(De afgelopen 30 dagen beetje een dip. 466 pageviews/dag. Maar het trekt weer bij. Vandaag tot nu toe, 21.00 uur, 570 al.)
Culinair tijdschrift
Bouillon. Gezeur.
[Uhh. Toevoeging nadat ik het zomernummer heb gelezen. Dat was stukken beter. Dit nummer was waarschijnlijk een maandag-model...]
"Bijna geruisloos en als op afroep arriveert de stadse chique bij restaurant Halvemaan, dat een beetje verscholen onder de Buitenveldertse bomen ligt."
Peperduur gezeur ook nog. € 15,-.
"Met veel lawaai en ongenood arriveert het dorps gepeupel bij restaurant Halvezool, dat open en bloot tussen de Staphorster erwtenvelden ligt."
"Na een gezamenlijk kopje Chai-thee".
Chai dat betekent thee, ja.
"Gabriel zit in een klein dorp, is onzeker en runt zijn zaak op een heel aparte manier. Hij schenkt geen wijn, want hij heeft nog geen goede sommelier gevonden. Wat je moet betalen? Dat mag je zelf weten!"
Gottegot...
Inkopen gisteren, die plaatjes van vandaag.
"Alles druipt van het vet en ze spoelen het weg met liters gaseosa, meestal Coca Cola."
Gaseosa is Seven Up, ja.
"Die higo de puta wil ons vermoorden"
Die vijg van hoer wil ons vermoorden.
Hijo, ja.
"De bekendste wijze is natuurlijk à la Flamande, met gesmolten boter, peterselie en gekookt ei. Officieel zonder gekookte beenham, maar mét is erg lekker."
flamande, niet Flamande.
En die peterselie, áls het er al bij zit wordt dan door dat ei geprakt.
En (been)ham zit er altijd bij.
Lulpraat over aubergines nu.
"caviar d'aubergines" is Frans. Niks Frans, dat is joods. Oost Europees joods.
Die kleine erwt-achtige aubergines zijn behoorlijk bitter. Klets.
Aubergine-plakken moet je met zout bestrooien en onder druk wegzetten om het bittertje eraf te krijgen. Klets. Daar krijg je het bittertje niet mee weg, afgezien van het feit dat je dat doet om het minder sponzig te maken.
Kunnen die lui nou echt nooit iets ook eens een keer zelf maken ipv overpennen?
Kort koksmes
"Zo maakte ik onlangs een geweldige tarte tatin van tomaat."
Dat at ik 25 jaar of langer geleden al eens in de stationsrestauratie in Brussel Midi...
In Marokko
"De groenten en kruiden die we op het land zagen [alsof je daar verstand van hebt] vinden we die avond in onze tajine. Annelies is één met haar camera. Ik noteer de bijpassende teksten. We zijn terug in de zorgeloosheid, lichtjaren weg van de snelheid van het westerse bestaan."
Wat een volk...
"We zijn de kinderen compleet uit het oog verloren! Minuten tikken weg als slopende uren."
Wat een volk...
Hoofdstuk "Het nieuwe eten".
Daar zitten we op te wachten!
"Dit is de derde aflevering van een serie Spaanse recepten waarin we emoties in verband brengen met gerechten."
Godsammekrake...
"150 g. paella- of risottorijst".
Daar istie weer, de onnozelaar! "paella- of risottorijst..."
"Vacumeer tot alle lucht uit de zak is verdwenen."
Maar wat is vacumeren anders dan?
En Pecorino is geen "kaas" maar een bepaald type kaas.
Die heb je 10 verschillende.
En "genziana maken ze van bergbloemen".
Inderdaad. Van gentiaan. Net als bijvoorbeeld Suze in Frankrijk, niet bepaald uniek dus.
En een chitarra is geen "snaarinstrument" maar een ding waarmee je pasta maakt.
En farro heet emmer(tarwe) hier.
En die pasta Ceppe, die heb je ook bij AH hoor. Niks super zeldzaams. Casarecce.
(Zo gaat dat. Een of andere onnozelaar komt in een of ander land iets tegen wat ie in al zijn simpelheid niet kent, en denkt dan dat hier niemand dat -dus- kent...)
En arosticini kebab noemen, is net zo dom als kebab sateh noemen.
"Ik heb ook een krieken-espressoconfituur gecreëerd van kersen, chocolade, vanille en koffie, denkend aan die Weense taarten."
Maar die Weense taarten, dat is met abrikoos, ja.
"Er zijn een paar typisch Sardijnse vruchten waar ik u mee kennis wil laten maken."
* Corbezzolo, aardbeiboom.
Maar dat is helemaal niks speciaals van Sardinië, dat groeit in heel Zuid Europa.
In Frankrijk maken ze er likeur van, in Spanje azijn en in Portugal brandewijn.
En dat heet niet uit het latijn vertaald "vrucht eet maar een" omdat het niet echt smakelijk is, maar omdat er alcohol in zit, waardoor vrouwen (vroeger in die landen geen alcohol) en kinderen er hoofdpijn van kregen.
En trouwens het heet dus brandewijn, niet aquavit, ja.
* En lanttischio, dat heet bij ons mastiek.
Groeit in heel Europa, Midden Oosten, Afrika...
En bij de Turkse of Marokkaanse winkel heet dat sumak, kletslijster...
* En die pera ruspu, kwaakhoofd, dat zijn gewoon mispels, ja.
Tot slot in dat peperdure kletsbijbeltje een urenlang verhaal over de sores van het in je eentje in een restaurant eten.
Wat je dan allemaal voor ellende over je heen krijgt.
Nou, ik heb een dikke vierduizend keer in m'n eentje in een restaurant gegeten (moet ik voorrekenen hoe ik aan dat aantal kom?) en ik heb nooit never dienaangaande ook maar één probleem gehad.
Maar waarschijnlijk ben ík geen zeikerd...
Afrikaanse pepers
Bouillon?
Maggi-blokjes zal je bedoelen.
(Sylvia Witteman suggereerde me dat ik voor dit blaadje moest gaan schrijven. What you been smokin' man?)
Wordt vervolgd.
