Laatst hadden we het over adel. Ik zeg "Ik ken wèl een graaf maar geen hertog." Die graaf, zo legde ik uit, is Charles Comte de Guigné van Château Sénéjac in de Médoc, waar ik een half jaar heb gewoond. Ik vertelde dat zijn vriendin ooit, enigszins aangeschoten, tegen hem zei "Admit it Charles, you have a mistress!" waarop Charles antwoordde "But darling, how could I have a mistress. I am not even married!" Enfin. Charles maakt onder andere een perfecte rosé, wat je niet veel vindt in de Médoc. En hij kweekte hash. Maar hij is de graaf van het dorp dus toen het uitkwam gebeurde er weinig anders dan dat de plaatselijke agent vriendelijk kwam vragen of hij die planten zou willen verwijderen. "Dit kan niet, mijnheer de graaf. Wilt u die planten alstublieft weghalen!"
In mijn geheugen speurend ontdekte ik een Ridder De van der Schueren, waarvan ik de voornaam vergeten ben. En baron Van Ittersum, want ik heb op de beurs gewerkt. En een barones waarvan ik de naam niet vergeten ben maar die ik niet noemen zal omdat ze niet goed bij het hoofd is. En een Baron Janssens, uitspraak zjansèns, maar dat bleek een nep-baron. En een Joegoslavische prinses, namen vergeten, die in Parijs op een plek met de toepasselijke naam Jardin des Princes een nering dreef in ethnografica. Ze droeg enkel kleding van Kenzo.
En ik ken een Burggraaf Karl von Aefferden. Hij was orthopedisch chirurg maar verdiende zijn geld met de handel in antieke zakhorloges. Toen ik hem leerde kennen was hij nog geen burggraaf want zijn vader leefde nog, op zijn kasteel in de buurt van Verviers. Die was ooit met een rijke vrouw getrouwd die op mysterieuze wijze verdronken was in de slotgracht. Zijn tweede en ook rijke vrouw was in een psychiatrische inrichting terechtgekomen en nu, vertelde Karl, was hij aan zijn derde rijke vrouw. Ik kon Karl vertellen dat voor de hoofdpersoon van een bekend Nederlands boek, Een Liefde van Van Deyssel, een Van Aefferden model had gestaan. En dat er vroeger een ontroerend grafmonument stond in Roermond, van een Vicomtesse d´Aefferden. (Een Liefde speelt op een katholieke kostschool, dus dat zal wel die in Roermond geweest zijn.) Genoemde burggravin trouwde een protestant en werd later begraven vlak tegen de kerkhofmuur. Op haar graf kwam een vreemd monument, een zuil met daarop een arm die tot boven de muur reikte. Toen haar man overleed bleken ze een stukje grond gekocht te hebben juist aan de andere kant van die muur, waar die man werd begraven. Met ook een zuil en een arm; boven de muur grepen de twee handen in elkaar. U kunt het nazoeken in Geschiedenis van de Laatste Eer in de Nederlanden of doe een Google op kerkhof roermond handen, en ga naar Afbeeldingen. Een van de zuilen is later scheefgezakt en de handen raakten elkaar net niet meer...
Behalve een hertog ken ik ook geen markies, zo schiet me nog te binnen.
Ps
Ik vond bij Hanos verse kervel en idem zuring (waarom heb ik daar Godverdomme niet eerder aan gedacht...)
Maakte kervelsoep, Gristus wat was dat lekker...
Maakte net ook de zuringsaus voor bij Saumon à l'oseille (die eet in na de Formule 1), proefde, en verdomd: die schreeuwt werkelijk om gebakken zalm, waw!
O, en ik maakte er knof-rijke flageolets bij, Dzjiezus wat is dat lekker...
Godgodgod wat eet ik toch altijd lekker...
Misschien moet ik maar een ondersteuningsfonds beginnen voor Retteketet, Jonas en de Walvis (Jonas Fluit), Smak, Vreugdeloos, Huivers, Hoepel, Kleynst, Mossel (ja, dat is De Walvis, maar goed...), Kleuter Woutwijk, Broekbaard, Boesje, Meneer Watkletstons en Van Urmen...
Dat die culinaire Tokkies eindelijk ook eens lekker eten krijgen... Toch!?
(Ik vind het altijd zo enorm leuk, fantastisch leuk, ik kom zowat klaar, als ik die kakelkoppen in de zeik kan zetten! Heerlijk!!)
(En ze kunnen niks terug zeggen want dan wijzen ze op mijn blog en dat werkt natuurlijk contraproductief woehahahaha hihihihahahahaha hahahahahahaha!!!!!!!!!!!!!!!!)
