(Zie de eerste aflevering hier; alle links hier in een nieuw venster)
Nog een kleine aanvulling
In Gent hebben we heerlijke chocoladetaart met vanillesaus gegeten; ook in deze zaak veel ontbijters. Een variatie aan broodjes werd in een zogenaamde theekop zo groot als een afwasteiltje opgediend en daarbij een smakelijke schaal met allerlei beleg en fruit. Zag er heel mooi uit.
In Poperingen schitterende religieuze beelden in de kerk. De eigenaresse van café Oud Vlaenderen vertelde dat haar man de laatste hopscheuten was afleveren bij restaurants in Antwerpen. Zie de foto. Zij adviseerde ons om naar restaurant Amfora in een hoek van de markt te gaan. Zij hadden misschien nog iets. Amfora was een stampvolle schitterende, smaakvol ingerichte zaak. Op het terras zaten een aantal mannen uit kleine kommetjes te eten. Ik vroeg de bediening wat er in die kommen zat. Hij zei "Ze zitten soep te proeven". Ook hier was de laatste hop op. Wij namen voortreffelijke garnaalkroketten. Bij thuiskomst lees ik dat het een 3-sterren zaak was. Je zou het niet verwachten bij zo'n aardige, relaxte sfeer.
In Machelen waar het prachtige museum van Raveel is, vernamen we dat hij na de dood van zijn vrouw, nog vier jaar, tot zijn dood, getrouwd is geweest met een 40 jaar jonger tiepje en die heeft voor zichzelf al een plaatsje in het graf van Raveel gereserveerd. De langdurige vrouw van Raveel ligt in haar eentje voor de kerk. Dat alles vertelde mij de aardige receptioniste van het museum.
Reve ligt op de andere begraafplaats van Machelen en er is daar royaal met mooi marmer omgesprongen. Hij ligt er sjiek bij en op een apart plekje.
Er was geen café open in dat dorp en uiteindelijk maakte de eigenaar van weer een heel mooi restaurant voor ons een uitzondering en presenteerde ons koffie op zijn prachtige binnenplaats. Bij die koffie kregen we allerlei smakelijks op kleine schaaltjes. Ik wist niet wat het allemaal was, dat hoefde ook niet, want de mevrouw die ons bediende legde ongevraagd alles uit in onverstaanbaar dialect.
In Damme, met zijn mooie kanaal in een schitterende omgeving, zat de zaak Uilespiegel propvol. Wij wilden gewoon een kleinigheid (omelet) maar Vlamingen rondom ons (ook hier zeer druk) zaten al weer uitgebreid te eten. Het was toch maar pas een uur of twee in de middag.
Nog iets viel me op: drie boekwinkels in de buurt van ons appartement. Een ervan was een echte ouderwetse volgestapelde zaak met een arrogante betweter achter de toonbank en druk dat het was! Ik kocht er o.a. "Ostens voe begunners en aangespoelde" . De betweter vroeg mij: "Is het een kado?" Ik "Nee, ik geef nooit iets weg" en hij moest een klein beetje lachen.
Tot zover, Loek
