Het begon allemaal met een jamrecept dat ik in Weekend/Knack las.
Je had er prosecco en perziken voor nodig. Ik kocht de platte perziken plus prosecco plus geleisuiker. Dat werd me toch een sjieke jam. Heerlijk op de geitenkaas, op brood, enz.
Mijn zus en ik gingen naar anderse zus mevr. A. en die is helemaal mesjogge van gebak. De grote hoeveelheid suiker die we tijdens ons bezoek naar binnen werken (we nemen altijd volop gebak mee) werd me iets teveel zoetigheid. De bakker had een prachtige kleine vierkante cake liggen van een superkwaliteit. Hij had al heel sierlijk de bovenkant in vijf plakken verdeeld, kwestie van doorsnijden tot beneden. Ik kocht de cake en mascarpone en verder blauwe bessen, bramen, frambozen, kersen en dadels en slagroom. Aangekomen bij mevr. A. Verdeelde ik de cake in plakken, een voor mij, een voor mijn zus, drie voor mevr. A. Ik smeerde op die plakken een laagje mascarpone, belegde dat met mijn perzikenjam, mepte er vers geklopte slagroom op en strooide een gedeelte van het fruit over de borden. Andere zus zei:" Vergeet ik verdorie weer een fototoestel, ze geloven me gewoon niet thuis" en mevr. A. at inmiddels haar drie(!) aangeklede plakken cake op. "Dat is nu gewoon heel erg lekker" sprak mevr. A. " Je kan wel proeven dat pa [inmiddels 40 jaar dood] dat heeft gemaakt".
Zat ik dus nog met een behoorlijk volle fles prosecco.
Kookte ik vandaag zoete aardappelen en bakte klein gesneden prei en een uitje. In een pan deed ik de bekende ingrediënten: boter, bloem en als vocht de prosecco erbij. Toen dat een prachtige saus was geworden heb ik er een bosje zeer klein gesneden peterselie, p/z en een schep uit een potje met een biologische knoflookdip aan toegevoegd.
Achter mij ijsbeerde mijn nieuwe huisgenoot sinds een half jaar, met die gele ogen en die twee kartelscharen in zijn kwijlende bek (de labrador dus) heen en weer. Ik trapte al een aantal keren achteruit, maar het hielp niet. Ik sneed een gehaktbal aan plakken en drapeerde die over de zoete aardappelpuree op het bord, dekte dat af met de peterseliesaus, aan weerskanten ervan een schep prei en een bordje op de grond met een beetje van alles voor de nieuwe zwarte inwoner.
Lekker!!!
Nu vind ik het jammer dat het nog licht is buiten, want ik wilde eigenlijk gewoon plat.
Dag, loek
