Het is al bijna 11 uur in de avond en ik ben net pas thuis.
Ik heb uren aan de hartbewaking gelegen...
Om een uur of vier las ik de Volkskeuken, in de Volkskrant.
Otto Kleyn, nomen est omen.
"De Provence, van santons tot tian"
Ik moest meteen opgenomen worden...
Het begon al met dat "tian", dat dat "gratin" is.
Een tian dat is een schotel. Dat is aardewerk ja! (uit Grieks teganon).
(Weer wat geleerd, Kleynemans)
Maar toen kwam het.
Tomaten, courget, olijfolie, herbes de Provence, knof, geitenkaas...
En poedersuiker.......................................
Godsammekrake...
Kan die kwaakvogel ff afgeschoten worden ja?! Kan die Blauwbilgorgel ff afgebakken worden? Kan die Warawara ff gefileerd worden?
Tian, dat is een gerecht wat je bakt in de bakkersoven of in je eigen broodoven, nadat je het brood gebakken hebt. Met de restwarmte. Vandaar de conische vorm van de schotel; zo vang je zoveel mogelijk stralingswarmte op.
Dus in de oven, zonder dat je daar eerst weer takken in gaat branden.
Gratin? Vooral juist helemaal geen "gratin"...
Gratin, dat doe je in een platte schotel in een hete oven.
Gratin is bakken, tian is stoven.
Aubergine, courget, tomaat, ui, snijbiet, prei, dat pak soy achtige spul (bettes)...
Sardien erbij (met bettes!), tonijn...
Lamsvleesresten...
Bedekt met broodkruim of met geraspte kaas...
Tian de Carpentras met tonijn!
En nou gauw naar bed.
Dan overleef ik die ontsnapte gek misschien nog...
