Gisteren die foto’s van die zoutevis vergeten.
Mooie dikke plakken ham. Daarop een stuk geweekte en gekookte zoutevis, een mooi stuk zonder graten behalve dan de ruggegraat.
Aardappelen en gepelde knof in een ovenschaal met flink olijfolie. Oven. Als de aardappelen half gaar zijn gepelde uien erbij, ingewreven met olie.
Als de aardappelen beginnen te garen die vis ook in de oven.
Eten met raket en vinaigrette.
En die wijn was erg mooi.
Recept
Baskische oestersoep. Heel gedoe, je moet het vijf keer lezen om het in je kop te krijgen, maar erg lekker.
Open oesters, vang de vloeistof op en zeef die.
Kook de oesters met de schelp waar ze aan vast zitten een kwartier op laag vuur in de opgevangen vloeistof met peper erbij en eventueel nog wat visbouillon en/of water.
Giet af en vang de vloeistof op.
Doe de vloeistof terug in de (schoongespoelde) pan en doe de oesters er, zonder de schelp nu, ook in.
Maak nog wat oesters open, haal ze los van de schelp en vang weer de vloeistof op; zeef die en doe ook in de pan.
Breng aan de kook en zet het vuur laag.
Leg de rauwe oesters op de bodem van een sauspan.
Pureer de oesters in de andere pan en bind licht met eigeel.
Giet deze vloeistof over de rauwe oesters en breng langzaam juist tot tegen de kook aan.
Zout hoeft er niet bij zullen we maar zeggen...
Inkopen. Een witte wortel! Nu gaan we hem dus rauw proeven. Commentaar komt.
Ze hadden ook heel kleine meiknolletjes; glaceren! Maar vergat ze.
Cheddar, “Seriously strong”. Dat gaan we proeven. Misschien ook wel met
kweeperengelei erop.
Nog een recept uit het oesterboek. Oesters gevuld met knoflook.
Open, vocht zeven en opvangen, en darmee met broodkruim en knoflook een farce maken (met wat zwarte peper). “Doe de oesters en de farce in de schelpen”: bekleed de schelp met wat farce, oester, bedekken met farce.
Zeven à acht minuten in een hete oven. (Misschien eerst inkwasten met ietsje olijfolie?)
En een recept uit dat olijfolieboek, Marokkaanse gemarineerde olijven. Je hebt ook Syrische maar dan moet je verse hebben en waar vind je die bij jullie. En ik mag die president niet.
Zwarte olijven op pekel afgieten en droogdeppen.
Op een plank iets breken met een deegroller.
Venkelzaad, kardemom en cayennepepertjes licht roosteren, uit de pan, vier-kruidenmenngsel erover.
Olijfolie goed heet stoken en wat laten afkoelen.
In een schone pot met schoon gereedschap lagen maken van olijven, die kruiden en (verse) laurier. Etc.
Die olijfolie erover, laten afkoelen, sluiten, minstens een week maar beter enkele maanden op een koele donkere plek.
Vergat de foto van de verjaardagstaartjes. Een met abrikozen-clafoutis (search the blog), de ander met pruimen-idem.
Makaronen of hoe schrijf je dat; macarons. Erg lekker. Iets richting hard en tegelijkertijd plakkerig.
Vandaag geen cultuur, astebelief, en al helemaal geen psychogelul...
