zaterdag 31 oktober 2009

Literatuur, maar eerst




Vijf jaar geleden...

Eerst maar een recept, dan kunnen de lui die niet voor literatuur hier komen daarna afhaken.
Stoofperensoep
Bak in een flinke scheut olie grof gesnipperde ui aan, met wat later gesnipperde knoflook erbij.
Bak even later blokjes stoofpeer mee (ongeschild, ontklokhuisd) en roer regelmatig om tot de blokjes iets zacht worden.
Kruid met peper, koriander, laurier, iets kruidnagel, iets nootmuskaat en flink wat gemberpoeder.
Roer er bloem door, en laat op laag vuur even roerend garen.
Giet er roerend en achtereenvolgens kokende melk bij, groentebouillon (of water met een blokje) en bier in een verhouding van een op een op een, en in totaal ongeveer drie keer het volume van de peertjes.
Laat de peertjes gaarkoken terwijl de soep wat inkookt.
Proef op zout en peper.



Vandaag Dubout.

Las vanmorgen in deel een van het verzameld werk van Karel van het Reve (je had gelijk, C1, wat het verschil betreft tussen die twee beschrijvingen van dat opgepakt worden). Over wat ging het? Jawel. Anna Karenina.
Zie trouwens de Karel-site hier (alle links hier in een nieuw venster).



Gisteren herlas ik Herberg In het misverstand. Streekroman of niet, een heel mooi boek. Sla het zojuist open en kom bij een beschrijving van een herberg, waarvan (ik weet niet of het dezelfde herberg is) Nijhof zei dat de beschrijving “weergaloos” is. Oordeel zelf.
“De gelagkamer was goed onderhouden, zij had dat eerbiedwaardige, dat oude dingen krijgen, onder de glansverf waren de zware zolderbalken gebogen. Kleine tafeltjes met een kleedje in een tip erover en daarop een vernikkeld vaasje stonden langs de ramen. In het midden stond de pleizierige, ronde stamtafel van zwaar en gepolijst mahonie, daar waren de stevige zetels rondheen geschaard. Er was een hoek vrijgehouden voor het moderne biljart, electrisch te verwarmen van onder en met zo’n lage lamp, als ze brandde was het alsof een zon, die ge niet zaagt, teder op dat groene laken scheen. Op den vloer lagen in het vierkant een zoom van bruin zeil tussen geribde koperen banden om het biljart. De tapkast was nog ouderwets, groen geschilderd met versierende gulden biesjes en goud in de krullen van het loofwerk. De opstand met de achterwand van spiegelglas, waarin de gelagkamer weerspiegelde met haar licht en soms in den zomer ook een beetje het groen der linden buiten, flonkerde van de kleurige karaffen en flessen en vele soorten glazen.”



Las gisteren een stukje Pam, over dat foeilelijke Wim en Corrie-beeld. Er schoot me een oude grap te binnen. “Kent u de three women?” –“Nee.” “Wim Kan, Wim Ibo en Wim Sonneveld.”
Dat is uit de tijd en in de stijl van dat gedicht van Campert over drie Amsterdamse bioscopen. “Als in Corso / in haar Roxy / dan denk ik / daar City”.



Vond de aantekeningen van die kool-aardappel-Leffe-kaasschotel terug. Het recept zoals ik dat hier neerschreef klopt als een bus.

Las bij Kousbroek (Anathema’s 1) eergisteren over Manuscrit trouvé à Saragosse van Potocki. Moet ik maar eens gaan lezen.



vrijdag 30 oktober 2009

Post van C1


Post van C1 en, vrijdag, Asclep foto’s. Die C. mooi vindt, trouwens.



Huernia hislopii

Gaat het toch verdorie oa wéér over die beginzin, daar had je het een tijdje geleden ook al over. Toen vond ik het niet nodig te reageren, maar twee keer... Ik dacht dat je wist dat het Anna Karenina was, maar ik denk dat Nabokov je erin laat tuinen (of misschien mij, weetikveel, heb ik er weer nix van begrepen). De beginzin is nl omgekeerd, en voor mijn eenvoudig brein veel logischer: " Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, elk ongelukkig gezin is ongelukkig op zijn eigen wijze" Sardonisch genoegen van Nabokov, om zoiets dwarsig naar zijn eigen hand te zetten.
Je hebt gewoon helemaal gelijk. Nabokov...



Frerea indica

[Over de Asclep foto’s]
De foto's zijn ontegenzeggelijk prachtig. Het zijn voor mij, buitenstaander, een beetje rariteiten, dat wel. De dingen moeten altijd een beetje tot mijn leefwereld horen, anders blijf ik er vanaf de buitenkant tegenaan kijken. Ik ken uit tuinen wel Asclepias tuberosa als ik het wel heb, zijdeplant geloof ik (dit gaat geheel uit het geheugen). Zocht tevergeefs naar overeenkomsten met die soort. Het wordt al leuker als ik meer te weten kom: waar komen die gevaartes van jou vandaan, hoe worden ze gebruikt (voedsel, medicinaal ed). Dan gaat het leven.
Er is alleen een Hoodia die ze die vermageringscactus noemen. Hoodia gordonii. Zie hieronder.



Kijk, ik vind vogels ook verdomd leuk. Maar ik moet ze wel in mijn eigen tuin kunnen aantreffen, of tijdens een (duin-)wandeling. En dan wil ik me graag in de zang van de wielewaal of de vlucht van een boomvalk verdiepen. Maar als ik kwijlend met een telescoop op een winderige pier, tussen mensen in allemaal dezelfde verantwoorde kleding en petjes (petjes!) moet gaan staan, is de belangstelling op slag verdwenen. Zoiets.
Mooi. En Asclepias tuberosa: ik had A. currasavica in de tuin. Zie hieronder.



Hé dat is aardig, krek op de dag dat ik dan in vredesnaam maar gelei heb gemaakt van de giga-oogst van dat ene kleine boompje in mijn tuin, komen ze bij jou ook langs.
Het spijt me, Cydonia is gewoon kweepeer in het nederlands. Cydonia oblonga: meestal peervormig (oblong) maar soms ook meer appelvormig. Dan heten het kweeappels, soms ook kwappels (maar de meeste mensen kijken je raar aan als je ze zo noemt).
Er is een oude theorie dat de boom des levens (of van goed en kwaad) in het paradijs geen appelboom, maar een kwee was.

Hoho! Ik bedoel Cydonia japonica! Zie hieronder.



Mooie link naar Crumb! En de gouden appels der Hesperiden (die Hercules geloof ik moest stelen) waren wrsch ook kweeën. Want inderdaad, als je het dons eraf veegt worden ze prachtig goudkleurig. Dat doet geen appel ze na.
Ik had al 24 potten kweepeerjam gemaakt. Nu staan er nog 37 potten gelei naast. Godnogantoe, dat wordt veel weggeven. Maar ik heb nog membrillo van vorig jaar in de vriezer, dat wou ik daarom niet maken.
Ik heb 1 mand hele vruchten bewaard. Staan in een koele hal, want in de warme kamer beginnen ze erg gauw te rotten, mijn ras tenminste wel. Telkens als ik erlangs loop overweldigt de geur me, ouwerwets verrukkelijk.
Mispel en kwee zijn inderdaad zéér nauw verwant, dat zie je meteen als ze in bloei staan. Behoren allebei tot de rozenfamilie, wat jij rozebottel noemt. Maar de rozenfamilie is errug groot, Malus (appel), Pyrus (peer) en Prunus (kers, pruim, amandel, perzik en abrikoos) behoren er ook toe.

Ja, maar eigenlijk bedoelde ik dat ze dichter bij de rozebottel staan dan bij de bv. appel.



Huernia kirkii

Hoe kom jij erbij te denken dat Cydonia en kweepeer verschillend zijn? Worden ze in Spanje als verschillend beschouwd? Ik vermoed dat wat jij Cydonia noemt de kwee-appelvorm is. Dit zijn zeer oude cultuurvormen, waar we het nu over hebben. Vermoedelijk een van de oudste in cultuur gebrachte fruitsoorten. In het Portugees: marmelo, waar het woord marmelade vanaf stamt. Daar merk je al aan dat het oervruchten zijn, marmelade komt zowat in alle talen voor als ander woord voor jam (alleen bij de Britten is het specifiek jam van sinaasappelschil).
Dat wist ik nou weer niet, dat de loquat hetzelfde is als die zg Japanse mispel. Zie ik de laatste jaren inderdaad bij de turkse groenteboer als "mispels" liggen. Rare jongens, dacht ik dan, om dat mispels te noemen. Maar nu valt alles op zijn plaats. Weer wat geleerd.

Is boven al beantwoord, én: loquat wordt misschien Japanse mispel genoemd, maar dat is de officiële Nederlandse naam van C. japonica.



Hoodia officinalis ssp officinalis (dus nog een geneeskrachtige)

Leuk! Die stoofpeerrecepten. Hoewel die van gisteren (met aardappels en komijnekaas) en vandaag (spek erbij) elkaar niet veel ontlopen. Stoofperen en spek doet mij aan Zeeland denken. Klopt dat?
Had ineens zin in linzensoep. Wrsch naar aanleiding van Janneke's blog, waar Titia Hupsemeflups oude koolrecepten uit de hoed toverde. Daar stond linzensoep met kool bij. Leek me een prima combo. Miste wat kruiden, dus keek op jouw blog op "linzensoep" Geen reactie. Nou moe? Maar onder "linzen" stond wel vanalles. Mooi om met een basisrecept te beginnen, van waaruit je alle kanten opkunt. Inderdaad: laurier en bonekruid erbij. Alleen doe ik altijd, ipv koriander en komijn, karwij en jeneverbes erbij. Zoals je ziet ben ik gek op karwij, zeker als je kool bij de soep doet! Kool en karwij hóren bij elkaar, vind ik. In het recept van Janneke vond ik de rozemarijn dan ook maar zozo. Wel geprobeerd, grote tak verse uit de tuin erbij. Het rook sterk, maar je proefde er gek genoeg niet zoveel van. De laurier overheerst dan.
Deed er een blokje lamsbouillon bij. Ik neem altijd (of vraag vrienden mee te nemen) lamsbouilonblokjes van Knorr uit Engeland meenemen. Zijn daar overal verkrijgbaar. Waarom hier toch niet? Stomstomstom. Bij de Turk kun je soms die van Maggi krijgen, maar die vind ik te sterk en zout. Die van Knorr zijn echt lekker, zou je welhaast verfijnd kunnen noemen.

Stoofperen met spek: ik zou het niet weten...
O, ik gebruik vanavond ook jeneverbessen en karwij, maar in de zuurkool dn.
Zal er meteen nu nog een linzensoeprecept op zetten. O, probeer eens linzesoep.
He, lamsbouillonblokjes, dat ken ik niet. En was vandaag vruchteloos op zoek naar die paddestoelenblokjes.



Huernia hystrix

Vergat op de mierik te reageren. Ja, het woekert als een gek als je niet oppast. Wat bedoel je met in fijn gaas planten, hoe moet ik me dat voorstellen? Leg je het gaas horizontaal - maar dan doet het weinig, hooguit de mollen weghouden. Of maak je een soort behuizing van gaas, waar je de wortels inplant?
Zag ooit in een brits tuinprogramma een oudere heer, die zijn wortels in een tamelijk wijde pvc-buis plantte. Als hij dan mierik nodig had, verzadigde hij de grond in de buis, met wortel en al, geheel met water. Door de gladde wand van de pvc kon hij de plant er dan met kop en kont zó uittrekken. Je hoorde een zuigend geluid en hóp! daar wastie.
Verse mierik uit de tuin is loeischerp. Ik heb het wel buiten staan raspen en stond dan nòg te huilen. Inderdaad, in dunne room.

Ja, een kooi van gaas.
Goed idee van die oude heer...
Niet alleen verse mierik uit de tuin hier is loeischerp, ook knof. Kleiner maar veel scherper.



Hoya kerrii

Linzen cq. linzensoep, ook wel linzesoep dus.
De meeste linzen hoeven niet te worden geweekt, behalve als ze al drie jaar in het keukenkastje staan.
Dupuis-linzen (de lekkerste) wel een uurtje weken.
Rode linzen koken altijd kapot.
Het basisrecept is altijd hetzelfde, van de Amsterdamse Huishoudschool via A Book of Middle Eastern cooking tot Winnie the Poohs cookbook.
Wortel, selderijknol, ui, peterselie en knoflook even aanbraden in wat olie en dan even zachtjes laten doorstoven.
Peper erbij, laurier, bonenkruid, korianderzaad en komijn.
De groenten wat prakken, koude bouillon erbij en de linzen.
Afschuimen als het kookt, op zout controleren en met deksel zachtjes laten pruttelen tot de linzen gaar zijn.
Dan moet de vloeistof trouwens bijna zijn weggekookt.
Zoniet, dan heb je linzensoep in het geval van teveel bouillon, en verbrande linzen bij te weinig.
Variaties.
Verse worstjes kort meekoken.
Eieren erin pocheren.
Met tomaat.
Met kerrie en appel.
Met mergpijpen en water.
Gekookt met een stukje ongeweekte zoutevis of zoute sardien.
Koken met een scheut zoete rode wijn erbij of malaga of zo.



Huernia keniensis ssp grandiflora

donderdag 29 oktober 2009

29-10, geen idee, al erg laat


Moet ergens gaan eten, ossestaartsoep verdomd. Zal maar niet zeggen dat dat de tweede keer deze week is en dat de eerste keer beter was.

Ging nog achter wat cartoons aan.



Siné, Mijn dorp.
Verdomd, zo is het.

Recept
Stoofperen
Breng 3/4 rode wijn en 1/4 water aan de kook met kruidnagel, geplette jeneverbessen, foelie, piment, citroenrasp, kaneel en suiker naar smaak.
Laat een uurtje trekken op laag vuur.
Zeef, en kook er kleine geschilde (maar met de steel er nog aan) stoofperen in gaar (aan de kook brengen met de peren en door laten pruttelen).
Bind eventueel het kookvocht, als saus.



Dubout is mijn favoriet. Vreemd genoeg ergert Kousbroek zich enorm aan die man.



woensdag 28 oktober 2009

Dedikkevandam M 2


(...) = aanvulling; ... = kritiek

(Mierikswortel)
Spaans: raiz fuerte (wortel sterk).
Ja, Kren in het Duits, en vooral ook in de Oostenrijkse keuken; dit en dat met Kren.
En ja, steek een stuk wortel in de grond en "de blaadjes zullen gewoon gaan groeien". Ja. En drie jaar later rijkt de mierikswortel tot aan de einder. Altijd planten tussen fijn gaas dat diep is ingegraven.
Ik lees hier niet dat je het direkt in room (of zo) moet raspen om de mooie scherpe smaak te behouden.



Mispel
Familie van de rozebottel, ik bedoel: redelijk nabije familie, maar dichtbijer van de Cydonia, hoe heet dat in het Nederlands C1?



Die net als kweepeer, ook weer erg nabije familie, zo lekker ruiken (in Spanje leggen ze een kweepeer in de auto). En waarvan je erg lekkere chutney, jam en taart maken kan.

Maar goed. Mispel, èn Cydonia, kan je net als stoofpeer ook bakken; partjes, langzaam en lang, boter, draaien.
Normaliter eet je mispel nadat er de vorst overheen gegaan is; "rot als een mispel". En die belangrijke informatie ontbreekt.

En de loquat is familie van de mispel maar niet zo enorm dichtbij. Meer richting rozebottel. Erg lekker trouwens. Af en toe bij de Betere Turk. Italië nespole. Spanje nispero. Japanse mispel, als ik me niet vergis.



Mossel
Niet alleen in zuid Frankrijk eet je ze rauw op straat, ook in Antwerpen en Brussel.

En een clam is geen klein soort oestertje maar een groot soort kokkel.

En die allergie voor mosselen, dat klopt niet. Dat is geen allergie (zou dat het wel zijn dan kreeg je het de eerste keer dat je ze eet), dat is sensibilisatie. Langzamerhand kan je er niet meer tegen, bij de een na twee keer eten, bij de ander na 200 keer, en in tegenstelling tot allergie raak je het weer kwijt. De een na drie weken, de ander na 15 jaar.



New Zealand Greenshell. Nooit van gehoord...

Peru-balsem sensibilisatie: als ik het op m'n lippen smeerde kreeg ik een jeukende rode vlek tussen m'n wijs- en middenvinger.

Zout water als zeewater, 50 gram/liter: nee; 30.

Ik ga zeker eens proberen dat gratineren van gekookte mosselen met Gruyère, citroensap, p/z. En dat recept van die gemarineerde mosselen ook, alhoewel ik me daar minder bij kan voorstellen.
Droge witte wijn, tijm (kweenie), sjalot, knof, olijfolie.
1/2 uur op kamertemp.
Rauwe mosselen erbij (zonder schelp natuurlijk). Peper.
10 minuten. Ciroensap, zout, basilicum (kweenie), blokjes (pruim)tomaat.
Plus geroosterd brood.



Nog geen idee dus vanalles maar weer


Recept eerst maar, dan kan ik daarna doen en laten wat ik wil.
Stoofperen met spek en aardappelen
In ietsje olie rookspekblokjes uitbakken.
Uit de pan halen.
Stukjes stoofpeer (met huid en al) erin aanbakken.
Uit de pan halen.
Ui aanbakken.
Knoflook en gemberwortel erbij.
Aardappelblokjes (met huid en al) kort omhusselend meebakken, met wat boter erbij tegen het aanbakken.
Kruiden met laurier, nootmuskaat en zoet paprika-poeder.
Een beetje water erbij, aanbaksels losroeren, weer wat water erbij (steeds op hoog vuur), net zolang totdat het water niet meer direkt wegkookt.
Peer en spek terug in de pan.
Mosterd, sambal en ketjap manis erbij, omroeren, en op laag vuur laten sudderen totdat de aarappel gaar is, eventueel met wat extra water.
Wil je peer met meer beet, peer al dente zeg maar, dan die wat later in de pan gooien dan de aardappelen.



Dit maakte ik gisteren. Notities kwijt.
Uhh.
Half boter half zonnebloemolie. Ui, knof, witte kool, blokjes aardappel.
Leffe, bouillon, laurier, kummel, flink grofgebroken witte peper, beetje foelie, beetje kruidnagel.
Inkoken, tevens gaarkoken.
Ovenschotel, geraspte belegen Goudse met paprikapoeder, oven.



Uhh, loste voor de eerste keer de niet zo makkelijke kruiswoordpuzzel in Trouw volledig op, gisteren. Interessant!
Twee weken geleden aanvraag ziekenhuis orthopeed. Vandaag antwoord. 23 november. Nou ja, het kan erger. W., eind juli hartklachten, onderzoek, begin december uitslag.



Trouw bericht over de Nederlandse uitgave. Erg mooi. Crumb is waw.

Nav. daarvan googlede ik wat op cartoons.



Nog een recept. Het kan niet op.
Stoofperensoep
Bak in een flinke scheut olie grofgesnipperde ui aan, met wat later gesnipperde knoflook erbij.
Bak even later blokjes stoofpeer mee (ongeschild, ontklokhuisd) en roer regelmatig om tot de blokjes iets zacht worden.
Kruid met peper, koriander, laurier, iets kruidnagel, iets nootmuskaat en flink wat gemberpoeder.
Roer er bloem door, en laat op laag vuur even roerend garen.
Giet er roerend en achtereenvolgens kokende melk bij, groentenbouillon (of water met een blokje) en bier in een verhouding van een op een op een, en in totaal ongeveer drie keer het volume van de peertjes.
Laat de peertjes gaarkoken terwijl de soep wat inkookt.
Proef op zout en peper.



dinsdag 27 oktober 2009

Nog geen idee...


Vergat bij die toegift gisteren lamskop. Aten we ooit op de Eetclub. Search the blog op harses.

Vandaag: moet nog iets verzinnen met witte kool, aardappelen en geraspte kaas.



Onder die kleine kopjes, dat zijn kalfskloten.

Recept
Stoofperen, aardappels en komijnekaas uit de oven
Snijd aardappels in blokjes (biologische; met schil), doe ze in een ovenschaal, hussel er olie door en zet in de oven (200 graden).
Als de aardappel juist begint te bruinen stukjes stoofpeer erdoor husselen, met schil en zonder klokhuis.
Regelmatig omroeren.
Ui aanbakken in olie, knoflook erbij, wat kruiden (peper, nootmuskaat, kruidnagel, paprikapoeder) en een bouillonblokje.
Omroeren, scheut witte wijn erbij en flink mosterd, omroeren en inkoken.
Dit mengsel over de ovenschotel, als de aardappelen zowat gaar zijn (en de stoofpeer dan dus ook), en daarover flink komijnekaas raspen.
Gratineren.



Artikel in Trouw over Iraanse fotografie. Niet goed over nagedacht.
Links.
Hier (alle links openen in nieuw venster)
Hier maar dat is hetzelfde als je die tentoonstellijng gevonden hebt
Hier maarhet komt er pas begin november op te staan
Hier maar dat gaat over Laos
En dan nog www.parisphoto2009.fr/ maar dat klopt niet.
Nou nou Trouw...
Je kan beter maar zelf googelen...



Bladerde nog even in dat Super de Boer blaadje, wat overigens LekkerLeven heet. Kloosterbrood, daar ging het over. Erg lekker brood, en ook dat Oerbrood van hun.

In dat AH blaadje (mooiere foto's en mooier vormgegeven) een heel verhaal over pompoen. Geroosterde pompoen met rozemarijn (geroosterde pompoen is ook erg lekker met kaneel en ook nog nootmuskaat of korianderzaad of kruidnagel; goed ingevet, kruiden erop, oven 160 graden; Frans), pompoensoep natuurlijk (altijd in grove stukken koken met vel en pitten; alrijd koriander gebruiken); gevulde pompoen (rijst, rozijnen, tijm, gorgonzola; hmm, kweenie).

Hier ontbreekt natuurlijk dat enorm lekkere pompoenbrood!
En ook aardig: een courget tot zeer fors laten uitgroeien en kap eraf, uithollen, vullen met gehakt, ui, knof en blokjes vruchtvlees. P/z...



maandag 26 oktober 2009

Link pagina (Afrika)


Afrika iha.
Hier (alle links hier in nieuw venster).

Congo
Hier.

Angola (uitspraak engOOleh)
Hier.

Ivoorkust
Hier.

Nigeria
Hier.

Mozambiek (mossambIEkèh)
Hier.

Kenia
Hier.

Madagaskar
Hier.

Toegift


Postte vanavond dit in NRCNext blog, waar het over orgaanvlees ging.

Uh, ik kook runder- of kalfstong nooit anders dan in een bouillon getrokken van het keelstuk.
Verder eet ik alles behalve harses, alhoewel soms in beignets.
Tong (ook varkens en lams), hart (rund, kalf, varken, lam, kip, eend); lever weinig zó, meer verwerkt (paté, mousse); tripes (ook lams: dunne darm, om botje gewikkeld en dan gekookt of gefrituurd); maag (haggis!); milt, gefilte miltz (joods, ik hoop dat ik het goed schrijf; in het Duits is het gefüllte Milz); kloten (alleen van lam; stier is me te sponzig (o en lees hier voor lam overal + geitebok); oren (varkens, in driehoekjes geknipt door de bonen); snuit en wang (voornamelijk van koe en kalf alhoewel een varkensbek het prima doet in de zult); Koeieverhemelte, een ontiegelijk gepiel maar erg lekker; gevulde ganzenek; O! nieren! waw! Lamsnier gegrild en dan geflambeerd met Portugese brandewijn…
Wat vergeet ik nog?
Vagijn heb ik nooit gegeten. Uierboord wel, en long ook (zie W.F. Hermans).
Oei! Zwezerik! Waw!!


Tsja.



Waar onze fantastische Maxima vandaan komt, daar hebben ze weinig moeite met dat soort vlees. Maar ik vraag me af hoe onze -toch prima zijn best doende- kroonprins daar tegenaan kijkt.

Litterair vanalles




Gustave Doré, Don Quijote

Nam me voor wat minder over literatuur en wat meer over eten en over muziek of weet ik veel te schrijven, maar ja, ik word ook maar gestuurd...

Kreeg die vertaling van Barber van der Pol van de Don Quijote, althans, dat bleek een verkeerd boek. Allemaal onbekende grootheden over de Quijote, Pol oa., de een nog onleesbaarder dan de ander. Net zo'n boek als Niets is poëtischer dan de waarheid over de Havelaar, alhoewel daar staan zeer leesbare dingen in van bekende beroemdheden. Ook dingen van onbekende beroemdheden en die hebben het dan voornamelijk over zichzelf.
Het lor wat ik kreeg is het BBzzlletin Don Quichot nummer.



Gisteren
Olijfolie, ui, knof.
Soepgroenten en (rauwe) rijst erbij en erdoor roeren, alles op hoog vuur.
Laurier, kruidnagel, foelie.
Rijstwijn (of medium sherry) en bouillon. Rijst kokend inkoken; proeven.
Serveer met gepaneerde gebakken vis, in mijn geval



want die had ik nog van toen met die gembersaus.
Beetje risotto-achtig recept. En er kunnen, zo bedacht ik later, ook zwarte olijven door.

Dat was toch hier, dat ik schreef dat ik ergens las dat mooie dingen op een verschillende manier mooi zijn en lelijke op dezelfde manier? (Annie Romijn? Jet Roland Holst?) En dat me dat deed denken van iets eenders, ooit ergens gelezen, over mensen. Kan het niet vinden. Nou ja. Las in Karel van het Reve's Lenin heeft echt bestaan iets over Nabokov en de omslag die het succes van Lolita bracht. Hij schreef daarna (om te beginnen Ada or Ardour: a family chronicle) rustiger en met ook veel meer dan eerst woordgrappen waarvoor je om ze te kunnen begrijpen zeer gespecialiseerde kennis moet hebben. Ik sla Ada even open en lees "'All happy families are more or less dissimilar; all unhappy ones are more or less alike' says a great Russian writer in the beginning of a famous novel (Anna Arkadievich Karenina [...]"



Recept
Stilton met port
Het schijnt ordinair te zijn maar het is wel lekker.
Eigenlijk hoort de kaas enkele weken op een schommelend schip te staan, maar goed; schommel af en toe met de kaas.
Haal uit een hele Stilton een cylinder uit het midden, van een vingerlengte in doorsnee en tot op een halve vinger van de onderkant.
Snijd een vingerdik kapje van de cylinder, van de kant van de korst, en eet de rest van die cylinder op.
Vul het gat tot bovenaan met rode port, doe het dekseltje erop (eigenlijk moet dat dekseltje dus taps gesneden zijn) en laat enkele weken staan.
Vul regelmatig de port bij.



Dit is een andere methode. Rondom een niet al te diepe sleuf en in het midden met een dikke pen een diep gat wat je met een trechter vult en dichtsmeert. Port in die gleuf, deksel (van de kaas zelf) erop en af en toe aanvullen.

Ik las een keer in m´n leven iets over North Dakota (ik kom daarop terug), maar in de afgelopen drie weken drie keer. NRCNext over de ontelbare windmolens daar en boeren die niks meer hoeven te doen dan die dingen te laten draaien voor de export. NRC over de welvarendheid van ND en dat de crisis eraan voorbij trok. En vandaag in Lenin heeft echt bestaan. 100e geboortejaar van Lenin dus iedereen en elke winkel en elke fabriek moet iets met Lenin "doen" en dan zit je al gauw met de handen in het haar. Van het Reve stelt voor V.I. Lenin en de bloembollencultuur in North Dakota. "Dat Lenin niet zoveel afwist van bloembollen doet niets ter zake. Een paar passende citaten zijn altijd wel te vinden[...]".



Peter Schickele. Muziek! Eindelijk!
Hier! (alle links in nieuw venster).
Vergis je niet: hij maakt ook serieuze muziek en bv. de muziek voor Sesamstraat.
Maar wat de niet serieuze muziek betreft: als je de 1712 Overture gehoord hebt kan je nooit meer zonder te schuddebuiken naar de Ouverture 1812 luisteren.
Voor geluidsfragmenten: bol.com > muziek > schickele zoeken.

En hoe kom ik nou allemaal hierop? Simpel. Schickely doceert aan de University of Hoople en dat ligt in "Southern North Dakota", een vondst. En dat was lang geleden, toen ik op deze manier voor de eerste keer over North Dakota iets las of hoorde.
Hier.
Hoople is overigens een triest gat. Hier. Kijk naar de bevolkingssamenstelling, inkomens, huizenprijzen, het barre weer...



Als je van Hoople alleen maar dit kan vinden, dan moet het niet veel soeps zijn...

North Dakota cuisine hier.

Helemaal fraai; bericht in Trouw over Karadzic, en een link naar een filmpje waarin ie de bekende Russische schrijver Limonov op Sarajewo laat schieten!
Hier.

Recept
Stokvis met bonen
Een van de weinige gerechten met stokvis, dat niet met klipvis gemaakt kan worden, omdat dan het zout in de bonen trekt.
Week een compact stuk stokvis (staartstuk bij voorkeur).
Week er de laatste dag bonen bij.
Breng aan de kook met een bouillonblokje, ui, knoflook, peterselie, wat prei, wat wortel, laurier, mosterdzaad, peper en eventueel verdere kruiden naar smaak.
Laat, als het kookt, op laag vuur verder garen.
Schuim af indien nodig; pas op voor droogkoken.
Als de stokvis eerder gaar is dan de bonen de vis uit de pan halen en de bonen verder laten garen.
Zijn de bonen eerder gaar dan afgieten boven een pan, vocht terug in de oorspronkelijke pan en de stokvis daarin verder laten garen.
Als alles gaar is de stokvis ontdoen van vel en graat, snipperen, bij de bonen doen en even kort op hoog vuur de vloeistof laten inkoken indien nodig.



Soms vragen ze wel eens waarom ik Trouw heb. "Weet je een betere ochtendkrant?"

zondag 25 oktober 2009

Vanalles


Eerst maar even die foto hieronder. Dat zijn zelfportretten van die rare dokter Wiegersma uit Deurne, waarop Dorp aan de rivier is gebaseerd; die man was een zeer verdienstelijk schilder. Hij was trouwens goed bevriend met oa. Zadkine en Permeke.



Rechter doek heet Medicus-pictor, medicus-schilder.

Mooie tentoonstelling over Oman in Amsterdam. Hier (alle links hier altijd in nieuw venster).

Keuken Oman hier en hieronder.



Was gisteren trouwens vergeten te vertellen dat ik ossestaartsoep had gemaakt, van Schotse hooglander staart. Want Tom, die zo uitmuntende slager waarvan de winkel jammergenoeg dicht ging, die werkt nog vanuit achter de winkel voor hotels en zo, maar ook voor partikulieren.
Verwijder vet van de staart.
Hak de staart in stukken, spoel schoon en dep droog.
Bak de stukken goed bruin in boter, samen met grofgesneden runder-stoofvlees (de helft van het gewicht van de staart).
Voeg runderbouillon toe, zout en eventueel peper.
Breng aan de kook, schuim af en laat met een deksel op de pan drie uur zachtjes doorkoken.
Giet de soep door een zeef, doe de bouillon in een schone pan en voeg het rundvlees toe.
Zodra voldoende afgekoeld het staartvlees van de botten halen en ook in de soep doen.
Breng de soep aan de kook met wat ui en selderijblad.
Laat een half uur zachtjes doorkoken.
Variatie
Laat het laatste half uur aardappelstukjes meekoken en/of gepelde gerst.

Overigens: mensen die graag met ossestaart koken, die moeten eens een Google doen op oxtail recipe chinese.



In dat blaadje van Super de Boer staan tenminste ook gewone, simpele, klassieke gerechten. Vorige: ribeye, rumpsteak, entrecôte Café de Paris, ossenhaas Gorgonzola, dat soort werk, Ook een stel leuke recepten met beschuit: ontbijtbeschuitje met warme melk en bruine suiker, zalmfilet met knapperig beschuit-pestokorstje, beschuit Hawaï, beschuittoetje met sinaasappel en aardbeienjam, wentelteefjes van beschuit, appelcrumble met beschuit en appelmoes.



Yummy crumble

Recept
Sterretjes, étoiles, Frankrijk.
Meng 100 gram patisseriebloem met 50 gram witte basterdsuiker en een beetje zout.
Snijd er met twee messen 70 gram koude boter door, werk er wat bruine rum door en heel fijn gesneden gekonfijt fruit.
Kneed het deeg snel met kouden handen (handen onder de koude kraan houden), en laat het dan in folie gepakt goed koelen.
Rol er een platte lap van, steek daar sterretjes uit, en bak die op een ingevette plaat 15 minuten op 175 graden.
Koel op een rooster en bestrooi met poedersuiker.



Choco-cappucino étoiles van oetker.fr .

zaterdag 24 oktober 2009

Toegift


Las over de vader van Tjerk van Taeke (beiden romanfiguren, voor alle duidelijkheid), dat hij Fries plattelandsarts was en dat hij ging kijken naar de eerste trein die, bij hem in de buurt, over de lijn Leeuwarden Harlingen liep. Dat is aardig, dacht ik; Reve lag daar soms naast, te schrijven. Maar dat is natuurlijk niet zo; Reve woonde in de buurt van de lijn Leeuwarden Staveren.



Het Vrouwtje van Stavoren
Kwam daar dikwijls langs, vroeger, als ik de boot naar Enkhuizen pakte, om op zo'n schip als op deze foto te gaan koken.

At vandaag de laatste mandarijn van vorige week Super de Boer aanbieding. Overheerlijke zure mandarijnen.



Gekonfijte mandarijnen op de Chartrons zondagmarkt in Bordeaux. Donderdags daar bio-markt.

Recept.
Steak au poivre
Breek flink zwarte peper met een koksmes (platte kant op een stuk of 10 peperkorrels per keer, en een klap op het mes geven; zorg er wel voor dat het handvat van het mes naast de snijplank is om wrikken van het lemmet te voorkomen).
Wrijf biefstukken in met de peper.
Bak de biefstukken in olijfolie of boter, regelmatig draaiend.
Haal uit de pan en houd warm.
Haal het vet uit de pan, niet het braadvocht.
Giet een scheut cognac in de pan, warm op en flambeer.
Zodra het vuur gedoofd is een flinke scheut droge witte wijn in de pan gieten, aan de kook brengen en de aanbaksels losschrapen.
Kook voor de helft in.
Voeg room toe, ongeveer drie maal de hoeveelheid van de wijn.
Breng aan de kook en kook in; proef op zout.
Serveer met het vlees.



Dit is met groene peper, en ik ben me suf aan het zoeken naar een heel mooi recept voor die saus, wat ik in Spanje ontwikkelde.

Allerhande.
Kalkoen met kerrie, champignons en rijst. Ach...
Witlof-aardappeltaart. Aardig. Met slagroom en ontbijtspek.
Hangop met gedroogde gewelde abrikozen, witte wijn, bosbessen, kaneel, vanille. Leuk.
Paddestoelenterrine met kip (knof, tijm, kastanjechampignons, katenspek, pistachenoten), paddestoelenbouillon (sjalotten, knof, wortel, gemengde paddo's, witte wijn, tijm, laurier, kippenbouillon(tablet), peterselie), portobello met pappardelle (aubergine, knof, zongedroogde tomaten, mozzarella, basilicum, pijnboompitten, witte wijn, peterselie).



Baklava met pijnboompitten