donderdag 17 maart 2011
Frans,
daar had ik het over, met iemand, vanavond. Frans Tooten. Vroeger toen ik in de buurt van Tilburg woonde een vaste klant van café Weemoed, net als ik. Op ene weggevaagd. Hij leefde van schrijfwerk voor Mijn Geheim. Schitterend. Allemaal toestanden-verhalen van scheidingen en van chirurgen die het gaan houden met een verpleegster en waarin dan de mensen namen hadden van de vaste klanten van Weemoed... Schitterend figuur, Tilburger BNner.
Hieronder foto's die ik jaren geleden vond op de door Frans gemaakte website van de Universiteit Tilburg, afdeling Eros en Thanatos. Onbewerkt en erg klein; het web was toen nog traag. Uhh, ik bedoel: die foto's, dat is allemaal Frans dus.
Back to basics nu. Koken. Gisteren. Curry ei bakbanaan taugé kokos.
Kook eieren, uit, schrikken, pellen.
Frituur schijfjes bakbanaan, uit, koelen.
Palmolie (niet de instructies van "opwarmen" volgen, maar met een klein lang lepeltje uit de fles scheppen, eventueel later de -plastic- fles onthoofden.
Gemberwortel, sjalot, knof, lombok.
Groene curry pasta, ff..., flink kokosmelk; moet vrij goed vloeibaar zijn.
Proef. Komijn erbij?
Bakbanaan erin opwarmen, ff..., ei en taugé idem.
Serveer met pikante mango chuthey en met seroendeng.
Mijn camera (vijf jaar oud of zo en enorm veel gebruikt) heeft denk ik zowat zijn einde gehaald; niks doet het meer goed, niks flitser, scherp stellen... Nieuwe. Tsja. Nou ja, de zaak betaalt...
Donderdag, dus ongepubliceerd recept.
Sang (Catalaans), blood pudding (Engels, en hier is niet de moderne betekenis bloedworst bedoeld)
Een scheut olijfolie in een pan met dikke bodem.
Fruit er heel fijn gesneden ui en knof in.
Voeg op laag vuur zeer vers bloed toe, liefst varkens, eventueel kip, en laat zachtjes koken met wat majoraan en wat peper.
Het bloed wordt dik.
Afgekoeld kan je het in blokjes snijden. Of eet nog warm, met rijst.
Zocht een foto van sang. Niet te vinden. Vond wel(?) Mexicaans doden-brood. Dat is natuurlijk voor dat doden-feest, als ze met die schedelmaskers rondlopen. Allerzielen. Hier (alle links hier in een nieuw venster). (Höhner diatonische knoppen harmonica! Polka in feite! En die bas, dat is een "Bajo [bÀchoo] sexto"...)
Hij zingt "Ga niet weg Maria!"...
Uit dit soort muziek, mariachi, is de narco corrido (drugs runner, maar runner bedoeld als "wijsje") ontstaan. Hier.
Uhh, de muziek in eerste instantie, maar tegenwoordig ook met de beelden van de drugsoorlog. Zie ook hier. En hier. En een hele mooie hier.
Klassieke mariachi
hier.
Publié par Maarten van Thiel à 17:40:00