.
(Vooraleer ik begin, wil ik graag duidelijk maken niet van plan te zijn al mijn posts te politiseren, maar omdat cultuur op dit blog een rol speelt, mag dat soms, vind ik..)
Een verwijzing van Maarten naar een oude post, zette me aan
het denken.
“....Schoot me te binnen. We eten geen vleesetende zoogdieren
maar wel vissen en reptielen”, schrijft hij vier jaar terug onderaan bij Van Dam….
Eind zestiger jaren en in de loop van de
70er was vegetarisme een trend die duidelijk gestimuleerd werd door de
overwaaiende mystiek uit India. Je at geen vlees, droeg kleurige lange rokken
en rookte wiet. Het begrip reïncarnatie speelde een grotere rol dan CO2
vermindering.
Pas later werd vegetarisme sterker gekoppeld aan milieu. En aan
vermeend dierenleed, dat gebaseerd is op het toedichten van menselijke
gevoelens aan beesten (antropomorfologie). Voor sommigen zijn dieren gelijk aan mensen, en
zijn sommige mensen beesten, om kort door de bocht te gaan. De projectie van menselijke
gevoelens op dieren, is natuurlijk verleidelijk voor mensen, die geen raad
weten met dierlijke driften in zichzelf. En dan lijkt het aannemelijk de rollen
om te draaien.
De schokkende wijze waarop wetenschapper Diederik
Stapel en hoogleraar Roos Vonk de goegemeente met subjectieve en valse gegevens
een rad voor de ogen probeerden te draaien door een verband te leggen tussen
vleeseten en agressiviteit, hoeft binnen dit kader geen toelichting meer.
Terug naar Maarten, want wat hij zegt klopt.
Ik heb een matrix gemaakt, met daarbij een paar opmerkingen. Binnen het rode kader vindt ge de ‘vegetariërs’, die wij verorberen.. Ik houdt me voor correcties aanbevolen (via Maarten).
Opmerkingen:
2. Het gevogelte dat wij eten hangt op de grens van herbivoor en omnivoor omdat sommig gevogelte geen onderscheid maakt tussen de twee, maar sommigen wel een duidelijke herbivore voorkeur kennen. Zeker gevogelte in het wild zal eerder naar omnivoor dan herbivoor neigen, ook vanwege het aanbod wormen, torren, insecten, kleine slangen, kleine dieren boven zaden. Predatieve vliegers als kraaien, arenden en valken eten wij niet.
3. De zeehond bij mijn weten houdt het bij vis, en geen andere kleine dieren. Corrigeer me als dat niet klopt, maar ik hoorde nimmer van kannibalisme van jongen of jongen van andere diersoorten.
De mens nu. Uit deze matrix blijkt duidelijk, en dat geldt niet voor elke cultuur, dat de Westerse mensen relatief selectief de vegetariërs onder dieren kiest als voedsel.. De carnivoren eet hij niet op..
Historisch-antropologisch kan ik de matrix niet echt plaatsen, hoewel ik vermoed dat die keus zijn oorzaak mogelijk vindt in het volgende. De mens als jager ontdekte relatief snel, dat het bejagen van vegetariërs minder levensgevaar opleverde dan het jagen op predators of omnivoren, waartoe je beren misschien mag rekenen. Wie het weet mag het zeggen..
De vissen heb ik er buiten gelaten. Er zijn vissoorten die zuiver vegetarisch zijn (karpers ?), maar wij maken bij de koudbloedigen minder onderscheid ten aanzien van eetbaarheid.
Net voor Kerst 2011 stuurden wij een mail naar de Partij van de Dieren, waarin mijn man vroeg om een diervriendelijke methode om duiven te slachten. Vrij snel een bericht dat we binnen een aantal dagen bericht zouden krijgen. Ge raadt het al. We wachten nog steeds. Het politiek bespelen van subjectieve zaken als dierenleed vind ik een beetje tendentieus. Bewust beesten pijn doen, is voor mij uit den boze. Diervriendelijk slachten kan. Dat is geen contradictio in terminis. De hanen die we kweken met een vriend, zijn niet bang opgenomen te worden, en als ze geslacht worden, stellen we ze al pratend gerust. In 1 klap zijn ze van de wereld. Ook zo met duiven. Tamme duiven zijn gewend in de hand te worden genomen; de kop trekt ge er in een keer af.
Het is in mijn ogen vooral hypocrisie en onkunde, die wreedheid suggereert, daar waar een eetbaar beest verantwoord verwerkt wordt. Velen herkennen niet de grens tussen primair en instinctief gedrag en het ontbreken van contemplatief en retrospectief vermogen, dat mensen wel tonen. Ik vrees wel hoe minder men in direct contact is met de natuur, hoe meer men een misplaatst oordeel over dieren aantreft. Het iconiseren van dieren als zeehondjes en walvissen is daar een voorbeeld van. Wat niet wegneemt dat het rücksichtslos uitroeien van dieren, voorkomen moet worden. Wij aten echter met genoegen in een restaurant op Briggen in Bergen (N) carpaccio van walvis en gerookt walvisvlees.
En zowel in Noorwegen als Canada wordt het vlees van zeehonden geserveerd. Maar indien een Zeeuws restaurant dat bij voldoende overschot in de Schelde aan zeehondenvlees op de kaart zou zetten, is de brave kok zijn leven niet meer zeker…
De schone pantoffeltjes van zeehondenvel voor mijn kleinkinderen durfde ik niet mee te nemen naar Schiphol..
DRIE THIEMES
De eerste twee zijn eetbaar. Zowel Maarten als ik schreven eerder over de thymus of zwezerik. De culinair meest interessante is de hartzwezerik, welke een steviger structuur heeft. De halszwezerik valt eerder uiteen en leent zich niet om in plakjes te worden gesneden, maar wordt in andere gerechten verwerkt.
Dan de derde Thieme. De vrijheid van godsdienst is een hoog goed. Maar Thieme, die zich op lovende wijze inzet voor brandvrije stallen voor dieren, schraagt echter haar gedachtegoed op de geloofsovertuiging van de Zevendedagsadventisten, die er geen enkel probleem mee hebben dat hun Here u en uw gezin zal verbranden als Hij terug komt, als ge ongelovig zijt.
En culinair helemaal verschrikkelijk wordt het natuurlijk, als haar Here mijn bovengenoemde matrix overhoop gooit en van alle beesten vegetariërs maakt:-
Jes. 11:6 En de wolf zal met het lam verkeren, en de luipaard bij den geitenbok nederliggen; en het kalf, en de jonge leeuw, en het mestvee te samen, en een klein jongske zal ze drijven.
Jes. 11:7 De koe en de berin zullen tezamen weiden, haar jongen zullen tezamen nederliggen, en de leeuw zal stro eten, gelijk de os.
Jes. 11:8 En een zoogkind zal zich vermaken over het hol van een adder; en een gespeend kind zal zijn hand uitsteken in de kuil van den basilisk(*).
