Onder de titel "Hautes Frites" schreef Vreugdehil een artikeltje in NRC. Zie hier.
Ik weet niet waar ik "Frieslander" aardappelen vandaan haal, ik geloof niet bij die Vreugdehil. Enfin ik heb het heel druk met andere zaken, maar die frites van Janneke bleef me toch bij en ook die Frieslander aardappelen (ergens inderdaad gelezen dat dat uitstekende frites aardappelen zijn).
Enfin, ik was op de markt en zag een klein zakje met modderige, zachte, behoorlijk dure, zeer grote aardappelen en dat waren die Frieslanders. Ik kocht ze dus.
Ik zat afgelopen week met iemand in de auto voor heel andere zaken, toen wij de stedelijke allerbeste friteszaak (de klanten hangen elke dag met de benen buiten) sinds tientallen jaren, passeerden. De persoon vertelde mij dat hij ooit bij die fritesbakker thuis was toen een nieuwe voorraad aardappelen gebracht werd. De eigenaar/bakker van de zaak keek naar de aardappelen en sprak tot de chauffeur "Neem maar mee terug, deze moet ik niet, ik ga mijn naam niet verpesten". Mijn reisgenoot zei "Hij deed de deur op slot en is ook niet meer open gegaan die dag". Liever geen omzet dan zijn naam verpest.
In combinatie met het bovenstaand recept, de Frieslander aardappelen van de markt en het relaas van mijn reisgenoot, begon ik vanmiddag die frites te bakken. Had ik verdorie geen ganzenvet, en als vervanging werd het het ordinaire Diamantvet. Resultaat? Nog nooit zo'n lekkere frites gegeten. Werkelijk. Licht krokant (zoals een beetje die garnalenkroketten uit Oostende) en zacht van binnen. Heerlijk!
Dag, Loek
