Las in de biografie van Stein Callenfels (hier; alle links hier in een nieuw venster) over de Prambanan. Dat wil zeggen dat ik tot daar gekomen ben in dat boek. De Prambanan moet toen een berg stenen geweest zijn want toen ik geboren werd was Callenfels' dood, en toen ik de Prambanan (hier) voor het eerst zag bestond het voornamelijk uit bergen stenen.
Het is inderdaad een Hindu-Javaans bouwsel; de Borobudur, niet al te ver van daar, is Boeddhistisch.
Ik moet nog eens uitzoeken hoe het kan dat zowat tegelijkertijd (850) twee enorme monumenten, het ene boeddhistisch, het andere hindoeïstisch, zowat naast elkaar gebouwd werden.
Borobudur hier.
Callenfels deed werk zoals hieronder, uit het boek. Sorry, kunstlichtzweem...
Recept eerst maar, dan kunnen we daarna doorgaan met interessante dingen.
Jakobsschelpen met varkensnier, Szechuan
Aangepast recept want daar hebben de zoetwater-jakobsschelpen.
Gebruik varkensniet niet om zó, ik bedoel gebakken en verder niks, te eten. Maar in Steak and Kidneypie smaakt het uitstekend.
Ontvlies de nier, snijd in de lengte door en leg in koud water; ververs het water enkele keren.
Haal de schelpen uit, snijd het corail eraf (het oranje deel) en snijd de rest in twee delen.
Roerbak stukjes nier en de schelpdelen snel op hoog vuur in een wok, in wat arachide-olie met een scheutje sesamolie, samen met lente-ui, knoflook, gember, een in stukjes gesneden rood pepertje en flink gebroken Sechuan-peper (steeltjes verwijderen!).
Meng er juist vóór het serveren nog wat Japanse sojasaus door.
Gisteren.
Halloumi, tuinbonen, tomatensaus.
Olijfolie, sjalot, beetje lombok, knof, ..., fijngewreven kummel.
Stukken goed rijpe pruimtomaat / Romatomaat erbij, bakken, prakken, bakken, witte wijn, basilicum, majoraan, ietsje (berg)bonenkruid.
Ietsje pikant paprikapoeder, wat mild idem, Oxo, ...
Bak halloumi.
Gekookte tuinbonen door de saus, serveer met de halloumi.
Ik schreef gisteren al dat ik niet houd van producten die al gekruid zijn, maar in deze halloumi zat alleen wat munt, en dat mag.
Griezelig lekker...
Vanavond hertebief (vriezer leegspitten), kastanjechampignons, en die dan in bladerdeeg, en die bief in kleine stukjes kort rauw in saus, wat ik een tijdje geleden al eens deed en wat erg lekker was. Saus met room trouwens. En ook teennagels knippen vanavond trouwens.
Gelukkig heb ik France Classique op internet gevonden want dat Radio 4, dat is me tegenwoordig toch een gelul... En als je al muziek hoort dan is het, verdomd elke dag!, Arvo Perd of hoe schrijf je dat, Peter Eutfeut of hoe schrijf je dat, Andriessen, Schat en ander mongolen-getoeter.
Gisteren was gedicht dag maar ik vergat het.
Du schönes Fischermädchen,
Treibe den Kahn ans Land;
Komm zu mir und setz dich nieder,
Wir kosen Hand in Hand.
Leg an mein Herz dein Köpfchen,
Und fürchte dich nicht zu sehr,
Vertraust du dich doch sorglos
Täglich dem wilden Meer.
Mein Herz gleicht ganz dem Meere,
Hat Sturm und Ebb und Flut,
Und manche schöne Perle
In seiner Tiefe ruht.
Heine
Deze cursus sloot ik net af...
O ja. Gisteren schreef ik dat die lui uit Padang overal in Indonesië restaurantjes beginnen. In de Auvergne, ik bedoel de Auvergnats, die doen, of deden dat althans ook. Dat meldde ik niet omdat ik niet op "Auvergnats" kon komen.
Recepten Auvergne hier.
Brassens hier.
O! Ariola, Folkingestraat, Italiaans winkeltje, gekozen tot leukste winkel van Nederland. Leuke mensen, leuke winkel hoor, kom er graag. Maar leukste winkel van Nederland??
(Nieuw bordeel op het Zuiderdiep, erg modern. Vent naar binnen, dikke neger achter balie, hij betalen, mag doorlopen. Gang, dwarsgang, pijltjes, Blonde vrouwen naar rechts, donkere naar links. Hij naar Blonde vrouwen. Dwarsgang, pijltjes, Dikke tieten naar links, kleine naar rechts. Hij naar dikke tieten. Dwarsgang, Grote lullen naar rechts, kleine naar links. Hij naar rechts. Deur. Staat ie in de Folkingestraat...)
Deze cursus begin ik net te schijven...
O ja! Kwoist! Die Lidya Pelsser die in het nieuws is om dat ADHD dieet, daar hep ik een verhouding mee gehad een paar maanden! Erg lang geleden, 25 jaar of zo. Toen woonde ze nog in Middelburg... Tsjee... Op de ADHD toer...
Twee oude notities.
William Chavarriaga (een oorspronkelijk Baskische naam trouwens, Txabarriaga), een Colombiaan die wereldberoemd is geworden met één foto. Hier.
En Om / Um / Oum Kalthum hier. Toen Egypte nog Egypte was...
Recept
Japanse sateh, Yakitori
Maak een marinade door gelijke hoeveelheden Japanse soyasaus, mirin en sake of desnoods medium sherry met wat goela djawa langzaam in te koken tot de saus dik is. Of gebruik natuurlijk zoete sojasaus, Mirin.
Leg sateh-stokjes een tijdje in water, met een gewicht erop.
Maak sateh`tjes van blokjes kip, stukjes paprika en stukjes ui.
Haal ze door de marinade en gril ze.
Serveer met citroen en met Wasabe.
Saint Émillion
Dat blauw geverfde pui'tje in het midden, dat is typisch Bordeaux / Bordeaux blauw. In Bordeaux hebben ze van Bordeaux rood nooit gehoord, van blauw wel.
Meel. C1. Leuk.
Nounou Maarten, niet zo zuur over die Trouw-minkukels: ful mesdames, dat IS toch ook "heel erg Egyptisch"? Dat het hier te lande nou gewoon mollebonen of gedroogde tuinbonen zijn doet daar niets aan af.
Ik moet altijd grinniken als ik ful mesdames lees, want ik moet onmiddellijk aan mollige dames denken. Hé: "mollebonen" zie ik ineens! Nou ja , zo kan je blijven associeren.
Uhh, waar het om gaat dat is dat het van het artikel af stinkt dat ze niet weten dat in Nederland etc.
Als je trouwens dagelijks die dames bezig zou zien (welk ander ochtendblad zou ik moeten lezen?) dan zou je je in mijn wrok kunnen invoelen.
("Professor Nagel, wat moeten wij toch doen tegen als die ontsnapte zeden-delinquenten?" -"Een ander ochtendblad lezen".)
Ook toevallig: jij schrijft vandaag over flatulentie ten gevolge van de mollige dames, staat er gisteren op de achterpagina van NRC dat er in Malawi een wetsvoorstel is ingediend om scheten laten in het openbaar strafbaar te stellen. En de partij die het voorstel heeft ingediend heeft een meerderheid in het parlement, dus alle kans dat het wordt aangenomen. Het echte leven is veel gekker dan je zelfs maar zou kunnen verzinnen.
Ja, ik las dat. Je hep gewone landen en apelanden. Denk aan die homo's in Kenia...
En nou die worsten. Die mooie dunne spanden de kroon. Inderdaad knoflook, maar ook (en zeer geprononceerd): kruidnagel. Wow.
De zeer pikante, daar zag ik een beetje tegenop. Omdat heel pikant meestal alle andere smaken wegdrukt. Gelukkig viel dat mee. Enorm geurig en 'n "complex bouquet" om het maar eens deftig te zeggen. En pas na een tijdje gaat je mond echt branden. Verslavend.
De lange verse; die heb ik helaas aan de broer gegeven die ook worst verdiende. Het was me te ingewikkeld, op dat moment, om die te klieven. Ben vergeten hem naar zijn bevindingen te vragen.
Ja kruidnagel... Dat is Gronings...
Jammer dat je die lange niet -snel- geproefd hebt. Er zijn, zeg maar, twee scholen. De worst moet heel vers / de worst moet heel droog zijn. Die lange was speciaal gemaakt om vers te eten, vandaar dat plastiek.
"Verse" droge worst. Of moet ik schrijven Verse "droge" worst?
Het verschilt van dorp tot dorp. In Tolbert eten ze "verse", in Leek droge.
En nou ga ik koke. Aldo van Eyck morgen...
zaterdag 5 februari 2011
Prambanan en zo
Publié par Maarten van Thiel à 17:14:00