uit Foodlog deze keer. Sake. Hier (alle links hier in een nieuw venster).
Gisteren zoete puntparika, gekookt ei en couscous.
Week gele rozijnen in heet water.
Kook eieren, schrik, pel.
Olijfolie, slalot, knof.
Gebroken piment, fijngewreven komijnzaad, versgemalen korianderzaad, harissa, ...
Stukjes puntpaprika, roerend ...
Witte wijn, Oxo of Viandox of eventueel Marmite, ..., proef.
Zoet paprikapoeder.
Rozijnen afgieten.
Couscous + heet water, ..., wat olijfolie erdoor.
Stukjes ei door de paprika + rozijnen...
Couscous erbij serveren.
Jammie.
Voor vandaag is de planning ietsje bijgesteld. Pindasaus, tofu, taugé, gedroogde shiitake.
Mail van L.
Dag Maarten, ik ben het helemaal met je eens, met je verhaal over Youtube dus. Het enige argument vóór het filmpje is, dat je een aantal van de prachtige schilderijen van De Staël achter elkaar kunt zien.
Ja, daar ben ik het mee eens. Maar ik zou dan een fotoalbum op het web zetten. Kan je zelf bepalen hoelang je naar dit of dat wil kijken.
Zie hieronder een schilderij van Nicolas De Staël. Ik begrijp dat je, L., het op mijn werk vindt lijken. Alhoewel...
Verhaal van L. Vrees niet dat ik of wie dan ook het "lollig" vind(t). Leuk wel, en dat is wat anders.
D. was een kleine dikke man, altijd smaakvol gekleed en in het bezit van een luide kraakstem en veel humor. D. "handelde" en als D. iets te verkopen had, kwam je er niet onder uit. Zodoende heeft menigeen hier wel ervaring(en) met de prachtige artikelen uit D. zijn variabele assortiment: dure horloges, die altijd in de reparatie liggen bij een echte juwelier, suède jasjes, die in de stad goedkoper waren dan bij D. Zonnebrillen die uit elkaar sodemieterden als je ze op je hoofd zette. Aanstekers die licht gaven, tot D. uit het zicht verdwenen was, dan bleek het een heel gewone wegwerpaansteker te zijn. Groenbakken die je met risico van een bekeuring aan de weg zet. (Er staat een heel andere gemeente als eigenaar op, als de gemeente waarin wij wonen).
Op een keer kreeg ik het met D. over duiven. D. sprak: "Van het leven van de duif weet ik alles af". Ik: "Verrek D., ik wist niet dat jij in duiven geïnteresseerd bent?" D.: "Ben ik ook niet, maar ik keek in België toen ik daar enige tijd logeerde, uit op een binnenplaats en het enige dat ik zag, waren die rot duiven". Later maakten we eens een reisje naar Antwerpen: "D. ga je ook mee?" D.: "Helaas niet, als ik de grens over kom pakken ze me, ik heb daar nog een akkefietje lopen". Dat was een van de weinige keren dat D. iets losliet over de "bijverschijnselen" van zijn prachtige vak. In principe praatte hij er nooit over.
D. kwam elke zaterdagmorgen bij ons ontbijten en we vonden dat gezellig. Hij toonde en sprak beschaafd o.a. over zijn zorg m.b.t. zijn kleinzoon, die maar niet wilde deugen.
Op een keer was schrijver Jean Pierre Rawie bij ons te gast. Zoals gebruikelijk, had de schrijver een aantal exemplaren van zijn boeken bij zich. Hij legde wat stapeltjes neer op een tafel. Doorgaans pakten de toehoorders na de lezing, een boek van de stapel, lieten de schrijver signeren, rekenden af en gingen blij naar huis. D. was er dit keer ook, hij had tenslotte het "lyceum" afgemaakt. Rawie las voor: o.a. de gedichten die over de relatie met zijn vader gingen. D. was ontroerd: moest waarschijnlijk aan zichzelf en zijn kleinzoon denken. Na afloop liep hij naar Rawie en sprak, terwijl hij naar de tafel met boeken wees: "Wat moet het kosten?" "Welk boek" vroeg Rawie. "De hele partij" sprak D.
Mooi, maar dat hoef ik niet te zeggen want anders zou ik het hier niet neerzetten.
Dit ben ik. Zeg maar. Dorp in Spanje.
O, Maria Schneider overleden. In Utrecht had je een antiquair. mr. Huppeldepup, die enorm begon te hijgen als je die naam noemde. Dan kreeg ie het schuim op de bek: "Geen beha!". Was ook iemand die gelig flanellen ondergoed droeg, dag en nacht, en het een keer in de week verschoonde... En een fles cognac achter de boeken had staan...
Haalde even Maria en Sylvia Kristel door mekaar. Kristel zat bij mijn ex, althans een van mijn exen dan in de klas. Nou ja.
Kristel hier en Schneider hier.
Recept. Las ik ergens, sloeg het op, maakte nooit. Weet niet wat ervan te moeten denken.
Jakobsschelpen met gember
Rol bladerdeeg (ongeveer 175 gram) tot een ronde plak van een centimeter of 25 doorsnede en iets meer dan een halve centimeter dik.
Leg op bakpapier en knip dit af langs de rand van het deeg.
Kwast het deeg in met losgeklopt ei.
Kerf een ronde cirkel tot iets in het deeg, in het midden van het deeg en met een doorsnede van ongeveer 22 cm.
Leg het deeg een kwartier in de ijskast en bak het daarna een kwartier in de oven die opgewarmd was tot 220 graden.
Draai de oven op 200 graden en laat het deeg in de oven tot het goudbruin is.
Haal een stuk of 10 jakobsschelpen uit, bewaar het vocht, snij het corail (het rode/oranje deel, het geslachtsorgaan) los en snij het lijf in tweeën.
Haal het deeg uit de oven, zet de oven weer op 220 graden, laat het deeg iets koelen en maak voorzichtig de bovenste helft van de middelste cirkel los (til iets, steek met een spatel etc.), zonder deze deegplaat te breken.
Roer wat fijngehakte sjalot en zeer fijn gehakte verse gember door een scheut Sauternes.
Doe in een sauspan, roer en een scheutje room door, leg er een stuk of 10 jakobsschelpen in, breng aan de kook en laat twee minuten zachtjes doorkoken.
Haal de jakobsschelpen met een schuimspaan uit de pan, zet het vuur wat hoger en giet het vocht uit de schelpen in de pan.
Klop er een voor een klontjes boter door tot je een mooie saus hebt.
Kruid met zout, peper en citroensap.
Haal van het vuur.
Bak stukjes bos-ui kort in boter op hoog vuur; haal van het vuur.
Doe de jakobsschelpen weer in de saus en warm op.
Verwarm het deeg in de oven, giet de saus met de schelpen in de holte, strooi er de bos-ui over en leg het deksel erop.
Donderdag, dus nog niet eerder waar dan ooit, door mij althans, gepubliceerd recept.
Bryndzové halusky, nationaalgerecht Slowakije
Noedels met (een soort) Feta
Met noedels bedoel ik dingen net als gnocchi.
Rasp rauwe vastkokende aardappel.
Kneed er de helft van het gewicht aan aardappel vrij fijn volkorenmeel door. Verhoudingen kunnen verschillen ivm soort aardappel / meel. Doe er eventueel wat water door.
Zout naar smaak.
Maak balletjes. Bedenk dat meer bloem erdoor = makkelijker werken = ook minder smaak.
Haal ze even door koud water en kook als gnocchi, door ze in kokend gezouten water te gooien. Als ze drijven zijn ze gaar. Spoel even.
Haal ze door 1/3 van het aardappel gewicht aan stukjes Bryndza (of Feta dus) en de helft van dat gewicht aan gebakken spekjes.
Eten vanavond dreigt gruwelijk lekker te worden.
Weekwater shiitake inkoken, dat weer inkoken met rijstwijn en extra droge sherry, nou ja...
Dacht "Pindasaus erdoor en die fantastische smaak weg?" Toch gedaan. Meest fantastische pindasaus ooit...
Luisterde Satie. Klara Körmendi. 10 keer beter dan hoe heet die Nederlander, die extra trage hinein hinterpretierende slak ook weer. O ja! Reinbert de Leeuw. Gnossienne 1 hier.
Körmendi hier.
Niet op de shit-plaatjes letten!
