Alweer bouillabaisse!

Creole Fish Stew

Nóg een stuk uit American Food


William Makepeace Thackeray

Hij beschrijft New Orleans in 1856 zo: "Of all cities in the world, you can eat the most and suffer the least, where claret is as good as at Bordeaux, and were a 'ragout' and a 'bouillabaisse' can be had, the like of which was never eaten in Marseille or in Paris."

Ik citeer / vertaal nu American Food.

"In dat zat hij bij Boudro's, aan het Pontchartrain meer, en at hij er de lekkerste bouillabaisse ooit
Een recept is natuurlijk niet te geven, want dat bestaat zelfs in Marseille niet. Elke stad en elk dorp aan de Côte d'Azur heeft zijn eigen recept, daarbij opmerkend dat dít het enige originele is. En zo ook had elke Provencaalse kok die in Louisiana kwam werken ook zijn eigen recept.

Franse koks begonnen in New Orleans te experimenteren met de lokale producten. De vis moet in ieder geval uiterst vers zijn, en het moeten verschillende soorten vis zijn. Maar er werd ook gezegd dat je rode poon en rode snapper gebruikte en verder niets. Thackeray kreeg er ook schelpdieren in.

Een recept uit de Louisiana Delta.
Gelijke delen (ik bedoel van elk een of twee maar dan wel wat meer dan een of twee...) rode poon, rode snapper, tautog (een baarsachtige en meer precies een lipvis), grote krab, langoest en (een grote soort) garnaal.
Kop er af, onder water zetten en een kwartier koken met tijm, laurier, kervel en ui.

Vis uitlekken, koelen.

Witte wijn in de visbouillon en kook er kleine krabben, garnalen en rivierkreeft in.

Week saffraan in witte wijn.

De vis in stukken snijden en inwrijven met zout, peper, dille, tijm en olijfolie.

Bak de vis in goed hete olijfolie, kort rondom, en haal uit de pan.
Knoflook bij de olie, bos-ui, stukken tomaat en de visbouillon.
Aan de kook en vijf minuten sudderen.

Wrijf de vis in met de saffraan-wijn.

Warm de vis in de soep, leg met de krabben etc. op warme borden.
Serveer er de soep naast, met stokbrood."

Louisiana Fish Soup

Overzichtpagina vissoep hier (link opent in een nieuw venster).

Eetbelevenissen 15

(Zie de eerste aflevering hier)

 Er staan hier vandaag in Frankrijk drie dingen op het menu, Steak met spinazie en friet., varkensfilet met aardappelpuree, en iets met vis. Laat ik maar weer voor de steak gaan, want ik ben niet van de puree. Die kan je straks wel eten, als je geen tanden meer hebt zegt mijn dochter altijd. Bijna standaard komt er een karaf rode wijn op tafel, en even later komt ons eten. Het ziet er alvast niet slecht uit.
Ik proef de spinazie, en verdomd, die is lekker. De steak is ook prima. Zeker voor Franse begrippen is dit een lekker stukje vlees. Na het hoofdgerecht komt de kaas, dat valt dan weer een beetje tegen. Twee niet al te grote stukjes, met natuurlijk stokbrood. Op zich lekker, daar niet van, maar toch een beetje karig ten opzichte van de kaasplank die ik eigenlijk gewend ben in Frankrijk. Daarna de vraag wat we willen als dessert. Laten we vandaag maar eens ‘tarte peche’ pakken.
We krijgen een soort van vlaaipunt voorgeschoteld, die je dan netjes met je vork moet opeten. Halverwege wil dat niet meer, want dat ding is niet kapot te krijgen met een mini vorkje. Ik bedenk met niet, en leg die minivork weg, om met mn handen die ‘tarte’ op te eten. Als rasechte Limburger kan ik wel wat met een stukje vlaai natuurlijk.
Na het eten blijven we nog wat na kletsen aan tafel, en als we onze wijn ophebben is het tijd om naar bed te gaan. ’s Morgens staat hetzelfde vrouwtje weer achter de bar. Overduidelijk de eigenaresse. Ik heb al eens eerder geroepen dat de mensen in die kleine routiers hard werken, en dat is hier niet anders. Even wassen en tandjes poetsen, en dan bestel ik een petit café. Hier betaal ik 1,20 €. Dat zou me een andere prijs zijn dan langs die verrekte snelweg. Half uur later rij ik weg, om mooi op tijd op mijn losadres aan te komen.


Een kleine drie uur later ben ik leeg, en ga ik naar een reinigingsstation vlak in de buurt. Ik moet een ander product laden, en dan moet de tank natuurlijk schoongemaakt worden. Als ik dat gedaan heb is het middag, en uiteraard heb ik al weer wat meer plek in mijn koelkast. Een potje yoghurt en een paar appels en een paar boterhammen heb ik toch al weg. Nu maar eens gaan rijden; ‘een stukje doen’ noemen we dat ook wel in vakjargon. Dat stukje is overigens een behoorlijk stuk, ik moet van de oostkant helemaal naar de westkant van Frankrijk. Het zal wel een uurtje of 7 rijden zijn voordat ik op m’n laadadres ben. Ik denk niet dat dit vandaag nog gaat lukken.
Na drie uur zitten vind ik het wel weer even genoeg, en ik stop bij een tankstation. Beentjes weer even strekken, en ondertussen loopt de koffie door. 20 min later zit ik aan een bakje verse zelfgemaakte koffie. Ik ga dus niet weer 1,60 € betalen! Boterhammetje erbij, en al met al een uur later rij ik weer vrolijk verder. Vanaf Toulouse moet ik binnendoor gaan rijden, en dat is niet altijd even fijn. Het grootste gedeelte loopt prima, en ook omdat ik leeg ben schiet het lekker op. Maar sommige stukken voeren van het ene dorpje naar het andere, en dan gaat het weer niet zo snel. Op zich geen drama, want ik heb tijd genoeg. Wel begin ik al eens uit te zoeken war ik terecht zal komen vanavond. Ga in Frankrijk binnendoor rijden, en meestal zijn er wel routiers genoeg te vinden, maar ik moet ook mijn rit-uren in de gaten houden. En kijken dat ik niet teveel uren laat liggen door te vroeg te stoppen.
Om zeven uur rij ik het dorpje Mansiet binnen, hier zit dus een routier en ik besluit te stoppen. Het is nog anderhalf uur rijden naar mijn laad adres, maar ik heb geen idee of ik op dat stuk nog iets fatsoenlijks tegenkom. Dan morgen maar een half uurtje eerder beginnen. Parkeren is alweer zo’n ding hier. Midden in het dorp, en als ik niet oplet sta ik ongeveer in de ‘Salle de fêtes’, de dorpsfeestzaal dus. Bovendien moet ik opletten dat ik morgenvroeg wel weg kan, en niet vastgezet wordt door een Fransman die besluit maar eens uit te slapen. Er staan al drie Franse vrachtauto’s en onderling vragen we even wie op welk tijdstip wegrijdt morgenvroeg. Dan zetten we onze auto’s zo neer dat de één geen last heeft van de ander. Daarna gaan we samen naar binnen om wat te drinken.

De eetzaal is nog niet open, dus even wachten dan maar. Half uurtje later kunnen we de eetzaal in. Geen kaart, geen keuzes. Gewoon zitten gaan en afwachten wat er komen gaat. Rode wijn staat alvast op tafel, het zou Frankrijk niet zijn. Dan komt er een flinke kom soep op de voorgedekte tafel te staan. Tomatensoep met vermicelli. ‘Pour les quatres’ zegt ze, delen met z’n vieren dus. En dat lukt prima. Lekker soepie, dat begin al vast goed. Als de rest ook zo is dan hoor je mij niet klagen. Ik heb nog steeds geen idee wat we krijgen, en pak maar een flink stuk brood bij de soep. Stel je voor ik lust niet wat we voorgeschoteld gaan krijgen.


Volgende aflevering zie hier

De omgevallen boekenkast

(Eerste aflevering zie hier; alle links hier in een nieuw venster)


(Even tussendoor)

Dat “dubbel” is daarom zo belangrijk, omdat het mij de essentie van kunst en van emotie lijkt te zijn. Dat begon ik te denken toen ik me een citaat van Karel van het Reve herinnerde: "Een aestethische gewaarwording ontstaat, wanneer de mens de indruk krijgt dat iets zo is, en tegelijk de indruk krijgt dat iets niet zo is."

Esthetisch lijkt me geen goed woord, alhoewel we bij Van het Reve natuurlijk terdege moeten oppassen. Trouwens ook Kopland gebruikt het op dezelfde wijze. Esthetisch, dat is bijvoorbeeld het resultaat van de projectie over elkaar heen van 100 portretten van Barneveldse meisjes of Helmondse jongetjes of Appingendamse oude vrouwtjes. Die Duitse rassenvorsers deden dat. Een werkelijk "schoon" gezicht levert dat op. "Mooi." ("Balance is beauty", van wie was dat ook weer?) Maar geil wordt je van zo´n Barnevelds meisje pas als ze ook nog een tikje loens is. Casanova: "Dit vlekje [...] vormde een extra bekoring in haar knappe gezicht.". Verulam: "Er bestaat geen schoonheid zonder enige vreemdheid in de proportie.” Bomans: "[...] omdat de werkelijke schoonheid berust op een lichte, en daarom ook niet te meten afwijking van het gemiddelde.";  "Schoonheid is, zoals elk kunstwerk, een aberratie van de vorm"; "[…] dat men, om iemand precies te treffen zoals hij is, ergens van het origineel  moet afwijken." (Daarom lijken die dingen bij Madame Tussauds ook niet.)

Dieren met een evenwichtige, symmetrische lichaamsbouw zijn seksueel attractiever. Maar wij zijn mensen. Hoekstra: “Dieren, wormen zelfs, en mensen willen paren". In tegenstelling tot dieren hebben mensen twee hersen-helften die heel sterk verschillend werk verrichten. “Dubbel”.

Esthetisch is rustgevend; kunst, emotie, is dat juist niet. Wel prettig, maar niet rustgevend. Van kunst zeggen dat het schoonheid is, is net zoiets als van emotie zeggen dat het gevoel is.

Volgende aflevering hier.

Sandwich spread

Vandaag, 24 november 1985, stierf Cees Buddingh. Jij publiceerde laatst zijn gedicht De Blauwbilgorgel. Ik moet altijd denken aan een keer dat ik als jurylid werd uitgenodigd om de opgeschreven zielenroerselen van kinderen van een jaar of 10 te beoordelen. Zij hadden meegedaan met een wedstrijd onder de bovengenoemde naam. Ik ben me toen, vanwege de grote somberheid van de ingeleverde werkjes, een ongeluk geschrokken.
Enfin, vanmorgen om een uur of vijf hoorde ik, vanwege herinnering aan Buddingh, het onderstaande gedicht op de radio voorgedragen en vond het wel passend voor jouw blog. 

Pluk de dag

Vanochtend, na het ontbijt,
ontdekte ik, door mijn verstrooidheid,
dat het deksel van een middelgroot potje marmite
(het 4 oz. net formaat)
precies past op een klein potje heinz sandwich spread
natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd
of het sandwich spread-dekseltje
ook op het marmite-potje paste
En jawel hoor: het paste eveneens

Verder vernam ik ook vanmorgen dat Campert als commentaar had geleverd: “Sinds Buddingh denkt iedereen dat poëzie een avondje lachen is”. Ik dacht “Tjeempie” en ik vind het juist zo “verrukkeluk”.
Verder vernam ik nog iets: Er is een leuke site “Schwob” met teksten/boeken die niet (ten onrechte?) uitgegeven zijn. Ik ga eens kijken.

Groeten, Loek

Hsiang Ju Lin en Tsuifeng Lin

Dipped snails

Press the foot which lies along the curve of the shell of the snail. If it retracts the snail is alive. Place it between several folds of newspaper and crack the shell with a hammer untill all of the snail is exposed. The scallop-like muscle attached to the disk is the edible portion. The greyish and ivory-colored portion tapers to a narrow strip. Cut of the muscle at the narrow strip, and free it from the soft texture next to it. discard the remainder of the snail. Cut of the foot, the edible tubule, the bony cartilage and the gelatinous material surrounding the cartilage. Slice off the disk and the greyish outer layer of the scallop. Discard all these portions, saving only the ivory-colored scallop.
Slice it very thin, gripping the muscle with a cloth to prevent it from slipping about. Three snails yield enough thin slices to measure 12 fluid oz.
Make the sauce. Mix all the ingredients together in a small saucepan and heat gently: 1 tablespoon oyster sauce, 1 tablespoon light soy sauce, 2 tablespoons chicken stock, 3/4 level teaspoon sugar, 1/4 level teaspoon MSG [ve-tsin], 2 slices ginger finely slivered, 1 spring onion slivered, 3 tablespoons oil.
Have ready a large piece of cheesecloth placed over a bowl, a slotted spoon and a pair of chopsticks. Bring 5 pints of water to the boil with 1 piece of ginger and 1 spring onion. Remove the ginger and the spring onion. Add 2 tablespoons vinegar to the water, keep it at a rolling boil. Bring the sauce up to simmering point.
Throw the snail slices all at once in the acidified water. Almost immediately remove all the slices with the aid of the slotted spoon and chopsticks, and place them in the cheesecloth. Wring the water out of the slices, and drop the slices into the simmering sauce, which must now be brought to high heat. Sauté for 15 to 20 seconds, and serve immediately.

Kerstmenu (5 en laatste)

Vandaag weer inkopen op de plaatjes

Chipotle flakes (warm-gerookte Jalapeño)

Tofu


Kerstmenu tofu (en dergelijke)

Ik bedoel hiermee niet zozeer dat dit een menu is, maar dat hier een voorstel voor een voorgerecht staat en een tussengerecht en een hoofdgerecht met tofu.
En voor en tussen: een warm een koud.
Steeds met een kaas-suggestie en een nagerecht-suggestie.

Laatste aflevering. Zie onderaan de vorige.

Geen recepten die kunnen mislukken, en alles erg lekker.
Geen recepten met dingen die je enkel in Amsterdam en dan nog met geluk kan kopen. Maar je moet wel ietsje zoeken af en toe.

Desembrood

Geen zuurdesem

Borrelhapje

Koop in de toko Kripik tempe (kroepoek tempeh), zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Frituur.


Gemarineerde Tau kwa

Een variant op Roedjak malajoe

Tau kwa (toko) is "fried tofu", maar het is toch meer een heel groot blok dat door steeds op andere zijden zachtjes te bakken verstevigd word. En daarna in handzame blokken wordt gesneden. Je kan er alles mee; rauw in de soep, bakken, koken, frituren, roerbalken... Zie hier. Niet denken dat het olie-ig is, dat is het totaal niet.

Snij de Tau kwa in plakken, zo dik als een schijf ananas. Bak ze aan twee zijden wat krokant in pinda-olie. Laat goed uitlekken en koelen.

Marineer de plakken Tau kwa en plakken ananas in Chinese soyasaus (dark soy is hier beter op zijn plaats dan light soy of thin soy), met een scheut gembersiroop, wat sambal, een scheut rijstwijn of sherry en ietsje limoensap.
Regelmatig draaien en bedruipen.

Bak ui, knof en rode lombok zonder pitjes en zaadlijsten in pinda-olie, en laat goed uitlekken (roer af en toe om) en koelen.

Laat de schijven uitlekken, snij in stukjes en serveer met ui, knof, komkommer, sinaasappel en de marinade.

Er kan ook banaan en appel bij, eventueel ook gemarineerd.

Rijst-kroepoek met palmsuiker en sambal erdoor

Groentebouillon met gerookte tofu

In wat olijfolie grof gehakte stevige groenten aanbraden: ui, knoflook, prei, peterselie, selderijblad, kool, wortel, bloemkool- en/of broccoli-stengel etc.

Kruiden met laurier, tijm, foelie, kruidnagel, piment, peper, korianderzaad en wat komijn.

Flink koud water erbij en langzaam aan de kook laten komen.
Enkele uren laten trekken op laag vuur.

De soep op smaak brengen met ietsje zout (de tofu is zeer umami-ig dus dat lijkt zout) en/of Marmite (of Viandox of Oxo).

In de soep fijne groenten gaar koken: bloemkool- en/of broccoli-roosjes, spinazie, bleekselderij etc.

Kleine blokjes gerookte tofu (gezonde winkel) in de soep opwarmen (of vego rookworst).
Ik gebruik altijd naturel, maar zie eens wat ze allemaal voor smaakjes hebben (vego's kopen altijd enorm veel kant-en-klaar); pesto en weet ik wat allemal.

Norcino (salami uit Norcia)

(Norcino betekent ook worstenmaker of slachter)

Quorn basquaise

Quorn op z'n Baskisch, maar in Baskenland moet je er niet mee aankomen...

Bak in olijfolie ui, voeg knoflook toe, roer even om en voeg dan flink strips rode paprika toe.

Laat ze heel kort roerend aanbraden en voeg dan blokjes tomaat toe.
Breng op smaak met peper, half pikant paprikapoeder en zout, breng aan de kook en laat dan een klein kwartier zachtjes koken.

Roerbak blokjes Quorn ("Stukjes Naturel") bruin in olijfolie.
Laat warmen bij de groenten, met een scheut witte wijn (liefst vinho verde want dat lijkt op Baskische Txakoli).

Serveer met rijst, en rijst met "wilde" rijst erdoorheen lijkt me een prima idee.

Pecorino al tartufo

Pecorino met truffel

Meestal uit Sardinië (Pecorino moliterno) maar deze uit Piemonte

Kaas vóór het dessert?
Neem jonge Goudse en ook Cheddar met chutney, Kernhem (bij de kaasboer of op de markt, niet die in plastic gestoken troep uit de supermarkt!) en een zacht smakende blauwe kaas.

Nagerecht?
Bavarois!

Van te voren?
Kroepoek, marineren (maar dan na een dagje wel afgieten en koelen)(bewaar de marinade!), bouillon, Quorn roerbakken.

Eerdere afleveringen
Ei zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Vis zie hier.
Kaas zie hier.
Vlees zie hier.

Spekulaasplankje

(AH, morgen en overmorgen nog)

Dit is er automatisch opgekomen donderdagmiddag, want ik zit in een Duitse vissershaven twee keer per dag kakelverse vis (om het maar eens contamineus te zeggen) te eten t/m zondag...
Tot en met zondag hier Loek, Rode Boekje en Toin...

O, trouwens ik begin al weer stof te krijgen voor Smaksmak 3!
Gaat die Van Dinther in de Volkskrant los over "Eet lokaal, Eet biologisch, Kook zelf, Probeer een deel van uw eten zelf te verbouwen, Eet lekker", en twee dagen later vliegt ie naar Peru om zich daar eetbare klei te laten voorzetten. Ik zweer het! Die vliegt naar de andere kant van de wereld om klei te eten!
Hé, oehoe, was die klei wel biologisch? En zelf gekookt? Zelf verbouwd? Oehoe?!

En ja, twee dagen na terugkomst natuurlijk weer volop kakelen over "duurzame visserij, kip uit vrije uitloopstallen en het vee graast in natuurgebieden"...

Maar ja, zo vreemd is het niet. Als je naar Peru vliegt om daar "Bonbon van aardbei met melk en knettersuiker" (ik verzin het niet) te gaan eten, tsja...

Ik denk dat electroshock niet zal baten.
Meteen maar lobotomie zou ik zeggen.
Helpt ook perfect tegen culinaire diarree...

Wat kookte ik daar? (4)

Restaurante Mayor

Altea, Spanje, rond 1995


Tegenwoordig ziet het er zo uit (alle links hier in een nieuw venster), en heet het Nica.
Geen website te vinden, maar aan de foto's te zien is het niet bepaald een iets sjieke paella-tent meer. Zie hier. En wat een shit, zie dit hier.

(Vorige aflevering hier; alle links hier in een nieuw venster.)


Almejas a la marinera

Venusschelpen op de wijze van de vissersvrouw, zie hier.

Je hebt olijfolie met daarin fijngesneden knof en peterselie klaarstaan, enkele uren vtv gemaakt en regelmatig omgeroerd.

Wat van die olie in een pannetje, en daarin de schelpjes omhussend openbakken.

Wat bloem in een bakje, scheut witte wijn, mengen, en hiermee een saus maken in het pannetje,

Essentieel is dat het vocht van de schelpjes, als ze open gaan, in de saus terecht komt.

Kardoen

Lubina a la espalda

Zeewolf op zijn rug, zie hier.

Neem zeevis van normaal vismodel zeg maar; geen platvis of poon en ook geen stukken vis.
Zeebaars, zeewolf, snapper, dat soort vis, en van een-persoons formaat. Wijting?

Ontschub de vis.

Haal de vis uit en knip achter de kieuwen de kop eraf.
Snij vanuit de buikholte het staartstuk open.
Snij de graat van het vlees (wat niet makkelijk is), verwijder de hele graat, snijd vanuit de buikholte iets in over de hele lengte van de rug en klap de vis open.
Je hebt dan dus twee graatloze halve vissen die nog aan elkaar zitten.

Bak de vis in redelijk wat hete olijfolie met flink knoflook snel bruin op de vleeszijde (dus niet "op de huid"! een domme gewoonte trouwens); blijf de pan schudden zodat de vis niet vastbakt.
Haal uit de pan en houd warm.

Doe van het vuur af een flinke scheut witte wijnazijn in de pan (pas op; het gaat enorm spatten).
Roer snel om op hoog vuur en laat dan de vlam in de pan slaan (pas op; steekvlam).
Haal van het vuur en doof.

Doe de vis op de borden (op de rugkant) en giet de saus inclusief de knoflook over de vis.

Serveer met Pisto (Spaanse ratatouille) en met rijst.

Vezels eraf

Brazo gitano

Zigeuner-arm, zie hier.
Lijkt heel veel op een Franse Bûche de Noël, een kerst-stronk, zie hier. (Waarom kijkt de Kerstman altijd vrolijk op een kerst-stronk? Omdat hij, zie hier, weet dat zijn stokje afgelikt gaat worden.)

Maak een Génoise-beslag, eierkoekendeeg zeg maar.
Klop drie eieren met 75 gram fijne kristalsuiker en wat (echte!) vanillesuiker. Het moet goed volume worden.
Werk er voorzichtig 75 gram goed gezeefde patisserie-bloem door.

Bakplaat, bakpapier ingevet met boter en bestrooid met bloem, beslag er op.
12 minuten op 180°.

Bestrooi met poedersuiker en koel.

Bestrijk met vruchtenpuree, of crème anglaise (met cacao erdoor eventueel, of...), of chocoladesaus, of...
Rol op.

Serveer schijven met aardbeien en slagroom.

Koken "au blanc" (met citroensap en bloem in het water)

Ovenschotel met Béchamel of met kaassaus

Op een avond komt de eigenaar, Chimo het restaurant binnen in zijn gewone dracht (vieze gele borstrok waarboven vies haar ui krult), maar op krukken, "Ik ben gevallen bij het stierenrennen" (met dubbele tong). Zijn zus: "Hij is met zijn zatte kloten van de trap geflikkerd".

Zegt ie "Maarten, vergeet je het zout in de saus niet!"
Zegt de tweede kok "Chimo, Maarten pist er altijd in."
"O jaha? Goh, dat wist ik niet..."


(Volgende aflevering hier.)

De Omgevallen Boekenkast

Zie de eerste aflevering hier (alle links hier in een nieuw venster).


"Dubbel"


“Dubbel”, dat kom je vaak tegen als het over kunst gaat.
Bomans: "De fictie van de echtheid, terwijl men tegelijkertijd wéét dat het niet waar is, ligt aan alle literatuur ten grondslag."
Magritte, tekst op een schilderij van een pijp: "Dit is geen pijp".
Genet: "Het onzichtbare voorwerp".
Nijhof: "Lees maar, er staat niet wat er staat."

Met dat "dubbel" kan je spelen. Luister daarvoor bijvoorbeeld naar Coffee Blues van Mississippi John Hurt, niet alleen wat de tekst betreft, maar ook wanneer hij een akkoord laat horen waar je tekst verwacht. Of luister naar Chopin´s Andante Spianato et Grande Polonaise Brillante.
Je kan het “dubbel” ook nogmaals verdubbelen. Pessoa: "De dichter is een veinzer. Hij kan zo goed veinzen dat het hem lukt te veinzen dat het pijn is, de pijn die hij werkelijk voelt".
(Vergelijk met wat Korteweg zegt over Kellendonk.)

Je kan er ook "dubbel?" van maken. Leopold: "Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt". Of niet-dubbel wat dubbel lijkt. Bloem: "Denkend aan de dood kan ik niet slapen en niet slapend denk ik aan de dood". en.

Dat "uittreden" van schrijvers, dat is ook iets "dubbels".
Pessoa: "Ik kijk om, ik zie het wezen dat ik ben en ik zie alles vreemd".
Bomans: "Ik was verbijsterd [...] Alles was nieuw. Alles was totaal onbegrijpelijk. Ook ikzelf. Ik keek langs me heen. Ik zag twee benen die in stukken leer eindigden en dacht: zo ver loop ik nog door. Ik zag twee handen en dacht: ik ben ik. Maar wie is ik?" Bomans noemt het "[…] mijn eerste religieuze ervaring". Tolstoy, na het horen van de Kreutzer-sonate: "Alles was nieuw!" Zelfs zijn vrouw.
Feylbrief (Van Oudshoorn): "Dat ik mezelf naderen zie. Mezelf als een ander."
In een Schubert-lied loopt de zanger naar het huis van een overleden vriend. Hij ziet daar iemand staan die door het raam naar binnen kijkt. Dichterbij gekomen ziet hij dat hij het zelf is.
Wieg: "ik ben niet dezelfde, in sprongen een ander worden is misschien meer wat er op lijkt".
Voorneveld: "Ben ik het wel die dit schrijft?"

Dat lijkt allemaal op iets van Vroon: "[scheppen] lijkt op wat er gebeurt bij meervoudige persoonlijkheids-stoornissen of geheugenverliesvormen." Kopland: "Mijns inziens is de ervaring bij het lezen of het maken van een geslaagd gedicht dezelfde als die bij het lezen van een wetenschappelijke ontdekking [...] Dit is wat de wetenschapper en de dichter gemeen hebben, dit vermogen tot het hebben van een esthetische ervaring, als het ´ik´ even verdwijnt en plaatsmaakt voor het ´het´."

Het zijn natuurlijk niet specifiek schrijvers die "uittreden", maar het ligt voor de hand dat je het voornamelijk in de litteratuur vindt. De componist Andriesse zegt er iets heel aardigs over: "Er liep iemand vóór mij, die blijkbaar dezelfde intenties had" [als hij; op een bankje gaan zitten nadenken]. Hij bleek het zelf te zijn; "Mijn artistiek geweten". Hij noemde die andere ik "Fermate", in een partituur een onbepaalde verlenging van een rust.

Drummond de Andrade komt zichzelf juist niet tegen (net zo goed een verdubbeling): "Een huis waar niemand woont, en ik maar kloppen en roepen".

De volgende aflevering hier

Kerstmenu (4)

Vlees

Kerstmenu vlees

Ik bedoel niet zozeer dat dit een menu is, maar dat hier een voorstel voor een voorgerecht staat, een tussengerecht en een hoofdgerecht met vlees.
En voor en tussen: een warm, een koud.

Volgende keer tofu en zo. Zie onderaan de vorige.

Steeds een kaas-suggestie en een nagerecht-suggestie.

Geen recepten die kunnen mislukken, en alles super lekker.

Geen recepten met dingen die je enkel in Amsterdam en dan nog met geluk kan kopen. Maar je moet wel ietsje zoeken af en toe.

Maar ik geef instructies!

Ossenworst met...

Ossenworst uit het vel halen.

Prakken met heel fijn gesneden sjalot, geperste knof, fijngesneden bieslook en redelijk wat rode pesto.
Gebruik eventueel (deels) pikante rode pesto, Calabrische pesto.

Breng op smaak met p/z en proef.

Werk er eventueel wat geroosterd en geprakt en afgekoeld komijnzaad door, laat dan een kwartier liggen, meng, nog drie keer idem, en proef dan.

Serveer met/op Melba toast, met augurkjes (super-klein), zilverui'tjes, kappertjes.

(Je kan precies hetzelfde maken met Philadelphia kaas of zo, maar dan met groene pesto.)

Ossenstaartsoep

Verwijder eventueel vet van de staart.
Hak de staart in stukken, spoel schoon en dep droog.

Bak de stukken goed bruin in boter, samen met grofgesneden runder-stoofvlees van een soort wat lang moet stoven (de helft van het gewicht van de staart).
Voeg runderbouillon toe, zout en peper.

Breng aan de kook, schuim af, en laat met een deksel op de pan drie uur zachtjes doorkoken.

Giet de soep door een zeef, doe de bouillon in een schone pan, met het rundvlees.
Zodra voldoende afgekoeld het staartvlees van de botten halen en ook in de soep doen.

Breng de soep aan de kook met wat ui en selderijblad.

Laat een half uur zachtjes doorkoken.

Variatie
Laat het laatste half uur aardappelstukjes meekoken en/of parelgort.

Runderbouillon

Mergpijpen en grof gehakt kalfsschouderblad en dergelijke 24 uur in koud water laten weken, iets droogdeppen, door de bloem halen en in een hete oven iets aan laten zetten.

(Als de bouillon voor gelei wordt gemaakt, dan enkel gehakt kalfsschouderblad gebruiken.)

In een grote pan, samen met grof gehakt rundvlees, idem peterselie en selderijblad (volgens sommige koks geen selderijstengels gebruiken, maar dat zijn Franse koks en voor hen is bladselderij het groen van knol), een goed rijpe en in tweeën gesneden tomaat, een stuk citroen, een grof gehakte wortel en idem ui, eventueel knoflook en/of prei en/of hambot en/of hamzwoerd, en kruiden met laurier, piment, peperkorrels, foelie, kruidnagel en tijm. Geen gelul.

Flink koud water erbij en langzaam aan de kook laten komen.
Regelmatig afschuimen en een uur of zes op laag vuur laten trekken.

De bouillon volledig laten afkoelen en het vet eraf scheppen..
Afgieten (de mergpijpen later in de bouillon opwarmen en het merg eten op Brabants roggebrood, met zout en peper), aan de kook laten komen en laten inkoken tot de smaak sterk genoeg is; eventueel zouten.
De bouillon eventueel klaren door er eiwit en/of eierdoppen door te kloppen en daarna te zeven.

(Die Heinz had helemaal geen 57 soorten in het begin

Hij vond 57 zo'n mooi getal, verdomd...)

("My late husband knew 57 different ways of making love

I used to call him Heinz")

Maiale al latte

Varkensrollade in melk gekookt
Erger niet-kosher is onmogelijk...

Een varkensrollade rondom aanbraden (als het kan in een aardewerken schaal), in wat boter, samen met wat ui en spekjes.

Op laag vuur warme melk erbij gieten tot die rollade iets meer dan half onder staat.
Aan de kook laten komen en op laag vuur, zonder deksel, regelmatig draaiend en begietend, die rollade gaar laten worden in een uur of twee, drie.

Halverwege de kooktijd er wat knoflook en zout bij doen.

Op het laatst die melk inkoken tot een dikkige brei.

Rollade snijden en serveren met die brei.
En met champignons, gebakken met kruizemunt erbij. Dat is Engels, maar het combineert erg goed.
En pasta, met die brei geserveerd.

Als je de productie van de rollade kan sturen, laat het dan van lende maken, van plattelands-
varken gesneden van de ribkarbonade (aan een stuk)("filé").
Of vlees van de schouderkarbonade, weer aan een stuk.

Kaas?

Na veel gevlees moet je iets aardigs doen.

Nagelkaas, heel jonge komijnenkaas, heel oude komijnenkaas, mosterdzaadkaas.


Toetje?

Gebak, verdomd, maar dan wel een uiterst luchtig gebak.

Of misschien toch maar Paris Brest...
Maar ja, dat kennen die Neanderthalers hier niet...

Van te voren?

Die ossenworst desnoods, maar dat schiet niet op want dat moet dan ex knof.

Die runderbouillon móet dagen vtv, en die ossenstaartsoep ook liever.

Die rollade als je die zelf maakt een dat vtv.
Maar koken niks vtv.


Andere versies

Ei zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Vis zie hier.
Kaas zie hier.
Tofu zie hier

De omgevallen boekenkast

Bakplaat invetten met kalfsniervet

Zie de eerste aflevering hier (alle links hier in een nieuw venster).


Kunst


Enkele uitspraken over kunst. Min of meer naar soort gerangschikt.

Garcia Lorca: "Kunst is niet wat de mensen denken dat het is; kunst is iets anders."
Nabokov: "Kunst is bedrieglijk, en de natuur is dat ook. Dus alles is bedrieglijk op deze gefrustreerde zoektocht."
Korteweg over Kellendonk: "[…] kunst moest met nadruk onecht zijn, opdat nooit vergeten zou worden dat we maar doen alsof."

Garcia Lorca: "Kunst is ondefinieerbaar want kunst is definitie in zichzelf."
Vroon: "[kunst] lijkt voort te komen uit hersendelen die elkaar niet begrijpen”.
Van Asperen: "Men kan nooit helemaal de waarheid spreken in de kunst."
Orwell: “[…] geen enkel bewijs of argument waarmee je kan aantonen dat Shakespeare of welke schrijver dan ook ´goed´ is.”

Reve schrijft "Kunst is een gestyleerd menselijk handelen, of een produkt daarvan, waarvan een ontroerende werking uitgaat." Daardoor aangespoord bedacht ik "De essentie van kunst is dat de emotie die ze opwekt onbegrijpelijk is." De Heilige Augustinus zet daar min of meer een vraagteken bij, maar zijn argumenten zijn gebaseerd op dezelfde fout als de argumenten van Betsky-Zweig; zij hebben het niet over kunst maar over een kunstwerk.

Gombrich: “Er zijn veel dingen die wij níet over kunst kunnen zeggen.”
Poll: "De voornaamste regel van de kunst, en dus ook van de literatuur, is dat wij niet weten hoe het moet."
Van Eldik: "Kunst is kunst als er redelijkerwijs niet meer over gesproken kan worden."
Gehner, geestelijk gehandicapt kunstschilder, zegt min of meer "Voor mij moet een schilderij voor zich zelf spreken. Er moet niet iets inzitten dat ´uitgelegd´ moet worden."
Van Berkom, ook geestelijk gehandicapt: "Het is een schilderij, iedereen moet maar zelf bedenken wat hij er van vindt."

(Mulisch over de essentie van muziek: "De vorm is de inhoud." Als dat zo zou zijn, dan is het geluid van een brakend persoon ook muziek.)

Volgende aflevering zie hier (alle links hier in een nieuw venster).

Alweer vijf dagen

gekookt...


Vlees, ei, vis, kaas, tofu


Chorizo, stoofpeer, rabarber

Die chorizo was naar Venezolaans recept, die stoofpeer in ontbijtspek ingepakt (waaaanzinnig lekker)(zie hier; alle links hier in een nieuw venster), en die rabarber dat was een potje van geen idee hoe ik er aan kwam en trouwens het staat nog steeds in de kast want ik vergat het. Dus.

Olijfolie, worst bakken (we hebben het dus over verse chorizo), worst uit de pan.
Ui, knof, lombok...
Wat medium sherry, wat droge sherry, groene kruiden, zout...
Schijfjes worst terug...

Stoofpeer schillen, kontje er af.
In ontbijtspek wikkelen (niet dat lullige ronde spul van de supermarkt maar lapjes van de echte slager) en van dat netkousen-spul wat ze om rollades doen eromheen.
Oven.
Netkous eraf knippen.

Ei, verse pasta, tomaat, yoghurt

Pakistan
Mughlai van eieren

In India maken ze hetzelfde, maar dan met kokosmelk ipv yoghurt. Met yoghurt is het stukken lekkerder, en met kokos moet het pikanter zijn wil het scoren.

Eieren hard koken, pellen.

Saffraan weken in, tsja, ik deed het in Chinese kookwijn, Kwantung mijiu (kost geen ruk en is enorm lekker in dit soort koken).

Verse dik gesneden eierpasta (ik maakte dat vers dus ja) koken in kippenbouillon.
Uitlekken, koelen.

Kokos-olie ("olie"; vet kan je beter zeggen), ui, laos, gember, knof, lombok...

Eerst nu de curry-ingrediënten die moeten bakken.
Kaneel, fijngebrokkelde daoen salam (Indische laurier), kardamom (enkel de inhoud van de peul natuurlijk, wij zijn niet van de straat), kruidnagel, komijn...

Dan wat bouillon (van het pasta-koken)...
Dan de rest van de curry, het deel wat niet mag bakken en op laag vuur moet.
Versgemalen koriander, en gedroogde curcuma.

Dan stukjes tomaat zonder veel vocht, iets zout...

Yoghurt (een beetje, of wat meer waar maizena door is geklopt, als je het zuurder wil)...

De saffraan erdoor...
Pasta erin opwarmen
Halve eieren erin opwarmen...

Als je het met kokos maakt, dan is dat mooi met aardappelen ipv pasta, en flink maanzaad...

Over die zelf gemaakte verse pasta, en twee methodes om het te maken, binnenkort een post.

Koolvis, wortel, rijstflapjes, lotusblad

Die rijstflapjes, dat is rice flakes. Maar rice flakes dat kan ook geplette korrel zijn, zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Erg mooi spul wat je fraai in soepen en sauzen kunt koken. Maar dat bedoel ik niet. Ik bedoel dit hier. Krult heel mooi op tot een rolletje als je het kookt.

Lotusblad van het stengeldeel afknippen, in bruikbare stukken knippen, in de week.

Pinda-olie, ui, knof...
Kippenbouillon erbij, aan de kook, die rice flakes erin...

Wortel julienne snijden.

Pakketjes maken van koolvis (of zo), en de wortel.
Stomen.

Serveer met de rice flakes en het gebonden kookvocht daarvan + dark soy en rijstwijn (geen rijst-kookwijn, maar gewone rijstwijn, liefst Hua tiao, en als je wat minder goede smaak hebt dan maar Shaohsing; dat gebruikt Janneke Vreugdeloos altijd, dus dan weet je het wel).

Uhh, fantastische smaak geeft dat lotusblad...
Ennuhh, op de foto hieronder heb ik na het openen van het pakketje de rijstflapjes toegevoegd...

Halloumi, aardappel, tomatensaus

Olijfolie, ui, knof...
Tomatenpuree... Tomatenprut...
Witte wijn en wat medium sherry...
Oregano, laurier, rozemarijn... (hebben die taal-mongolen nog niet bedacht dat het rozeNmarijn moet zijn?)
Stukjes droge zwarte olijven erbij en "chilivlokken" (gebroken gedroogde rode pepers), van het soort mét pitjes.
Sudder en proef.

Water bij de tomatensaus, en er dunne plakjes aardappel in koken (dat duurt lang, deksel dus, en de aardappel wordt dan vanzelf zoals het moet: met nog heel mooi beet).

Dunne plakjes halloumi snijden, bakken in olijfolie, uit de pan, za'atar erover.

Klaar.

Tweepitsfornuisje uit een tjalkie 

Koekenpan met een afgebroken steel 

En nog steeds kook ik 100 keer beter dan dat schreeuwvolk uit de krant 

(Binnenkort hier een fantastisch verhaal over wie van NRC het met wie van VK doet!)

(En ook een boekje open over wat de directie van NRC allemaal kon met die receptendames toendertijd, hoe heetten ze allemaal ook al weer...
Van Eijndhoven of zo, en Boucher, en nog een die ik verdrongen heb...)

Tau kwa, rijstpasta, broccoli

Tau kwa, dat is "gefrituurde tofu", maar zie het meer als een stevig soort tofu.

Rijstpasta dat is dus pasta gemaakt van rijst. Zie hier.

En broccoli, dat was wat op het menu van een Chinees in Benidorm vermeld stond als Bolocoli.

Kook de rijstpasta in water met een bouillonblokje en met een handjevol gedroogd lotuszaad.
Afgieten, koudspoelen.
De pasta opbakken (zeer fors roeren) en weer koelen.

Pinda-olie, ui, knof, lombok...
Gele curry pasta (op de ingrediëntenlijst staat "venkel", maar dat is dus een wortelextract uit Aziatische Berenklauw, asa foetida).

Weer Chinese kookwijn erbij, Kwantung Mijiu, wat heet water...
De broccoli-roosjes erin garen...

Op smaak met thin soy, Vietnamese light soy.

Blokjes tau kwa erin warmen em ook de pasta.

De Omgevallen Boekenkast

De Roodharige Alcoholist

In een verhaal over Popper, over falsifieerbaarheid van een uitspraak als argument voor de bruikbaarheid ervan, laat Karel van het Reve de roodharige alcoholist optreden. Je mag in principe zeggen dat je denkt dat alle roodharigen alcoholist zijn, omdat je je kan voorstellen dat er niet-alcoholische roodharigen bestaan; omdat anders gezegd die roodharige alcoholisten te falsificeren zijn. Maar je mag niet zeggen dat God bestaat, omdat je je geen bewijs van het niet-bestaan van God kan voorstellen. Je mocht honderd jaar geleden zeggen dat alle zwanen wit zijn omdat je je zwarte zwanen kon voorstellen. En die zwarte zwanen bleken trouwens te bestaan. Als ik het goed heb onthouden zwommen ze in het Sentani-meer.

Het verhaal van de roodharige alcoholist gaat ongeveer als volgt, althans zo heb ik het onthouden. Een excentrieke Amerikaan looft een grote premie uit voor de wetenschapper die kan bewijzen dat de theorie van die Amerikaan klopt: alle roodharigen zijn alcoholist. Uiteindelijk kiest hij uit het hem toegezonden materiaal niet één maar twee onderzoeksvoorstellen. De eerste wetenschapper is een socioloog die enthousiast aan het werk gaat en met regelmaat mail stuurt in de trant van “Ik heb er al 50.000 gevonden!”. Als die onderzoeken zijn afgelopen blijkt hij er honderdduizenden te hebben beschreven. Dan komt de tweede wetenschapper, een “echte wetenschapper”, met het resultaat van zijn onderzoek. “Uw theorie klopt niet. Ik heb één roodharige niet-alcoholist gevonden.”

Ik heb weinig op met het soort wetenschappers als die socioloog. Maar er zijn dingen die enkel op hun manier kunnen worden onderzocht. Zoals de onderwerpen van dit verhaal: emotie, gevoel, kunst. Ik verzamelde een enorme berg citaten.
Wittgenstein: “Een boek moet een verzameling voorbeelden zijn”.

En: het begon allemaal met een discussie.
“Kunstenaars drukken gevoelens uit.” -“Gelul", zei ik.


Wordt vervolgd...

Volgende aflevering zie hier (alle links hier in een nieuw venster).

Eekhoorntjesbrood

Goedeavond Maarten

Nu jij duidelijk constateerbaar je evenknie hebt gevonden qua (bereiden van) eetkunst, durf ik bijna niets te vertellen m.b.t. mijn ervaringen. Enfin, ik heb eekhoorntjesbrood heel mooi gedroogd, acht uur lang in mijn oven op de allerlaagste stand en met een theedoek tussen de deur.

Nu ben ik eten aan het koken voor het dagelijkse bezoek en dit keer is het maar weer pasta, het wordt erg gewaardeerd, omdat ik nog een aantal andere dingen moet doen. Enfin, je kent het wel: spekjes, uitje, kastanjechampignons in pannetje, kop kookvocht waaraan toegevoegd champignon-bouillonblokje, flesje koksroom en toen wilde ik die saus wat dikker?!?! Had ik nog wat over van die knoflookaardappelpuree en dat voegde ik gedeeltelijk aan die saus toe. Lekker! Heel mooi lobbig en glanzend om te zien en heerlijk van smaak.

Het zal je wel bekend zijn, voor mij is het nieuw bedacht: truuk van Luuk of troek van Loek, zoiets.

Dag!

Kerstmenu (3)

Kaas

Kerstmenu kaas

Ik bedoel niet zozeer dat dit een menu is, maar dat hier een voorstel voor een voorgerecht staat, een tussengerecht en een hoofdgerecht met kaas.
En voor en tussen: een warm een koud.

Overmorgen vlees, twee dagen daarna tofu en zo. Zie onderaan de vorige menu's.
Steeds met een kaas-suggestie en een nagerecht-suggestie.

Geen recepten die kunnen mislukken, en alles erg lekker.
Geen recepten met dingen die je enkel in Amsterdam en dan nog met geluk kan kopen. Maar je moet wel ietsje zoeken af en toe.

Ennuhh ik probeer de kerstmenu's goedkoop te houden, maar met kaas gaat dat niet echt lukken.
Als je werkt met goedkope kaas, dan wordt het niks. Ik eet op brood regelmatig Uniekaas. Prima spul, maar je moet het niet ergens doorheen raspen of er iets mee gratineren. Dan blijft er niks van de smaak over.

Libanese salade

Je kan hier geen Libanese Halloumi krijgen maar wel Cypriotische, en dat verschilt weinig.
Halloumi bij de betere kaasboer (op de markt!) of in de groene winkel.

Bak plakjes Halloumi in olijfolie tot ze mooi goedbruin gevlekt zijn. Uit de pan, uitlekken, bestrooi met za'atar (betere kruidenzaak of de kruidentent op de markt), afkoelen.

Niet te grote tomaten (Tasty Tom!) in tweeën en op het snijvlak wat bakken in dezelfde pan.
Uitlekken en koelen.

Een salade maken van Roma sla of Little Gem, de Halloumi (in stukjes), de tomaten, gegrilde paprika (maak dat zelf of koop een pot wat meestal beter smaakt; probeer Pimientos del Piquillo te vinden en anders maar een supermarkt-pot; lek uit en vang het vocht op), walnoten en andere noten, en tuinkers of waterkers.

Maak een vinaigrette van olijfolie, wat balsamico en wat rode wijnazijn (neem van Chianti van Jumbo!).

Serveer met een peper- en zoutmolen, en geen brood want de volgende gang is stevig.

Käsesuppe

Bak wat rundergehakt aan in wat olie en roer het rul (of gebruik vego gehakt).
P/z, en ook in heel dunne reepjes of ringetjes gesneden ui erbij. Idem knof. Ff aanbraden.

Flink groentebouillon erbij en een flinke scheut droge witte wijn (Duits, Luxemburg of Elzas), en het aanbaksel losroeren.
Flink kaas in de soep raspen; denk aan Emmentaler, Gruyère, Tilsit, Appenzeller. Denk aan combinaties zoals voor kaasfondu.

De kaas lost wat op, maar niet volledig. Roer wat soep aan met maïzena en bind daarmee de soep. Eventueel net als bij kaasfondu met ook wat Kirsch of zo. Bind niet té dik!

Proef weer op p/z en eventueel wat cayennepeper en zeker wat nootmuskaat.

Serveer met heel mooi boerenbrood, of met knoflook-croutons erover.

In de soep kan je ook champignons verwerken.

Groenten met Limburgse kaas

Prepareer (* = en/of)
* kort gekookte halve sperziebonen of in sepjes gesneden snijbonen; kook in water met ietsje teveel bouillonblokje
* in kleine stukjes gesneden goed geblancheerde venkel (gebruik steeds hetzelfde water)
* niet te gaar gekookte stukjes stoofpeer
* idem wortel
* super kort geblancheerde niet te dunne chourgette-schijfjes (meteen koudspoelen)
* idem bleekselderij
* kort geblancherde fijngesneden spitskool
* idem broccoli-roosjes
* geblancheerde groene asperge-stukjes
* rauwe in stookjes gesneden rode paprika
* kers-tomaatjes
* flink vrij klein gesneden gebakken rode ui en knof
* idem prei maar ook ietsje nagestoofd met wat van het kookwater
* kort gebakken champignon-schijfjes
* een uitgelekt blik mais
* idem artisjokharten (en snij in kwarten)

Meng alle groenten, haal door walnotenolie, laat wat uitlekken en doe in een ovenschotel.

Beleg met plakjes Limburgse kaas (twee tegen over elkaar gelegen zijkanten eraf gesneden en dan in dezelfde richting gesneden), of gebruik Munster of zo. Bestrooi met tussen duim en wijsvinger wat fijngewreven komijnzaad.

Gratineer in een niet te hete oven, want de groenten moeten doorwarmen.

Serveer met rijst, en die met het warm gemaakte lekvocht van de paprika's.

Maak je niet die Libanese salade, laat dan de paprika weg bij de verse groenten, warm een pot gegrilde paprika op in zijn vocht en serveer naast de rijst.


Maak je een van de gerechten als enige kaas-gerecht, serveer dan na het hoofdgerecht als kaas (na die Libanese salade) roodschimmelkaas, en na die kaassoep of na die groenten blauwe kaas.


Denk na een kazig menu aan een nagerecht met fruit.
Fruitsalade met Crème fraiche of zo.

Van te voren?

* Ingrediënten Libanese salade ex het groene spul
* Kaassoep zonder te binden
* Ingrediënten ovenschotel


Andere versies

Ei zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Vis zie hier.
Vlees zie hier.
Tofu zie hier

Cultuur!

Pizza chorizo, zoete ui, olijven

Eindelijk!


Meldpunt Taal

Neem nu alleen het antwoord op de vraag: Wat eten we vandaag? Van Eijk had er al enkele tientallen gevonden — 'Hussen met je neus ertussen' is waarschijnlijk de bekendste — maar binnen een paar weken verzamelden we op het Meldpunt Taal nog 45 nieuwe. Sommige daarvan waren variaties op bestaande ("Hussen met frikken en je neus ertussen"), maar er bleken ook talloze nieuwe schertsgerechten te bestaan.

Gestampt glas met poetskatoen en gebakken spinnenkoppen
Dooie hondjes
Vraagneuzenpap met stroep
Veugelvet en siepelvet en pisse van jonge hanen
Geramde rot
Vensterbankjesbrood
Slababbertjespap

Staartstuk

Dat Vensterbankjesbrood, dan komt van hier. Doe maar een Google.

Ik had een vriendin uit Middelburg en daar kwam dat vandaan.

Maar ik mis wat!
Riep en rimmelrijst!

De blauwbilgorgel

Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban! Raban! Raban!

Ik ben een blauwbilgorgel,
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!

Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!

Ik ben een blauwbilgorgel,
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen!

Cees Buddingh’


En, Groningen, Poep met erwtjes

Tomaat Mozzarella Blauwe kaas Ansjovis

Nog méér cultuur!


Winifred Atwell

Ik dacht dat ik dat al had afgehandeld maar dat is dus niet zo.

"Every performance she needs another piano" was het verhaal, maar niets is minder waar.
Ze kocht aan het begin van haar carrière een enorm goedkope piano, en die heeft ze haar hele carrière meegesleurd.
"Atwell speelde op optredens meestal eerst op een vleugel en daarna op haar 'andere piano', een tot op de draad versleten staande piano die haar man voor vijftig shilling in een uitdragerij had gekocht."

Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).

Sinaasappelschil drogen

Gebruik enkel bio-sinaasappels!

Black and White Rag hier
Syncopating!

Minstens zo beroemd: Five Finger Boogie hier.

En minstens zo beroemd: Poor People of Paris
(weer op dat oude kreng) hier

Schitterend!
Waltzing Mathilda op de bouwplaats van het Opera House in Melbourne
(Geluid komt wat later)
Hoor hier.

O ja, Tiger rag!
Zie hier.

Pizza Brie Gorgonzola