donderdag 4 augustus 2011
Proefde die
tamarillo chutney van gisteren, maar daar is nog een smaakcorrectie nodig. De smaak van de (overrijpe) vrucht, nee, ik zeg het verkeerd, de smaak van de kruiden + hot + azijn kunnen niet op tegen de sterke smaak van de vrucht.
Bedacht in ene dat ik het morgen, na correctie, wel ga eten bij die Feta die ik nu heb. Dat moet spectaculair zijn!
Hieronder het algemene chutney recept. Maar nu voegen we de vruchtenprut pas toe als alles -op de vruchten erbij na- klaar is en ook nog wat afgekoeld. En de vruchten staan ook niet een tijdje met suiker te macereren. Die suiker, zie foto, komt er ook pas bij met de vruchten.
Sorry voor de ingewikkeldheid, maar ja, as je ken koke dan begrijp je het allemaal.
Zachte groenten of hard fruit in blokjes snijden (dobbelsteen) en er flink (liefst riet-, eventueel bruine) suiker door scheppen.
24 uur op een koele plek laten staan en regelmatig omscheppen.
Na een paar uur moet er redelijk wat vloeistof in de pan staan; is dat niet het geval dan wat water toevoegen.
Ui bakken, verse gemberwortel, Spaanse peper en knoflook erbij en even meebakken.
Garam Masala toevoegen (Surinaamse toko), of kruiden die in kerrie zitten behalve koenjit: kruidnagel, nootmuskaat, mosterdzaad, fenegriek (goed malen en op het laatst toevoegen), komijn, koriander, kaneel, cayenne, kaapse bes (gedroogd en gemalen dan), enfin, zie maar.
Gedroogde zeesterretjes, dat kan er ook bij. Lekker hoor. Net als gedroogde gemalen lampionplant-bessen. De gewone sierplantensoort dus.
Op zacht vuur omroeren, die groenten of dat fruit met het eventuele vocht erbij, op wat hoger vuur omroeren, en als het erg droog is wat water erbij.
Zachtjes laten inkoken tot een soort gekruide jam zeg maar.
Als die jam dik genoeg is nog wat zout erdoor en een flinke scheut azijn, als het al redelijk is afgekoeld.
Als het koud is proeven of er meer azijn of suiker door moet.
Azijn: ik gebruik altijd Chinese rijstazijn (toko), meestal half rode half zwarte.
De echt-betere Turkse winkel heeft ook erg bruikbare rozijnen-azijn.
Heb net, om te beginnen, die chutney heter gemaakt met groene (waarom? geen idee) Tabasco. Wordt al ietsje beter, maar het kan heter en met meer hot in de vóórsmaak.
Tsja...
Kocht iets nieuws bij AH, Biefstukworst. Laat maar. Een soort tot crème gemalen vlees. "95% rundvlees" en zeven (7) E-nummers.
Een Weg van Sterren hier (alle links hier in een nieuw venster).
Mail van C1. Dank!
Ja zeg - trommelstokkenzaad, ben je bedonderd man! Ten eerste barst ik al van de trommelstokken, en ten tweede kosten de bolletjes next to nothing, so why bother met zaad? Maar als jij het hebt: strooi maar uit, komt ooit goed. Bedenk wel: bloeibare bolletjes heb je niet in één jaar, vandaar het advies om gewoon een grote zak bolletjes te kopen.
En nou die planten.
Plant 1: die postte je al 'n keer eerder (wel goed kijken Van Thiel!) Da's de borage/bernagie/komkommerkruid. Met die felblauwe bloempjes voor over de bietjessalade, remember? Eénjarig, maar zal zich wel uitzaaien. Behoort tot de familie van de ruwbladigen. Voel maar! Is niet prettig, echt een ruwe hondetong. Je kunt van de haren zelfs 't fijt aan je vingers krijgen.
Neehee, goed kijken Van C: die witte rechts er van. (Uhh, zie 1 augustus!)
Nog een nieuw plant trouwens. Hierboven dan dus, niet die waarover we het hadden, van 1 augustus.
Wat wel aardig is met zo'n zakje "wilde bloemen" is dat ze mooi verspreid over twee maanden in bloei komen.
(De klaprozen zal ik jullie sparen.)
Dat herinnert me aan het verhaal van Harriet Laurey, die vlak na de oorlog brieven van lieve jonge Brabantse meisjes aan hun Canadese vrijers voor de censuur moest lezen. Eentje schreef in haar beste Engels: "us mother got the matter of fact on her finger". Wat haar (en mij) vooral ontroerde dat ze het Brabantse "ons moeder" of "smoeder" zo letterlijk vertaalde.
Ja, mooi, ons moeder. Bij mij thuis zeiden ze dat natuurlijk nooit, maar toch: erg mooi.
Maar goed, dit terzijde en op naar plant 2: Interessant! Bepaald geen wilde plant. Ik moet trouwens opmerken dat, althans op mijn scherm, de bloem blauwig was aangelopen. En dat is volstrekt onmogelijk. Komt in wit en roze voor, maar blauw no way. Is dit een roze exemplaar? Even kleurcorrigeren graag. Je hebt ons voortdurend voorgehouwen dat je er zelfs les in geeft, dus laat dat dan ook zien, zou ik zeggen.
Hoe is het met jouw scherm en de calibratie ervan, huhh? Op mijn scherm is de kleur exact goed. Het is lila. RGB 158 119 208, cq #9E77D0. Zo.
Herfstannemoon
Het is de herfstanemoon, vroeger Japanse anemoon geheten. Misschien daarom in een Japans zaadmengsel terecht gekomen? De volgende vraag is dan: wanneer is dit uitgezaaid? Want die groeit never nooit in één jaar tot een bloeibaar exemplaar. Ze moeten eerst flinke (in jouw taal "forsche") wortelstokken ontwikkelen voordat ze kunnen bloeien. Een van de mooiste planten die op onze breedtegraad willen bloeien, en dat maandenlang. Ongeveer van juli tot in oktober. Jouw foto toont een cultuurvarieteit (in kwekerstaal cultivar geheten), want hij is halfdubbel. De oorspronkelijke plant (en ja! dan is het een "wilde plant") of species heeft 5 bloembladen. Jouw gefotografeerde exemplaar heeft er veel meer. Ik denk dus dat hij al veel langer in je tuin(?) stond, maar je niet eerder opviel.
Nee, echt niet. Onmogelijk.
Ben het met je eens: kijkt verbaasd. Ik noem het zelf een onschuldige bloem, als een pril ding dat ons in de herfst aan het voorjaar herinnert. De allermooiste is 'Honorine Jobert'. Een witte, enkelbloemige uit de 19e eeuw, nog steeds onverminderd populair. "Plantje" klinkt trouwens wat geringschattend: ze kunnen gemakkelijk 1.20 hoog worden. Maar jouw dubbelbloemige wordt misschien minder hoog.
De mijne is misschien 20 cm. hoog...
Honorine Jaubert
In de sector prunologie: persoonlijk vind ik jam van kwetsen of mirabellen het lekkerst. Als zelf-jammer vind ik het dan belangrijk dat er vermeld wordt bij een ras of de steen los ligt of niet. In oude fruitboeken staat dat al-tijd vermeld. Als je zelf kilo's pruimen staat schoon te maken is het buitengewoon ergerlijk als het vruchtvlees vast blijft zitten aan de steen. Ik krijg al jeuk als ik er aan denk. Kwetsen hebben meestal losliggende stenen. Mirabellen niet altijd, geloof ik. Beide pruimensoorten worden extra aromatisch na verhitting, vind ik. Mee eens?
C1
Nou ja, mee eens... Wat die pitten betreft wel (en wat loszitten betreft: gaat ook op voor die Jupiter / Jubilee).
Uh, wat jam maken betreft, kweenie. Maar van dat verhitten, dat kan goed kloppen, ik bedoel: beide soorten zijn perfect voor eau de vie...
Deed er, tamarillo chutney, ook wat rode Tabasco bij. Dat wordt al veel beter in de vóórsmaak.
Of dit, en of die van mij nou Pecorino sardo is of Pecorino romano, dat is me nog niet duidelijk.
Gisteren.
Maïs-kippepoot, Amerikaanse rijst, erwt-aubergine, pandan.
Palmolie (vandaar die kleur van de rijst), gemberwortel, rode ui, lombok...
Iets kruidenbouillonblokje, rijst (rauwe dus), water, daoen pandan...
Proef. Geen andere kruiden gebruikt om de pandan zo goed mogelijk te kunnen proeven.
Poot erbij...
Proef.
Ff kort die erwt-aubergine laten meekoken. Zie foto hieronder.
Het was werkelijk, echt, like wow man, goh...
Was net in de kroeg (heel af en toe) en daar zaten wat mensen vaag met mekaar te praten, wat een slap gelul allemaal van die Groningers, en ene had het over een vrouw "die heet Gioia" (hij spelde het). Ik zeg Dat betekent juweel in het Italiaans (hoop dat ik het goed hep!). Zegt mijn boekhouder Ken jij Italiaans? Ik zeg opstaand Nee en ik vertrok zonder meer, de zaak in verwarring achterlatend.
Kijk, juweel in het Spaans is joya [chOOja]. "Dus" is het in het Italiaans gioia [dzjOOja]. Punt.
Ongepubliceerd recept nu, want = donderdag.
Rosé-saus.
Ik hep het al meer gezegd: ik ken twee recepten met rosé (nu drie dus).
Griet of kleine tarbot gestoofd in rosé, en Zweedse mayo (appelmoes, mayo, rosé).
Maar goed.
Rosé-saus
Hak knof fijn en bak kort in wat boter.
Flink stevige rosé erbij en inkoken tot minder dan de helft.
Bak in een andere pan in boter kort salieblad (in de lengte gehalveerd en zo de nerf weggenomen).
Haal uit de pan en leg in een zeef.
Maak een roux en maak er een mooie saus van met de rosé, en wat gevogelte- of groentebouillon.
Klop mooi dik met klontjes koude boter, en proef op z/p.
Serveer met lambsracks / Frenched racks, en de salieblaadjes.
Burp!
Publié par Maarten van Thiel à 17:18:00