In de Amerikaanse spiraalbanden vinden we na huishoudelijke weetjes een blanco bladzijde waar de lezeres haar eigen lievelingsrecepten kan optekenen. Dan komen de advertenties van de platselijke middenstand: zoals Ruby mae's shop in Cedar Groove, North-Carolina (Things to wear for ladies who care). En tenslotte een advertentie van de drukker. Na verloop van tijd was het uitgeven van deze boekjes zo'n rage dat bedrijven zich erin begonnen te specialiseren. Cookbook Publishers Inc., bijvoorbeeld, bood aan om dit soort boekjes 'op de makkelijke manier' te maken, met formulieren waarop de recepten konden worden geschreven, dan zou de firma kostenloos een index toevoegen. Vervolgens zouden de boeken worden samengesteld en gebonden door middel van een plastic ringband, met de naam van de organisatie gedrukt op een afwasbaar omslag. Er werd ook een gratis bladzijde geboden waarop een lijst van het bestuur en de leden van de vereniging kon worden afgedrukt, met een foto naar keuze. De prijs zou gebaseerd worden op het aantal recepten en de bestelde oplage... In de loop der jaren ontstonden op deze manier talloze kookboekdrukkers en een van hen, de Women's Club Publishing Co. van Chicago, bood zelfs aan om je een selectie van overschotten toe te zenden, met als reclamekreet: A cookbook grab-bag library for you - veertig verschillende kookboeken voor 56 dollar!
