Niet goed te zien, maar dit zijn die haringkoninkjes.
Kleine gedroogde harinkjes met een stevige smaak.
Openklappen, vel eraf trekken, op bruin brood.
Ik doe er wat citroen over en wat witte peper.
Restaurant recensies
Volkskrant, wekelijks.
Ik verzamel ze al een tijdje.
Twee maanden of zo.
Eerst even de locatie.
Amsterdam 3
Haarlem 1
Den Haag 1
Rotterdam 2
Eindhoven 1
Markelo 1
Heel redelijk dus. Nou ja, niet voornamelijk Amsterdam.
Maar 7 randstad, 2 niet is natuurlijk niet echt soepel.
Dit is die Bulgaarse worst.
Geen idee.
De Bulgaars sprekende dame was boodschappen doen...
Ik haal er drie apart van die restaurants.
Een Italiaan, een Japanner en NRC restaurant.
Uhh, ik ga nergens in op de appreciatie van de schrijvers, want ik vertrouw hun kennis nog voor geen kwart cent.
Dat laatste, NRC, om te beginnen, omdat het geen gekwaak op de kaart heeft staan.
Maar ja, het is niet de eerste keer dat het een erg slechte kritiek krijgt...
"Klassiekers", inderdaad, mosterdsoep, garnalenkroket, entrecôte, haantje uit de oven, Tarte Tatin, Poire Hélène (en dus niet Belle Hélène). Die becommentarieerd worden met "Alsof er sinds de jaren zestig niks nieuws is bedacht".
Kijk jongens, daar gaat het dus niet om.
Het gaat er om of het goed is, daar gaat het om, en om niks anders (nou ja, de kwaliteit van de bediening en de rekening ook, maar minder).
En blijkbaar was het dus niet goed...
Dat schreef ik al.
Dat kocht ik om die fazant in klaar te maken.
(Mijn overleden vriendin was een Rodenbach telg.)
(Wel de familie, niet de miljoenen...)
Die twee exoten nu.
Japanner
"Moro miso" heet dat niet, dat heel moromi miso.
Sashimi, tataki (zie hier; alle links hier in een nieuw venster), sake-room (huhh?), beef toban (gebakken op een plaat), schuim van Japanse whisky (huhh?).
Die miso, die gebruik je niet bij het koken zoals hier, die geef je ernaast. Soms is het "chunky", soms met rijst erdoor.
Italiaan
Net als die Japanner klassiek, maar hier in tegenstelling tot die Japanner niet gelardeerd met schuim-flauwekul.
Klassieke antipasti, pappardelle met bospaddestoelen en walnoten, gestoofde vis Napolitaans, chocoladetaart.
Il Campanile te Markelo.
Zie hier.
Emping pedas, hete emping
Wat is daar zo speciaal aan?
Je vindt gebakken overal, zoet én heet.
En overal ongebakken zoete, emping manis.
Maar ongebakken hete vind je bijna nergens.
En nou de rest.
Daar gaan we.
Ik heb er niet één overgeslagen.
Paella van gepofte rijst met snijbonenschuim
Bouillon met lapsang souchong
Gepekelde ananas
Tempeh [niet "tempé"] met boerenkool
IJs van kokosmelk en pandanblad
Wasabi-botersaus
Beetgare sojabonen
...op een bedje van stamppot
Saus van Jopen Hoppenbier
Verschroeide uien (niet per ongeluk verschroeid dus)
Vijf kruiden poeder
Steranijs, venkelzaad, peper, kaneel, gember.
Dat kan je prima zelf mengen, maar toch.
Za'atar kan je ook prima zelf mengen, en raz hanout en...
Maar als alle ingrediënten van dezelfde en klassieke locatie komen, dan smaakt dat toch beter...
Even nog een lijstje met vieze dingen.
Koolrabi 2 x
Knolselderij 2 x
Zwarte quinoa
Schuim 4 x náást die snijbonen
Monniksbaard
IJskruid
Pastinaak 3 x
En last but not least: Vergeten groenten!
Ik kwam ook gerookte biet tegen, geen idee, en twee keer yuzu, een lekkere Japanse citrusvrucht.
Venusschelpen, vongole.
Niet zo lekker als vers natuurlijk, maar een kwart liter voor € 1,60...
Daar kan je wat ánders mee doen...
O. Eén restaurant, zie ik nu, zat ten onrechte bij "de rest".
Baut (Wibautstraat) Amsterdam.
Zie hier.
Heel mooie site. Naar beneden scrollen, wat niet meteen duidelijk is. En dat heeft hetzelfde effect als het menu gebruiken, maar dat scrollen is aardiger.
Ja, ook schuim van eekhoorntjesbrood, maar vooruit voor deze keer...
