Kortgestoofde gele paprika'tjes
Gisteren
Doperwten, paprika, ei
Olijfolie, sjalot, knof, ietsje lombok.
Wat witte port, Oxo (of Marmite)... Proef. Iets citroensap?
Stukkies paprika erbij... Proef. Eventueel wat witte wijn.
Nu dat ei.
Klop de eieren "kapot" (egale massa) met een redelijke scheut room. P/z.
Pannetje, boter, op laag vuur en constant roerend tot het gaat "zetten". Dan meteen van het vuur en er klaarstaande -koude, gare- doperwten doorwerken, wat ook helpt voor het koelen en tegen het zetten. Je moet een mooie saus krijgen (bij mij was het té gestold).
Paprika erdoor en warmen in de magnetron.
Gebruik relatief veel doperwten want het is het koolhydraat van het gerecht.
Een heel erg lekkere combinatie, al ziet het er niet zo sprankelend uit.
Loek
Balkenbrij is Limburgs ja, maar vlak bij jou stad ligt Helmond en daar kan je het overal krijgen. Goossens op de Steenweg, als die nog bestaat.
En graag goeie bloedworst ja.
Ken je trouwens bloedpoetes? Kruising bloedworst - balkenbrij. De kanten van Sittard uit, of zeg Midden Limburg. Voor zover ik weet.
Je oesters nu. Puur? Jawel, maar dan platte; Zeelandse of zo. Creuses vind ik lekkerder uit de oven, met bijvoorbeeld wat geblancheerde prei erin en wat geraspte Emmentaler. Of heel kleine crépinettes erin.
Overigens valt jouw record in het niet bij dat van mijn Opa. 12 dozijn...
En op de sociëteit hadden we een Wittert van Zeeland die Huitres de Zélande werd genoemd.
Openen? Zie hier (alle links hier in een nieuw venster), wat interessant is aangaande verschillende soorten Noord Amerikaanse oesters, maar niet hoe je als onervarene oesters moet openen, want dan kan je meteen door naar de eerste hulp.
Dit hier is al verstandiger, maar doe het ook nog liever met een oestermesje met zo'n plaatje. Als je dan uitschiet dan komt dat plaatje tegen de oester en het mesje niet in je hand. Zie hier.
Dat kocht ik ook nog. Pitaya.
Let altijd enorm goed op of er werkelijk niet het geringste schimmelplekje op zit, want dat zijn ze muf.
Links
De slager van Loek hier.
En koks hier.
En nu, jawel,
Culinair gelul
want dat was het vandaag, nou ja, gisteren, in NRC!
Die patissier lult niet, Habets lult niet en de rest kan enkel lullen en kwaken in deze grotendeels culi bijlage.
"De entrecote is mooi saignant en heeft een fraai grillruitje [tweede fout; entrecôte en grilruitje], maar een bitter smaakje verraadt een niet goed schoongemaakt rooster."
Klets. Je ziet aan de foto dat het rooster gewoon te warm is. Daarom ("daarom") is ie zo mooi saignant.
"Nederlandse amandelspijs is een verwant artikel, dat bijna niet meer in pure vorm wordt aangeboden, behalve als taartingrediënt van Dr. Oetker".
Klets. Daar zit suiker door.
"dat dadelsiroop wel eens moeilijk te krijgen zou kunnen zijn. Lezer Richard Frankfort gaf een tip voor het volgende online-adres...".
Klets. Bij elke Turk en Marokkaan.
"Ganzenvet kan niet hoger verhit worden dan olie."
Dat klopt maar tevens is het klets. Er zijn olieën die ook maar weinig verhit kunnen worden, en daarnaast gaat het er om dat ganzenvet bij lange na niet zo hoog verhit kan worden als de meeste gebruikelijke bakolie. Op een vraag van een lezer hierop antwoorden "Ganzenvet kan niet hoger verhit worden dan olie" betekent Ik weet het niet, nooit met ganzenvet gewerkt, ff Googelen...
Over brood. Edwin: "Je ziet aan de eiwitblaasjes aan de onderkant dat het in een te warme oven heeft gestaan". Edwin: "Weer die eiwitblaasjes."
Edwin kan beter zijn kop houden, kletsmajoor. Dat zijn geen "eiwitblaasjes", dat zijn uitstulpingen van broodbodems die zijn gebakken in een elektrische, een hete lucht oven. Waar het brood op kunststof platen ligt met kleine gaatjes erin, zodat de warmte beter bij de onderkant kan.
Die eiwitblaas kan beter beschaamd onder tafel gaan zitten.
Over hetzelfde brood: "Je proeft dat het op een stenen vloer gebakken is", de culinaire eiwitbellenblazer...
(Ja, of bedoelt die tiepo die holle blaasjes? Dat zou extra stom zijn, dus misschien is het dat wel. Die blaasjes hebben A] niks met kwaliteit te maken, en B] niks met eiwit.)
"(H)eerlijk kerstdiner". Janneke...
Pompoenlatkes, zorgboerderij, oplegkaas, kleine salade van lof, semifreddo, kaneelbeschuit, vlierbessen-bramensaus [december!]...
Pompoenkletskes...
En dan nog een foto van de keuken van Joep van Lieshout (nooit van gehoord). Een groter kwaakkeuken zag ik nimmer.
Zeven pitten, drie wetstangen, dat soort flauwekul waarmee zo'n tiepe (gefotografeerd met een theedoek in z'n onderbroek) zijn culinaire non valeur mee tracht te maskeren...
Yang Dacai
