Zaterdag op de markt: kraam met mooie asperges, 5,50 per pond. Ik kocht ze, maar werd ondertussen afgeleid door aardbeien die er lekker uitzagen en lette niet op wat de koopman in een zak deed. Thuisgekomen ontdekte ik een serie wangedrochten, een was zelfs spiraalvormig. Met ongelooflijk de pest in liep ik terug naar de markt.
De koopman zag ik niet zo gauw en een ander sprak me aan, ik zei " Zie ik eruit als een idioot?" De man haperde en vroeg "Wa wa". Ik: "Omdat uw collega me een serie nageaapte boormachine-onderdelen levert i.p.v. rechte asperges voor een behoorlijke prijs". Hij gooide de zak met inhoud schichtig weg, deed een grote greep in de kist met mooi spul en reikte het me, met excuses, aan. Ze waren zeer lekker. Ik heb ze overigens gestoomd.
Ik heb de internet apparatuur binnengekregen met een verkeerd snoer. De monteur komt donderdag! Niet te geloven, maar ik zal mijn mond maar houden anders zit ik nog langer zonder verbinding. Lang leve Ziggo. Ik mag ook een maand gratis films kijken.
Ik zit nu op de markt. Aan de bar in het café zitten twee mannen luid te praten over hun operaties. De dame achter de bar is ook kort geleden onder het mes geweest. Ze is vandaag voor het eerst weer aan het werk, maar ze had gisteren toch al even gauw de was opgevouwen. Als je hun gesprek hoort, lijkt het of ze klanken uitstoten, of gehoorgestoorden met elkaar praten, of je in Artis naast de apen staat, die klanken dus. Het café begint vol te lopen. Ik ga weg.
Dag, Loek
