maandag 27 augustus 2012

Pizza, droge worst en wilde rijst




Is dat een monografisch werkje of is dat geen monografisch werkje?
Past prima in mijn collectie.

Gisteren die pizza bianca, pizza zonder tomatensaus.

Foto's vergeten.

Maakte drie kleintjes; eentje met tonijn en ansjovis, eentje met tonijn en zwarte olijven, en, jawel, eentje met tonijn en zwarte olijven en, toe maar, of het niks kost, én ansjovis.

At er wat groenten van die minestrone bij.

Lekker hoor...

Ook erg lekker als tapa. Puntjes ervan snijden, en dan alleen ansjovis, of olijfolie en komijn, of olijfolie en knof...


Dit kon je in het Dordrechts Museum kopen.
Bij die tentoonstelling van die Georgische schilder, waarvan een schilderij op de kaft.
Ik zou het "met rekening" krijgen. Geen rekening...

Experiment.
In navolging van dat uitgedroogde rookspek wat na heel lang zachtjes koken in water met zout (want je wil het niet ontzouten) erg lekker broodbeleg opleverde. Nu met een uitgedroogde droge worst, metworst, Groninger worst.
Wel in grove stukken snijden, en relatief veel zout en niet zo heel erg lang koken.
Ook heerlijk.

Fanmail van L. maar helaas per ongeluk gewist en onvindbaar.
Dat ik dat expres had gedaan van dat scherfje uit die kom, gisteren. Nee, echt niet hoor.
En iets over die soepvlekken op de rand van die kom, maar dat ben ik vergeten.
Jammer dat ik het kwijt ben want het was leuk.


Hier istie Marieke!
Cadzandse kost.

In de post van Marieke van gisteren schreef ik over dit hier (alle links hier in een nieuw venster) het volgende.

Die sardientjes voor die "ronde koek" van jou, werkt dat niet veel beter met de koppen naar buiten?

Antwoord:

Nee, ik heb liever het zwaartepunt in het midden. Die koppen kleven tezamen door de bloem. Als ge met een grote schep ze wilt omgooien, dan blijft de koek er beter op liggen.
Wat mijn risicoloze truc betreft: Ik giet de braadsaus weg; pak een plat deksel waarvan de
diameter wat kleiner is dan de pan; doe mijn ovenwanten aan en keer de pan om.
Dan schuif ik het van het deksel op de serveerplaat.


Ja, wat ik eigenlijk méér bedoelde, dat is dat je ze dan compacter kan neerleggen. Zij aan zij. Maar ja, dan krijg je er misschien teveel in je pan.

En ja, dat omkeren. Dikwijls krijg je dan, ovenwant of niet, toch nog een gemene scheut heet vet op je pols...


Jaja...

Maar goed. Ff de planning nog.
Vandaag ei, wilde rijst, straw mushrooms. (Wilde rijst, dat is flauwekul, net als wilde perziken. Het is een soort graan wat de Indianen eten. Of aten. Trouwens de enige inheemse Noord Amerikaanse graansoort.)
Overmorgen (morgen = Groningen) gestoofde wilde eend uit de diepvries (karkas, twee poten, dubbele borst) met friet (begin friet experiment: vergelijken vastkokende met bloemige) en sla.
Dan gefrituurde mozzarella met pasta en artisjok.
Dan gegrilde grote garnalen met druivenzoetzuur, puree van flageolets en alweer sla.
En dan roerei, sauzig gemaakt met room. Met een soort paella met soepgroenten.

Zo. Zo kan ie wel weer...


Interessant hoor, de Zwitserse keuken.
Omelet met aardbeien, oud brood - witte wijn - kaas - oven, Spätzle...