maandag 23 januari 2012

Ja, dat hep je,


dat je soms niet zo geïnspireerd bent, maar ja, dan heb ik altijd een berg opgestuurd spul achter de hand. Dank vrienden!

En trouwens: die berg begint wel erg groot te worden.
Reden daarvan is voornamelijk dat het moeilijk invoegbaar spul is, ik bedoel: het is meer iets om een halve of hele aflevering aan te besteden.
Dus.

njera, n'jera, ethiopie pannenkoek

N'jera, met van alles er op, linzen in het midden.
Je breekt stukken pannekoek af, en eet daarmee het "beleg" van die pannekoek af.
Google op njera.
Zie hieronder, trouwens.

Eerst maar even een recept. Dat kan nooit kwaad. Toch?!
Nijlbaars, Ethiopisch
Kook spliterwten (die heb je in heel veel landen) met zout half gaar, in wat te weinig water.
Doe er fijngesneden rode peper bij en een scheut olie.
Roer om, doe er witte wijn bij, breng aan de kook en kook de bonen bijna gaar,
Snijd moten nijlbaars aan kleine stukjes, bestrooi die flink met zwarte peper en kook ze (vrij kort) gaar bij de bonen.
Serveer met n`jera (zie hierboven; soort pannenkoek van tif, soort graan).

Frans Le Roux, Oog

Tekening van Frans Le Roux

Dag Maarten,
OOG bestaat nog steeds: onlangs gekwalificeerd als (een van de) beste locale radiostation(s) van Nederland. Deze zender heeft een fijne, dus goede neus voor popmuziek. Daar steek je veel van op!

Zoals altijd maar weer: een speelse en realistische tekening van Le Roux. Hier schetst hij de toenmalige studiolocatie van OOG vanaf de noordzijde van de Akkerstraat. De rijmelarij van Van Wissen erbij maakt het beeld compleet: een ter zake doend pleidooi in een strak sonnet verpakt.

Over rijmschema's gesproken: wist je dat ABBA nooit het rijmschema abba heeft gehanteerd?!

Groet, C3.


Oog Moet Blijven

In oude tijden, al heel lang vervlogen,
Plachten de stadjers naar de markt te gaan
En hoorden daar de stadsomroeper aan
Die nieuws bracht in luidkeelse monologen.

Maar sinds die omroepkracht heeft afgedaan
Lenen wij graag de oren en de ogen
Aan razende reporters die nu pogen
Het nieuws via de ether te verslaan.

Dus stadsbestuurders, als door u voortaan
Weer krenterig gewikt wordt en gewogen,
Draai enkel aan de financiële kraan
Wanneer u de subsidie wilt verhogen.
Want ook al kost het een beperkt vermogen,
De stadsomroep dient eeuwig te bestaan.


Driek van Wissen
26 maart 2008



Drie jaar geleden, wow man, die storm, zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Scroll naar beneden, zie de pics, klik op "Nieuwer bericht" enzovoorts. Gezien de omstandigheden kan het zijn dat je af en toe een bericht zonder "storm-pics" krijgt.

Even terug in de tijd.

Ik schreef Foei R.! Oud brood (soort broodpudding dus) en kersen (nou ja, fruit), dat is Bettelmann. Kersenbrood, dat hep IK uitgevonden...

R. schreef Rond 1977 maakte ik dus dat kersenbrood (het was zeker geen broodpudding!). Voor alle duidelijkheid: ik maakte het van oud brood, wat ik wel eerst zelf gebakken had. Wat is er mis met hergebruik van producten i.p.v. ze weg te gooien?
Ik geef je een vinger: Kersenbrood hep jij alleen voor jezelf uitgevonden (maar velen dus met jou, en misschien eerder?).
Ik moet eerlijk zeggen dat ik Bettelmann niet ken, op zo'n website ga ik niet zo snel grasduinen.
Groet,
R




Nee, natuurlijk was dat geen broodpuding, het was Bettelmann (edoch: een soort broodpudding).
Ja, want "Ik maakte het van oud brood", dus.
En kersenbrood maak je van vers deeg...

En ja, "alles is al ooit eerder uitgevonden", maar dat wil niet zeggen dat jouw recept Kersenbrood is.

Ik vroeg Hoe maak je het dan precies.

Korst van oud brood halen [N.B.: ik bakte altijd volkorenbrood: met molenaarsmeel & bakkersgist].
Brood mengen met de kersensiroop of -sap (siroop zo licht mogelijk, ik heb nooit zo van suiker gehouden). De hoeveelheid vocht was cruciaal, want het moest stevig uit de oven komen, maar goed doordrongen van de kersensmaak. Helft broodmengsel in bakblik, kersen erop, ander helft broodmengsel afsluitend.
Groet,
R


"Helft broodmengsel in bakblik, kersen erop, ander helft broodmengsel", dat is precies hetzelfde als bij kersenbrood.
Maar blijft het feit dat startend met oud brood je broodpudding maakt, en geen kersenbrood (van vers deeg)...



Kijk, dit is kersenbrood. Met kersensap door het deeg, ipv water.

Mail van L., dank.

In Rome heb je de Piramide Cestia, en daar is ook het Protestantse kerkhof waar Shelley en Keats begraven liggen, en waar in een soort hele grote kuil een mevrouw voor zwerfkatten zorgt. Het is een prachtige plek om te vertoeven, ook als je nog leeft. Met een klein bochtje sta je weer bij de piramide, je steekt de straat over en kunt plaats nemen op het gewone, rustige en niet prijzige terras van het metrostation.
Vlakbij begint de Via Ostiense: een zeer lange straat reeds bekend bij de apostel Paulus. Nu staan er bomen in het midden en aan één kant gebouwen van de universiteit. De andere kant is een gedoe van barretjes, winkeltjes, noem maar op. Niet echt gezellig, je ziet er ook geen toeristen. Juist op het moment dat je denkt dat je minstens een centimeter korter bent geworden door slijtage aan de voeten is er aan je rechterhand een rommelig hek met een onopvallend bordje: "Il biondo Tevere", en achter dat hek is een eveneens rommelige binnenplaats, waar vaak wat mannen zitten te kletsen. De binnenplaats is een stuk overdekt en daar is een brede trap. Je gaat de trap op en je komt op een groot terras/balkon, de tafeltjes zijn gedekt en het uitzicht is adembenemend. Je waant je heel erg ver terug in de tijd, het grasland, de struiken, de vogels en de Tiber.




Over Rome gesproken. Dank PJ.
Cesare Maccari schildert Marco Papirio, die door de Galliër beledigd wordt. In het paleis van de senaat.
Achterkant zie verderop.

Terwijl je nog met je mond open zit, vertelt de aardige bediening (veronderstellend dat je dat interesseert) dat dit de favoriete plek was van Moravia, dat Visconti hier een gedeelte van Bellissima heeft opgenomen en dat de vrouw van Moravia: Elsa Moranti(?), op dit terras haar boeken schreef, en dat Pier Paolo Pasolini hier de avond voor zijn dood, met de moordenaar gegeten heeft.
Zijn vaste tafeltje staat er nog en verder kan je op weg naar de toiletten veel foto's van de stamgasten van toen bekijken. Over een borreluur gesproken! Groeten, L




Niet zo erg interessant. Een dame(?) die aankondigt naar Voorburg te komen om naar een huis of appartement of zo te huur te zoeken, want daar ontmoet ze een man die etc. En als ze goede info krijgt dan zal ze dat schrijven.
En heb je de families A. en R(?). al ontmoet?

Duizend tederheden! (Uhh, die dame aan haar vriendin dan dus...)