Dat heerlijke (haha!) Boerenverdriet eerst maar.
Dat is dus ongelofelijk lekkere kaas. Ongelofelijk omdat het heel jong is en tegelijkertijd uiterst pittig en kruidig.
Kijk. Je hep in ene zo'n onverwachte hete periode, en (we praten nu over vroeger; tegenwoordig vergeten ze even die koelingen als de kans op Boerenverdriet zich voordoet) dan slaan die bacteriën keihard toe.
Resultaat is die enorm lekkere kaas, maar ja, die is dus niet houdbaar. Dus alle kaasboeren in de omgeving moesten al hun kazen snel kwijt zien te raken. à f 0 dus, want de kaaswinkels wisten ook dat ze die kaas heel snel verkocht moesten hebben.
Boerenverdriet...
En ook 10 Voor Taal verdriet.
Van 10 voor Taal hep ik puzzelboekjes. Heel goed, vrij moeilijk, intellectueel zeg maar, maar zoals ik eerder al eens meldde: regelmatig met enormiteiten erin. Tête à tête laatst.
Vandaag ongelofelijk. Hoe heet de oprichter van Microsoft die onlangs gestorven is (Bill Gates was de oplossing). Maar dat had dus Apple en Steve Jobs moeten zijn...
Sjongejongejonge...
(Karel van het Reve veronderstelde dat in het rij'tje jaja, neenee, poehpoeh, nounou etc. tsjongejonge een uitzondering was. Dat geloof ik niet. Ik denk dat tsjongejonge een verbastering is van jongejonge (goh jongen!).
Maar goed, Huis de Beurs nu. Groningen. Mijn favoriete tent.
Kreeg er vandaag (en laatst; dat meldde ik al) Groninger koek bij de thee. Maar die van vandaag had een zeer donkere binnenkant en een enorm krokant buitenkantje. Vroeg en kreeg een stuk mee. Dat was lichtkleurig van binnen en iets minder smeuïg dan dat eerdere stuk, maar de smaak was ook prima.
Of dat korstje even krokant was, dat kan natuurlijk niet gezegd worden want we maakten de fout het in plastic te stoppen en dan wordt krokant vochtig = slap.
Maar een ding: Huis de Beurs is een fantastische tent met zeer toegewijd personeel, en prima eten voor weinig geld.
En ja, ook nog Poenverdriet nu.
In Huis de Beurs zag ik Lubbers zitten.
Kijk, mijn moeder, en die was nogal dom, die had opties op aandelen Nedschroef aan ABN verkocht. En later verkocht ze die aandelen aan Lubbers (die ze eigenlijk niet mocht kopen want die was minister president en had zijn handel in een stichting moeten steken).
Maar goed, moeder de pijp uit, ABN (want de koers steeg forsch) wilde eerder die opties uitoefenen maar ja, die aandelen waren er niet meer. Proces. Erfde ik. Verloren natuurlijk. Kostte me f 640.000...
Kom je bij je advocaat, Pels Rijcken & Droogleever (nomen est omen) Fortuijn (familie?), ja want die had Nedschroef al voor mijn moeder ingeschakeld.
Goed. Kom je dus daar. Afspraak 4 uur. Zegt die tiepe (30 jaar geleden of zo; f 400/uur) "Ik zit al een half uur op u te wachten." Zegt ie daarna "Ik heb nog geen tijd gehad om het dossier te bestuderen".
En daarvoor kom je uit Helmond drie uur naar Den Haag getreind, het tuig...
Dit is een betere foto van die mysterie-plant van gisteren.
Bloeit kort rond 11.00 en gaat dan weer dicht...
Lijkt de four 'o clock plant wel, maar dan staat de klok wat vóór. Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Maar goed, poenverdriet.
Want het ging nog even door.
Jaren heeft het me gekost om de al over die 640.000 betaalde successierechten terug te krijgen.
Op een gegeven moment was het Basta nu. Ik naar Den Bosch. Hep u een afspraak? Nee, maar Godverdomme!
Enfin. Moest op de eerste verdieping in de gang op een bankje wachten. Iedereen die langskwam keek me verbaasd aan want de chef ontving nooit iemand (hoorde ik later) en de rest al helemaal niet. Ook tiepes die rond de hoek van de deur naar me keken, zo van "Daar zittie".
Maar goed. Binnengeroepen. Kamer met allemaal foto's van bulldoggen of zo aan de muur, en tiepe met allemaal kettingen en ringen en zo. Zwart leer.
Hij wijst op een kast, en zegt Dit is nu aan de beurt en (enkele planken lager wijzend) u staat hier.
Ik zeg Ik ga hier niet weg voordat het is geregeld want ik wacht al meer dan twee jaar Godverdomme. En die belasting die ik moet betalen, die betaal ik dus ook niet meer.
Verdomd.
Twee weken later had ik de poen...
Foto van een van mijn cursisten. Want ik schreef ook twee fotografie cursussen...
("Er had ruimte boven de kop van die reiger moeten zitten.")
Vandaag in NRC Next (om onduidelijke redenen is de bezorging, na opzegging krant ivm fatale bezorging, weer heropgestart) Paardebloemsalade. "Franssen noemen de blaadjes pissenlit". Maar dat is geen paardebloem, kwaker, dat is met zand bedekte paardebloem, bleek als Brussels lof, dat heet in het Nederlands molsla.
God wat een gediplomeerde kwaker...
Maar we gaan verder met dat NRC Next. Bericht eronder.
"Schotse whisky heeft een typische rooksmaak, die wordt veroorzaakt door het feit dat (ik zou schrijven "rooksmaak omdat") de whiskey (moet zijn "whisky") drie keer wordt gedestilleerd".
Gelul.
Wiki.
"Het proces begint met het bevochtigen van gerst waardoor de gerst zal ontkiemen tot mout. Dit heet mouten of malting. Daarna worden de moutkorrels boven een open vuur, of met hete lucht gedroogd, het eesten of kilning.Dit deel van het proces heeft grote invloed op de uiteindelijke smaak van een whisky aangezien de rookgeur diep doordringt in de moutkorrels. De voor het vuur gebruikte brandstof kan bijvoorbeeld wel of geen turf bevatten."
Waar vinden ze al die kwakers in 's hemelsnaam? Is daar een bepaald bureau voor of zo? "Culinaire bellenblazers voor weinig geld"?
Deze supermooie pasticcio vond ik gisterenavond laat nog.
Vergat ook nog, mbt Monaco zondag, wat die naam van die bocht in dat circuit, "Rascasse", betekent. Dat is een vis die in de vissoep gaat, want wat anders kan je er niet mee. Zie namelijk hier.
Je ziet er ook ergens een zeeduivel, derde rij links, en die hoort daar niet thuis.
Derde en vierde rij rechts, dat is "de bocht".
Gisteren luisterde ik weer eens naar Ravi Shankar. Ragi, enkelvoud rag. Moest denken aan Bahjee, vooral Bahjee van ui. Ja, sorry hoor, ben nou eenmaal op koken gefixeerd.
(Uhh, George Harrison krijgt les van Shankar, hier.)
(Deze is heel interessant: hier.)
Ontzagwekkend lekker. Zie hier.
En zie het recept hier. Voordat je het maakt, bekijk dan het foto'tje. Dan begrijp je hoe je "add a large spoonful of the bhaji mixture" moet voltooien.
Varieer ook met wat dikker gesneden ui en meer per stuk gefrituurd, tot heel dun gesneden en in bosjes gefrituurd.
Nou kocht ik de goeie. Sushi azijn in plaats van (ook lekkere, hoor) Japanse rijstazijn.
Erg lekker trouwens die sushi azijn. Zoetzuur. Beetje Mirin-achtig.
Zag trouwens, maar had geen plek meer in m'n tas, dat je ook Japanse azijn hebt, half rijst half tarwe. Staat genoteerd!
O ja, die duif Marieke. Uhh, ik bedoel natuurlijk "die duif komma Marieke"!
"Rondtrekkende duiven" dat is pigeon migrateur, passenger pigeon (vreemd genoeg), en voluit pigeon ramier sauvage migrateur.
Maar culinair heet het palombes.
Ik heb dat enorm veel gegeten in Frankrijk (uhh, voor zeer veel personeelsleden van de bakkerij / banketbakkerij klaargemaakt) omdat allerlei jagers ze kwamen brengen. Die kregen dan hun brood gratis of goedkoper of zo.
Zie hier.
Vreemd trouwens. Je vindt het op palombes maar niet op palombe...
Die kocht ik ook nog vandaag. Kleine groene pruimpjes. Bij de betere Turk.
Vorig jaar liet ik die lang liggen, dan werden ze wat geel en dan kon je er fantastische chutney van maken (met veel knof!).
Maar nu ga ik eens uitvinden wat je er zó mee kan seekuu "moet" doen.
O ja, Marieke. Wat dacht ge van plofkip met foie gras? "Plofkip Wakker Dier"?
Doei!
(O ja, wow, Bangladesh, niet schrikken, hier.)
