Ik las vanmorgen dat Carluccio, die Italiaanse chef, een nieuw kookboek heeft doen verschijnen en dat daar een recept voor zijn gehaktballen met aubergines in staat. Het recept werd dus niet gepubliceerd. Ik kan daar niet tegen, want ik kan me voorstellen dat die smeuïge massa in dat gehakt lekker smaakt. Ik ben een aubergine gaan kopen en heb het vruchtvlees kleingesneden, paarse vel eraf, z/p, knoflook erover en pittige paprikapoedererbij en gebakken in zonnebloemolie. Kleine, gewone gehaktballen gedraaid, ongeveer 65 gram en die opgevuld met het gebakken vruchtvlees. Rijstebloem gemengd met ook dat pittige paprikapoeder en daar die opgevulde ballen doorgehaald en gebakken. Heerlijk.
Ja Maarten, erg goed, "Onze jan is manager geworden". Jaap Fischer is geweldig. Goor die hem niet herkende is misschien te jong voor Fischer, maar die Robert ten Brink, met die 38 dochters, die moet hem wel kennen. Ach, die staat daar slapend zijn zakken te vullen. Hup en daarna weer op reis met een bus gelegenheidsjankers die zogenaamd nooit de centen bij elkaar hebben gekregen om hun aan lager wal geraakte enige zoon te bezoeken in die hoerenkast in Pim Pom met die smoezelige vriendin en dat vieze kindje.
Die Brink brengt de mensen naar het toneel en praat vooraf met ze. Bij hem ligt de fout. Gemelijke vent. Hij zei ook later dat hij wel dacht: "Die ken ik toch?".
"Slapend rijk worden", dat geldt voor hem. Hij is op deze domme streek aangesproken. Ik vond het beledigend aan het adres van Fischer. Ten Brink heeft op de cabaretschool gezeten en die zou dan Jaap Fischer niet meteen herkennen, met die stem. Ik denk eerder dat hij bang is geweest.
