Mosselen en langoustines gekocht dus.
Ga de -lokale- mosselen morgen met enkel witte wijn, peper en laurier koken, om ze zo goed mogelijk te proeven. Zijn klein. Je hebt ook grote en die heten “uit Spanje”, inclusief de aanhalingstekens.
De langoustines kook ik in het mosselkookvocht en eet er twee warm, en twee koud met goeie mayo.
At er twee rauw, erg mooie zachte en fijn zilte smaak. 5,80/kilo. Mijn zak = ¼ kilo. Prijs langoustines meldde ik al gisteren meen ik, maar zoniet: 20/kilo; mijn vier = ¼ kilo.
Inkopen. Twinings Ceylon Scotland tea. Geen idee. Witte wijn voor de mosselen,
Côtes de Gascogne, ken ik niet. Een mooie (geur!) halve Reblochon, Savoye, melk van de tweede melking (“rebloche”) van pie rouge, roodvoet koeien. Vet en “rijk”. 20/kilo.
Voor op brood weer een andere Baskische schapenkaas, een bekende, Ossau-Iriaty.
13,50/kilo in de aanbieding.
Verder een soort waterkers, voor bij de mosselen - friet, mâche; schijnt zoetig te smaken.
En gele pruimen die hier wel en in Nederland niet te eten zijn. Van harde, ook in Nederland, kan je een mooie Chinese chutney maken met veel knoflook. Plum sauce. Search the blog.
Gat in de weg zowat voor de deur, vierde keer dat ze het open spitten in vier maanden.
De fysio vertelde me dat er rond het middaguur een auto ingereden was.
Die mosselen zijn vrij oranje, dat is ziltwater mossel. Gironde. At ooit een enorme hoeveelheid ziltwater mosselen in Willemstad, Brabant dan dus, gekregen van de sluiswachter. Enorm lekker maar ik moest er, excusez, erg kleiig en grijs en zeer fors stinkend van schijten.
Ik schrijf dikwijls dat ik iets heb gekocht wat erg erg lekker was. Maar ja, ik loop al 45 jaar eten en drank te kopen over de hele wereld, en dan krijg je een beetje kijk. Zag al eerder langoustines maar daar zaten enkele piepschuimbolletjes tussen dus import en kweek. En ik koop nooit mosselen of worst of wat dan ook zonder goed te kijken. Restaurants idem. Ik zie de tent, van buiten en van binnen, en de kaart. Oordeel klopt altijd. Voor ik gegeten heb. Idem wijn: plek waar verkocht, etiket, wat ze verder hebben, prijs.
Vleesverkoper
O, en over mosselen gesproken. Gapers gooi je niet überhaupt weg. Tikje erop, gaat iets dicht, prima.
En mosselvergiftiging of een “bad oyster”, dat bestaat niet. Dat is sensibilisatie. Overgevoeligheid hèb je (aardbeien, shii-take...), sensibilisatie krijg je. Mosselen, Peru-balsem... De ene na drie keer eten of inwrijven, de ander na vijf jaar. Sensibilisatie gaat over, bij de een na een half jaar en bij de ander na vijf jaar. Ik kreeg jeukende rode vlekken tussen m’n rechter wijsvinger en middelvinger na drie jaar Peru-balsem op m’n lippen smeren. En een “mosselvergiftiging” kreeg ik na de derde keer eten. Enkele jaren later voorbij.
Chichi maker. Net zoiets als churros in Spanje. Kookdeeg met suiker en haast evenveel zout, apparaat waarmee je lange slierten maakt die in de frituur vallen. Suiker erover.
Mooie pot frambozen op wijnalcohol, marc, gekregen.
“Wij doen er toch niks mee. Zeker 20 jaar oud.”
Proefde de frambozen, waw. Met vanille-ijs! Vanavond proef ik de alcohol.
At nog wat rauwe mosselen en die mooie zilte smaak bleef hangen zelfs na een slok whisky...
Aardig recept, niet de tijd van het jaar, maar het schoot me te binnen ivm. die gele pruimen. Erg lekker. Uitgevonden uit nood toen ik werkte op de Avanti, niet die klipper maar dat Rijnschip. Tocht naar de Moezel met 105 bejaarden, vriezer kapot, geen nagerecht. Koblenz meen ik, allerlei soorten pruimen gekocht. Kokend water, grootste pruimen er eerst in, dan de iets kleinere etc. Zo organiseren dat alles net tegelijk begint te scheuren. Mirabellen als laatste. Afgieten in verschillende vergieten zodat ze elkaar niet kapot drukken, doek erover, lauw serveren met crème anglaise en vanille-ijs.
Mirabel
Dat schip, dat was een operette. Als je scheef hing in een bocht dan dreven de drollen door de keuken. De eigenaar, nog nooit aan een roer gestaan, liep rond met een kapiteinspet (Karel van her Reve: een rondvaartpet). Werkelijke kapitein pikte ‘m z’n vriendinnetje af. Etc. Die eigenaar leek op Dany de Vito trouwens. En niet alleen qua uiterlijk.
