vrijdag 27 januari 2012

Inkopen (mini-prei, white rice cakes, gedroogd grey seaweed, kweepeer, gepekelde citroen)


(en nog vanalles meer, maar dat kompt later.)

rode bietjes, dijonnaise, yoghurt

Gisteren
Die -uiterst- lekkere saus bij die -koude- bietjes, die vertelde ik gisteren al. Uh, óver die saus, dát vertelde ik al...

Die wilde eendeborst nou.
Olijfolie, wat rode ui, knof, geplette stelen van kastanjechampignons...
Grove witte Muntok peper, laurier, wat paddo-blokje...
Witte wijn... Proef.
Schijfjes champignonkoppen er in, aan de kook, laag vuur, deksel...
Vrij snel die eendeborst er met de vleeskant naar beneden inleggen oplaag vuur.
Vijf minuten of zo, met deksel.
Wow.

wilde eende-borst

Vanaf zondag 14.00 NL II De Koosjere Hamvraag.
Dat zijn gegarandeerd weer van die smerige Ashkenazi, gegarandeerd! Wij sefardiem, wij "krijgen nooit geen beurt!"

Maar goed.
In de krant stond over dat programma "De Joodse identiteit wordt gevormd door wat je laat. Je bent wat je niet eet."

Ik eet alles, dus ik ben niks!

Karel van het Reve, 1989, Islamitische halsafsnijders. Kijk. 1989...

Link
Dinosaurus eieren en zo hier (alle links hier in een nieuw venster).
Museum zelf: mooie decente Flash intro hier.
En kijk eens naar het tentoonstellingsprogramma. Daarvoor mag de gemiddelde Nederlandse museumdirecteur van schaamte zijn karpatenkop afsnijden. Zie hier.

eendeborst, kastanje-champignons

Zag weer allemaal films, of beter: probeerde allemaal films te zien.
Gottegottegot...

Revolutionary Road. Eerst krijg je een half uur promo van erge shit, en dan komt die film, die dan nóg ergere shit blijkt te zijn...

Bad lieutenant.
Zelfde gezeik aan het begin, dus (ja, dus!) weer een zeikfilm.

The Bank Job
Weer hetzelfde gezeik en gezeur, en dat Holland Video House mongolen gedoe.

Maar kijk, de volhouder (of misschien beter: de persoon met enige, hoe weinig ook, geestelijke bagage) wint!
Jane of Arc.
Prachtig.
(Ben vanwege dat gezeik hierboven pas halverwege die film...)

deense_tilsit

Dit kocht ik vandaag, en proefde net: Tilsit. Tsja, Deense, maar werkelijk prima hoor. (Eerder had ik het hier al eens over die werkelijk perfecte Deense artisanale blauwschimmelkazen...)
(En ook eerder had ik het hier over die Oost-Friese op die Tilsit gelijkende kaas, ook prima.)

Ik stuitte ergens op een mij onbekende paddo, Pleurotus (melkzwam) ferulae, blijkbaar populair in China, Bai lin go of ook wel Bai ling.
Uhh, zoek op afbeeldingen van bai ling mushroom, want met afbeeldingen van bai ling krijg je iets heel heel anders...
Geen idee wat het is trouwens. Die paddo dan dus.

bai ling, bailing, pleurotua ferulae<br />id=

Kocht vanavond dat plaatwerk Ingrediënten. Waarover later meer. Uhh, dat soort boeken zijn altijd in hun uitgebreidheid onvolledig. Hoe uitgebreider, hoe onvollediger. En je komt heel veel fouten tegen en omissies. Maar toch: altijd leer je wat. Ik kom daarop terug, en op dat boek (wat overigens van Australische origine is, dus je wordt geconfronteerd met bijvoorbeeld 25 Australische en 15 Tasmaanse kazen, die je nooit of te never ergens tegen zal komen...)

Ik kwam een -door mij vergeten- vrucht in dat "Ingrediëntenboek" tegen, "markiza", uhh, marquisa, ja! Markiza bestaat niet.
Marquisa, ik was het helemaal vergeten, is een soort passievrucht die je uitperst, en die vreemd genoeg een mandarijnsmaak heeft.
Je krijgt dat in sommige streken in Noord Sumatra dagelijks.
In het begin denk je Lekker! Maar na anderhalve dag kan je die smaak niet meer "zien"...

marquisa

Marquisa. Je ziet aan de achtergrond dat het Indonesië betreft...

En o ja, kijk, ik zei toch: je leert altijd wat.

Ik loop al een jaar of dertig te denken wat of dat nou toch geweest was, die druifvormige (per stuk dan, geen trossen) donkerblauwe vruchten waar Lombok mee vol hing.
Je moest wel een localo bij je hebben als je ze wilde eten, want die kon precies zien welke zoet en welke zuur waren; zelf zag je geen enkel verschil.

Het is iets botanisch raars, van achter de Wallace line. Zie hier.

Maar zie: het komt ook elders voor, ja, Jezus, geëxporteerd natuurlijk. Brazilië, Jaboticaba [zjaboetiekAAbah].

O wacht, Jaboticaba = oorsprong Zuid Amerika. Oh...
Zouden ze naar Lombok, en enkel Lombok geëxporteerd zijn?
Nee, natuurlijk niet, shit.

Met andere woorden: de queeste gaat verder want we weten nog steeds niet waarover we het hebben wat dat Lombokse fruit betreft.
Tsja...

Stukkie Lomboks dan maar.
Patut patuh paju!
[patoet, patoe, padzjoe]
Allen samen[werken =] geluk!



Jaboticaba

Doehoei!