Moest ik denken aan mijn “wilde” broer, lang geleden. Hij liep als beginnend kok stage in de Elzas in Colmar, bij Pierre Gaertner. Hij en de andere stagiaires kregen niets betaald, alleen kost en inwoning en een geweldig “getuigschrift” voor over de hele wereld: hij hoefde maar te zeggen dat hij voor die chef gewerkt had.
Mijn broer dus ging op een warme dag zwemmen, zonder zwembroek, in de rivier. Hij werd naar de kant geroepen door de gendarme en hij dacht daar gaat mijn baan en hoe zeg ik het thuis en nog zo ‘t een en ander en hij begon te schreeuwen “Pas le guillotine!”.
Die politie dacht dat ze een gek het water uit hadden gehaald en hebben hem, toen hij weer aangekleed was, losgelaten.
Groeten, Loek
