Bij de heel goede slager kwam een echtpaar binnen van zeer vergevorderde leeftijd. Als hun beider outfit aangeschaft zou zijn in het jaar van hun beider geboorte, zou ik niet gek staan te kijken. Op luide toon (Wim Kan zou zeggen "De toon waarmee je tot je bedienden spreekt; de toon is er nog, de bedienden niet meer") vroegen ze naar Pata Negra.
De verkoopster wilde de ham pakken en de mevrouw sprak "Uit welke streek komt die ham?" De verkoopster zei dat ze dat voor alle zekerheid nog even zou gaan vragen en kwam terug met het, reeds bekende, antwoord "Uit Spanje, mevrouw". Dat wist mevrouw ook wel, maar ze wilde weten uit welke streek in Spanje. De slager zelf was op dat moment niet aanwezig en een assistent van hem vertelde dat hij het juiste gebied helaas niet wist. De man van het echtpaar: "Je had moeten zeggen Uit Estremadura, daar komt namelijk de beste en duurste ham vandaan".
De vrouw "De ham van jullie is veel te vet". De jongen "De ham moet juist vet hebben, dat is bepalend voor de smaak. Het is precies als met de Berkshire varkens, juist dat vet is heerlijk" .
Op dat moment ontdekte ik dat een verkoopster geduldig stond te wachten tot ik mijn bestelling deed en zodoende heb ik de rest van het verhaal niet gehoord.
Op de markt kwam ik mijn oude leraar Engels tegen met zijn kleindochter. Nog altijd een hele sjieke man; mooi en statig en innemend, hoewel, hij heeft een heel rood hoofd dus hij zal ook wel van "het innemen" zijn. Innemend...
Ik kocht een partijtje honingtomaatjes op die markt, vijf trossen en ik moest 15 euro afrekenen. Ik vroeg of hij een slot op die kistjes had, maar de marktkoopman zei dat die dingen duur zijn, ook aan inkoop, maar niet te vergelijken met de cherrietomaatjes, enz. enz.
Ik heb daar al een aantal keren complimenten over gekregen, ik gooi er olijfolie over, knof, p/z, Italiaanse kruiden en zet ze in de oven op een zeer lage temperatuur en laat ze simmeren.
Ik zei toch laatst dat ik uit een "pratende" familie kom? Mijn andere zus, een dame als "een teer poppetje" vertelde bij een etentje laatst dat mensen, uit het "vakantiegroepje" waarmee ze in Toscane was, hadden gezegd dat zij een engeltje op haar schouders moest hebben. Wat was er gebeurd? Al ouwehoerend en lopend op een smal weggetje was ze zes meter naar beneden gestort en het zou wel eens heel rot voor haar afgelopen kunnen zijn als ze niet precies terecht was gekomen op een brevierende priester. Ze liegt het niet!
Na al die weken constant geouwehoer over sport zal ik blij zijn als het volgende week over is. Vooral de overbodige interviews met al die sportievelingen, vaak sprekend met een accent dat afkomstig lijkt uit Achterhoek, Veluwe, Drente, enz. zijn niet meer om aan te horen. Er klinken uit het hoofdgeleerde antwoorden op jarenlang dezelfde vragen. Voormalig schaatser Erben Wennemars is elke dag als verslaggever te beluisteren met als uitzondering dat je bij hem ook nog eens zit te lijden, je afvragend of hij uiteindelijk uit zijn soms haperende stroom aan woorden komt. Ik vind dat ik dit mag zeggen, want wie heeft het meest last van zijn spraakgebrek?
Televisie is hetzelfde als radio, met het enige verschil dat er ook nog overbodige beelden worden getoond. 's Avonds laat zit keurige Henri Schut met een naar binnen gekeerde blik te presenteren, geflankeerd door een twee keer zo groot assertief vrommes dat elke keer weer wil laten zien dat ze "het" waard is, waardoor ze een beetje angstaanjagend over komt. De respectievelijke gasten zijn zo verschrikkelijk saai, ook om te zien. Als ze getekend waren zouden ze nog ingekleurd moeten worden.
Ik schreef het al eens, ik heb heel lang pakjes met plakken Beemster kaas gekocht en vond dat makkelijk en redelijk lekker voor op brood. Bij mijn nieuwe supermarkt hebben ze die pakjes niet. Ze hebben wel plakken Goudse kaas en daar vind ik helemaal niets aan. Ik vraag me af of je zou kunnen proeven wat je eet/at als ze je zouden blinddoeken alvorens je het zou nuttigen. Enfin, ik ben dus overgestapt op kaas van Lidl. Veel van hun kleine kaasjes zijn lekker, maar niet (bedoeld) als broodbeleg. Ze hebben echter ook pakjes met plakken geitenkaas.
's Morgens bak ik twee plakjes ontbijtspek in wat olie en voeg daarna een halve gesnipperde ui toe, dan een geklutst ei, en leg bovenop dat alles twee plakken geitenkaas (Lidl) en laat dat smelten.
Vorige week was ik op de markt, kocht daar allerlei kaas en, omdat ik honger had en haast en daardoor minder kritisch was, ook een stuk Hollandse kaas dat er zo smakelijk uit zag op de plank. Gisteren sneed ik er een stuk af en ik vond er niets aan. Ik weet bijna zeker dat het Goudse kaas is. Je zit gewoon hompen "stopverf" naar binnen te werken en zo hongerig ben ik ook weer niet.
Mijn nieuwe huisgenoot met die bek met die kartelscharen erin kwijlde terwijl hij zich inleefde in wat hij zou doen als ik niet keek, twee grote stralen op de grond. Hij vond de kaas (een klein stukje) lekker, maar als je ziet wat hij allemaal probeert op te vreten, dan weet je dat hij weinig kritisch is.
Dag, Loek
