Bezorgingen, dode stokken trekken ; wzaar werk maar we doen rustig aan.
Inkopen voor cassoulet (“winters”, ipv. Lasagne) en voor die eend
en voor die trekdruiven.
Sandwiches voor de winkel gemaakt; brie-pijnboompitten-radijs en leverkaas-gebakken ui-augurk.
Avond ei-rijst-tomatensaus met een fles Dão. In Portugal was die altijd goed, in Nederland slap en flauw, deze weer prima. 3,50. “Primavera”, lente, 2005.
Wat ze in Frankrijk kennen en voor zover ik weet niet in Nederland: een gat in je sok repareren met nietjes.
Frankrijk nu.
Je werkgever moet je aanmelden bij de sociale verzekering (laatst in de krant: iemand met geregeld zwartwerkers: een jaar de bak in en 165.000boete). Van die verklaring moet je het origineel bij je hebben en fotokopieën paraat hebben voor de dokter of het ziekenhuis. Je bent niet volledig verzekerd; op weg van werk naar huis wel maar op weg van werk naar de kroeg of de super niet. Ook niet van de super naar de kroeg. Thuis weer wel.
En het allerbelangrijkste: eigen risico is 50%! Daartegen verzeker je je met een “mutuelle” die mij ongeveer 60/maand gaat kosten.
In plaats van die verklaring krijg je later een Carte Vitale.
O, en bruto – netto is in mijn geval min 23%.
