, aardappelen, worstjes en Eisbein.
Gezien de licht peperige nasmaak van die herteworst (en de kruidensmaak, tijm en zo, terwijl er geen kruiden inzitten) moet die smaak uit dat hertevlees komen. Licht peperig: dat moet dan bergbonekruid zijn, Satureia montana. Duits Pfefferkraut, Oost Spaans pebrella, pebre = peper. Veel lagere plant dan gewoon bonekruid, S. hortense; je plukt niet alleen blaadjes maar noodgedwongen zeg maar ook bloemknopjes, bloemetjes en zaadpeultjes.
Makkelijk te vinden in Nederland; Google op bergbonenkruid satureia hortense taal Nederlands. Die grote kweker, hoe heet die ook weer, stuurt er vier voor ’n tientje.
Hoeft geen volle zon. Vertelde dit al eerder, maar ja, zo’n mooi en onbekend product... In tomatensaus, in stoofvlees...
Die kweker heeft trouwens nog wat aardigs, Vincetoxicum nigrum, een winterhard familielid van de Hoya.
JP. Je had het een tijd geleden over die marais, moerassen, rond Arsac en ik schreef dat veel van dat water meren zijn, gegraven om het microklimaat te beïnvloeden. Maar nou heb ik een echt moeras ontdekt, tussen Cantenac en Labarde. En van het een komt het ander: bij Ludon of Blanquefort daaromtrent ligt er ook een, 200+ Ha., vroeger 1.000+.
Ben een lijst aan het maken van welke kazen ik hiet het meest geniet maar was de lijst met Baskische schapenkaas kwijt. Opnieuw daarmee begonnen, Etorki. Romig en tegelijkertijd erg kruidig. Mooi. Zie foto.
Maar het blijft moeilijke materie. In een toeristisch boekje over de Gironde (waarin dat Blanquefort moeras) worden mensen geïnterviewd die iets met gastronomie te maken hebben. Vast vragenlijstje ook met oa. uw favoriete kaas. “Mont d’Or”, “Fougerus”, geen van beide in de Dictionnaire.
Recept
Zuurkool met rog en worst, België: het is wel geen zuurkooltijd maar ik kan het het hele jaar eten
Bereid de zuurkool zoals voor zuurkoolpie (zie onder), maar dan zonder de paddestoelen, en stoof met blokjes rookspek erdoor en verse worst (leg de worsten op de zuurkool en druk ze erin).
Werk blokjes aardappel door de zuurkool als deze nog een minuut of 20 moet staan (haal de worst even uit de pan) en breng weer aan de kook, met de worsten omgekeerd teruggelegd.
Snijd de worsten in stukjes als de zuurkool en de aardappel zowat gaar zijn en werk ze door de zuurkool.
Leg roggevleugels op de zuurkool en breng aan de kook; laat vijf minuten stoven met een deksel op de pan, draai de rog en laat met een deksel op de pan nog een minuut of zeven staan.
Zuurkool-pie
Maak pie-deeg (zie een paar dagen geleden).
Bak in reuzel gesnipperde ui aan.
Voeg wat later gesnipperde knoflook toe.
Bak stukjes paddestoel-steel mee.
Bak wat later schijfjes van de hoeden mee.
Schep alles met een schuimspaan uit de pan.
(Voeg reuzel toe tijdens het bakken als nodig.)
Voeg de uitgeknepen zuurkool toe, en haal die, bakkend en omroerend, met twee vorken uit elkaar.
Laat de zuurkool minstens een uur smoren op laag vuur (zorg weer voor voldoende reuzel), regelmatig omscheppend, met komijn, paprikapoeder, laurier, jeneverbessen, peper en iets zout.
Voeg de ui etc. weer toe, schep alles goed door elkaar en laat met deksel op laag vuur staan, met een flinke scheut droge witte wijn erbij en een scheut jenever.
Maak een rol van het deeg en snijd daar ongeveer een-zesde af.
Neem van de rest iets meer dan de helft, en rol dat deel uit zodat het de bodem en de wanden van een lage ovenschaal kan bedekken.
Leg het in de schaal en snijd overtollig deeg weg (bij dat zesde deel leggen).
Prik flink wat gaatjes in het deeg met een vork.
Beleg het deeg met de uitgelekte zuurkool.
Leg er in de lengte gehalveerde knakworstjes op, ingesmeerd met mosterd.
Giet er het stoofvocht bij, eventueel eerst ingekookt.
Rol het andere grotere deel van het deeg uit tot het formaat van de ovenschaal, bevochtig de randen met water, leg de lap op de zuurkool en druk de randen goed vast.
Rol het laatste deel van het deeg uit, en steek (borrelglas) of snijd er vormpjes van om de pie te decoreren. Plak ze vast met wat water.
Bestrijk de pie met geklopt ei, en maak een gulden-groot gat in de bovenkant.
Bak op 180 graden tot de pie mooi bruin is.
Vanavond gekookte scharreleitjes, mooie pindasaus en mihoen met geroosterde paprika erdoor.
Pindaolie, ui, knof, gemberwortel, groene pepertjes.
Wat komijn.
Wat witte wijn en inkoken.
Eieren en mihoen koken.
Pindasaus + dat pepertjesmenngsel, wat cocos en wat ketjap.
Paprika snijden en door de iets kort gesneden mihoen.
O ja, die pelgrimskruisen.
Die is het kruis van Le Pian. Die dingen staan altijd, voor zover ik gezien heb althans, op ’n plek waar je moet afslaan; zie ook een dezer dagen kruis van Arsac.
Hieronder het kruis van de Lamouroux kluis, tegenwoordig kloostertje en weeshuis. Zo’n simpel kruis is meer een verwijzing naar een “echt” wat dan ergens op het domein staat.
PJ. Sauver les meubles, je gezicht redden?
Inkopen. Behalve die Etorki ook 10 maanden oude rauwmelkse Gruyère. En harissa maar dat bleek nep. Niet goed gekeken. Geen “Phare du Cap Bon” maar Harissa du C B.
Publié par Maarten à 15:13:00
24-05
Van alles en nog wat.
Nog geen foto van dat pelgrimskruis hier want verdomd, zodra ik de camera tevoorschijn trek bewolkt de hemel. Zie bv. alle Bordeaux-foto’s.
Interessante classificatie F 1; wordt spannend vandaag. [Uhh, redelijk ja; op een andere manier dan gedacht.]
Vergat te melden wat ik daar at, ik bedoel op Vancouver Island bij die indianen. Simpel. Zalm. Heerlijk. De eerste vier dagen.
Hieronder hoe het werd klaargemaakt. Die stammetjeswand dient als een soort reflector. En daar heb je het weer, die stammetjeswand. Hadden we het al over. Hier (alle links in nieuw venster).
PJ. Bij die Vier Gezusters (search the blog) logeerde mei 1840 Wagner. En Goya bracht de laatste jaren van z’n leven door in Bordeaux. Ben er nog niet achter waar. Goya is ongelofelijk. Schilderijen
en de grafiek, Los Desastros de la Guerra, hoe vertaal je dat, de ongelofelijke ongelooflijkheden van de oorlog.
Bistrot La Tupina in Bordeaux is ooit, jaartal staat er niet bij, gekozen tot beste bistro in de wereld. International Herald Tribune, beste krant ter wereld overigens.
En tot slot van van alles en nog wat: hieronder een foto van het Canal du Midi, een in Frankrijk gegraven kanaal van noord tot zuid als ik het goed heb begrepen, eind 16e eeuw. Echt iets voor PJ. om in te duiken. Overdrachtelijk dan althans.
Erg interessant trouwens, die grote kanalen in Frankrijk. Je hebt er die kilometers door grof uitgehakte tunnels gaan en de schepen erin zijn aangepast op breedte (voor de tunnels) en lengte (voor de sluizen). Nederlanders voeren er veel, met spitsen, die precies in de sluis pasten. En “spits” is een grap want ze zijn zo stomp als maar kan.
Spits
Spitsen zijn tegenwoordig vrij populair bij lui die in het ruim een zwembad maken en een zandbak voor de kinderen en zo en dan door Frankrijk gaan varen.
Merken in het begin altijd een ding. Sluis. Iedereen mag door, jij niet. Oplossing simpel. Steekpenningen.
Anish-nah-be mons-oshtigwanima, geroosterde kop van Canadeese eland. Stam: Algonkine (west van Ontario, noord van Hull Quebec).
Kan ook met hert of caribou. Ook met rund maar dan moet de kop erg vers zijn.
1 Mooie complete kop met huid etc. Ogen eruit en oppassen niet in de hersenen door te prikken.
2 Gat in de grond, 3 bij 3 bij 3 voet.
3 Stenen of bakstenen op de bodem en langs de wand (bovenste plaatje = wand). Eikenhoutvuur in die put, stenen op het vuur.
4 Kop in jute, goed nat, dichtbinden met twijg of ijzerdraad en zo dat je aan de bovenkant een handvat hebt.
5 Geen vlammen meer: stenen eraf, kop erin, stenen terug, bedek met kletsnat jute, aarde erover.
6 De nacht laten doorstoven of 10 tot 12 uur.
7 Kop eruit, vel eraf (makkelijk), vlees van kop snijden, schaal + waterkers.
8 Tong snijden, schaal + tijm en veldsla.
9 Harses eruit, dunne plakken, schaal met vinaigrette met tijm.
Wordt gegeten met een soort brood waarvan het recept later, jullie hebben neem ik aan geen haast, en met in boter gestoofde bosknoflook over dat brood of over aardappelen, welke aardappelen ook rauw en in hele dunne plakjes gesneden kunnen zijn.
Gisterenavond waren er nog garnalen (die curry-kokossaus had ik met flink witte wijn flink laten inkoken wat een heel mooie zachtzure smaak geeft), vanavond eieren pindasaus mihoen gegrilde paprika. Babi rica achtig:
Recept
Babi rica [rietja], ook wel rica-rica, Indonesië, varkensvlees met rode pepers
Als Babi ketjap, maar met flink rode Spaanse peper in de marinade en ook bij het stoven (samen met de knoflook toevoegen).
Gebruik wat minder ketjap bij het stoven en voeg eventueel wat water toe.
Warm, als het vlees gaar is, flink rode paprika erin op.
Babi ketjap
Marineer blokjes varkensvlees in een mengsel van ketjap manis, ketjap asin, geperste knoflook, sambal, gember en rijstwijn of medium sherry.
Het moet niet teveel marinade zijn, maar juist genoeg om de blokjes te coaten.
Schep regelmatig om en marineer enkele uren op een koele plek.
Bak de enigszins uitgelekte blokjes aan in arachide-olie, met ui en knoflook; kruid met komijn, koriander en wat cayennepeper.
Voeg flink ketjap manis toe, en iets ketjap asin en (liefst zwarte) Chinese azijn.
Stoof gaar op laag vuur en serveer met rijst.
Geen behoorlijke foto van babi rica te vinden.
In Utrecht at ik in m’n studententijd dikwijls Babi rica en ook Lontong in ’n grote Chinees aan de Oude Gracht. Bestaat al lang niet meer. Uiterst populair bij studenten. Tig Chinese meisjes van 16 of zo met zeer korte zwarte rokjes en die over die tafels moesten buigen. Etc. Zal ik maar zeggen.
Mädel hält die Röcke fest
Wenn die Winde blasen,
Das es nichts erblicken lässt
Für Studenten Nasen;
Den Studenten sind ja so,
Sehen so was gerne [ge-her-ne]
Schau’n sie nicht ins Studio,
Schau’n sie in die ferne [fe-her-ne]
(Bis)
Excusez mon allemand.
Sneed die herteworst aan, hierboven.
Mooi zacht, heel volle smaak, kruidig maar op een manier van dat dat kruidige komt uit het vlees.
Je proeft tijm en bergbonenkruid (pepertje) en dat zit niet in de worst, zie etiket.
Nou ja, vooruit dan, op veler verzoek het tweede couplet.
Deine Mutti hat gesagt,
Einen Kuss im Ehren
Sollte deine Studium
Niemals nicht verwähren(?).
Und was deine Mutti sagt
Sollst du treu behalten [be-ha-ha-lten]:
Küssen ist für junge Leut,
Zuschaun für die Alten[A-ha-lten]
(Bis)
Hoorde vanavond op de achtergrond de kermis weer. Wat een verschil met bij ons. Geen gebrul geen geschreeuw. Beetje marsmuziek.
Vanmorgen vroeg me een personeelslid of ik had kunnen slapen “met dat lawaai van de kermis”. Uhh, dat is om negen uur afgelopen. In Zuidhorn, ik woonde op 400 meter van de kermis, ging dat gebrul door tot een uur of een, twee...
Publié par Maarten à 14:57:00
zaterdag 23 mei 2009
23-05, vandaag!
PJ. Weer veel Compostella-gangers deze dagen. Zat vrij veel op het terras van de Auberge en dan zie je ze aarzelen of verkeerd lopen. Voor alle duidelijkheid: ik weet niet wat het is maar hulp wordt niet op prijs gesteld. En nog wat: iedereen heeft andere, meest foute instructies bij zich.
Eenderde liep de verkeerde weg, grote omweg, tweederde stond met de mond vol tanden dom rond te kijken. Nou, vooruit dan. Je moet zo en zo lopen. De ene helft gelooft het wel, de andere niet. Zoek het maar uit.
Een zeer groot rare tiepesgehalte, die bedevaartgangers. En op de ongeveer 100 die ik er tot nu toe gezien hen een (1) vrouw. Dat was trouwens de allereerste. Oktober, zondagmiddag, deur bakkerij open, ik stond lasagne te maken of zo, can I have some water please. Maar toen wist ik nog niet dat die lui naar Santiago gingen.
Santiago, Sant Iago, Sint Jacob. Soms verbasterd, San Tiago, dorpje ergens.
Maar goed PJ. Ze komen uit Avensan (vandaar die mooie kerk daar natuurlijk). Googlede op routes Compostella Medoc. Uiterst vage kaartjes. Voor zover ik kan inschatten komen ze vanaf Pons – Mirambeau (of die kanten uit dan dus) en steken ergens bij Blaye de Gironde over, wat goed kan want daar valt het wel eens droog. Maar hoe komen ze dan op de route Avensan-Arsac??
(Heb je nog contact met die dames van de Spaanse les, die de Ruta de la Plata deden? Had laats een, voor de afwisseling heel redelijke, pelgrim in de auto en die ging na Compostella die Plata doen. Segovia en zo.)
Dit vind je
Recept
Galicische (Santiago!) empanada
Bak in olijfolie flink ui en knoflook.
Bak voorzichtig sardines aan in dezelfde pan.
Maak een pie, vul die met het mengsel uit de pan, bestrooi met basilicum, deegdeksel erop, gaatje erin, bestrijken met geklopt ei en bakken op 180.
Er kan ook paprika worden meegebakken en/of prei. Of chorizo.
Of begin met blokjes chorizo uit te bakken.
Kan ook met tonijn; doe er dan paprika bij.
Piedeeg: vet en bloem, afhankelijk van het soort vet 1/2 of 2/3 vet, door elkaar kneden met wat zout. Er met koud water deeg van maken.
Maar gebruik eventueel brooddeeg.
O en kan je me een Earth plaatje sturen van de kerk van Arsac met 500 meter eromheen? Dan kan ik de oorspronkelijke route erop aangeven want wat ontdekte ik vandaag achter de kerk? Een pelgrimskruis! Foto morgen of zo. Hieronder een ander.
Tot slot die garnalen gisteren.
Pindaolie, ui, gemberwortel, knof, groene pepers.
Komijn, koriander, kardemom en ietsje sesam en maanzaad.
Witte wijn, koenjit, kokosboter... Proef.
Kook rijst. Bak garnalen droog.
Harmonie op de achtergrond, eerste keer dat ik dat hier hoor. Het schijnt trouwens ook kermis te zijn.
Publié par Maarten à 11:05:00
22-05
Ontbrekende foto zaag vorige post gecorrigeerd.
Vanavond –dus- die grote wilde garnalen met cocos-curry, rijst en raketsla. Zie foto en recept verderop, morgen eventueel.
Ook vandaag nog wat freewheelen; ben nog niet 100%.
Recept
Porra antequera, Spanje
Pureer goed uitgelekte paprika uit blik (snij ze open) met blokjes tomaat (zonder vel, vloeistof of pitjes) en flink knoflook.
Haal schijven oud stokbrood door water met zout en knijp ze uit.
Werk het brood door de groentemassa; het moet een vrij stevige prut worden.
Maak met olijfolie een "mayonaise" van deze massa en breng die op smaak met peper, zout en witte wijnazijn of citroensap.
Doe in een kom en garneer met stukjes gekookte ham en/of goed uitgelekte tonijn en/of gekookt ei.
Laat goed koelen.
Serveer met stokbrood.
Wat dit op die beurs was, geen idee. Geen idee ook waarom ik vergat het te vragen. Heeft enige tijd gehangen, maar kaas? (had hij ook), charcuterie? Geen idee...
Erg mooi boek gevonden. Recepten van Canadese indianen, inclusief vallen maken, overwinteren, survival en hoe je in uiterste nood vlees van jezelf moet snijden. Ook een uitgebreide eetbare plantenlijst met maar een enkel klein (schrijf)foutje erin.
Kwam er de Hailtsuk tegen, waar ik veel geweest ben, en de Kwakiutl, waar ik een paar maanden gewoond heb (die hadden geen voortanden; niks genetisch maar gewoon van het straalbezopen klats voorover op de vloer vallen). Vancouver Island.
Recept: Pemmigan. Dacht dat het Pemmikan heette en dat het gedroogd vlees is maar nee, het is iets wat je van gedroogd vlees maakt. Stam: oorspronkelijk de Cri, later “overal op de vlakte” dus niet op Vancouver Isl.
Gedroogd vlees: bij ons in de toko (dengdeng) of in een Amerikaanse zaak, beef jerky, erg lekker om gewoon zo te eten ook.
Gedroogd vlees op een platte steen met een kleine steen tot vezeltjes slaan. Twee eendeeieren (of kip) erdoor werken of vier schildpadeieren. Twee koppen plantaardig of dierlijk vet erdoor werken. Op smaak brengen met maple syrup of beter nog fijngestoten suiker die je daaruit kan destilleren.
Nu ga ik een heel lang verhaal kort maken. Had het met iemand over. Ik zeg die juten, CRI, Driebergen, die wilden met me op neutraal terrein spreken. Niet bij mij thuis dus. Ik zeg politiebureau? Nee, dat nog minder. Café in het dorp? Die hebben een afsluitbare serre etc. “Kennen ze u daar?” –“Ja natuurlijk!” En toen kwam het. “Is er ook een café in Zuidhorn waar ze u niet kennen?” Hahahahahahahaha..........
Beurs, lui uit midden Frankrijk. Indre et Loire of zo. Zie bijna links onder die geitekaasjes met as eromheen.
Publié par Maarten à 11:02:00
Abonneren op:
Posts (Atom)