Nou, dit is de laatste keer dat ik hier post! Uhh, 1 april!
Amaai, Marieke! Kom er zaterdag op terug en dank.
Schreef me vandaag in bij de gemeente. Nou, dat was nogal simpel. Achternaam? Voornaam? Adres? Ze pakt een lijst met alle woningen en schrijft achter mijn adres mijn naam. Thats all. Niks ID kaart, niks verder.
1 april vis want 1 april is hier “aprilvis”
PJ. Oreille absolue, absoluut gehoor (wat ik heb).
Boek bieb Groenten van Vroeger en Nu. Die hieronder ken ik niet, dwz. wel als plant maar niet als eten: klis. Arctium lappa.
Verse blaadjes in sla en in potage, maaltijdsoep zeg maar en in groentepaté (pie?) en gratins van groene groenten (opgelet: fratin is bruinen in de oven, maar niet persé met kaas). Wortel: geraspt over salades, in gemengde groenteschotels en in sauzen. Oost Azië: stukjes gekookt bij vlees en vis. Stukjes wortel worden ook wel gekonfijt met honing.
Familie van de artisjok en de kardoen. En over kardoen gesproken: in Bennekom had je een bio-winkeltje, De Kardoen, maar wat een kardoen is dat wisten ze niet.
Recept
Kalfskotelet, normandisch
Maak grotchampignons schoon, snijd ze in dunne plakjes en laat die in een brede pan op laag vuur drogen; schep regelmatig om.
Laat op midden-hoog vuur olijfolie met wat boter erbij warm worden.
Stoof hierin de koteletten gaar, regelmatig draaiend; de koteletten worden dus niet bruin gebakken en het bakvet mag niet kleuren.
Bak de koteletten niet te lang omdat ze dan taai worden.
Giet een scheut Calvados over de koteletten (niet flamberen), roer de aanbaksels los en laat een minuut staan; draai het vlees halverwege.
Voeg de champignons toe, crème fraiche, zout en versgemalen peper, roer om, keer het vlees en laat nog 10 minuten staan; draai het vlees na vijf minuten.
Serveer met gekookte aardappelen, bestrooid met gehakte peterselie.
De Doop van de Wortel, ook uit dat boek
Dat boek nog eens: er schijnt ook een eetbare Amorphophallus (vormloze fallus) te bestaan. De grootste bloem ter wereld is Amorphophallus titanum die trouwens stinkt al de hel.
Familie van de vingerplant, de vuilak.
En heel vroeger had je knolletjes die je op aarde moest leggen in de vensterbank en dan kwam daar ook zo’n bloem uit.
Ook familie van de Arum, flamingoplant en van die uiterst suffe caféplant, Zamioculcas zamiifolia:
Opgelet: zo’n stengel met bladeren is geen stengel met bladeren maar een enkel blad; kijk maar naar de top, geen groeipunt.
Zamiifolia: zamia-achtig gebladerd. Google op zamia, een Cycadacee. Cycas revoluta is ook een bekende kamerplant. En geen palm dus. De Cycadaceae bevolkten zowat de hele aarde in de tijd van de dino’s en zijn tegelijkertijd uitgestorven op enkele plekjes na, altijd dicht bij zee. Mexico, Colombia, oost Afrika, China, Japan, Nieuw Guinea.
De plant met de grootste bladeren; Welwitschia mirabilis.
Heeft z’n hele level lang maar twee bladeren die maar door blijven groeien en scheuren want ze klapperen in de wind.
En nog een grote bloem, Rafflesia arnoldii:
Stinkt ook als de hel.
Rest van de plant is schimmel op de wortel van een gastplant.
Dit is niet eens zo'n grote bloem trouwens;
En tot slot van deze plantenles de cannonball tree:
Heb een tijdje in dat art deco hotel in Siantar (Sumatra) gewoond en daar stond er een in de tuin. Zie voor dat hotel Kousbroek, “Negeri Panerkoms” waarvan ik de lectuur van harte kan aanbevelen.
Maar goed, culi.
Gisterenavond hielden we het simpel. Lumaconi (slakkenhuis pasta) met bolo die ik nog had want deze week geen lasagne want eind maand en met Emmentaler. Bolo fors opgepikant met harissa. Gepekelde citroen erbij en ja, ik weet dat die magnetron schoongemaakt moet worden.
En de Boulangerie Patisserie la Panetière du Vignoble, de bakkerij van Arsac waar ik woon dus, stond in de krant want twee dames gaan de kleinere bezorgingen van ons en van Macau overnemen.
“Die bakkerij hebben we gekozen want die is erg bekend vanwege de kwaliteit van haar produkten” en verdomd dat is waar.
Gisterenavond High Plains Drifter op de TV, maar ja, in het Frans dan dus. Ingewikkelde film. Uit de tijd van de overgang van Eastwood van hard naar subtiel.
