Die zuurkoolkroketten zijn boers, maar ik heb niets tegen de smaak van een goede boer. Ik erger me dood aan het lawaaivreten wat tegenwoordig elke gek tot zich neemt. Die idiote Franse chef met zijn twee tuinen waar hij groente kweekt. Euro 330 voor een maaltijd. Ik zou me dood generen als ik dat serieus zou accepteren.
Ik eet voornamelijk groente, maar ik gebruik toch ook spekjes, bouillonblokjes, gehakt, kippenbouillon, enz enz...
Moet ik toch weer terugdenken aan dat hotelletje op de Veluwe, lang geleden heb er al eens over geschreven:
Na een dagje “museumbezoek” hadden we een kamer gereserveerd in hotel ”De Lachende Boer” of “De Bonte Koe”, zoiets in ieder geval. Er was ons verteld dat je er als gast je ogen uit keek vanwege het vele antiek en dat de sfeer ouderwets gezellig en de keuken voornamelijk vegetarisch was.
Bij binnenkomst in de niet al te grote hal viel ons een partijtje dames op dat qua leeftijd met succes kon concurreren met de brocante die overal present was. Het waren dominante oude rotwijven die in de weer waren met damesbladen, puzzelboekjes, handwerkjes en flauwe praat. We hoefden in ieder geval niet op een leuk borreluur te rekenen.
Het eten was “weinig”: kleine hapjes uitgespreid op je bord. Ik had er net genoeg aan, maar de oude schilder ging na afloop het dorp in, op zoek naar een snackbar.
Bij terugkomst vertelde hij dat er in het hele dorp niets te eten of drinken was, dat het hotel al helemaal in het donker lag, dat hij “achterom” was gelopen en dat er nog licht brandde in de keuken. Daar zat de kok/eigenaar, niet blij verrast, met vette handen te kluiven aan een gegrilde kip.
Tegenwoordig heeft ook elke gek een kookeiland in huis waar ze gezellig "met vrienden” omheen kunnen zitten. Ze kunnen niet eens koken en ze hebben niets te lullen met elkaar en ze hebben sowieso geen smaak.
Enfin, leve de zuurkoolkret!
Loek
Loek
