zondag 26 februari 2012
Eerst maar even cultuur.
(Huis de Beurs, door Malie Baehr; ik was er echt van overtuigd dat ik dit al eerder had geplaatst, maar het is niet te vinden.)
(Uhh, in het midden, dat ben ik. Toen ze die meiden nog in de bediening hadden, toen kwam ik er nog...)
(Uhh, links van mij, voor de toeschouwer rechts, dat is Greet "De Scheet".)
Maar goed. Cultuur die gisteren door verbindingsproblemen jammergenoeg(!) achterwege bleef.
Meindertsma (vlas, textiel) hier (alle links hier in een nieuw venster) en hier.
Lomax muziekarchief hier en hier.
Turnet, Molet, Twombly hier.
Jasper Krabbé hier.
Ai Weiwei, waar ik niet veel aan vind overigens, hier.
Maja van Hall, beelden hier.
Zo kan ie wel weer...
Cavolo nero, daar hadden we het al eens over.
Zie 25 / 2 / 12 hier.
Dat het familie is van boerenkool, dat klopt, en nu begrijp ik waar die gaffe, die canard van Kleuter Woutwijk vandaan komt (kompt), dat Caldo verde (hier) van boerenkool gemaakt zou worden.
Hij haalt cavolo nero (hier) door mekaar met couve hier.
Wel ff wat anders, kwakko...
Nou ja, zowat iedereen praat over (Engels) "Kale", wat vanalles kan betekenen...
Die kale (woehahaha!) hierboven dat is, drie keer raaje...!¬]
Ging verder met Dickens, Martin Chuzzlewit.
Disk 1 begint met episode 4, dus tsja...
Vaag gekabbel. Nou ja, je krijgt een idee van het 19e eeuwse Londense leven, nogal Anton Pieck-achtig trouwens (Karel van het Reve, die angstdromen had ergens onder te moeten duiken, en dat ze daar dan iets van Anton Pieck aan de muur hadden hangen...)
O, wacht, ik vergat Oliver Twist. O, best aardig. Ja, touching af en toe.
(Ik ben uiterst belezen, maar van Dickens ken ik alleen A Christmas Carol.)
Gisteren groentesoep, en kan iemand mij uitleggen waarom het niet groentensoep is?
Olijfolie, rode ui, knof, lombok...
Wat lavaswortel, wat foelie, laurier...
Gevogeltefond... proef.
Wat extra heet water, en op zout brengen met Oxo.
Stukkies flespompoen half beetgaar koken in de soep.
Kort stukkies courget en vermicelli erin.
Kaas erover raspen (ik gebruikte een restje geiten-Pecorino en daarna wat Kolummer overjarige nagelkaas).
Wow... Dat is wat anders dan Kleuter in het Land van het Wilde Neuken...
En trouwens, over dat stokvis / zoutevis verhaal van hem laatst, daar krijgt hij nog een aframmeling voor. Althans, ik moet natuurlijk eerst uitzoeken of hij dat misschien wel fijn vindt of zo, u begrijpt wat ik bedoel. Dan doen we het anders natuurlijk.
Brood uit de Vaud, dat rijmt (rijmpt).
Keek net even naar de statistics.
Nog steeds 15.000+ pageviews in de afgelopen 30 dagen. 500 / dag. Maar ja, al meer dan vier jaar zowat elke dag wat posten, dan kan je niks anders dan fors (forsch) scoren...
En nog wat. Kijk eens hoe lang één "page" hier is! Kijk. Dan is één pageview al een kwartiertje werk...
Mail van L.
Goedemorgen Maarten.
Omdat het met de prins niet goed ging wilde ik aan het begin van de (afgelopen) week wel eens horen wat ene Tulleken, een arts, en zijn vrouw een journaliste, ervan te zeggen hadden. Hij, die Tulleken, had met de behandelende artsen van de prins gesproken en zijn vrouw had dat afgeluisterd en opgetekend en gepubliceerd en ze was bereid om in elke, haar voorgehouden, microfoon erover te praten.
In NRC was dat, die publicatie. Welke krant er zich gisteren over verontschuldigde.
"Het viel allemaal wel mee..." had zij, via haar man en die artsen, gehoord. 's Avonds zat ze bij De Wereld Draait Door en ik werd een beetje bang van haar. Zelden zag ik zo'n vreemdsoortig tiepje. Ze leek op een pin-up uit de jaren vijftig: hetzelfde haar en van die vreemde verwonderde poppe-ogen en een beetje gewaagd maar toch netjes aangekleed. Haar geluid kwam overeen met het geluid waarvan ik veronderstel dat het gemaakt werd door die pin-ups uit de jaren vijftig. 's Avonds laat was haar man bij Pauw en Witteman: Hij deed me denken aan een vermoeide, maar nog altijd kwekkende papagaai, en zij zat tussen de toeschouwers met die grote oude meisjesogen naar hem te kijken zo van: "Papa weet alles".
(Weer Huis de Beurs, nu van Joost Doornik)
Toen wist ik het: Zij ziet eruit als de vrouwen die haar man in zijn heel jonge jaren bewonderde en ik dacht: "Hebben die mensen nou geen familie of kennissen die eerlijk zeggen "Stoppen nou, het wordt te gek met jullie!"
Moet ik denken aan de vrouw van Jan Wolkers: Die zag er ook altijd uit zoals Jan als gereformeerd kind zou hebben kunnen veronderstellen dat een hoer eruit zag. Ach ja, voor een goed huwelijk doet de mens soms angstaanjagende dingen. Groeten, L.
Ja, over Wolkers en zijn vrouwen, daarover is een boek geschreven, stond vandaag in NRC. Ergens, ik ga het niet terug zoeken. Dat was niet altijd even fris...
En het is papEgaai. PapAgaai dat was de vader van De Gaay Fortman of hoe schijf je dat, volgens Win Kan.
("zeikerd, met je papEgaai", dag, L.)
30-er jaren of zo?
Ennuhh, o ja! Draaiorgels!
Willem Parel, dat is toch en heel beroemde? Hier.
O nee, Perlee! Hier. En hier.
"Drie accordeons", mooi! Hier.
Zie wat techniek hier.
De cellist hier.
De Vijf Prominenten hier. Prachtige namen...
De IJzeren ("Ijzeren") Hein (Prachtig!) hier.
Lawaaiorgel hier.
Kleintje hier.
Heel kleintje hier.
En bouw je eigen draaiorgel hier.
(Vroeger, toen ik op de Middelbare School zat, toen kwam er met enige regelmaat een orgel voor de school staan. En dan liet de rector die orgelspeler een rijksdaalder brengen; dan pas ging die verder...)
Publié par Maarten van Thiel à 17:27:00