Spanje

La Nucía

Dorps

Postkantoortje, La Nucía, zuidwest Spanje.
"Ik heb deze aangetekende brief teruggekregen."
"Ja; het bloknummer en het verdiepingnummer staan er niet bij."
"Maar het is helemaal geen blok of zo, gewoon een vrijstaand huis."
"Nee hoor; Las Rosas is een lange straat met enkel flatgebouwen."
"Dat kan wel zijn maar hier staat ´Urbanización Rosas Blancas´, en dat is een straatje met enkel vrijstaande huizen. Ik kom er minstens twee keer per maand."
"O. Tja. Weet u waar het precies is?"
"Jazeker; van hier uit de stad in en dan net vóór het casino rechts. Die weg tegenover restaurant La Encina. En daar gewoon nummer 25."
"O. Kunt u misschien op de envelop een plattegrondje tekenen?"
Op de brievenbus buiten lag een kat te slapen.

El Tossal, een gehucht in de buurt van La Nucía.
"Postbode, waarom doet u al deze post bij mij in de bus? Ik heet toch niet Williams of Vandenbreuckelaere of Toussaint?"
"Ja, nee, de postbode is met vakantie ziet u. Ik vervang alleen maar. Ik ken de straten niet, weet u."
"Naast de telefooncel vindt u een plattegrond."
"Ja, dat weet ik wel, maar ik dacht u bent buitenlander, u kent die mensen wel."
Enkele dagen later. "Postbode, ik heet Van Thiel. Niet Van Tongeren of Van de Moortele."
"O, ik dacht dat zal wel familie van u zijn!"

El Tossal. Ik loop naar beneden om iets te pakken en hoor de watermeter ongelofelijk snel tikken. Buiten hoor ik gekletter. Er blijken wat mannen aan het werk te zijn aan de riolering onder de straat. Ze hebben een slang aan de kraan in mijn tuin gekoppeld en zijn cement aan het maken. Ik kijk verbaasd. "O," zegt er een; "we dachten dat u niet thuis was, dus dan konden we bij u wel water pakken."

El Tossal
La Nucía in de achtergrond

El Tossal. Een Spanjaard gaat een boom in zijn tuintje omzagen. Eerst alle takken eraf. Ik denk "Natuurlijk. Hij moet die boom stukje voor stukje weghalen want anders valt die op het tuinmuurtje."
Even later blijken ze de boom toch te gaan omhakken. Vreemd; dat wil niet zo gemakkelijk vallen zonder takken. Toen ze eventjes bezig waren en er een keep van ongeveer een zesde diep in de stam zat probeerden ze de boom om te duwen. Nou, dat lukt zonder takken zelfs nog niet als je op de helft bent. Wat trouwens ook bleek. Tegen die boom, aan de kant van het huis, hadden ze een ijzeren staafje gezet zodat die boom niet die kant op zou vallen, ach gut.
Er lopen veel kinderen rond, ik zie dat die boom door de kant waar ze hakken en door die -ondertussen zwaardere- staaf niet in de tuin zal vallen maar over de weg. Ik ga er heen en probeer ze dat uit te leggen. Ik word lachend weggewimpeld. "Daar begrijpt u niets van! U bent buitenlander!"
Een half uur later. Gekraak en geschreeuw. Boom over de weg.
Gelukkig geen kinderen eronder; de boom ligt trouwens een halve meter boven de -holle- weg. Sebastián, die net kwam aanrijden, kon nog net remmen en zit bleek naar die stam vlak voor zijn voorruit te kijken.
Tuinmuurtje plat, bevloeïngs-kanaal aan de overkant van de weg kapot, hek rond de citroenen-boomgaard kapot, vier citroenbomen geknakt, telefoonkabel gebroken, elektriciteit-kabels idem en elektriciteit-paal geknakt.
Niemand kon het dorpje nog uit. En ook niet om hulp bellen want het speelde in het pre-mobiele tijdperk.

U bent buitenlander...

Callosa (erg beroemde verse kaas), het volgende dorp

Witte vlek links boven = La Nucía
Achtergrond = zee