Varkenswang in Leffe
Zie hierboven.
Twee stuks = een portie = ± € 1,30.
Uitstekend vlees. Prachtig draadjesvlees.
Een werkspier weer.
Ik heb dat wit wat je hierboven ziet weggehaald, maar echt nodig is dat niet.
Nee, mischien kan je het zelfs wel beter laten zitten; dan klinkt het vlees ongetwijfeld minder in.
Je gebruikt Leffe blonde en wat appelstroop in het stoofvocht. Echte appelstroop, geen bietenzooi; gebruik Maestreechter (ze noemen het Maestrichter) stroop. Of je (ik) gebruikt Leffe brune.
Droogdeppen en rondom aanbraden in hete boter.
Uit de pan.
Sjalot in de pan, knof, soepgroenten en peterselie (want dat zit niet in soepgroenten)...
Zwarte peperkorrels, laurier, tijm, gebroken piment, iets kruidnagel, iets foelie...
Runderbouillon en Leffe erin, vlees idem, aan de kook en zeer zacht laten sudderen.
Twee uur is voldoende.
Vlees uit de pan, vloeistof inkoken, zeven, terug in de pan, vlees terug.
Nóg meer vlees
Want verder hadden we nog San Daniele ham.
Ongelofelijk lekker.
Zacht en zoet en sterk tegelijkertijd.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
En we aten Suho mesu, Bosnisch berggedroogd rundvlees.
Ook wel Suno mesu. (Eerst dacht ik dat dat is omdat die H eigenlijk een N is, maar dat is dus niet zo.)
Zie hier.
Beetje vlees als bresaola, maar dat is in tegenstelling tot suho mesu níet gerookt.
Beetje vlees ook als cecina, en als Bündnerfleisch / Viende des Grisons.
(Mesu = vlees; suho?)
San Daniele
Verder
Die mini aubergine's uit Thailand van laatst.
Niet die kleine groene bolletjes, maar echte aubergientjes, groen, en rood gestreept.
Erg lekker, mooi stevig, en hebben van zichzelf redelijk wat pikants.
En die Turkse mini paprika-dolmas'jes, en die Bulgaarse mini courget dolmas'jes.
En erg lekker brood, pistolets van pain bis, dat iets grijzige boerenbrood.
En prima Bergerac merlot. Eyssards.
Een wijn die "pique", prikt, iets wat ze in de Sud-Ouest het belangrijkste kwaliteitsargument voor doordrinkwijn vinden.
Suho mesu
En over wijn gesproken:
behalve dadel-amandelbrood (vergelijk met dat abrikozen-amandelbrood van laatst) en een fraai Dirkjan boek kwam er ook wijn binnenrollen.
Een Lirac, wijnstreek die precies tegenover Châteauneuf-du-Pape ligt.
Heel goed houdbare wijn van grenache noir, syrah, mourvèdre en cinsault.
Niet te verwarren met Listrac, iets heel anders, maar toch; zowel de gulle gever als ikzelf blijken wel eens tot die vergissing te neigen.
Een mooie Chianti San Giovanni.
Commentaar overbodig.
Zo kan ik er weer even tegen.
Vooral met die kaaskroketten van blauwe kaas, die ik vergat te bakken / serveren...
Links die courget dolmas, rechts die paprika idem.
