Maar dat viel nogal mee
Ik bedoel: ik ging een quiche in mekaar zetten, met gerookte zalm (blokjes van een gerookt haasje; AH), spekjes, crème fraîche en bimi.
En ik dacht dus Dat gaan we gewoon doen!
Maar ja, dat is dus nop niks spectaculair dus. ("Drank maakt meer kapot dan waar je een hekel aan hebt", in dit geval Blauer Zweigelt).
Quiche met zalm, so what. Zalm met spekjes, so what. Crème fraîche erbij, so what... En bimi, zeg broccoli, smaakt daar natuurlijk perfect bij. So what.
Het enige waarop ik me bij nader inzien op wil laten voorstaan is een forse scheut Malaga erdoor.
Dat was recht in de roos, verdomd. En met die tijm erbij!
Snij het gerookte zalmhaasje in blokjes.
Haal van de bimi alle blaadjes weg (als je een goede smaak hebt althans, zoniet dan kun je ze laten zitten) en snij de dikkere steeldeeltjes weg van de spriet-roosjes. Als daar sprietjes aanzitten dan doe je die bij de "roosjes.
Spekjes...
Olijfolie, steeltjes, knof, sjalot (dat zijn die "bonen" die je op de eerste foto ziet)...
Tegelijkertijd de "roosjes" en crème fraîche erbij; de "roosjes" moeten zeer zeker niet te gaar worden!
(Dat deed ik niet, en het resultaat ging nog net maar je moet dan niet de volgende dag opwarmen, dan zijn die bimi stengeltjes dorre onsnijdbare sliertjes.)
Tijm, Malaga (gebruik zeker geen Madera hier), Tabasco (nou ja, de Louisiana smaakt veel beter)...
Proef op zout, en gebruik Viandox of anders maar marmite.
Vuur uit!
Pie-deeg maken.
Snijd met twee messen bloem en koude boter en/of reuzel door elkaar (ongeveer aan gewicht drie op twee; iets minder twee), met wat zout.
Laat goed koelen, schep om en snijd dan de grootste boter- of reuzel-klompjes verder fijn.
Laat weer goed koelen, en kneed er dan met zo weinig mogelijk koud water en met koude handen een bal van.
Laat rusten in de koelkast.
Rol uit op een met bloem bestoven oppervlak en bekleed er een ovenschaal mee.
Deze quiche, pie, heeft geen deksel.
En: je kan kiezen.
Dikke laag deeg zonder rijsmiddel, of een dunnere met gist of bakpoeder.
Nou ja.
Vulling erin, oven, 180°
Na 20 minuten 160°.
Uit de oven, 10 minuten afgedekt laten staan.
Het was zó lekker dat we besloten dat dit verboden moet worden...
We hadden het er vanavond over, over kikkererwten.
Ik zeg (dat kan ik niet laten) Weten jullie waar die naam vandaan komt?
Pois chiches in het Frans, in het Duits verbasterd tot Kichererbsen, Nederlands Kikkererwten.
En kekers komt rechtstreeks van chiches lijkt me.
En trouwens (ik kan het niet laten) Waar komt "witbier" vandaan?
Weißbier, verbasterd tot Bière blanche en Witbier.
Verbasterd, want Weißbier is Kölsch en is in het Duits Weizenbier, Tarwebier.
Ik zag, toen ik het eergisteren over NRC had, ook nog een heel mooie Holtkamp video.
En die wilde ik natuurlijk niet in dat Janneke-Joel-Kletseklets verhaal zetten.
Holtkamp is perfect.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Jawel, dat met die citroen klopt helemaal.
Als ik jam maak of chutney, dan gaat eerst het gesneden fruit (of wat dan ook) met suiker gemengd een nacht op een koele plek. En dan zie je hetzelfde: vochtontwikkeling.
En inderdaad: dát verwerken levert een veel mooier resultaat dan vers fruit verwerken.
Tweede punt, die vanillesuiker.
Ja, jee, als je patissier bent, dan heb je dus continue leeggerakelde vanillestokjes...
Als thuiskoker neem je op een pond fijne kristalsuiker drie stokjes, in de lengte doorgesneden > in drieën, uitgeschraapt, en het schraapsel ook bij de suiker, en je schudt de pot dagen lang drie keer per dag om.
Zo kan ie wel weer...
