± 1950.
Hier een overzicht van alle besproken boeken. Nieuw venster, zoals altijd.
Dank je PJ, dat je op dit boek gewezen hebt. Maar een ding: het is niet echt een reisboek, geen wandelboek. Het is een -zeg maar- waarschijnlijk in opdracht geschreven toeristische reisgids voor Avila (niet zozeer de provincie als wel de hoofdstad van gelijknamige naam en de direkte omgeving daarvan). Is vertaald in het Frans, Engels en Duits.
Avila
Toeristische gids dus, maar met een hoofdstuk over de gastronomie, "La cocina y el horno de Avila", de keuken en de oven van Avila. Deel 6 van het verzameld werk.
Begint met een mooi recept, "Sopa de Piedras", soep van stenen. Met stenen erin. Geen idee. Dat weet niemand. Maar ik heb een sterk vermoeden dat het joods is, (*), hoewel er een verhaal de ronde doet dat het met soldaten te maken heeft die dorpsbewoners voor de gek hielden. Dat, overigens, bevestigt mijn mening.
Neem wat mooie ronde stenen uit een rivier, goed gewassen.
Leg in een stoofschotel twee "pollos tomateros" met flink vet eraan ("tomaten-kippen", jonge hanen; beroemd gerecht: "Pollos tomateros con zanahorias", met wortel), anderhalve kilo rauwe ham, een kilo goed kalfsvlees, wat chorizo, wat bloedworst (Spaanse, dus droge zoals in Duitsland) en daarna die stenen. Kruiden, stoven, stenen eruit.
(*)
Zie hier, wat dat niet-weten van joodse origine betreft.
Kip met wortel
Meng olijfolie, in de pan, met wat nootmuskaat en wat zwarte peper.
Kruid stukken kip (een kip: acht stukken) en bruin ze.
Bak schijven wortel (1,5 kilo op een normale kip), in een andere pan op laag vuur, met dezelfde kruiden als boven en bestrooid met suiker.
Haal de wortel uit de pan en doe bij de kip.
Voeg een glas water (op een kip) toe en laat een uur op laag vuur stoven.
Doe er na drie kwartier sap van een citroen bij (weer: op een kip).
Hier met ook ui, wat me een prima idee lijkt.
Avila, een 16e eeuwse stad. "Avila is de middeleeuwen". "De keuken is solide, in staat om een dode op te wekken".
Voorgerechten van níscalos, melkzwam:
Werkelijk enorm lekker. Lactarius deliciosus, de naam zegt het al.
Recept. Droog ze (de boeken zeggen dat dat niet kan).
Week ze.
Laat uitlekken en bewaar het weekwater (zeef dat door een fijne zeef, zo´n koperen, wat een paardeharen zeef heet).
Bak wat spekjes uit, wat knoflook erbij, die paddestoelen meebakken, flamberen met Pernod, weekwater erbij en snel inkoken.
Nog wat crème fraiche erdoor op laag vuur.
Proeven op peper en zout.
(In Avila, of beter in het boek: gebakken in de pan of op de bakplaat.)
Rivierkreeft
Lokale worst
Bonen uit El Barco de Avila
of pipos (rode), met chorizo uit La Cañada of Navalperal, of dat met kikkererwten uit La Moraña
Forel, karper, bermejuela (geen idee; iets tussen voorn en ruisvoorn)
en pancho (geen idee en niet te vinden want Pancho betekent vette pens en is ook een naam trouwens).
Speenvarken uit de oven
("Speenvarken overreden".)
Verder patrijs, wild konijn, haas, wild zwijn, en de "geit van Gredos"
Geen moeflon maar wel iets in die richting. Moeflon hier.
"Omdat de maag van de lezer nu uitgeput is, gaan wij hem een licht gerecht voorschotelen. Kalfsvlees uit de oven. Het kalfsvlees uit Avila is wit als papier en voedt onvergelijkbaar delicate personen."
"Misschien kan er dan nog wel een stoofschotel van jonge geit achteraan".
En dan komt er een enorme lijst nagerechten. Burp.
Alles overgoten met wijn uit Cebreros.
Hier.
