Wel eerst even nog wat over dat Boerenverdriet, zie dinsdag.
Het is werkelijk enorm belangrijk dat deze kaas, net uit de koeling en in blokjes gesneden, volledig en totaal op kamertemperatuur is. Zo niet dan is niet alleen de smaak minder, maar de kaas (heel jong dus) stijf. En dat stijve maakt de smaak nog eens extra minder, afgezien van niet lekker kauwen.
Zo.
(Geen tijd om ze netjes uit te snijden en recht te zetten...)
(Uhh, dit is bij Tuchinski; het tapijt daar is ook Deventer, net als Paleis het Loo en bij mij.)
(Ennuhh, de afbeeldingen komen uit dat fantastische verzamelalbum, boek + acht CD's Drs. P. Compilé Complé)
Ging vanavond loempia's maken, of eigenlijk morgen want vanavond moest ik weg, maar ja, verzwikte mijn enkel. Maar goed, loempia's. Maar bedacht in ene een "loempia-pastei" te maken. Kijk, want met die rijstvellen (ook die gele bij de toko zijn rijstvellen), dan schiet bewaren niet op, of je dat nou rauw doet of gebakken.
Die gele van de Chinees of uit de super, dat is maizena-spul, dat is wel bewaarbaar. Maar ja, dat hebben ze bij de toko niet...
Gisteren.
Geen foto's want jullie weten allemaal hoe een biefstuk en krieltjes eruit zien.
Jodenhaas, kriel, sjalotten-puree.
Redelijk wat boter in een sauspan, zeer flink zeer dun gesneden sjalot, wat vrij fijne knof, laurier, versgemalen witte peper (Muntok!) en heel zachtjes aan de sudder laten komen. Heel zachtjes een minuut of 10 laten doorsudderen.
Flinke scheut witte wijn, scheut witte port, kruidenblokje, aan de kook en heel lang heel zacht sudderen. Zolang dat je echt puree overhoudt.
Kriel voorfrituren op 160.
Bief beide kanten dichtschroeien in boter en op beide zijden niet al te lang bakken.
Kriel afbakken op 190.
Met olijfmayo en piccalilly...
Die Jodenhaas is zeer fijn van draad, toch met nogal wat beet, en zeer fraai van smaak. Lijkt me dus ideaal voor carpaccio.
Marieke nu. Met de koffers al gepakt in de gang gauw nog een stukkie, waarbij de kwaliteit niet lijdt onder de haast.
Wij hebben hier al jaren een schilleboer!
En ja, ik heb in Drente met zo'n huifkar rondgereden. Dat paard wist precies, pats naar rechts, waar je sliep. En ik zág het in Ierland: file's huifkarren op vrijdagmiddag ingang grote steden in het westen. En heeft jullie paard wel eens op je Bommels gestaan? Mijn paard wel, op mijn Church's.
Prei-wit = haute cuisine, prei-groen = la campagne. Ik gebruik zelfs de peulen van de tuinbonen...
Mustert: mutsert.
Passevit, kaaskoppen, dat is een draaizeef!
Prachtig verhaal Marieke!
Kunnen die Foodloggers en culischrijvende en andere kwakers een voorbeeld aan nemen.
(Wacht, nee, dat kunnen ze niet, daar zijn ze te stom voor...)
Die ?planten nu. Dank planten-C!
Zie voor die planten enkele dagen geleden.
De eerste is de blauwe (of paarse) morgenster. Tragopogon porrifolius. Morgenster: vandaar dattie in de ochtend opent en rond het middaguur weer sluit. Staat veel langs paden in open gebieden, bv op dijken. Altijd een mysterie: je loopt een rondje langs een weiland, in de berm stikt het van die blauwe bloemen. Op de terugweg geen bloem meer te bekennen. De eerste keer dat je dat meemaakt sta je lang nadenkend op je kop te krabben: ben ik nou gek, of..?
De tweede is de smalle weegbree, Plantago lanceolata. Het smalle slaat op het blad, niet op de bloem. Die trouwens wel behoorlijk smal is overigens. Bloeit veel leuker dan de gewone weegbree. Deze heeft groenige aartjes waarlangs de meeldraden in kransen gedurende de bloeiperiode omhoog kruipen. Doet mij altijd denken aan die ouwerwetse sterretjes, die je als kind met oudjaar/nieuwjaar mocht afsteken. Dat koudvuur kruipt ook in kransen. Niet omhoog maar omlaag, nu ik erover nadenk.
Groet!
C1
Dank! En ja, dat die bloemen in ene weg zijn, dat weet ik ja. Kom je thuis van boodschappen doen, zie je die bloemen, boodschappen uitpakken, email, ff wat eten en naar buiten met het fototoestel. Niks bloemen...
Shit. Vond ineens dit hier (alle links hier in een nieuw venster). Gert de Rijk. Ouwe vriend van me. Overleden.
Ik sta onder "Literatuur".
En, o ja. Mijn vrouw en kind verongelukt, ik en tijdje in een herstellingsoord, schilderen, wilden ze spul van me kopen voor hun kunstuitleen, merk ik in ene nu (pas) dat ik daar als psychiatrisch patiënt te boek sta, de ongelofelijke mongolen. Zie hier en ga dan naar Home. Mijn advocaat is al gebeld...
Wat een ongelofelijk slechte afbeeldingen trouwens, als door melkglas. Ook dat moet anders, verdomd.
Wales. Schitterend en ongelofelijk zie hier. Uhh, dat stond in de krant omdat de Olympische vlam over dat ding heengevaren is in een trekschuitje.
Piano tot slot.
Een bepaald soort pianospel.
(Uhh, zag die Jussen broertjes nog eens laatst. Quatre mains. Goh, hoe hun blonde haren in elkaar raakten telkens...)
Zie hier.Heel goed, maar toch te jong (en ze kan niet bij de pedalen, wat hier af en toe nodig is). En wie hoort het minimale foutje op 2.10?
Zie hier.
Dit is al veel beter, maar ja, 3 jaar ouder, 50% ouder.
Moeilijk hoor, om te vergelijken.
En eigenlijk kijk ik met meer plezier naar die 6 jarige.
Die is onbedorven; deze 9 jarige is veel beter, zodat je veel beter de fouten hoort.
Uhh, beiden spelen zonder bladmuziek. Logisch. Op die leeftijd ken je het uit de kop, want van de muziek af spelend red je dat niet...
Nog een meisje, zes jaar, wat minder.
Zie hier.
Ook zes jaar, redelijk voor die leeftijd. Beter dan ik op m'n 65e in ieder geval...
Zie hier.
Zelfde meisje, moeilijker stuk hier.
Ik heb nog een hele zwik. Later...
Een hele ouwe opname. Staat ie nog op Youtube (ik vond het als plaatje)?
Jawel! Zie hier!!
Schitterend!!
En zie trouwens hier!
En hier! Duys wist er duidelijk geen raad mee, wat Drs. P. verrukte.
