[...]
Ik begrijp waar de oorsprong van dit misverstand ligt. Hier wordt gesuggereerd dat een priemtweeling een priemduo is. Niets is minder waar. In de reeks priemgetallen 13 17 19 23 29 31 37 zijn alle koppels priemduo's, maar enkel de koppels 17 19 en 29 31 (verschil = 2) zijn priemtweelingen.
Ionica Smeets citeert Peter Woit die Yitang Zhang parafraseert: "[...] a proof that there exist infinitely many different pairs of primes p,q [...]". En dan doe je een Google op "pairs of primes" en dan vind je "twin primes", priemtweelingen. (Dat "proof" is er trouwens nog steeds niet.)
Maar goed, dan denk je wat ontdekt te hebben en dan word je enthousiast. Dat zie je wel meer bij journalisten. In dezelfde krant ontdekt Smak van Dinter op de markt in Vietnam "wrattige bitter melons". Maar voor die wrattige bitter melons hoef je niet naar Vietnam hoor; die liggen hier in Nederland op elke markt als bittermeloen of sopropo.
Hij ontdekt op die markt ook "Morning Glory, het spinazie-achtige waterplantje dat je op alle vijvers en grachten ziet en dat net zo taai en onuitroeibaar heet te zijn als de Vietnamees zelf."
Wat Van Dinther ziet drijven is de waterhyacint, een pest van jewelste in heel Azië en ook in delen van Europa, zelfs in Nederland (je bent journalist of je bent het niet). Was het maar eetbaar! zal de gemiddelde Zuid-Oost Aziaat denken. Morning Glory is dan ook totaal iets anders, iets wat elke Indië-ganger kent als kangkung, waterspinazie.
Het motto van de Volkskrant?
Kan je nog lullen lul dan voort
