zondag 31 augustus 2008

En over Holt gesproken: deze middag Irish Session. En nog wat anders...


Vanmiddag Irish Session in Holt.

Hier (alle links in nieuw venster hier). Maar vandaag was het buiten natuurlijk, op het terras.



Dit is binnen; van het terras van vanavond heb ik geen foto's.

Ennuh, binnenkort hou ik op met dagelijks posten hier. Tsjee... Wie wil het overnemen?
Ga van beroep veranderen, of beter: terug naar oud beroep. Herder. Elsloo.
Vertelde het vanavond aan enkele mensen van de Eetclub en die zeiden allemaal "dus met de Eetclub is het afgelopen". Nou ja, dat ligt aan jullie... Ja, of je komt naar Elsloo, schapen vreten...

Heb binnenkort van alles in de verkoop. "Kunst" en zo. Gaat allemaal voor een of twee tientjes weg.
Hier



San Martin de Unx, Navarra (semi-abstract werk; ongeveer 20 x 30 cm.)
(Klik niet op de plaatjes; ze worden toch niet groter én je moet terug met de terug-knop; gedoe dus.)



Brief Review of Memory Defects (abstract, maar dat dachten jullie al; ongeveer 80 x 100 cm.).

zaterdag 30 augustus 2008

Hadden het daarnet bij Holt


over wat je vroeger zei als er iemand vroeg "Wat eten we vanavond?"
Iedereen kende "Hussen, met je neus ertussen".
Enkelen kenden deze: "Riep met Rimmelrijst", de echte kenners zeggen trouwens "Riep en Rimmelrijst", eventueel gevolgd door "Rabijst! Rabijst! Rabijst!"
Mocht de geliefde lezer nu denken dat ik bezopen ben dan heb ik een simpel antwoord: dat klopt enigszins, maar dat gedicht klopt toch ook:

De blauwbilgorgel

Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban! Raban! Raban!

Ik ben een blauwbilgorgel
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!

Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!

Ik ben een blauwbilgorgel
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen!


Cees Buddingh'

Gerard Reve had een hekel aan hem. "Cees Buddingh'h'h'h" schreef hij of zoiets.



Gerard heeft ooit geprobeerd me te versieren, wat hem overigens niet lukte. "Dan ga ik tosties voor je bakken..." Zie hieronder.

Dat verhaal van de Meedoogenloze Jongen, wat speelde in Nijmegen, introductiekamp nieuwe studenten, 1967 of zo, is op mij gebaseerd, geloof het of geloof het niet. Ik sliep met hem op een kamer en een astma geval is er nooit geweest.
's Morgens moest ik knielen en op de Heilige Maagd drinken, verschaalde wijn en een hand op mijn kont...

Prachtig trouwens. Vraagt een nuldejaars studente "Meneer van het Reve, want denkt u van de pil?" -"Mevrouw, dat vieze ding komt bij mij het huis niet binnen!"

O, nog een trouwens. Zeeuws. "Wat eten we vanavond?" -"Vensterbankjesbrood".
Zou dat komen van dat rare brood wat je in bloempotten bakt?
Hier. Alle links in nieuw venster.

Vandaag


Vandaag gekookt bij NoordNederlandse keukenketen Nieuwenhuis. Is van Mandemakers.
Ondanks het mooie weer toch redelijk druk.

Groninger mosterdsoep met prei en spekjes. Hier. Alle links in nieuw venster.



Sandwiches: jonge kaas en tomaat, belegen kaas met sla, tonijnsalade, Brie en salami, en kipfilet met augurk.

Happie's: spread op toast van osseworst, rode pesto, zilveruitjes en kappertjes; radijs met selderijzout; Insalata Caprese hier.



Insalata Caprese. Gebruik grof zeezout, op het gevaar af die iemand begint te roepen, zoals mij ooit overkwam, "Glaas! Glaas! Dr zit glaas immuh eetuh!" Dat was dus in Utrecht.

Geen foto van die spread met osseworst want die heb ik zelf uitgevonden.
Je kan het ook, vego, maken met roomkaas.
Met osseworst moet je rode pesto gebruiken, want anders krijgt het een rare kleur. Met roomkaas rode of groene pesto.
Serveer het wel op stokbrood of die stevige vierkante crackers van Super de Boer, want Melba toast breekt. En wordt snel soaky.

vrijdag 29 augustus 2008

Frustrerende zaken


Je maakt iets, het is perfect, en de volgende dag ben je vergeten het wat en hoe.

1] Rivierkreeft met gnocchi van wortel, met??
Buurvrouw vond het zo lekker, zat zo lekker te eten, dat toen de telefoon ging, het bord op de grond flikkerde.
Maar ja, wat zat er dus nog bij? Geen idee...



2] In Spanje heb je een gerecht, dat is de dunne darm van een lam, uitgespoeld, en gewonden om een poot-botje.
Kan gekookt worden in soep of gefrituurd als tapa.
Geen idee hoe het heet, dus ook geen plaatje...

donderdag 28 augustus 2008

Carpaccio Cipriani


Gebruik geen kaas en olijfolie maar serveer met een saus die je maakt door mayonaise aan te maken met Worcestershire (fles schudden voor gebruik) en citroensap.
Werk er dan, heftig kloppend, lepel voor lepel volle melk door tot je een saus hebt van, jawel, sausdikte.
Breng op smaak met versgemalen peper en eventueel wat zout.



Paling in het groen (2) (Marieke)


Is reactie op dit (alle links in nieuw venster!).

Mooi recept van Maarten. Ontbreekt eigenlijk niets aan. Maar iedere kok doet het ‘iets’ anders. Het belangrijkste verschil: ik bak de paling niet, maar kook ze al dente. Veel minder vet, en schoondere paling op uw teloor. (Bord)

Verder kap ik de geblancheerde groente op een plank en stoof ze niet kapot. De paling wordt nadien wel gestoofd in de groente, waar ik weer geen salie, maar wel wilde spinazie en citroensap aan toevoeg. Paling in het groen beschouw ik (zoals b.v. Gentse waterzooi)

(Oei; dat bedoelde ik toen ik bij die "in het groen" kip vermeldde. Ik bedoelde natuurlijk Waterzooi met kip...)



(Paling in het groen. Marieke. Hebben we die foto al niet eerder gehad?)

als een mooi culinair gerecht, dat door zijn populariteit ten onder gaat. Vrijwel nergens krijgt ge nog echte krekenpaling met een lichte grondsmaak (hoort zo; kweekpaling smaakt naar niets); en vrijwel nergens kent men een verse bereiding van ‘het groen’, maar maakt de horeca gebruik van kant en klare potten ‘blubber’.
Wie kweekt er nog zuring? Welke groenteman of super heeft zuring en kervel? Overigens een ‘doorgestoken’ (passevite) kervelsoep met croutons… Wie maakt dat nog?
Dit is nu de teloorgang van de mooie keuken; eerlijk koken wordt u onmogelijk gemaakt.


Als ge op deze link klikt,
(Werkt niet; zet de links er voortaan gewoon als tekst in!)

dan zie ge mijn palingrecept. Veel werk, maar ge zult content zijn. Inderdaad was ik de term ‘preparé’ vergeten; het woord zegt het al: geprepareerd, en het is smaakvoller en plezanter dat zelf te doen.

Waterzooi nu.



Met kip.

Eigenlijk hoort de vloeistof op boerenbrood gegoten te worden en dan de rest daarover storten.



Lijkt op Sopas Mallorquinas, Majorca dus
Bak in olijfolie ui, knoflook, stukjes sperzieboon en prei.
Doe er wat stukken stevige tomaat bij en fijngesneden kool; braad goed aan, op hoog vuur en steeds omscheppend.
Kruid op laag vuur met nootmuskaat, kruidnagel, peper, zout en hongaars paprikapoeder of Spaans (Ñora) of half zoet half pikant.
Doe er groentenbouillon bij en kook er doperwten en spinazie in gaar.
Eet eerst de soep.
Leg in een ovenschotel flinke sneden boerenbrood, schep de groenten daarover, giet er wat van de soep over en wat olijfolie, en laat goed warmen in een hete oven.



Waterzooi met paling hier



Gentse Waterzooi.
Marieke zorgt ongetwijfeld voor het recept...

Wichters again


Want daar hadden we het laatst over. (Alle links in nieuw venster hier!)



Overigens gaat het hieronder over de blauwe, waarvan ik geen foto kan vinden.

De druppruimpjes hebben het af laten weten dit jaar. De vorst in hun bloeifase is hier debet aan. Wij hebben geen wichtersbomen in onze tuin staan. Las wel in een artikel van het Dagblad v.h. Noorden d.d. 19 augustus getiteld: Waar houden de oude Wichters zich verstopt? (Ja, ook gelezen.)

Ja, het is inderdaad iets anders. Druppruimpjes zijn kleiner dan wichters.
Kan geen foto vinden (zouden jullie die eens willen maken M/P?!) maar ergens hier staat er wat over, ik bedoel: zie onder.

(Over pruimen gesproken:



Reine Claude, mijn favoriet voor rauw. Ook een soort Wichters, toch?)

Het volgende.
Jan de Boer van Stichting Wrâldfrucht (hier) vermoedt dat er nog veel Wichterbomen m.n. in het Westerkwartier staan. Deze pruimensoort was hier zo populair omdat de mensen in deze streek niet veel verdienden.
De Wichterboom vermeerdert zichzelf via de wortels van de moederplant. Ons druppruimpje trouwens ook. Cultuurpruimen uit de winkel komen van geënte bomen.
Veel kinderen kregen vroeger als ze het ouderlijk huis verlieten, een jonge Wichterboom mee van hun ouders.
Dus plant een Wichterboom in je tuin i.p.v. er een kattebak van te maken ( = de hartekreet van Jan de Boer ).
Ook vanavond zullen wij niet aanzitten aan de mosseltafel. De laatste tijd al veel mosselen gegeten omdat we ze erg lekker vinden maar vooral omdat we het druk hebben. Een mosselpan op tafel is snel gepiept.


Ja, die mosselen gingen niet door (ik meldde dat alleen aan wie zich opgaf); Bommen Berend, Nooorderlicht etc.°. Slechts drie aanmeldingen. Hadden wel de afspraak dat het zelfs met twee zou doorgaan maar W. wilde dat niet. Pissig natuurlijk omdat ie moet werken!-)
Dank P. & M.!

(En alweer over pruimen gesproken: Mijn favoriet



voor jam en chutney, Reine Victoria.)

Nog wat over witte wichters trouwens. Wat betreft Zuidhorn dan.
Lisdodde in, eerste weg links, rechts naar speeltuintje en dan daar ergens achter of zo.
Als ik lieg, lieg ik in commissie.

(En nogmaals over pruimen gesproken: Kwetsen hier. Mijn favoriet voor gebak en eau de vie. Nou ja, die eau de vie op mirabellen na misschien...)



Overigens vertelde iemand vanavond dat zijn oom zeven wichters had. Maar dat betekent (noord Drents) zeven dochters.

Standkabeljauw


Niet op Googlen want dan krijg je info over de stand van de kabeljauw.

Standkabeljauw is wat anders.



Kabeljauw die niet migreert. Eet vis die kelp eet en smaakt dus naar kelp / jodium:



Enorm lekkere vis.

Kwam erop omdat M. vanavond vertelde dat hij steeds noordelijker langs de Noorweegse kust moet gaan om het te kunnen vangen. En voor makreel moet ik steeds verder op zee gaan. Als jochie ving ik onder de pier van Scheveningen 14 makrelen in een half uur...

woensdag 27 augustus 2008

De Dames weer


Diny eerst.

1] (Zie ook aan het eind!)
Ik houd niet van filet américain, maar dit terzijde. Maar in 'den Anvers', dat van mij tenminste, werd filet américain altijd 'préparé' genoemd en om de verwarring nog groter te maken was gewoon rundergehakt dan voorzien van de naam 'américain'! Dat was bij een goede slager in de Anselmostraat (achter het justitiepaleis), een jaar of 18 geleden.

Ja, "preparé" dat klopt. Maar gewoon gehakt was volgens mij toch "gekapt".



Dus wellicht zit deze er niet meer en/of zijn de benamingen veranderd! Ik herinner me nog goed de vriend die langskwam uit Groningen en américain bestelde en bij thuiskomst ontdekte dat het 'gewone' rundergehakt was zonder enige kruiderij...

Tsja, geen idee dus.



Kan wel kloppen. Dit is ook "Américain".

In Antwerpen at ik voor het eerst paling in 't groen, karekollen, Echte Vlaamse fritten, goede pralines en dronk ik voor het eerst bollekes Koninck (op mijn kot kon je de moutlucht van de brouwerij aan de Mechelse Steenweg goed ruiken!)

Paling in het groen / Anguille au vert is fantastisch. Ook met kip trouwens.



Paling in het groen; België
Haal stoofpaling uit, stroop en snijd in duim-lange stukken.
Was flink groene kruiden (peterselie, kervel, selderijblad, zuring) en wat dragon en salie, en verwijder de stelen.
Hak alles fijn en bak ze aan op middelhoog vuur in boter met zout en peper.
Bak de paling rondom aan in dezelfde pan en voeg dan een scheut visbouillon toen en een scheut witte wijn.
Laat de paling gaarstoven met wat laurier op halfhoog vuur; de vloeistof moet ondertussen inkoken.
Roer door wat van de vloeistof goed losgeklopt eigeel, goed mengend, en bind de vloeistof op laag vuur met dat mengsel.
Breng op smaak met citroen en proef op zout en peper.

Sterk verwant aan Baskische Heek in het groen.
Hier (alle links in nieuw venster).

Je commentaar van enige tijd geleden over de kikkererwten (kekers) van Johannes van Dam deed me denken aan de geroosterde kikkererwten waar hij over schrijft en die ik in Nederland wel eens gegeten heb. Heb jij zelf wel eens kikkererwten geroosterd?

Nee, niet geroosterd, wel gegeten. Lang geleden.
Maar gezien je volgende opmerking: ik dacht echt dat het gedroogde-geroosterde waren.

Ik zou denken dat je van verse exemplaren moet uitgaan en niet de volledig gedroogde. Enig idee?


Hier.



Droge kikkererwten, ook wel kekers.
Maa, komt van Frans Pois chiches, grauwe erwten, verbasterd in Duits tot Kichererbsen, in Nederlands tot kikkererwten.

Helaas groeien er hier uit kikkererwten prachtige planten, maar komt er geen peul aan de plant! Misschien is de plant daglengtegevoelig en wonen we te dicht bij de evenaar, of te hoog boven in de bergen...

Geen idee. Wat ik wel weet is dat het oogsten arbeids-intensief is; enkel een of twee bonen per peul.
Je legt de takken met de peulen op een doek en gaat erop staan trappen...

2]
Te snel.
Eerst Maarten vragen en dan pas googlen is niet de juiste volgorde natuurlijk! Ik vond net deze link:
http://allrecipes.com/Recipe/Roasted-Chickpeas/Detail.aspx


Ja, dezelfde als ik!

Met de kookschrijver (ik weet niet meer wie) die ooit beweerde dat kikkererwten uit blik net zo lekker zijn als geweekte en gekookte ben ik het totaal oneens. Blikerwten hebben een typische bliksmaak die je er met geen mogelijkheid uit krijgt, tenzij je met veel kruiden etc. de smaak verbloemt in een couscous o.i.d.



Hummus (ook wel homus, humus) bin Tahini, Hummus met Tahin (sesampasta). Midden Oosten.
Kikkererwten 24 uur weken en goed gaarkoken; afgieten en pureren.
Koud laten worden en aanmaken met zout, cayennepeper, vers korianderblad, komijn en knoflook.
Smeuïg maken met olijfolie en tahin en tot slot limoensap erdoor.
Eten met warme pitah-broodjes.
Waar ik nooit achtergekomen ben is of je het met light of met dark tahin maakt.

Hummus van kekers uit blik herken ik blindelings. Op grond van het gevonden recept ga ik eens proberen gekookte kikkererwten te roosteren. (en dan die geroosterde kikkererwten-hummus maken natuurlijk!).
In mijn hummus gaat nooit komijn,


(Tsjee; in die van mij altijd!)

dat doe ik wel in de baba ganoush en de tehinadip voor falafel. Ik kan me overigens herinneren dat in Israël wel komijn gebruikt werd in de hummus.

Graag wat meer info over die baba en die tehin. Kan wel een Google doen maar ik hoor het liever van jou.

Marieke nu.
Cannibal / Tartare

Cannibal en Tartaar gaan onder één vlag. De naam ‘Tartare’ is afkomstig van het gebruik van de Russische en Mongoolse steppevolkeren om rauw vlees onder hun paardenzadel ‘gaar’ te rijden. Niet zo gek, want een zwoegend paard scheidt veel zout uit. Deze woeste ruiters deden alles te paard; ze paarden zelfs met geroofde vrouwen te paard. Er zijn er die voor ‘Cannibal / Tartare’ filet pur gebruiken, en dan minder fijn malen; prima. Voor Filet Américain is dat zeker niet nodig. Weer zout, peper, maar geen mayonaise. Dan hebt ge het zeer cru.



Steak Tartare.
Ge zegt overigens niet dat het niet wordt gemalen maar met twee messen fijngesneden. Aan tafel.

Maar zoals in Café Théâtre, gelegen naast de Opera in Gent, komt men eerst aan uw tafel en vraagt hoe ge uw ‘Tartare de Boeuf Minute’, €18,80, wilt hebben. Dat varieert van cru tot zeer scherp al dan niet met kappertjes. Ze ontvingen de vermelding de beste ’Tartare de Boeuf’ van gans België te serveren. Wordt individueel voor u gedraaid. Wij eten dat na ons bezoek aan de Opera. We zijn zo gelukkig elk jaar een abonnement voor de Opera (850 euro) te kunnen betalen. ‘Parterre’ en we kunnen er de benen strekken. Verwennerij, maar temidden van alle dagelijkse pulp om u heen, vindt ge hier een heerlijke oase van muziek en illusie. Wij gaan er nog steeds deftig gekleed naar toe. Ik vind dat dat hoort. In de pauze schenken ze een goed glas wijn, of ge neemt er een lekker patéeke bij uw koffie. Het is jammer dat ge weinig jeugd ziet, terwijl zij zeer weinig hoeven te betalen.
Hier



Opera Gent

Tot slot.
De echte Stroganoff Marieke.

Stroganoff zoals het hoort. Paardevlees.
Week gedroogde paddestoelen.
Maak Don Kozakkensaus (*).
Bak gesnipperde ui in boter en voeg daarna de uitgelekte paddestoelen toe en blokjes verse augurk (of komkommer).
Laat kort stoven op laag vuur en kook dan in.
Doe er biet uit het zuur bij en het gezeefde weekwater van de paddestoelen.
Kook in.
Hamer het vlees met een deegrollen (gebruik dus niet de meest malse soort) en braad blokjes bruin in boter.
Laat stoven.
Serveer er de saus bij, het paddestoelenmengsel en zure room.
Officieel moet je de lappen niet hameren maar tussen paard en zadel leggen en dan een tijdje galopperen.

* Saus
Don Kozakkensaus
Pureer in een vijzel of blender een rode paprika en een rode peper.
Voeg zout toe.
Leng aan tot sausdikte met een volle halfzoete rode wijn, bijvoorbeeld Krim of Hongaarse.

dinsdag 26 augustus 2008

Vanavond


niks want ik zit even zonder Norton.

maandag 25 augustus 2008

Marieke alweer


Gelukkig overigens, want vanavond ben ik bezig met allerlei oude postings in de link-pagina's te verwerken.

Filet Américain

Eerder daarover hier (alle links in nieuw venster), en ergens hier.

Jee, moet je deze zien!



Nou ja, je kunt zien dat ei goedkoper is dan Filet Américain...

Er zijn redelijk wat beenhouwers die het redelijk maken, maar alleen zijn ze verplicht om Filet Américain een houdbaarheidsdatum te geven. Om werk te besparen gebruiken de meeste kant en klare Filet Américain-saus doorheen het gekapt. ‘Gekapt’ is een meer algemene term, waar ook gemalen vlees onder valt. Geen enkele slager pakt daarvoor de filet. Die is ook te fijn van structuur. Elke slager koopt of heeft van zijn eigen werk beefsteak-snippers.

Is dat wat hier tournedos-puntjes heet?

Schoon vlees, dat verwerkt wordt in veel zaken. Het meest belangrijk is dat ge het vlees vers laat vermalen. Du moment dus. Er zijn slagers die zullen zeggen: “Neemt gewoon tartaartjes, die zijn ook goed”. Doe dat nooit, want tartaartjes gaan de koeling in en uit. Dat is niet erg als ge een tartaartje doorbakt, maar om rauw te eten MOET het vers zijn. Als ik die vraag hoor, vertrouw ik de beenhouwer eigenlijk al niet meer.

In Arsac (bij Margaux) heb je een slager die altijd vers maalt als je bestelt. Rest van Frankrijk geen idee, maar iig. hoef je daarvoor in NL niet om te komen...



Château d'Arsac
Arsac ligt deels in de dénomiation Margaux. Vroeger dit Château niet. Nu wel. Wat heel veel in de prijs scheelt (ik ken een wijnbouwer die deels in Margaux zit; de kwaliteit van de wijn interesseert hem geen donder; "Ik krijg uit Japan toch wel ... Euro de fles") Maar goed, er doen dus verhalen de ronde dat die dénomination gekocht" is...

Filet Américain smaakt het lekkerst op verse zondagmorgen-pistolets. De ingrediënten staan op de foto: gemalen rundvlees van goede kwaliteit, zelfgemaakte mayonaise, peper en zout, vers geschaafde muskaatnoot (veel betere geur) en enkele eierdooiers. Prak alles zeer goed doorheen, en doe er als ge dat belieft wat kleine kappertjes door. Voor 4 personen: 450/500 gram.
Beleg uw halve pistolet met wat boerenboter en dan een dikke laag Filet Américain, en doe er dan vers weer wat muskaatnoot op en wat grof gemalen peper en een beetje zeezout. Drink er een tas straffe ochtendkoffie bij.




Die vieze bakskes Américain in uw super, waar al een plasje oranje vocht uitlekt, geef ik nog niet aan onze kat. Dat is vies spul. Houdbaarheid van uw eigen Filet Américain: halve dag, dan verandert smaak (door oxidatie?).



Ja, door oxidatie. Maar als ze er coloroso-zout door doen dan zie je dat niet (geen verkleuring; proeven wel). Niet dat coloroso-zout an sich slecht is; je moet het alleen niet gebruiken om oxidatie te maskeren.
Overigens is coloroso verplicht hier, in alle vleesbeleg, behalve rosbief (daarom wordt rosbief "groen" en ook mijn paté op het snijvlak, zonder coloroso). Wat niet betekent dat Nederlandse slagers geen coloroso gebruiken bij rosbief...



(Deze foto is van Marieke)

Dat gebruik van nootmuskaat ken ik niet, ga dat proberen.
Ken het wel met Worcestershire en selderijzout. Ja, en kapperkes natuurlijk...

Morgen nog een van Marieke (dank!) want dan ben ik druk bezig met van alles op de comp te veranderen.

zondag 24 augustus 2008

Marieke nu


Mail 1

Als ge het over ‘den Anvers’ hebt, dan moogt ge nooit de Elixir d’'Anvers vergeten.

Nee, die was ik dan ook niet vergeten! Zie hier (alle links in nieuw venster).

Wij kregen als kind al een borreltje met Nieuwjaar, en het schijnt ook goed te zijn tegen kolieken bij paarden. Gelukkig nog steeds verkrijgbaar. Een ander likeur dat zeer populair was (helaas: wàs), was een likeur van Bols: Monastique.

Daar kan ik geen plaatje van vinden.
Heb wel uw Elixer-plaatjes:



Als ge vroeger naar Sluis of Hulst ging, dan dronken daar de Belse madams een ‘Monastiekske’. Bols is er er lang mee stopt, maar begin dit jaar kwamen we in een Zeeuws-Vlaams café een fles met een restje tegen. Voor mijn maman dus!



Nog een Elixer

Ander mooi Antwerps gezegde. “Meej gjéél Aantwèrpe, mor nie meej maai!” Vertaald: Ge kunt iedereen zot maken, maar mij niet!
Ik heb het zeer druk met vrijwilligerswerk, vandaar een korte radio-stilte, maar ge kunt op mijn bijdragen blijven rekenen. Tenminste... als het slecht weer blijft. Ik heb een schone serie over de slacht van onze boerenhanen, met mooie plaatjes. Overigens is die foto van dat glas Elixir d’'Anvers met dat decolleté niet zeker van ‘maai’. het gaat om het glas waarin ge een ijsklonte zite; hoort zo.


Decolleté? Oh, dat uiterst kleine streepje...



Mail 2

Ik heb lang getwijfeld over het plaatje "Het appeltje van Eva", want ik vind dat sex reeds te veel in reclame, tv en internet domineert. Maar toch vond ik het een schoon plaatje. Als kind vroeg ik me al af, wat er nu met dien appel van Eva aan de hand was, dat Adam die zo gaarne wilde hebben. Ik eet graag appels, maar dat ge daar nu de hemel op aarde mee wilt verliezen, dat vond ik toch maar vreemd. Maar gelijk als met zoveel parabels is het gebruikte beeld het zinnebeeld (letterlijk) voor iets anders. Als Adam een man was, dat viel hij natuurlijk nooit voor zo'n dom appelke, maar voor geheel wat anders, waar misschien toch ook wel een beetje hemels genot aan verbonden was... Daarom vond ik het plaatje van dit appeltje van Eva mooi, en ik bedoel er niets gemeens of ordinairs mee. Maar excuses als ik er misschien een preutse madam mee kwets. Voor de heren ben ik niet zo bang. Marieke.



Marieke, ik ben ooit een Amerikaanse Yahoo group over koken uitgeflikkerd omdat ik het had over Extra Vergine.
En overigens hoorde ik ooit een Duits studentenlied. Weet niet waarom ik daar nu op kom. Küssen ist für junge Leut' / Zuschaun für die alten.

Mail 3

"Blue Band werd in België geïntroduceerd. Was geen succes. Ze konden dat strikje niet loskrijgen..."
Dat heb ik ook eens met een Hollander meegemaakt. Ben er toch maar mee getrouwd...
Overigens kunt ge bij de Delhaize kopen: Vlaamse boerenboter, Ardeense boter, Beurre de Normandie etc.


Ge hebt volledig gelijk met uw insinuaties.
Kijk, ik heb drie maal een catering gedaan met Holt, boodschappen deden we dan oa. bij SuperdB hier (AH is goedkoper maar SdB heeft meer en ze zetten het ook voor je klaar met de bon al erbij). Maaruhh, eerste keer bestelde ik boter, kreeg Becel; tweede keer "echte boter", kreeg margarine. Ja, goeie boter, daar schort het hier aan. Grote AH heeft Normandische; niet slecht maar niet echt.

Margarine-eters? Daarvoor moet ge in het zuivelland Nederland zijn. Daar is boter zo exclusief, dan men niet praat over 'boter', maar over 'echte boter'...

Ja, dat zeg ik dus net... Een ramp madame...



Normandische boter



Nog een keer Normandische boter

Uw laatste bericht, Filet Ámericain en Canibale / Tartare houd ik voor morgen.

zaterdag 23 augustus 2008

Vanavond


Stuk grofgehakte soepkip koken met koriander, cayenne en laurier.
Eruit. Bouillon inkoken.
Olijfolie, ui, knof.
Kip in dobbelstenen snijden en kort erin aanbakken.
Bouillon erbij, gedroogde tomaat (uit olie) en groene kruiden.
Op laag vuur puntpaprika erin, even stoven, mais erbij.
Serveer met zwarte pesto.



Om onduidelijke redenen vind je dit zoet-romantische plaatje als je op pesto nero zoekt...

Formule 1


Valencia. Pole position voor Massa



Italië dus nu. En Brazilië. Uhh, ik bedoel dat de wagen uit Italië komt en de coureur uit Brazilië. Kan me indenken dat er hier weinig F 1 liefhebbers zijn...

Italië: zie hier (alle links in nieuw venster).

Brazilië: hier.
Ben niet zo thuis in de Braziliaanse keuken behalve die feijoada, bonenschotel, van zwarte bonen.
Zocht wat en vond dit:



Hetzelfde ± als BB met R. Surinaams; rijst met bonen; zie hieronder.



2e Hamilton.



Duitsland dus en Engeland.

Duitsland: Komkommer uit de oven.
Snij een komkommer in de lengte door en verwijder de pitjes door ze weg te schrapen met een dessertlepel.
Dep droog en vul de holte met broodkruim, gemengd met gehakte ui en wat groene kruiden.
Giet er gesmolten boter over en bak in de oven op 180 graden tot de vulling goudbruin is.
Serveer met zure room waardoorheen wat gehakte verse dille is geklopt en wat basterdsuiker.

Engeland: Lemon curd (citroen-custard jam)
Roer 100 gram boter los.
Werk er 200 gram suiker door.
Werk er de rasp en het sap van twee citroenen door.
Klop twee eieren los en werk die erdoor.
Laat roerend au bain Marie binden.



3e Kubica.



Weer Duitsland dus en Polen.

Duitsland: hier.

Polen: Aardappelen met zoute haring
Controleer de haringen en snijd het staartstuk eraf.
Leg ze met de velkant naar onder in een schotel, strooi er flink gesnipperde ui over, maal er zwarte peper over en giet er dan flink zure room over.
Laat vijf uur marineren op een koele plek, en laat elk uur de schaal wat kantelen om de room tussen de haringen wat te bewegen.
Serveer met aardappelen, gebakken in de oven.

Al met al een uitslag die de spanning doet stijgen.
Ferrari, Mercedes, BMW, Ferrari, Mercedes, Toto Rosso en (ik meen) weer BMW.

vrijdag 22 augustus 2008

Antwerpen


Hadden we het vanavond over.

Je moet natuurlijk de Poesjenelle zien.



Een poppenkast met stangpoppen. Maar wat voor een; de splinters vliegen de zaal in...

De Poesje van de Lange Wapper zie hier (alle links in nieuw venster).
Voor Lange Wapper zie een van de eerste Suske en Wiske's hier. Misschien dat deze link behulpzaam is.



Het Steen (fort) met de Lange Wapper ervoor.

Enfin, den Anvers culinair nu.

Drie tenten zal ik nooit vergeten.
Een tent, vlakbij de stasie (zoek maar uit wat dat betekent) die Café de la Paix heete. Ik kwam daar met mijn vader, na een bezoek aan de Zoo. Hij dronk daar Pilsner Urquell uit het vat en we aten Toast Cannibale.



Toast Cannibale is toast met Filet Américain, maar daar dan wel met kappertjes, Worcestershire, Tabasco en nog wat dingen die ik vergeten ben.
Heb daar met Marieke een discussie over gehad. Maar was dat hier of bij NRC?

Hoe dan ook, omdat het een Franse naam had werden er de ruiten ingegooid. Tot de eigenaar de naam veranderde in Kafe Delapez. Lang geleden en niet op het web te vinden. Heb er hier al ooit over geschreven trouwens.

Tweede tent was Restaurant De Rooden Hoed (den rooden oet).



Ook niet meer wat het geweest is...

Derde was restaurant Au Bourgous sans Chique.
Ja, of was dat in Brussel? Marieke: help!

Als je het over Antwerpen hebt, dan heb je het over Platte kiës (corrigeer mij Marieke!),



(Erg lekker op boerenbrood met radijs en selderijzout)

en Pottekiës (corrigeer mij weer! Pottekeis?).



En ik herinner me dat er ook een soort is "tussenin", gemengd lijkt me. Maar hoe die heet, geen idee.
Ik at dat in een café vlakbij hotel 't Fornuis in Ternat (west van Brussel), waar ik ook de lekkerste entrecôte ever at. Die was gesneden als een langwerpig blok. Je verging er van de muggen, dat wel, en het is zo lang geleden dat dat ook niet meer bestaat in zijn toenmalige vorm.
Oú sont les neiges d' antan, madame.
(Als iemand zich stoort aan bv. Franse uitdrukkingen die die persoon niet kent, dan is de oplossing heel simpel: copy & paste in Google. Dit tussenbeide.)

Die Pottekeis wordt overigens ook wel Brusselse Kaas genoemd. Stinkt bijna zo erg als Herve, Belgische Limburger.



Uitspraak erf trouwens, wat ik net zo moeilijk over de tong krijg bij mijn kaasboer als woostershire (Worcestershire) of marmeït (Marmite; "marmiet") of kornd beef (Corned Beef, "kornetbief") bij de super.
Karel van het Reve had dat ook.



(Las vanmorgen nog zijn "Taraboemdiee". Wie schrijft over zoiets, en nog perfect ook? Komt post over want ik heb twee krantenartikelen die hij, denk ik, niet gekend heeft.)

En Karel had die gène, van dat goed uitspreken, ook met bloebend (Blue Band; "bleuband"), een product wat ik niet gebruik.

Je schrikt je wel te pleuris trouwens als je erop zoekt; ik bedoel: ik ben in Helmond geboren. Dit hou je toch niet voor mogelijk...
Nou ja.

Over Blue Band bestaat trouwens een erg aardig verhaal, op het gevaar af dat ik van Marieke geen correcties krijg.
Blue Band werd in België geïntroduceerd. Was geen succes. Ze konden dat strikje niet loskrijgen...



(Op de kwaliteit van dit plaatje ben ik trots. Het was een heel kleine jpg (wat natuurlijk fout is voor een tekening, dat moet gif zijn); heb die gekopiëerd, opgeslagen als tif en in S-Spline vergroot. Daarna nog in PhotoShop het SmartSharpen filter erover. Het is maar dat je weet wat voor moeite ik etc.) (Ja hoor, opa...)

Nu even ter afsluiting Brussel.
Hele mooie jump van het een naar het ander. Zat in een restaurant in de Peperstraat in Brussel. Franstalig dus. Hadden ze Tarte Tatin, meer uitgebreid Tarte des Démoiselles Tatin.



Dat een restaurant het serveert is een beetje vreemd want het gaat als volgt.
Werk in een vijzel of in een blender een kop bloem en een soeplepel suiker door elkaar.
Doe in een kom en werk er met twee messen acht soeplepels koude boter door, tot het een kruimige massa is.
Werk er een voor een drie soeplepels ijswater door, of althans zoveel dat het deeg samenklont.
Maak er op een bebloemde plaat een bal van.
Maak er een platte schijf van (niet erg dun), pak die in folie en koel een half uur in de ijskast.
Rol het deeg op een bebloemde plaat uit tot iets meer dan een halve centimeter, pak in folie en leg in de ijskast.
Smelt twee soeplepels boter in een pan die in de oven kan, en met een doorsnee van ongeveer de deeglap, en voeg een halve kop suiker toe.
Kook er op half-hoog vuur een bruine karamel van, ongeveer vijf minuten.
Haal van het vuur.
Snij ongeveer een kilo fris-zure appels in partjes en leg die in cirkels en dakpansgewijs op de bodem van de pan waarin de karamel.
Druk het deeg voorzichtig op de appels en bak de taart een dik half uur op 190 graden; het deeg moet goudbruin zijn.
Laat iets koelen en stort omgekeerd op een warme schaal.
Serveer direkt of iets gekoeld want anders wordt de karamel hard.
(Dat bedoelde ik dus...)

Maar goed, die tiepe had dus Tarta Tatin, ook wel (omgekeerd storten!) Tarte à l'Envers. Maar die stond op de kaart dus als Tarte à L'Anvers, Antwerpse taart, hahahahahahah!

Nog iets over Brussel tot slot.
Ook daar heb je een soort Poesjenelle maar dat heet dan Chez Toone:



Ja, of Théâtre de Toone, dat kan ook.
Voordeel van Toone boven de Poesjenelle is dat er een café bij zit, dat ze dus "altijd" open zijn. De Poesjenelle, daar ben je afhankelijk van de voorstellingstijden.
In mij tijd tenminste.
Erg lang geleden...