Paddestoelen

Het Paddestoelen Kookboek

Ondertitel Voor alle gekweekte soorten.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).

(Over die Mushroom Ketchup morgen of zo meer. In het boek geen recept ervan trouwens.)

Wat viel zoal op?

Later behandel ik zaken die helemaal niet kloppen en zo, met mijn "gevreesde culinaire pen". (Die gevreesde pennen zijn er twee in Nederland; een weet van niks, de ander weet veel).

Wat is inaka-miso en wat hatscho-miso? Ik weet dat er veel soorten miso bestaan (zie hier), en ik weet dat inaka-miso geen "rode miso" is. Nou ja, het heet wat anders, het heet aka-miso.
De andere twee bekende soorten zijn shiro en awase, de laatste een mengsel van de eerste twee.
Hatscho miso? Hatcho-miso schrijf je dat. Gewone miso, maar niet gefermenteerd met rijst-schimmel maar met gerst-schimmel. Wel alletwee van soja.

Kikkerbillen in de diepvries van de Chinese toko? Dat gaan we uitzoeken.

Gans met champignons.
Gans van drie kilo met 150 gram champignons?

Shiitake gohan is inderdaad "rijst gekookt met shiitake" maar dan wel met sushi rijst natuurlijk. Shinode rijst.

"Guylaine decoreert het gerecht met roze peperkorrels, maar een halve kers is natuurlijk ook goed".
Jezus...

"Lever en paddestoelen wok"; "300 g lever".
Wát voor lever, dat maakt nogal uit...

En ja hoor, daar istie weer. Carpaccio, om het goed te kunnen snijden, vries je in.
Nee hoor. Je vriest het enkel in als je niet kán snijden.
En al helemaal mensen die schrijven "een electrisch mes geeft de beste resultaten".

En Heerlijk en Eerlijk staat, jammer genoeg, niet meer op de Groninger markt.

Sichimi, weer wat geleerd.
Zie hier.

Ik mis bij de champignonrecepten, behalve die ketchup, ook ingelegde champignons.
Simpel, heerlijk en uiterst populair in Rusland en omstreken.
Zie verschillende recepten hier.
En ik mis champignons à l'escargot, en ook die "champignons à l'escargot", die hoeden met een slak erin.

Champignons uit de oven met wat chorizo erin.
Gaan we maken! maar wel met vers chorizo worstvlees natuurlijk.

"Pecorino".
Wát voor Pecorino?

En "Superanoham" dat is nep Serrano.

"van runderham had ik niet eerder gehoord".
Misschien wel van pekelvlees? Of van runder rookvlees?

"Op www.chefkoch.de staan tienduizenden recepten".
Jawel, maar dat is dus een nepsite. Je zoekt op twee of drie ingrediënten, ze staan bovenaan omdat ze die ingrediënten detecteren, maar een recept hebben ze niet voor je.
Advertenties, dat hebben ze wel!

Ergernis

Kalfsnier bakken tot het niet meer rosé is, "geef ze ruim de tijd", de barbaar...

"Japanners maken zelfs nog het onderscheid tussen lichte en donkere sojasaus".
Klets. Dat is Chinees.

Piri piri gecombineerd met kerrie, gadverdamme...

"Longhaas valt in de categorie orgaanvlees" de kwaker...

"Wijngaardslakken (petit gris)", sic...
Petits gris trouwens, maar goed.

"Pimentón is Spaanse gerookte paprika. Misschien is die te vervangen door pittig paprikapoeder".
Wel eens echte pimentón geproefd??

"Agave nectar [agave siroop heet dat] wordt in Mexico geproduceerd en is zoeter dan honing".
Klets.

Mij mailen dat die gedroogde shiitake met gebarsten hoed hetzelfde is als die met gladde hoed, maar in het boek schrijven dat de eerste hua gu is en de tweede dong gu.
Mail dan gewoon dat ik gelijk heb...
En wat dies meer zij: de ene is shiitake en de andere po ku. En dat is pertinent niet hetzelfde, al lijkt dat wel zo op Google.

"Hoe verser de vis hoe lekkerder"

Goh.

Weer wat geleerd...

Scots Cooking

Dulse Soup

Margaret Horn is a highly respected Scottish cook who has not wandered far from her roots. Born and brought up in Auchmithie, a tiny village nesting on the clifs three miles north of Arbroath, she and her husband have owned The But 'n' Ben since 1977. Because seaweed was part of her childhood diet, she has incorporated it into some dishes served at the restaurant. Dulse and tangles (kelp) are two of her favourite seaweeds and not only does she cook them, she also nibbles on them as she picks the seaweed whenever the tide is out. She uses tangles (laminaria digitata [vingerwier]) to wrap up haddock for steaming. The dulse (Palmaria (Rhodymenia) palmata [dulse]) is made into a simple soup, particulary in the winter months when it is tougher and less suitable for grilling. It is surprising how flavoursome this soup is, for no stock is used, but the pure flavour of the sea comes through in a pleasingly distinctive yet not overpowering way.
[...]
Dulse used to be a well-known snack in local pubs, roasted or grilled and served with a splash of vinegar. Given the innate saltiness of any seaweed, this was afairly canny way of increasing thirst levels in the pub goer! The traditional way to grill dulse would have been to cook with a red-hot poker over the embers of a peat fire untill it turned green.
     Grilled dulse can be served with drinks instead of nuts or olives but it is also good as an unusual garnish on soups or pasta, or tossed over salads in the last minute. On the isle of Barra, it was often eaten as a relish with potatoes.

Eende-ei, halloumi, gehakt met rijst

Eende-eieren, en halloumi

Eergisteren eende-eieren, tomatensaus, puntpaprika, rijst
Die puntpaprika komt morgen ter sprake, ook die in het volgende recept.

Rijst (Amerikaanse of Surinaamse; long grain rice) bakken in wat olijfolie, van het vuur halen.
In een andere pan weer wat olijfolie, rookspekblokjes...
Ui, knof, gebroken gedroogde lombok cq cayennepepertjes, soepgroenten, peterselie...
Tomatenpuree (Heinz; mooi!)...
Pak tomatenblokjes (Heinz; mooi!) en wat groene puntpaprika-stukjes...

Rode wijn, die rijst en een half gedroogd limoentje, kleine zwarte soort (zie hierboven; bij de betere Turk of Marokkaan)... Bouillon erbij zoveel als nodig om de rijst te laten garen.
Stukjes gedroogde tomaat uit olie erbij en stukjes zwarte olijf, droge soort... Proef.
Eende-eieren erin pocheren.

Die zwarte gedroogde limoen ruikt mooier dan die grotere gele, het werkt wat makkelijker (minder bros van buiten en juist wel van binnen). Die zwarte flapjes uit het binnenste, die kan je zó eten. Heerlijk! Heel mooie frisse limoensmaak.
Maar doe in de saus niet teveel van dat spul!

Gisteren halloumi, roti, shiitake

Olijfolie, sjalot, knof...
Bak er de shiitake in (zie boven) met wat kleingesneden groene puntpaprika erbij...
Kruid met pikant paprikapoeder (liefst gerookt, en nog liever gerookt pimentón)... Proef.

De halloumi overdwars, ik bedoel over het platte vlak, in twee of drie platte plakken snijden en bakken in olijfolie (gebruik Marokkaanse!).

Roti bakken en hoppetee.

Die eende-eieren waren heerlijk en dit was heerlijk verdomd.

Brood

Kijk, ik heb in bakkerijen in Frankrijk en Spanje gewerkt, maar thuis met je kleine oventje kan je dingen die je met zo'n professionele oven niet kan.

Brooddeeg rijst, omdat het gist luchtbelletjes produceert.
Maar daarom rijst het brood niet, eenmaal in de oven, want dan is die gist met temperaturen van heel snel boven de 40 graden al lang dood. In de oven rijst het omdat die luchtbelletjes uitzetten.
(Extra goed rijzen in de oven: bovenkant van het brood natmaken; natter = minder snel hardgebakken, en hardgebakken = kan niet meer rijzen.)

Maar nu dat kleine thuisoventje.
Die bakker, die heeft drie uur of meer nodig om z'n oven op temperatuur te krijgen (we hebben het hier over echte ovens natuurlijk, geen Warme Bakker of Echte Bakker ovens).
Wij thuis doen dat in 20 minuten. En kijk: we stoppen zwaar brood, wat extra moet rijzen, in een koude oven! Die langzaam op temperatuur komt, en dus dat gist, dat nog levende gist een tijdje helpt...

Dit systeem heeft zich al bewezen.
Nu ben ik aan het experimenteren met wel of niet in de oven laten afkoelen. Wat in een prof oven natuurlijk ook niet kan...

Dit hieronder: tarwemeel, zonnebloem-, pompoen- en pijnboompitten, mooie EV olijfolie en agave-siroop.
Super lekker, verdomd. Misschien wel het lekkerste brood wat ik ooit heb gemaakt...

Zuid Amerikaans gehakt met rijst

Dat beloofde ik iemand.

Venezuela

Het eerste niet Europese, wat zeg ik, niet Nederlandse recept wat ik leerde.
10 jaar of zo was ik, familie uit Zuid Amerika (die een ranch hadden! spannend!) op bezoek.
Verslavend lekker.
Gehakt met banaan en kerrie.
Die kerrie, dat is niet zo vreemd, want in de Cariben, juist noord van Venezuela, wonen heel wat Aziaten. En denk aan de Hindoestanen in Suriname, oost van Venezuela.
Maar goed.

Rijst met gehakt en bananen
Kook rijst.
Rundergehakt rul bakken met wat ui en knoflook.
Kruiden met oregano, komijn, cayennepeper en zout (een soortgelijk mengsel als chili-poeder).
Flink niet te pikante kerrie erdoor (ik gebruik kerrie djawa), even roerend aanbakken, en dan op laag vuur stukjes niet al te rijpe banaan erin opwarmen (beter nog: rijpe bakbanaan).
Meng alles door elkaar (maar gebruik niet al teveel bakvet) en zet even in de oven.

Peru

Arroz Limeño, rijst uit Lima, rijst met gehakt en rozijnen
Week rozijnen in hete thee.
Bak gehakt rul met ui, knoflook, cayennepeper, komijn, oregano en zout.
Kook rijst.
Meng de uitgelekte rozijnen door het gehakt.
In een ingevette ovenschaal een laag gekookte rijst, een laag vlees, rijst, vlees en rijst.
Goed aandrukken, bakvocht erover en in de oven een korst erop bakken.

Ik had ooit een vreemde vriend in Den Haag die op een rare zolder woonde. Enorme troep en stof en zo.
Maar ik kwam er ooit eens langs, alles super proper. Ik zeg "Netjes hier!" Zegt hij "Ja, ik heb een vriendin. Uit Peru". Zeg ik "Kookt ze wel eens Arróz Limeño voor je?" Zegt ie "Ja". En na enige stilte "Zowat dagelijks"...

Varia

Mooi, Rode Boekje!
Zie deze tekst (Wiki):
Corned beef is a salt-cured beef product. The term comes from the treatment of the meat with "corns" of salt.

En laatst gaf ik hier een link naar The Trashmen alias P W Herman alias Bird is the Word alias Surfin' Bird.
Maar ik vond een veel aardiger clipje.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
(Als je zo'n reclame-mongool krijgt, dan doe je gewoon Terug in je browser en weer Vooruit. Desnoods twee keer.)

The Oxford Companion to American Food and Drink

Bully beef [corned beef]

"Bully beef" is the name used primarily by British and British colonial soldiers for canned corned beef. Most sources indicate that the name came into use during World War I when troops noticed the words bouilli bœuf (French for "boiled beef") on the cans. However, an Australian source says the term derived from the canned salt beef supplied from Booyoolee Station to man working in the outback in the 1870s. The workers called this ration "Booyoolee beef", which was shortened to bully beef.
     Although references to bully beef turn up chiefly in British, South African, Australian, Jamaican, New Zealand and Canadian sources, American soldiers also used the term. In 1932 a group of World War I veterans formed the Last Buddies' Bully Beef Club, whose symbol was a bottle of cognac and a can of bully beef. During World War II one Michigan soldier wrote that the only rations that survived a supply-plane drop were the cans of bully beef.

Volkskeuken

Brussel

Volkskrant recepten

Volkskeuken, dat is de dagelijkse receptenrubriek. En ik hen ondertussen een hele stapel.
Ik heb ze net gesorteerd. Vlees, vis, vego, soep, koude voorgerechten...

Vandaag de visrecepten.
Uhh, er zijn ook recepten die een dergelijke titel hebben dat ik ze weiger te lezen.
Zelfgemaakte bij-elkaar-smijtkoekjes (idee gejat van Dahl), En nu de paaseitjes tot moes, Rollebollende lentetoet, Fijn onontkoombaar paasgedoe...

Eerst twee schelpdieren.

Een recept met sint-jakobsschelpen (titels zal ik u onthouden; nou ja, "Nootjes om over op te scheppen"), die overigens in het Nederlands jakobsschelpen heten.
"Kies schelpen waar weinig of geen zand in zit". En hoe gaan we dat doen? Ik zou zeggen Kies een betrouwbare visboer.
"Snijd het eventueel aanwezige oranje koraal ook weg". 1] Dat is niet koraal, dat is corail. 2] Wegsnijden? Dat ligt er aan... 3] Eventueel aanwezige? Waarom zou dat niet aanwezig zijn als je hele schelpen koopt?
"Bak de coquilles een minuut per kant". Nee. Snij ze op het vlak door en bak ze heel kort op elke kant.

Mosselen met cider en salie
(Nog een keer dan; "Verrassingsdoos vol bijzonders" heet dat.)
Een pak mosselen met 32 blaadjes salie?
En dat Engelse cider knerpend droog is en Franse weeïg, dat slaat nergens op. Dat soort volk krijgt één keer een droog flesje Engelse cider, en koopt één keer een vieze fles cider in een super langs de Franse snelweg, en denkt dan dat "Altijd...".
Een "verrassingsdoos vol gekwaak".

Bonbonwinkel Brussel

Eén aparte beestenrecept.
Gegrilde octopus met groene saus
Gegrilde inderdaad, niet gegrillde.
"dat er in de Spaanse keuken opvallend weinig met Spaanse peper wordt gewerkt". Maar wel opvallend veel met paprikapoeder (pimentón, ñora; chorizo!) waarvan een opvallend deel pikant is, en dat is dus Spaanse peper.
Een vreemd recept. Het beest in stukken snijden (gaat de kop mee dan?), eerst koken, daarna bakken.
En ja, daar istie weer! "Doe daarna de inktvis erbij"...

De rest, de echte vissen zeg maar.
Eerst met fenegriek en koriander, komijn en uienpoeder (uienpoeder??) ingewreven makreelfilets.
Pepertje en sjalot en courget bakken, paksoi erbij, nog een keer korianderzaad, vissaus (nuoc mam), vis erbij, kortom, dat kan niks worden.

Pieterman filets met spekjes en ras el hanout.
Prima idee. Maar: het moet dan met beurre noisette en azijn en kappertjes.
"Doe de boter in een thermoskan", waar slaat dat nou op?
Die beurre, prima, maar dan geen ras el hanout en geen spekjes.

En dan eentje die in de Librije gaat eten.
Bergamot, baharat, aardpeerbloem, citroengeranium... Ober doe mij maar een bord warm eten.
Wijting met Zeeuws spek. Prima. Met zoetzure groenten. Wortel, rettich en komkommer, gekookt met azijn en suiker. Laat maar.
"Op tafel verschenen hete stenen, bedekt met poeder van eekhoorntjesbrood. Daarop werden dunne plakjes extra lang gerijpt ribstuk gelegd". Lazer op met je paddestoelenpoederstrapatsen.

Kabeljauw met olijven en sinaasappel.
Bekende Zuid Spaanse combinatie.
Het moet met zoutevis maar "wij nemen echter kabeljauw, dat is voor ons handiger te krijgen". Wat is dat nou voor gelul? Dat heeft elke toko en elke Surinaamse groenteman op de markt... Wel de kelders van de Markies van Prado gaan bezoeken maar niet weten waar je hier bacalao koopt?

Zeebaars met rode wijnsaus en morieljes
"op de huid gebakken", hè gelukkig.
"Beaujolais vind ik persoonlijk niet te drinken maar in de saus past hij prima", tsjongejonge...
Vis in rode wijnsaus met karwijzaad, bent u er nog?

Ook hier weer filets natuurlijk, van zeebaars nota bene, en "vraag de visboer of hij..."
Grote bek over koken in de krant maar nog nooit een complete vis in handen gehad.

Asperge

Een mevrouw op het veldje vertelde: ze was gisteren uitgenodigd geweest met een groepje dames om een verjaardag te vieren in een pas geopend restaurant. De kok daar had zijn opleiding o.a. genoten bij Jonnie Boer, dus men kon culinaire hoogstandjes verwachten. Ze vertelde vanmorgen dat het een hele aparte en, waarschijnlijk, kostbare aangelegenheid was geweest. Wij vroegen wat ze “op hun bord” hadden gekregen. “Nou, een heel klein vierkantje met een langwerpig iets en als je hoorde wat ermee gedaan was, dan kreeg je echt bewondering” sprak de mevrouw serieus. “En het ging de hele tijd  door, bv. een klein rondje met één asperge, maar dat was niet zomaar een asperge” vertelde ze. Terwijl ze daar zaten te “smikkelen” was de vrouw van de tandarts ook al komen reserveren voor een groep!

Het is toch wonderlijk dat iemand niet gewoon kan vertellen wat hij heeft geproefd...
Dezelfde ervaring heb ikzelf ook eens gehad in een alom geprezen restaurant. Ik at er, zonder mijn bril opgezet te hebben, allerlei pastelkleurige “zaken” waarvan ik nu nog niet weet wat het is geweest. Vroeg ik andere gasten naderhand of zij het konden vertellen, verschuilden zij zich ook achter “wazige” informatie.
De kleren van de keizer!

Ik had die Chinese “hoestdrank” (pruimenwijn) in de ijskast gezet en proefde hem vanmiddag. Lekker!

Dag, Loek

Rundvlees, zout, condooms

Ik zou van die Westland Peppers (zie hier; alle links hier in een nieuw venster) Charlys puntpaprika krijgen, nou, dat was dus weer een krat vol...

Culinaria

Ik keek nog eens, nu wat beter, naar dat Just Eat onderzoek (hebben ze dat zelf georganiseerd?), zie hier.
Best wel aardig en interessant (lees die inleidende tekst!). Maar of je er conclusies uit kunt trekken? Ja, als je een afhaal- of bezorgtent begint, dan wel ja.

Kocht bij AH Maldon zout.
Zie hier.
Enorm lekker. Smaakt bijna iets zoet...

En ja, Loek, die Monini olijfolie (ook AH) is uitstekend. Dat wil zeggen: ik kocht en proefde de Novello.
Morgen op geroosterd fraai brood, mét Maldon zout...

Tijd om ook eens wat negatief over AH te zijn.
Ze hebben hier in het dorp (grote AH hoor) niet eens meer verse mosselen... Alleen gekookte, in zo'n "knoflooksaus" drab...

Zijn ze forsch of zijn ze niet forsch?

En ik ga ermee aan de slag en dat horen jullie wel tzt.

En, Loek, tapenade, althans de klassieke, maak je zo.
Maak een smeuïg mengsel, al prakkend (beter) of in de blender, van tonijn uit blik, gekookt eigeel, kappertjes, zwarte olijven en, tot slot, olijfolie.
Breng op smaak met zout, peper en cognac.
Serveer eventueel in het witte deel van de eieren.

Met garnalen, wat minder klassiek.
Week uitgelekte ansjovis uit blik in melk.
Meng door elkaar uiterst fijn gesneden radijs, sjalot, met paprika gevulde groene olijven, kappertjes, tomatenpuree en garnalen.
Eventueel wat smeuïger maken met olijfolie.
Breng op smaak met de ansjovis in plaats van zout, en met peper.

Groene tapenade
Gebruik knoflook, basilicum, geweekte ansjovis, groene olijven en olijfolie.

Ik ben die bieren waarmee ik ga koken aan het proeven.
Deze is best lekker.
Ik zal het niet in de kroeg bestellen (dat doe ik alleen als ze Rodenbach hebben of Gueuze en dat hebben ze nooit), maar toch.

Ik vertelde het al lijkt me: het verbaast me bv. dat ik koken met Leffe brune erg mooi vind, maar ik vind het spul zelf niet te drinken.

Ik maakte laatst al kalfswang met Leffe brune.
In de planning op lange termijn staan lamsbief met Duvel saus, runderstoofvlees met Liefmans, en kalfsstaart met Leffe.
En een dezer dagen mouclade (mosselen, kerrie) met Leffe. En ook nóg eens die kalfswang, maar dan met Leffe blonde en wat appelstroop (echte appelstroop, Maestreechter stroop, geen suikerbietentroep wat ál het andere is)
En vroeger was een klassieker van me sorbet van kriek.

Planning.
Dat wil zeggen: aanpassingen.
Die roti met paddo's en paneer / panir, daar maakte ik met halloumi van ipv paneer.
Lang niet gegeten, en ik ga het lekker grillen, wat met paneer niet kan.
Maar paneer kan je wel weer frituren, halloumi niet...
Zo is het altijd wat...

Eggs Benedict
Zie het recept hier.
Maar daar gaat het nou ff niet om.
Het gaat om dit hier, condoom-paus Benedictus.
Eggs Benedict, woehahahahahahaha!

Rundvlees.
Daarop was ik wat aan het zoeken en toen vond ik aardige dingen.
Zie hier. Niks voor variëtoriërs of hoe heten ze ook weer. (Terwijl ik zelf natuurlijk de grootste ben...)
En zie hier. Niet zozeer Waar zit het, maar meer Wat maak je ervan.
(Ik was op zoek naar 22, maar dan als heel stuk.)
En zie vooral hier. Perfect! Domme blondjes of niet.

Basarz bestaat 30 jaar.
Zie hier.
Ter gelegenheid daarvan een boekwerkje, wat wel een beetje professioneler uitgevoerd had kunnen worden. Maar goed.

"Piripiri pepertjes". Dat betekent niks. Piripiri is een pikante saus.
"Scamorza of Mozzarella". Oude Goudse of roomkaas, zeg maar.
En Scamorza ergens overheen raspen, dat moet je niet doen. Dat moet je in plakken bakken, grillen... Zie die halloumi hierboven. Dat is bijna hetzelfde.

Gebakken groene asperges met pancetta, dat lijkt me een prima idee.
En Gekarameliseerde kip met veel ui (en citroen en sojasaus).
En stoofpot witte bonen, varkensvlees, worstjes en kalamata olijven.

Eindelijk een nieuw aanzetstaal.

Plat, en diamant gecoat.

Werkt like wow man.

Mao nog even.
Zijn favoriete eten.
Nauwelijks aan de dood ontrukt omdat hij eerst weigerde zich te laten behandelen (hartfalen, oedeem, longontsteking; hij kon niet meer praten of lopen), en weer opgewekt omdat de behandeling hielp, wat ook wel nodig was want Nixon kwam op bezoek, nauwelijks aan de dood ontrukt dus bestelde hij een feestmaal. Zijn favoriete eten.
Eerst Wuchang vis, zie hier. Soort gedroogde brasem.
Daarna Shuang yang rou, gekookte dunne lapjes -in dit geval- lamsvlees, zie hier.
En daarna onvermijdelijk sterk gepeperd vet varkensvlees, zie bijvoorbeeld hier, maar dan dus niet met "lean" vlees maar met vet vlees. Extra vet vlees.

The Oxford Companion to American Food and Drink

Bloody Mary and Virgin Mary

An essential Bloody Mary ingredient is tomato juice, which was not available commercially untill 1929. Decades earlier, chefs had experimented unsuccesfully with juicing tomatoes. When juiced, tomato solids quickly separate and settle at the bottom of a can or glass. This problem was not solved untill John Kemp and his son Ralph, of Frankfort, Indiana, began experimenting with breaking tomato pulp into minute particles that floated in the juice. They did this with a viscolizer, a machine used in making ice cream. After four years of work, the Kemps finally succeeded in 1928, and the following year they began manufacturing the first tomato juice. Tomato juice was an instant hit with the American public. The H. J. Heinz Company and the Campbell Soup Company moved into high gear to produce and promote their own brands of tomato juice, and by 1935 more then eight million cases of tomato juice were sold in Amerca.

Olijvenpasta

Bij AH verkopen ze Monini olijfolie.
Bij Jumbo verkopen ze olijvenpasta (in het Turks hoekje).
Overal verkopen ze oude kaas.
Ik vind desembrood met roomboter geen lekkere combinatie, dus ik nam zelfgesneden desembrood met die Monini olijfolie, legde het heel even op de grillpan en deed er oude kaas op en daarop weer die olijvenprut.
Heerlijk!

Maarten vroeg of dat tapenade is. Is tapenade niet spul wat uit verschillende ingrediënten bestaat? Volgens mij is dit alleen olijven, even kijken, ja, het is olijven (97%), zout, emulgator: sojalecithine. Het is een leuk spulletje: het ziet er namelijk een beetje uit als kaviaar. De hond zit in mijn nek, hij vindt het ook lekker.

Het lof Maarten? Wordt dat nog gehouden? Moet ik ineens aan de oude schilder denken: hij maakte immense schilderijen met stokrozen (die hadden we in Italië gezien) en terwijl hij die schilderde zei hij een litanie of zo op, zoiets als Maria… Maria… Het was een soort repeterende dreun.  Die stokrozen deden hem aan de litanie van Maria denken.
Kendegijmijnogvolgen?

Groeten Loek

"Tofu cakes", gefermenteerde tofu

Tofu, kalfsgehakt, omelet

Tofu cakes, groene puntpaprika, ba pao

Ba, bak, bah, dat betekent deegwaar. Bah mi!
En pao betekent brood. Portugezen waren de eersten die die Chinezen brood lieten zien (met brood bedoel ik gegist brood), dus het Chinese woord voor brood komt uit het Portugees. Pão.
En die Portugezen waren eerder dan die Nederlanders in Indonesië, dus wat die Indonesiërs van hen niet kenden, dat werden Indonesische woorden.
Celana, broek, Pinto, deur; charuto, sigaar; cachumbo, pijp.
Ik heb het al eens verteld...

Die Nederlanders lieten weer andere woorden achter.
Belasting, asbak, slokkie, dat soort dingen.

Maar goed.

Maak simpel gist-brooddeeg van witte bloem.
Wat rijzen, wat terugkneden, wat rijzen.

Snij de tofu cakes klein (verwar "tofu cakes" niet met die gefrituurde tofu-"zakjes"; internet doet dat wel).
Meng met Black bean garlic sauce.

Pinda-olie, ui, knof, gemberwortel, lombok...
Groene puntpaprika, masala...
Ietsje Chinese rijstwijn, stoven...
Op zout brengen met Nuoc mam (fish sauce).

Balletje deeg, plat, vulling erop (die tofu), dichtvouwen, stomen.
Serveren met die paprika.

Wow!

Kalfsgehakt, ui, spaghetti, süßer Senf

Om precies te zijn: kalfsgehakt-burgers want het moest met kalfsworst maar die hadden ze niet. Spelt spaghetti met wilde knof van de Jumbo. En die ui, dat waren, zie de foto's, haffeltjes, met beslag gefrituurd. Dat is eigenlijk India's. Bahjee.

Lekker man!

Pasta koken, afgieten.
Ui snijden.
Beslag maken: eigeel, bloem, curcuma mocht je willen, pils, zout.
Olijfolie, ui, knof, iets lombok...

Die spaghetti

Frituur aanzetten.
Haffeltje ui door het beslag, wat uitlekken, frituren, uitlekken op keukenpapier.

Ik maakte hier eerder -vergelijkbaar- nep-ui calamares a la romana, van stevige uienringen.
Je hebt nog iets anders vergelijkbaars: bosjes uiterst dun gesneden uienringetjes door beslag etc.
Dat moeten we nog eens doen (ging niet met deze uien), maar nu maakte ik dus iets "in between".
(Je hebt ook een Hongaarse variant van die nep-ui calamares, dat komt binnenkort ter sprake.)

Die pasta serveren dus, welke pasta wel weer warm gepiept moet zijn (heel lekkere pasta met veel beet, maar die wilde knof sprong er niet echt uit), daarnaast de in die olijfolie-etcetera gebakken burgers van kalfsgehakt, en die uien dingen en, én!, süßer Senf.

Uienringen door beslag halen

Kruidige olie

Dat ben ik weer eens aan het maken.
Duurt een jaar.
Voor over pizza.

Fles Extra Vergine olijfolie.
Iets afgieten.
Flink "chilivlokken" (shit term), soort mét pitjes, erin.
Iets komijnzaad, redelijk wat korianderzaad (heel) en idem selderijzaad.
Dagelijks twee keer omschudden, een maand lang, of nog beter maanden lang.
Niet koel donker zetten tijdens dat omschudden, maar juist lekker warm en in wat licht.

Prachtig toch!
Pessarium ceparium.

En lekker! Wow man!

Ik moest toch wat van die EV olijfolie afgieten?
Wat ermee te doen?
Ei-Experiment.
Kijk, ik eet op brood 's morgens afwisselend vlees, vis en ei. Naast, elke dag, kaas natuurlijk.
Ei nu.
Opgeklopt, flink opgeklopt, met die olijfolie (krijg je een soort mayo!), Tabasco, Worcestershire, en er een platte omelet van bakken. Zo'n ding als voor reepjes snijden voor over de nasi zeg maar. Maar hier dus een dikke platte, geen dunne platte.

Lekker hoor!
Luchtig!
Maar pas op, om onduidelijke redenen bakt het nogal makkelijk vast in je pan, Tefal of geen Tefal.

Kalfsburger, gefrituurde ui, pasta, zoete Beierse mosterd

Wat een dag vandaag zeg...

* Voor dag en dauw huisarts voor experiment bloeddrukvariatiemetingsinstrument.
* Politie, om informatie over zogenaamde "verklaringen" van een verhuurder.
* Bespreking gemeentehuis vrijwilligerswerk bedrijfjes helpen opstarten.
* Vervolg politie. "Verklaringen niet door politie afgegeven" (wel natuurlijk, maar ze kunnen zich niet permitteren dat toe te geven). De wijkagent zal contact met me opnemen. Waw, you made my day!
* Stadhuis, halfjaarlijkse attestatie de vita voor mijn Frans pensioen (€ 16,- / maand!).
* Frituurvet wegbrengen wat ik al die tijd meesleepte (je zag regelmatig mensen snuivend denken Wat ruik ik toch?), fles Marques de Riscal 2010 kopen, postkantoor.
* Trein. Bus.
* Fiscus. Krijg 500+ terug over 2009 (niet verrekende ziektenkosten Frankrijk) en 600+ foutievelijk niet gerekende zelfstandigenaftrek 2011. En misschien ook nog bijna 400 inkomstenbelasting 2009 omdat ik in Frankrijk al betaalde. Maar ja. Waar zijn de papieren. Maar ja, je kan het ook "aannemelijk maken"...
* Stripmuseum, album Dirkjan; McDonalds, cheeseburger.
* Kijkshop, vergelijken minisets Philips en Akai (Aux-in of niet?)
* Van Erp bierwinkel, zie hier (alle links hier in een nieuw venster). Rodenbach en Liefmans Goudenband.
* Huis de Beurs, thee.
* Markt. Halloumi, Trappistenkaas.
* De Slegte. Twee pillen van elk 800 pagina's, twee keer super interessant: The History of Fast Food, en 300 Years of Kitchen Utensils.
* Der Witz, thee.
* De Kale Jonker, meerdere glazen rode wijn...
 
* En, én!
Hoorde ergens, en herinnerde me daardoor weer, het fantastische, het waanzinnige, het, maar nee, kijk en luister liever zelf hier!

En terwijl ik nog zó van plan was om na Huis de Beurs meteen naar Huis van Thiel te gaan...
Edoch.

Van Mao weet ik nu alles.
Groene stinkende plaque, stinkende kleren, vier meiden van 15 in zijn bed, 70 miljoen doden...
Hierboven boek 2, 900+ pagina's, daarvoor las ik boek 1 hier, 800+ pagina's.

Wat ik niet over Mao weet, dat is de moeite van het weten niet waard...

Alexandr Kliment

Ontbijt à trois

Ik leunde tegen het dak als een jong hondje wanneer het dooit, en zocht het raam, om... ja, waarom eigenlijk? Om tenminste binnen te zijn, binnen, onder het dak. Daar lag brood en in dat brood stak een mes. En dat ruikt! En dat gerookte stuk varkensspek, zoals dát ruikt! Ik stak mijn hand in een fles met augurken. De pekel was lekker koel en siste onder mijn van tijd tot tijd, maar ook voor altijd afgebeten velletjes als peroxyde. De pekel werd door mijn plechtige manchet opgezogen. Het zuur uit de manchet zoog ik plechtig op, tussen mijn boven- en onderlip; en dat moet een mond zijn, die spreekt, eet en kust? Wat voor functie zou hij nog meer kunnen hebben? Zwijgen als sneeuw, stil zijn als slapende vrouwen. Willen jullie niet met mij ontbijten? Hier is brood, augurk en spek.

bouillon! (2), mail

(Klopt wel wat ik gisteren veronderstelde; 800+ pageviews...)

bouillon! (2)

Ik kreeg al een verontruste email van de redactie, maar ik was nog niet klaar hoor.

Gisteren de feitjes die niet kloppen, nu de artikelen.
Ik ga die niet helemaal voorkauwen.

Brazilië, aardig; Paraguay, egotrip; Istanboel, aardig; Abruzzen, ronduit slecht; Marokko, geklets; Catanië (wijn), aardig.

Thee, goed; koffie, goed; aardappel, redelijk; groenten (Van der Kroft), drama; Wild fruit, klets; whisky, aardig; jam, mwa.
Kleinste Soepfabriek is altijd goed; Halvemaan, gezeur.
Het nieuwe eten, blabla; Lente, slecht; kunstschilder, gaat; Volwassen worden, ach; Een tafel voor Een, gedoe.

Richting 130 bladzijden, en hoe dan ook stukken en stukken leesbaarder dan welk ander Nederlands gastroblaadje dan ook (maar dat is altijd kunstdrukkwaak).
Jammer van al die onzin in enkele artikelen (zie gisteren).
De -weinige- reclame in dat blaadje is van het soort wat je graag mag bekijken.

In de VK stond er iets over, vandaag, wat ik later wel eens bespreek. bouillon! was van een ander slag als Slow food, zoiets. Nou, gelukkig. Die bejaarde vergetengroentenvreters...

Links in bouillon!

* Sector Voor de hysterische buurvrouw.
Ayurvedisch hier (alle links hier in een nieuw venster). Mindmappologie hier. Macrodynamische pumps of zo hier. Vegovlees hier. Vegetarische BNers (je zal ze maar in het donker tegenkomen) hier. Volkert-food hier. Geheim (gelukkig!) vegorestaurant hier.

* Bedrijven
Zalm hier. Kleinste Soepfabriek (bij mij naast de deur) hier. Biologisch vlees hier. Jam, pardon, confiture hier. Belgische producten hier. Bedrijfscatering hier.

* Streken
Abruzzen hier. O, dat was er maar een...

bouillon! zelf hier.

Mail

Een ontzettende berg...

Het aardigste eerst maar even.
Kijk, dát is nou eens een goed idee, dit hier.
Als ik de postcode van mijn dorp invoer, dan vind ik ze alle drie. Maar, of beter: en kijk eens op Groningen of zo. Ongelofelijk hoe veel. Werkelijk ongelofelijk.
En zie waarover de mail ging  hier.

De Culinaire Nieuwsbrief hier en hier.
En Foodies hier.

John West hier.

De nieuwsbrief van Bordeaux Wijnreizen staat nog steeds niet on-line, maar abonneer je erop als je een aardig verhaal over Château Haut Brion wilt lezen. Ligt midden in Bordeaux, inderdaad. Ik kwam er altijd met de bus naar Bordeaux langs. Bordeaux Wijnreizen zie hier.
Wie wel on-line staat natuurlijk, dat is onze snor. Sicilië, mooi!, hier.

Mijn favotiete supermarkt, Jumbo, hier en hier. Niet bepaald interessant, maar ik gun het ze van harte.

De Dromerige Thuisblijver hier.

En die flexoteriër die leeft toch nog steeds. Zie  hier.

Tot slot Foodlog hier.
Jee, wat raar! Helemaal niks interessants...

Nou, dat was het weer voor vandaag.

Op naar de Weißwurst (kalfsworst) met echte Beierse Weißwurst Senf!

bouillon!

(De afgelopen 30 dagen beetje een dip. 466 pageviews/dag. Maar het trekt weer bij. Vandaag tot nu toe, 21.00 uur, 570 al.)

Culinair tijdschrift

Bouillon. Gezeur.
[Uhh. Toevoeging nadat ik het zomernummer heb gelezen. Dat was stukken beter. Dit nummer was waarschijnlijk een maandag-model...]
"Bijna geruisloos en als op afroep arriveert de stadse chique bij restaurant Halvemaan, dat een beetje verscholen onder de Buitenveldertse bomen ligt."
Peperduur gezeur ook nog. € 15,-.
"Met veel lawaai en ongenood arriveert het dorps gepeupel bij restaurant Halvezool, dat open en bloot tussen de Staphorster erwtenvelden ligt."

"Na een gezamenlijk kopje Chai-thee".
Chai dat betekent thee, ja.

"Gabriel zit in een klein dorp, is onzeker en runt zijn zaak op een heel aparte manier. Hij schenkt geen wijn, want hij heeft nog geen goede sommelier gevonden. Wat je moet betalen? Dat mag je zelf weten!"
Gottegot...

Inkopen gisteren, die plaatjes van vandaag.

"Alles druipt van het vet en ze spoelen het weg met liters gaseosa, meestal Coca Cola."
Gaseosa is Seven Up, ja.

"Die higo de puta wil ons vermoorden"
Die vijg van hoer wil ons vermoorden.
Hijo, ja.

"De bekendste wijze is natuurlijk à la Flamande, met gesmolten boter, peterselie en gekookt ei. Officieel zonder gekookte beenham, maar mét is erg lekker."
flamande, niet Flamande.
En die peterselie, áls het er al bij zit wordt dan door dat ei geprakt.
En (been)ham zit er altijd bij.

Lulpraat over aubergines nu.
"caviar d'aubergines" is Frans. Niks Frans, dat is joods. Oost Europees joods.
Die kleine erwt-achtige aubergines zijn behoorlijk bitter. Klets.
Aubergine-plakken moet je met zout bestrooien en onder druk wegzetten om het bittertje eraf te krijgen. Klets. Daar krijg je het bittertje niet mee weg, afgezien van het feit dat je dat doet om het minder sponzig te maken.

Kunnen die lui nou echt nooit iets ook eens een keer zelf maken ipv overpennen?

Kort koksmes

"Zo maakte ik onlangs een geweldige tarte tatin van tomaat."
Dat at ik 25 jaar of langer geleden al eens in de stationsrestauratie in Brussel Midi...

In Marokko
"De groenten en kruiden die we op het land zagen [alsof je daar verstand van hebt] vinden we die avond in onze tajine. Annelies is één met haar camera. Ik noteer de bijpassende teksten. We zijn terug in de zorgeloosheid, lichtjaren weg van de snelheid van het westerse bestaan."
Wat een volk...
"We zijn de kinderen compleet uit het oog verloren! Minuten tikken weg als slopende uren."
Wat een volk...

Hoofdstuk "Het nieuwe eten".
Daar zitten we op te wachten!

"Dit is de derde aflevering van een serie Spaanse recepten waarin we emoties in verband brengen met gerechten."
Godsammekrake...

"150 g. paella- of risottorijst".
Daar istie weer, de onnozelaar! "paella- of risottorijst..."

"Vacumeer tot alle lucht uit de zak is verdwenen."
Maar wat is vacumeren anders dan?

En Pecorino is geen "kaas" maar een bepaald type kaas.
Die heb je 10 verschillende.

En "genziana maken ze van bergbloemen".
Inderdaad. Van gentiaan. Net als bijvoorbeeld Suze in Frankrijk, niet bepaald uniek dus.

En een chitarra is geen "snaarinstrument" maar een ding waarmee je pasta maakt.

En farro heet emmer(tarwe) hier.

En die pasta Ceppe, die heb je ook bij AH hoor. Niks super zeldzaams. Casarecce.
(Zo gaat dat. Een of andere onnozelaar komt in een of ander land iets tegen wat ie in al zijn simpelheid niet kent, en denkt dan dat hier niemand dat -dus- kent...)

En arosticini kebab noemen, is net zo dom als kebab sateh noemen.

"Ik heb ook een krieken-espressoconfituur gecreëerd van kersen, chocolade, vanille en koffie, denkend aan die Weense taarten."
Maar die Weense taarten, dat is met abrikoos, ja.

"Er zijn een paar typisch Sardijnse vruchten waar ik u mee kennis wil laten maken."

* Corbezzolo, aardbeiboom.
Maar dat is helemaal niks speciaals van Sardinië, dat groeit in heel Zuid Europa.
In Frankrijk maken ze er likeur van, in Spanje azijn en in Portugal brandewijn.
En dat heet niet uit het latijn vertaald "vrucht eet maar een" omdat het niet echt smakelijk is, maar omdat er alcohol in zit, waardoor vrouwen (vroeger in die landen geen alcohol) en kinderen er hoofdpijn van kregen.
En trouwens het heet dus brandewijn, niet aquavit, ja.

* En lanttischio, dat heet bij ons mastiek.
Groeit in heel Europa, Midden Oosten, Afrika...
En bij de Turkse of Marokkaanse winkel heet dat sumak, kletslijster...

* En die pera ruspu, kwaakhoofd, dat zijn gewoon mispels, ja.

Tot slot in dat peperdure kletsbijbeltje een urenlang verhaal over de sores van het in je eentje in een restaurant eten.
Wat je dan allemaal voor ellende over je heen krijgt.
Nou, ik heb een dikke vierduizend keer in m'n eentje in een restaurant gegeten (moet ik voorrekenen hoe ik aan dat aantal kom?) en ik heb nooit never dienaangaande ook maar één probleem gehad.
Maar waarschijnlijk ben ík geen zeikerd...

Afrikaanse pepers

Bouillon?
Maggi-blokjes zal je bedoelen.

(Sylvia Witteman suggereerde me dat ik voor dit blaadje moest gaan schrijven. What you been smokin' man?)

Wordt vervolgd.

Beans

The Oxford Companion to American Food and Drink

To avoid the curse of underdone beans along the gold rush trail, portable soup became the saviour of the hour. Beans and bear grease were stewed to tenderness on the stove; then the kettle was allowed to freeze. Next, the soup was dumped from the pot in a lump and stored in a burlap sack. When dinner was needed an ax was applied to the lump, and a few chunks were thawed and heated.

Topfgeldjäger

Ik heb wel eens verteld van dat kookprogramma / kookwedstrijd op de Duitse teevee. Deze zaken kwamen ter sprake de afgelopen dagen.
Desert: vijgen met tijm (vond die chef een voortreffelijke combinatie)
Eendeborst met meloen: verrassend lekker
Broccolisoep: groente mag hooguit 4 minuten meekoken en room pas op het allerlaatste toevoegen; met elke minuut dat het er langer in zit verslechtert de soep.
Aardappelpuree: heeft een beetje zuur nodig.

Het was vandaag de 500e uitzending.
Ik zie het graag. Die Duitsers missen elke vorm van humor (hoor ik mijn oude vader bij wijze van spreken zeggen; ”dat hebben wij ervaren, 5 jaar lang”). Ik heb het al meer laten weten: die Frank Rosin is een autoritaire vent (2 sterrenkok) maar hij heeft goede adviezen, soms, waar het het bereiden van voedsel betreft.

Voorbeeld: er waren nu twee travestieten aan het koken en die leverden een behoorlijke prestatie. Zij waren al winnaars en kwamen als zodanig nog eens als gast. Ze hadden een bloemkoolsoepje gemaakt, het was te flauw en ze vroegen advies aan Stefan Henssler (de andere sterrenchef die presenteert). Henssler zei: ”bak nog extra bloemkoolroosjes, zonder steel, om een beetje meer smaak te krijgen en deponeer die bovenop de soep”. Rosin (de chef die het eindresultaat beoordeelt) sprak: “Soep is te flauw (ondanks de extra gebakken roosjes), je had een beetje bloemkool moeten laten karameliseren aan het begin, voor extra smaak”. Nou, zulke dingen vind ik leuk om te horen.

Henssler doet altijd “een snel nummer”. Dit keer had hij 200ml witte wijn met saffraan en peterselie laten inkoken tot 100 ml en daarna gezeefd en toen opgeschuimd met 150 gr. boter. Hij had een carpaccio van bloemkool gebakken, daar gebakken heilbot opgedaan en het “schuim” rondom gepresenteerd. Je snapt wel dat bloemkool dit keer een van de ingrediënten was waarmee gekookt werd.

Die pruimenwijn heeft die Chinees niet. Er zit hier een hele grote Chinees, iets verderop, maar die heeft Japanse pruimenwijn.

Die gekke griep, zo heb je niks, zo ben je weer beroerd en eten smaakt niet en nu lijkt het weer of er niets aan de hand is en mijn mede griepkennissen hebben hetzelfde.

Dag, Loek

Won ton, broccoli, tomaat-garnaal

Camembert, broccoli

Broccoli uit de oven met Camembert, geserveerd met bakbanaan
(Sorry Loek voor dat spatje links vooraan op die ovenschaal...)

In Juin
Zijn alle Fransen bruin
En in december
Eten ze nog Camembert

Half groentenbouillon, half appelsap aan de kook.
Broccoli-roosjes blancheren, afgieten, koudspoelen.

Olijfolie, rode ui, knof...
Iets trappist (Chimay rood etiket!), inkoken met wat versgemalen zwarte peper.

Bakbanaan heet bakbanaan, dus kan je die, zo zei H. niet zonder ironie, prima bakken.
Ik bedoel: ipv frituren.
Neem dan wel vrij rijpe bakbanaan.

Vet een ovenschotel met olijfolie in, broccoli erin, gebroken amandelen erover of (in dat geval geroosterde) pijnboompitten, plakken Camembert en dat uienspul.
In de oven.

Er is, bij het serveren, nog ietsje + hot nodig. Ik zou zeggen (en gebruikte ook nog; serveerde ernaast) van die sweet chili sauce met daardoorheen ietsje sambal en ietsje citroensap.

Uhh, het kan ipv bakbanaan natuurlijk ook prima met pasta of rijst of chapati of tortilla, maar die bakbanaan smaakte er wel erg spannend bij.
Multi culti cross border dinges.

(Uhh, is dit nondeju fusion of is dit geen fusion?)

Won ton

Won ton met HOH gehakt, gestoomd en ook gefrituurd

Plaatjes zie gisteren.

Week gedroogde garnalen (oedang kering, toko) 10 minuten in heet water.
Afgieten, klein hakken of breken.

Gehakt ermee mengen, en met wat Black bean garlic sauce (soort taotjo met knof; zie hier (alle links hier in een nieuw venster) en wat sambal bawah, uiensambal. Of bak wat ui en meng met sambal oelek.

Maak de won ton's (oeioeioei de eerste keer...).

Stoom en/of frituur ze.

Ik at het met Oosterse roerbakgroenten, gewokt in pinda-olie met sesamolie, en met rode ui, knof, gemberwortel en hete pepers erbij.

Wat was het weer enorm lekker...
(Wanneer is het ooit niet lekker? -Nooit. Want ik denk altijd heel erg diep na.)

Suchariki

Dat verkopen ze in Moskou op straat.

Je neemt roggebrood zoals hierboven.
Dus rog + tarwe, en + gist.
Geen Fries of zo.

Dikke "frieten" snijden, en laten uitdrogen.
Frituren (na ze van aanhangende kruimeltjes ontdaan te hebben).

Heerlijk!
Alweer!
En de volgende dag nog steeds heerlijk, want het is wat vet dus dat droogt niet uit...

Planning

* Stoombroodjes met tofu cakes (die zwarte gefermenteerde tofu) erin, en iets van gebakken lichtgroene paprika, die super crunchy soort, ernaast.

* Kalfsworst, Beierse zoete mosterd, haffeltjes in beslag gedoopte gefrituurde uienschijfjesbundeltjes, spelt-pasta met wilde knof erdoor.

* Eende-eieren, tomatensaus met zwarte olijven en gedroogde tomaat, rijst. Ook wat rookspek.
En die eieren gepocheerd, alhoewel je dan wel (niet 10 minuten gekookt) paratyfus kan oplopen. Maar voor lekker eten moet je wat over hebben, en de medische voorzieningen zijn zelfs in Groningen tegenwoordig acceptabel.

* Mosselen gekookt in Leffe met flink soepgroenten, en dan die mosselen half uitgehaald, en met kerriesaus in de oven.
Een Mouclade dus. Zie hier.
Met friet. Toch?! Niet dan? Ja toch! Wow!!

* Gebakken panir met roti en paddo's.
Die panir kan je prima frituren zoals ik ooit mededeelde, ook prima meestoven, maar ik bakte het nooit terwijl dat ongetwijfeld de meest normale bereiding is.
Panir / Paneer (kaas) zie hier.

Is dat een mooi brood of is dat geen mooi brood?

Nog erg lekker ook, en ik was niet de enige die dat zei.

Roggemeel met tarwebloem, en met lijnzaad.
En zuurdesem.
(Je ziet dat het weinig gerezen is nadat het de oven in ging.
Logisch. Zuurdesem...)

Vlaamse kust

Daarover zat een bijlage in de VK.
Ook daarin een pagina Vlaamse kust-gastronomie.

* Duinasperges en polderhazen...
* Pladijs schrijven ze. Mooi. Dat is schol.
* Garnalen van Nieuwpoort, grijze natuurlijk, zijn de beste vanwege de vele scheepswrakken daar.
* "garnaalkroket" voor garnalenkroket.
* "tomaat garnaal" (Gallicisme! Tomate crevette) voor tomaat garnalen.

Culinaria

Kocht en proefde net weer eens die Nederlandse Pecorino.
Is geitenkaas, itt Italiaanse.
Echt heel erg lekkere kaas, zowel voor hapjes als voor in de keuken.
Bij lange na niet zo zout als de Italiaanse ook nog.
Waar kan je die krijgen? Nergens.
Waar kan je die kopen? Informeer hier.

Tomate crevettes in Luik

Ik kreeg enorm op m'n flikker omdat ik het niet helemaal verstouwd had.

Ja Jezus, twee enorme gevulde tomaten als voorgerecht...

En typisch Luiks ook nog natuurlijk: met forsch mayo erdoor...

Wel goede mayo, dat weer wel...

Ik experimenteerde laatst toch met dat meteen vriezen van een verse loempia in rijstvel?
Forget is.
De onderkant is soggy, en het hele ding explodeert in de frituur.
De hele bodem flikkert eruit...

Vakantie nu, eindelijk.
* "Wil je een culinaire vakantie beleven die rust en ruimte geeft?"
Zie hier.
Ik niet.
* Maar het kan nog erger.
Culinaire Yogavakantie hier.
Kan je op je kop staand leren wokken...

Ennuhh
Die Brown Sauce van de Aldi van laatst, dat is natuurlijk, schoot me in ene te binnen, een merkloze HP saus.
Maar wel stukken en stukken minder...
Ennuh Beemsterkaas zie hier.
Die hadden we al eens eerder, maar nu ziet het er weer heel anders uit.