Toen het zo warm werd liet ik mijn inwonende vriend (die van die operatie) al heel vroeg uit. Hij is weer in zijn gewone doen, dus hij moet rennen. Ik heb een rubberen staaf aan een touwtje gekocht en slinger dat gevaarte een end weg, het liefst wat hem betreft in het water.
In het park ligt het terras van het restaurant een beetje verzonken in het gras. Je zit daar als het ware op de eerste rij en het podium, het gras is op ooghoogte. De hond draaide met enorme vaart pirouettes doordat hij met kracht die rubberen staaf aan dat touwtje, staand op zijn achterpoten in de rondte slingerde. Het was zo'n prachtig beeld in dat vroege zonlicht. Het had ook iets symbolisch, gezien zijn operatie van de vorige week en de "vrolijkheid" waarmee hij zijn rondjes draaide.
Ik heb ontbeten met geroosterd brood, geitenkaas, avocado, z/p, tomaat, olijven, lekkere olijfolie... Ik ga een telefoon met camera kopen. Het was zo'n schitterend gezicht; ik moest aan de sfeer van "De Drie Gratiën" denken en de "Carmina Burana ". Hij zit nu weer op zijn stoel naar de stratenmakers te kijken.
Yvonne vertelde gisteren dat ze met vijf mensen in een sterrenrestaurant was wezen eten en dat het zwaar nep was. Het duurde en duurde maar. Er werden vijf bolletjes op een bordje neergezet. Y. dacht dat het een soort bitterballen waren en pakte er een en de bediening kwam aangesneld "Ik moet U nog even vertellen wat u gaat eten ". Y. zei "Dat is inderdaad belangrijk, want ik proef niets, het is nog helemaal koud van binnen". Dat bleek dus niet de bedoeling, bordje met vier ballen werd weggehaald en de vier balletjes werden warm teruggebracht. Het smaakte nog steeds naar niks. Ben vergeten te vragen wat het was. Komt omdat we met een heel ander gesprek bezig waren.
Een kennis van me maakt zich steeds weer kwaad over een nieuwe snobistische wijk hier in de stad, met restaurantjes die van die flauwe drankjes en menuutjes serveren voor hoge prijzen, maarrrr "het is in de mode". Enfin, hij ergerde zich nu weer op Facebook aan een ontbijt: bordje met wat fruit en een glas met water en een graspol of zo erin. Ik schreef en vroeg " hebben ze daar nou stoelen of moet je allemaal in de wei staan"?
Ze prijzen ook hun "vishoek" aan, d.w.z. ze verkopen Portugese vis uit blik. Ik maakte me al blij, zouden we ook eens mooie verse vis kunnen kopen. In het prestigieuze winkelcentrum in de stad (ooit was ik gast bij de opening en ik heb toen Vanessa van dichtbij gezien) hadden ze een afdeling met verse vis. Ik at er vaak oesters, toen nog zes stuks voor f 7,50 maar die zaak liep op de duur ook niet. Er stonden een paar ongeïnteresseerde jongens te werken.
Ik had van Knack Weekend "100 Toprecepten / Herfst op je bord" besteld en heb er twee recepten uit gemaakt en nog nooit zo vies gegeten. Alle ingrediënten in huis gehaald, precies het recept gevolgd.
Het ene was "Rilette van gerookte vis met toastjes van rozijnenbrood".
Rozijnenbrood, 200 Gr. gerookte visfilets bv. makreel, 2 augurken, 100 gram roomkaas, 2 à 3 El platte kaas, snuifje geraspte citroenschil, 1 El mierikswortel, scheutje citroensap, plukjes dille.
Vies!
Van beperktere ingrediënten had ik veel eenvoudiger en veel smakelijker kunnen eten, alles weggegooid.
Het andere was Oosterse bulgursalade met pompoen en granaatappel.
1ui, 250gr. pompoen geschild en in stukjes, 4 El olijfolie, 120 Gr Bulgur met 100 Gr rode linzen vooraf gekookt, 1 El tomatenpuree, 1 kaneelstokje, 1 steranijs, 1 tl gemalen kurkuma, 1tl gemalen komijn, 40 cl groentebouillon, 4 lente-uien, 1 granaatappel, 2 à 3 El citroensap, Ras el Hanout naar smaak.
Mijn keuken onder de spetters, een bak met vieze oneetbare troep, het lijkt wel of ik een geparfumeerd Perzisch tapijt heb zitten proeven.
Bah.
Dag, Loek
