Eerst even de planning.
Vanavond zeer fraaie tomatensaus (met oa. gedroogde tomaat en zwarte olijven en forsch rode wijn natuurlijk), en erin gepocheerde ei, en daarnaast pasta, en nog een restje van die Old Amsterdam van gisteren. Jammie!
Pasta: Malloreddus trouwens.
Morgen Quorn naturel stukkies, kastanjechampignons (en gedroogde Oosterse) en rijst. Rijst met pandan gekookt? Met verse koenjit? Ik denk het laatste.
Hutje op de Christina. Iets fout gegaan met de opname, maar ja, het is duidelijk genoeg.
Nieuws, eindelijk
Die Philippijnse krokodil hier (alle links hier in een nieuw venster) en hier.
Recept, eindelijk
Leverpastei, leverkaas
Snij gelijke hoeveelheden varkenslever en doorregen spek in blokjes.
Doe de blokjes in kokende groentebouillon.
Als het water weer kookt de pan een minuut of tien zachtjes laten doorkoken.
Van het vuur halen en af laten koelen.
Het vet van het water scheppen (bewaren) en het vlees afgieten (kookvocht bewaren).
Het vlees fijnmalen en op smaak brengen met peper en zout.
Eventueel wat van het kookwater gebruiken als het mengsel te droog is.
Pastei in potjes doen en de bovenzijde bestrijken met het vet.
Er kan van alles door de pastei gemengd worden; ui, knoflook, paprika, champignons (alles gebakken natuurlijk), room, kruiden...
Christina op de vaste ligplek, vlakbij Nemo, in het Amsterdamse Oosterdok.
Had een mooie bejaarde lopende Brie van AH, "pikant" wat wel meeviel maar ietsje toch wel. Ging ook ietsje stinko, veel meer nog dan "pikant", maar misschien bedoelden ze met "pikant" wel stinko. Zou me in al hun onnozelheid niet verbazen.
Mooi kaasje hoor.
Maar ja, dat zit in zo'n strakgetrokken nogal dikke folie die er alleen met enorme moeite af te krijgen is, waarbij je dan ook nog minstens een portie kaas aan die folie gekleefd kwijtraakt, ik bedoel die je daar weer van af moet schaven. Schiet allemaal niet op. Weegt niet op tegen de lagere AH prijs, vooral ook nog omdat de kwaliteit toch net ietsje minder is dan bij de echte kaasboer.
Leiden. Zou dat misschien een kerkhof zijn? (Pokkeweer...)
O ja, zag The Elephant Man. Nou ja, herzag, na jaaaaaaren.
Hij bestond echt, maar in de film is hij, geloof het of niet als je de film hebt gezien, wat in akeligheid teruggebracht.
Zie hier, en hier.
Hieronder de echte.
Elephantiasis heet dat.
Zie hier.
En tsja, ik heb voor m'n doctoraal (medicijnen, in dit geval niet linguistiek natuurlijk maar dus medicijnen) teratologie gedaan. Monsterologie.
Je bent jong en je wilt wat.
Maar het blijft je jaren achtervolgen...
"Gewone" Elephantiasis
Maaruhh, je had ook, nou we het toch over teratologie hebben, bijvoorbeeld janiceps. "Janus hoofd", Janus, die achterdochtige god met een gezicht aan voor- en achterzijde. Uhh, in de praktijk een Siamese tweeling met het aangezicht tegen mekaar. En dan dus, verdomd, een gezicht aan elke kant, en elk gezicht voor de ene helft van het ene kind en voor de andere helft van het andere.
Het is al lang geleden; tegenwoordig spreken ze blijkbaar over syncephalus.
Ik wens u een prettige avond.
En bedenk dat het leven is gelijk het is...
