Het lekkerste met lontong

Lontong: zie vorig bericht.

Sop lontong, lontong soep.
Maak kippenbouillon.
Bak in wat arachide-olie ui en knoflook aan, met verse gember en laos.



Laos, familie van de gember(wortel). Ook -samen- familie van kardamom, maar daarvan gebruik je de zaad-peulen.

Bak flink grof-gesneden witte of Chinese of spitskool mee. Beste: witte kool.
Kruid met redelijk veel fijngehakte gedroogde kentjoer (kentjoer is essentieel in dit gerecht) en verder met wat kruidnagel, foelie en komijn.



Kentjoer

Giet er de kippenbouillon over en voeg enkele blaadjes daoen salam toe.



Daoen / daun salam, Indische laurtier

Breng aan de kook en laat trekken tot de kool gaar is.
Warm lontongblokjes in de soep op.
Serveer met ketjap en sambal.

Kentjoer, oftewel kencur. Je moet leren ermee te werken, want het is moeilijk en fantastisch tegelijkertijd.
En mocht je ooit in Indonesië in een alcohol-vrije zone zitten, en die zijn er nogal wat, vraag dan naar Alpokat, advocaat. Dat is advocaat van ei, rijstbrandewijn en kentjoer. Wordt beschouwd als geneesmiddel. Erg lekker, alleen, je kan natuurlijk geen halve liter advocaat achterover slaan...

Groeten uit Nigeria. Uhh, Amsterdam

Dank, D.

Voordat je denkt: waarom geen bezoeker uit Nigeria meer?? Ik zit in Amsterdam en tel nu in die statistieken mee. Overigens zie je mij waarschijnlijk als bezoeker uit Kenia omdat onze satellietschotel via een provider uit Kenia gaat. [Klopt. Zie hieronder.]



Ik heb eens even wat oude berichten gelezen. Als ik dat geweten had van je groenteboer en zijn mango's, dan had ik een koffer vol meegenomen!
Wij weten in Nigeria van gekkigheid niet meer wat we met de heerlijke mango's moeten doen. En onze passievruchten uit de tuin, die zag ik hier in Amsterdam voor 10 (T-I-E-N) euro per kilo!
[Uhh, het ging om groene mango's, die veel grotere en hardere. En: mango kan je drogen. Filippijnen, Thailand (in welk laatste land het ook geconfijt wordt.) O, en nog wat: je snijd het in heel dunne plakjes, smeert er een sambal-suiker mengsel over, en hapt dat weg bij bier.]



Je hebt ook kleine groene trouwens:



En wat voor soort passievrucht heb je bij jullie? De bekende?

?

Eventueel gedeukt (iha. meer dan op dit plaatje):



Of hebben jullie die grote, gele, leer-achtige huid. Soort zoals in Indonesië, maar oorspronkelijk uit Afrika, zie de Afrikaanse markt in Brussel!



Dat nam ik mee op een tocht van Atjeh naar Toba-land, als "drinken". Droogt niet uit. Kapje eraf als van een ei, uitlepelen. Inhoud zie er uit als snot. Incluis zwarte puntjes

Amsterdam heeft zo zijn voordelen, ofschoon ik het nu veel moeilijker vind om iets te eten te maken omdat ALLES wat een mens bedenkt hier in Nederland verkrijgbaar is! Thuis word ik gedwongen om creatief te zijn met wat er voorhanden is. En hier ben je tijd kwijt aan de keuze tussen te veel verschillende dingen. Alleen thuis is het misschien gemakkelijker om bananenblad voor de ikan pepesan uit de tuin te plukken...
Groeten,

O ja, ikan pepesan, ook wel pepes of Ikan kembung.



Sambal en tomatensaus mengen, en er wat blaadjes daoen djeroek poeroet (zie volgende bericht) doorheen werken of -in dit geval héél eventueel- citroensap.
Ja, of sambal djeroek (citrus-sambal) gebruiken.
Gestoomde makreel mee inwrijven, en in folie in de oven opwarmen.
Eigenlijk in bananeblad natuurlijk.

Waw, bananeblad...
Maak je wel eens lontong?



Niet alleen dat groene buitenkantje (als je het met bananeblad maakt) maar ook die, zeg maar, vreemde maar wel lekkere smaak.

Zakje lontong (toko; een zakje: twee personen; in plastic dan dus) in een flinke pan gezouten water met wat cocos (boter of rasp) langzaam aan de kook laten komen.
Drie kwartier zachtjes door laten koken (de lontong moet zowat helemaal bedekt zijn met vloeistof) en in het water volledig laten afkoelen.
Afpellen en in plakjes of blokjes snijden.
Er zijn twee soorten lontong; met gebroken en niet gebroken rijst. Vraag om de stevigst kokende soort. Meningen verschillen.

DEDIKKEVANDAM (K2)

Ik becommentariëer het hier van letter tot letter.
Omissies meld ik alleen maar als ik ze essentiëel vind (nee, laat ik dit afzwakken. Wat ík erbij gezet zou hebben). Niet tussen haakjes: fout.

Kip
(VD schrijft over kapoen, gecastreerde haan. Ik was ooit in Portugal, op de nationale haan-castreer-dag. Kregen we kippenbouillon vol met klootjes. Je gebruikt ze overigens ook in Sauce Financière, samen met hanekammen en zwezerik. Die hanekloten daarin heten overigens hane-niertjes.)

Knoflook
(In Portugal krijg je af en toe rauwe -wel gepelde- knoflooktenen bij je eten, bv. bij bloemkool (die ze daar in kwart gesneden koken én opdienen). Erg lekker en erg heet.)
(Overigens, nu we het toch over knoflook hebben: Zowel in Het Slagertje (bestaat dat nog?) als in de VK hebben ze recepten voor knoflook-olie moeten rectificeren, na mijn protest. Knoflook in olie kan dodelijk zijn voor kinderen en ouderen. Anaerobe bacteriën.)

Koffie
(Daar had dit bijgekund:



Mijn favoriet, hoewel ik bijna nooit koffie drink.)

Kokosnoot
Ik heb indruk dat dat "verfrissende Franse drankje" hetzelfde is als (Spaanse) horchata. Zie hier (alle links in nieuw venster hier!) en daar klik je op Tigernut.





Horchata. Lekker.

Goed nieuws (statistics)

Voor het eerst in weken heb ik geen link naar dit blog in het NRC-koken.blog gezet (donderdag of vrijdag), maar desondanks is het bezoekersaantal van eergisteren op gisteren gestegen.

Voor alle duidelijkheid: ik zet een link in het NRC-blog als dat nut heeft. En geen link als het geen nut heeft, zoals eergisteren.

Vraagje van T.

Naar aanleiding van dit (alle links hier in nieuw venster!).

Wat voor klassieke gerechten zijn er, met blauwschimmelkaas erin verwerkt?

Ik vrees dat ik met de mond vol tanden stond.
Iemand enige suggestie?

Deed een Google. Voorop stond dit.



Roquefort

Aardig blog over kaas, Kaas van de maand, hier.

Mengelwerk van Marieke

Ik herhaal nog maar even, voor "onze jongere lezers", dat mengelwerk een 19e eeuwse term is voor van alles en nog wat.

Mosterd
Eigenlijk moet dit deel heten Mosterd (2)
Mijn favoriete mostaards
Tierenteijn uit Gent; dat potje staat op de foto van uw mostaardsoep! Merci dat ge mijn foto plaatste! Scherp en geurig.
Loewensenf (op Schwarzwalder Schinken!). Scherp en bruut Teutoons. Overigens leerden we in het Schwarzwald: grove zwarte peper op de Schinken.
En... en: de Moutarde de Meaux [Ja! Die vergat ik!].



Wij hebben nog een pot met het de originele kurken deksel (zie foto) met de echte rode lakzegel! Wij noemen het graantjesmostaard. Maar ze wordt nu met een plastic deksel verkocht! Rijk, geurig, subtiel en wijs.
Is "graantjesmosterd" dat wat wij "grove mosterd" noemen? Groninger (met grof zwart mosterdzaad erdoor), Zaanse of Limburgse (met grof geel mosterdzaad erdoor)?



Uhh, is die Zaanse ook met zwart mosterdzaad?
(Op zoek naar een plaatje van Groninger mosterd, niet gevonden, althans geen kwaliteit, kwam ik Groninger mosterd met lamsoor tegen.)

Mosselen
Sinds gisteren draaien de Phillipiense mosselrestaurants weer, maar de sfeer is in mineur.
(Waarom?)
Ik ga binnenkort mossels in een aantal variaties (en papillotte) in alufolie grillen. 5 mossels met bier en een stukje ajuin; met wijn en een beetje knof (zoals gij altijd schrijft); met tomaat en verse thijm; met rode wijn en spekjes...
Waw!

Curnonsky ["Le prince des gastronomes"]
Dat is van Prins Curnonsky (die moet ge kennen...).
Ge moet altijd de smaak herkennen van wat ge klaarmaakt.
Ja, Curnonsky ken ik dus. Las zijn biografie.



Hij was reclame-man en uitvinder van Bibendum, de alles-drinker oftewel de alle hobbels opnemende autoband van Michelin. Het Michelin-mannetje...



Curnonsky: cur non sky, waarom niet (een naam eindigend op) sky, zei iemand, toen hij een schrijversnaam zocht. Dat was in de tijd van Tsjaikovski (of hoe schrijf je dat), Tucholsky e tutti quanti.
Ik heb wel wat Tucholsky gelezen, niet veel, maar of hij over eten schrijft? Hij hield er wel van, maar kon het dikwijls niet betalen.
En over Tsjaikovski gesproken: wie kent de 1712 Overture? Niet de Ouverture 1812 dus!
Bij mij verkrijgbaar als je A] een grote mailbox hebt en B] plechtig belooft de Ouverture 1812 ervóór te beluisteren.

Het lekkerste met "twee vliegen in één klap"

Aubergine én blauwschimmelkaas.



Snij de aubergine dwars in schijven.
Bestrooi flink met zout en wrijf het zout er egaal over. Laat 10 minuten staan.
Draai om en herhaal.
Spoel de schijven stuk voor stuk af onder de kraan, ze onder het water tussen duim en wijsvinger inknijpend en ze niet onder de kraan "loslatend". Dit dient om ze minder spomzig te maken; het zout trekt het water eruit.
Dep droog, haal door bloem, schud overtollig bloem af en bak in boter snel goudbruin op hoog vuur.
Haal uit de pan en leg in een ingevette ovenschotel. Leg op elke schijf wat blauwschimmelkaas en gratineer op 180 graden.



Je kan het op twee manieren maken.
1] Met dikke aubergine en met gewone bloem.
2] Met dunne aubergine (de Zuidhorner groentejuwelier Bos, grapje Hilbrand, heeft die momenteel). Dan gebruik je boekweitmeel. Veel lekkerder.
Waarom geen boekweitmeel bij grote schijven? Sinmpel. Met boekweitmeel wordt dat deegkorstje zo krokant dat als je dat met een grote schijf doet je het niet meer fatsoenlijk kan snijden. Of anders gezegd: gebruik dunne en boekweit voor eenhaps-spul. Finger food...

Vanavond pasta met aubergine en blauwschimmelkaas. Geen idee nog.

Mate

Voor R.

Yerba mate is een kruid in Zuid Amerika, hierba in het Spaans, wat je drinkt als thee. In Lissabon kan je het ook krijgen (erva mate), zelfs gerookte mate (erva mate queimado).
Uitspraak. Yerba (kruid): zjÈrbah; mate: mÀteh; hierba: jÈrbah; erva: Èrba; queimado: kÉÍmahdoe wat overigens letterlijk "verbrandt" betekent.



Familie van de hulst, Ilex paraguayense.

Gedroogd ziet het er zo uit:



Maar één ding nu: je drinkt het niet uit een theekopje maar uit een kalebasje, wat meestal mate wordt genoemd; in Uruguay noemden ze het een cuya [kÓÉjah]. Dat is er ook de reden van dat buiten Uruguay altijd gesproken wordt over yerba mate en mate (het spul en het kalebasje) en in Uruguay over resp. mate en cuya. Corrigeer me indien nodig.
In Venezuela kennen ze het niet want Z. dacht, gevraagd daarnaar, dat ik "dodelijk kruid" bedoelde, en inderdaad: als je er een subjonctief in smokkelt dan betekent het dat.
En je drinkt het met een zilveren "rietje", de bombilla [bombÍÉljah].



Bombilla betekent bommetje (en lamp); dat refereert aan het (meestal) bolle uiteinde:



Dat kalebasje volproppen met mate, bombilla erin steken, kokend water erop gieten. En dan gaat het in de rondte, want je drinkt allemaal uit hetzelfde kalebasje. Of beter: uit dezelfde bombilla. Vloeistof op? Gewoon weer water erop. Overigens wordt de bombilla er niet altijd vóór het water ingestoken maar ook wel erna; daar is dikwijls discussie over.



Mate schijnt overigens goed voor de hersenen te zijn:

Citroen-ijs

Gelato al limone, Italiaans.
Op het NRC koken blog stond een recept (zie CuliBlogs aan de linker kant en daar, op deze datum, het recept), maar dat was citroen-roomijs zeg maar.
Wat ik ken is dit:



Maar dat is een sorbet. Geen ei en geen room.
Prima recept hier (alle links hier in nieuw venster!).

Citroen-roomijs ken ik niet en ga het zeker maken.

Mosterd (1)

Waarom "Mosterd (1)"? Omdat me zeker later nog andere zaken te binnen zullen vallen. Mosterd na de maaltijd zeg maar. Waar komt die uitdrukking trouwens vandaan? Vroeger werd mosterd gebruikt om de negatieve effecten (op smaak en darmen) van niet geheel vers vlees te compenseren.
En Weten waar Abraham de mosterd haalt? Dat is een verbastering van weten waar Abraham de mutsaart haalt, de takkenbos (in de woestijn!) voor de brandstapel van het vuuroffer van zijn zoon. Aardig in dit verband is te refereren naar een fraai boek van Karel van het Reve, De Ongeloofelijke Slechtheid van het Opperwezen. ("Wat waren ze kwaad!").

Maar goed, mosterd.



Huisrecept
Doe geel mosterdzaad tot 2/3 van de hoogte in een longdrink glas. Giet tot iets meer dan juist bedekt er medium sherry over. Als de bovenkant droogstaat herhalen etc. tot er geen sherry meer wordt opgenomen. Gebruik zó in sauzen of wat dan ook, of draai er de staafmixer door.
Als je oud mosterdzaad hebt: 1/3 water 2/3 sherry. Of nog minder sherry.
Er kan ook honing door, en/of azijn.

Pikante mosterd
Meng het eindproduct met grof gemalen donker mosterdzaad. Groninger mosterd bv.
Zaanse en Limburgse zijn minder scherp; meng met grof gemalen geel mosterdzaad.
Dijon mosterd is enkel van geel mosterdzaad maar toch ook scherp. Ligt aan het soort geel mosterdzaad.

Mosterd +
Die "groene" mosterd met basilicum natuurlijk.



Zie hier voor andere variëteiten (alle links hier in nieuw venster!).
En mosterd met dragon; in Spanje héb je niet anders:



Verder heb ik Terschellinger Cranberry Mosterd en Mosterd met Biologische Cider. Mwahh...

Ja, en ik heb natuurlijk ook Colman's Mustard.



Je maakt van het poeder een vrij dik papje, met niet te koud water. Laat het 10 minuten staan vóór gebruik.
Eet het vooral bij gekookt rundvlees.
In de US hebben ze een flitsende Flash site.
Je kan het dus (zie die site) ook in potjes krijgen, werkelijk prima spul, maar poeder en water is net ff beter.

Wat hebben we nog meer? Süsser Senf, zoete mosterd. Eten ze in Beieren bij Weisswurst (kalfsworst), 's zondags morgens na de kerk.



Hebben ze hertenleren broeken aan met Stickerei erop; die kostten 25 jaar geleden 2.000 Mark.



Wat nog meer...

Mosterd-roomsaus
Breng room aan de kook in een sauspan en laat wat inkoken.
Werk er flink mosterd door op laag vuur, breng op smaak met Worcestershire en Tabasco, roer er citroensap naar smaak door en serveer direct.
Bij witte vis bijvoorbeeld...

Groninger mosterd soep



Bak wat ui.
Maak daarmee een roux met gelijke delen boter en bloem.
Kruid met laurier, thijm, foelie, peper, zout.
Maak er soep van met kippenbouillon.
Per 200 gram bloem een half potje Groninger mosterd en een doosje smeerkaas erdoor.
Serveer met zeer fijn gesneden prei en rookspekjes erop.
(Die smeerkaas, dat is het ultime geheim van Holt. Maar je, die lezen dit blog toch niet...)

Nog een recept met mosterd. Heb er tig. Komen later.
Augurk met kaassaus
We hebben het hier over verse, niet-ingelegde augurk. Het kan ook met komkommer of met (geblancheerde, dan!) venkel.
Blokjes snijden en in een beboterd ovenschaaltje doen.
Dikke kaassaus erover met daardoor mosterd.
Gratineren, en serveren met citroen.

Een ding tot slot: hou er altijd rekening mee dat mosterd, verwarmt, zijn kracht verliest. Gebruik dus zo laat mogelijk, en/of sterkere mosterd en/of meer.

Zuurdesem

Even het hele verhaal.
Doe een search op dit blog als je wilt weten wat ik al erover schreef, maar dat is niet diepgaand.

1] De bacterie vangen.
Zet, liefst op het platteland, een kom water buiten waardoorheen flink bloem geroerd is, maar het moet nog wel volledig vloeibaar zijn.
Roer twee maal daags om.
Als het na enkele dagen zuur begint te ruiken hebt je zuurdesemgist gevangen.
2] Het eerste deeg
Deeg maken met die vloeistof, ipv. met gist.
Wegleggen op een koele plek, goed afgedekt of in een doek, en als het plakkerig is geworden opnieuw bloem erdoor kneden.
Et cetera; het duurt enkele dagen tot het deeg niet meer plakkerig is.
Op een warme, niet-tochtige plek laten rijzen (`s nachts) en dan dat deeg gebruiken in plaats van gist, bij het maken van een grotere hoeveelheid deeg.
Het deeg laten rijzen in een rechthoekige bak, en NOOIT terugkneden.
Altijd wat van het gemaakte deeg achterhouden (in een vochtige doek op een koele plek) voor de volgende dag, als "gist".



3] Verwerken van het deeg
Bloem op de werkplek (wat je overigens als volgt doet: met de vingertoppen bloem paken, vingertoppen tegen de duim en dan "Pats" de vingertoppen van de duim af laten springen).
Op die bloem de bak met het deeg storten.
Het deeg in de goede vorm / hoogte trekken door er de handen onder te steken en dan uitrekken.
4] Twee soorten bewerkingen. Altijd, vóór het snijden, náást het deeg de werkplek met bloem bestuiven, daar waar het afgesneden deeg gaat vallen.
1) Snij platte plakken, bestrooi van boven met bloem (de onderkant ligt al op bloem), til op de rijsmat. Half uur later: til op de bakmat (handpalmen onder de uiteinden) en schuif in de oven. Ciabatta. De bredere uiteinden ontstaan door het tillen / verhuizen; middendeel zakt wat uit.
2) Ficelles. Althans in de Médoc. Normaliter noemt men dunne lange stokbroodjes Ficelles, en daarom kan ik er dan ook geen goed plaatje van vinden.
Trouwens, in bepaalde delen van Frankrijk heet, wat ze in de Médoc stokbrood noemen, Ficelles.



"Grote Ficelles".

Hoe dan ook.
Snij een plak als boven. Er moet ook náást de plak bloem liggen.
Snij de plak in de lengte in tweeën.
Leg je handpalm op het uiteinde van een halve plak en beweeg van het deeg af, zodat dat stuk kurketrekkerig wordt. Verder als boven.

Tot slot.
Het verhaal hierboven gaat over wit zuurdesembrood, maar je hebt natuurlijk ook bruin. Nog langer laten rijzen. Voeg gerust ook deels gewone gist toe, vooral als je half volkoren tarwe en half roggemeel gebruikt.
Dan kan je prachtige boules de campagne maken, boeren brood-bollen.



De truc om ze mooi en, vooral lekker te krijgen is als volgt. We praten nu, voor alle duidelijkheid, over half rogge half tarwe, en half zuurdesem half gist.
Druk een stuk deeg, op met bloem bestoven werkvlak, in de lengte uit, tot 3 x de oorspronkelijke breedte. Bestrooi met ietsje bloem en vouw 1/3 naar binnen en de andere 1/3 daar overheen.
Draai een kwart slag en doe hetzelfde als hierboven.
Laat OMGEKEERD een uurtje rijzen op een met bloem bestoven rijsmat.

Keer weer om en bak op bloembestoven bakplaat.

Sandelhout

Daar zou ik het nog over hebben. Zie ergens hier (alle links in nieuw venster hier!).

Wiki hier maar niks over gebruik in de keuken.
De Engelse is uitgebreider, maar nog steeds niks over de keuken.



Niet te vinden...

Cuisine Flamande, of: Poëzie festival kookenz blog

(Vlaamse Keuken in het Frans. Dank Marieke!)
(Uhh, dit is een reactie op dit (alle links in nieuw venster hier). Uhh, herinnert me aan iets. Als je een search op dit blog doet, dan moet je het héle woord invoeren. Zwinneblommen bv. vind je niet als je een search op zwinne doet.

Zwinneblommen eet ge niet. Ge zet ze voor de vensterkier van uw slaapkamer. Het zijn droogbloemen en ze verjagen de muggen. Ik moest weer sterk peinzen aan een poëziebundel van mijn man die in de 90er jaren verscheen in Brugge en er goede kritiek kreeg in een literair tijdschrift. In zijn bundel Cuisine Flamande komen in het titelgedicht zwinneblommen en lamsoor voor. Maar de stap naar Holland was een brug te ver. Immers Vlaamse poëzie met als thema Eros & Thanatos en met een Franse(!) titel is er gelijk vloeken in de kerk. Overtuigd dat hij de enige was die afgekapte handen op de voorzijde van een poëziebundel plaatste, was hij nadien zeer geraakt door een bundel van Garcia Lorca, vertaald door Dolf Verspoor.



Hij is bijna klaar nu met een cyclus over de boerenslacht. Om een sfeer vast te leggen die taboe geworden is. Overigens zijn niet alle gedichten wreed. Daarom ook een vrolijk gedicht, geïnspireerd door Ballade des Pendus van Villon, en dus in de vorm van een kwatrijn.

cuisine flamande

op een aarden schaal
gebed in lamsoor
en zwinneblommen
serveert men haar handen

haar nagels zuiver
tot op de riem geschild
de vermanende vingers
als stengels bleekselder

nouvelle cuisine
prêtez-moi tes oreilles
ik zal het kraakbeen
tussen de tanden laten knarsen



francois villon in brugge

door brugge loopt een vrouw
met snelle korte passen
ze hamert met haar scherpe hakken
mijn hunkerend hart in rouw

langs de reie loopt een vrouw
haar heupen zingen vol verlangen
mij heeft ze niet gezien
toch wil ik voor haar hangen

door brugge loopt een vrouw
ik zou haar willen krijgen
en al was het maar voor even
haar innig aan mij rijgen

Mooi!
Ik hield niet zo van geen-hoofdletters gebruikende dichters, maar dat bezwaar had ik al opzij gezet na het lezen van een gedicht van Saul van Messel.

bie langs
Saul van Messel
15-2-1944



doe leste train
dij mie bie
winschoot langs
noar schanze
ridt

lag onder
dizze zulde
locht
mien jongestied

dag dode pabbe
doe ligst
hail dicht bie

woarhen
goan wie

Saul van Messel (Jaap Meijer, de vader van Ischa) wordt als jood in de oorlog afgevoerd. Hij komt langs zijn geboortedorp, waar ook het graf van zijn vader is.
Vertaling van het Gronings:

erbij langs

jij laatste trein
die mij bij winschoten langs
naar schans [Nieuweschans]
rijdt

lag onder
deze dikke
lucht
mijn jongenstijd [geen vraagteken ook]

dag dode vader
je ligt
heel dichtbij

waarheen gaan we

Prachtig.

Doet me sterk denken, zowel die Brugger als die Groninger aan de, overigens wel hoofdletters gebruikende Zuid Afrikaan Celliers.

Dis al
Jan F. E. Celliers



Dis die blond,
dis die blou:
Dis die veld,
dis die lug;
en n voël draai bowe in eensame vlug -
dis al.

Dis n balling gekom
oor die oseaan,
dis n graf in die gras,
dis n vallende traan -
dis al.

Dit is alles

Dit is het blonde [graan-akkers],
dit is het blauwe: [de lucht]
Dit is het veld,
dit is de lucht;
en een vogel boven in eenzame vlucht -
dit is alles.

Er is een balling gekomen
over de oceaan,
dit is een graf in het gras,
dit is een vallende traan -
dit is alles.

Tot slot, memeer Van den Bossche: ik heb een vertaling gemaakt van dat Dada-toneelstukje van García Lorca, Escena del teniente coronel de la Guardia Civil, de scène met de luitenant kolonel van de Guardia Civil (uit Poema del Canto Jondo). Interesse?
Misschien moeten we het een keer gaan opvoeren. In het Vloms.

Tortilla de patatas

Tortilla kan van alles betekenen.

Mexicaans, soort chapati (van chapati komt overigens het woord Ciabatta, Spaans Chapata).



Mexicaanse tortilla.



Chapati



Ciabatta



Chapata

Meestal, overigens, zijn de uiteinden van Ciabatta en Chapata wat verbreed (kon geen goede foto's vinden). Dat gebeurt als volgt: je heft ze van de rijs-rafel aan de twee uiteinden naar de bakplaat. Dan zakt het middendeel wat uit en wordt dus dunner.

Nog een tortilla die geen tortilla de patatas (eierstruif met aardappelen) is: Tortilla francesa, Franse tortilla. Omelet, dus.



Omeletten zijn in Nederland niet te eten. Daar krijg je een maag-verzakking van. En de reden is simpel: ze kloppen het ei kapot.
Omelet
Klop eieren met wat zout en/of Worcestershire, wat peper en een scheutje room; klop totdat het redelijk gemengd is, maar wit en geel nog goed van elkaar te onderscheiden zijn.
Smelt op hoog vuur ietsje boter in een koekenpan.
Giet er de struif in als de boter begint te bruinen, laat even staan, en laat dan met een spatel de struif aan de randen onder de omelet lopen, totdat het oppervlak bijna droog is.
Vouw de omelet dubbel en serveer direct.

Tortilla de patatas nu, eindelijk.
Het is erg moeilijk om een goede tortilla te maken zonder speciale hoge en dikke koekenpan, maar in de oven gaat het probleemloos. En nog wat: als je zo'n pan hebt dan mag je die ALLEEN voor tortilla gebruiken. En nooit afwassen maar schoon wrijven.
Meng blokjes kort gebakken aardappel met losgeklopt ei, peper en zout.
Giet in een ingevette ovenschaal en laat stollen in een oven bij ongeveer 150 graden.



Variaties
Met ui en/of paprika en eventueel ook knoflook (halverwege het bakken van de aardappelen daarbij doen).
Beginnen met blokjes chorizo uit te bakken en daar de aardappelblokjes bij doen.
Met spinazie (bak de spinazie met wat zout, giet de vloeistof af en meng de spinazie met het ei).
Baskisch (met kippenlever en ui).
Met doperwten...

Vanavond maak ik het met spek en punt-paprika. En een groene lombok.