Knoedels

Daar schreef Sylvia Witteman laatst over

Ik bestelde het meteen bij boekwinkeltjes.nl, tig exemplaren

Twee dagen later nul exemplaren

Overigens is dit deel 3, en Sylvia besprak 2

Knoedels zijn geen noedels


Noedels zijn Nudeln, pasta

Knoedels zijn Knödel, Klöße, dumplings, gnocchi, kniddel, knedlik (allemaal van het werkwoord kneden)...


Gekookte deegballetjes

Zonder rijsmiddel, of met bakpoeder of met gist...

Tarwebloem, maismeel, cassave...

Dat was geen echte jood waarvan ik dat kocht
Die vroeg er 1,25 voor en stuurde het gratis op...

Je hebt bloem van wat dan ook, en je maakt er deeg van, en daar bak je brood van of daar maak je verse pasta van of gedroogde bewaarbare pasta, of je maakt er pap van, of pannenkoeken, of dus knoedels...


Je kan alle kanten op
Maismeel: polenta (pap), balletjes koken, polenta koud laten worden in een cakeblijk, plakken snijden en die in de oven...


Maar goed, Knoedels dus.

Toen de Schijf van Vijf nog niet door ontsnapte gekken werd samengesteld

Als je alleen bloem gebruikt, wat is dan het verschil met verse pasta?
Simpel: niks

Maak ze klein of dun, vergeet het zout niet, en kook ze tot ze drijven

Als je ze groter maakt, gebruik dan bakpoeder en kook ze wat langer


Experimenteer met wit maismeel (geen Maizena; wit maismeel, maisbloem), met "rood" (= geel) maismeel, met boekweitbloem (eventueel half tarwe), koop een pak fufu bij de betere Turk (bananenmeel, cassavemeel, weetikveelmeel) etc.

(Experimenteer meteen met pap, met pap koud laten worden en plakken bakken, en met pannenkoeken van die bloem of dat meel maken)

(Pap is vreselijk vies, maar polenta of fufu, met ui en knof en olijfolie en zoutevis of zo, jammie!)

(Die twee lieve jochies zijn over 15 jaar ook fascistoïde Erdogannetjes en drugsdealers...)

Goed

Over knoedels van enkel bloem, water en zout valt weinig anders te zeggen dan dat de mogelijkheden enorm zijn.


Met ook aardappel erbij wordt het al wat anders.

Dat is het principe puree-van-iets met bloem tot deeg maken en van dat deeg balletjes koken (of pompoenbrood bakken of groene pasta maken of...)

Bedenk een ding heel erg goed: hoe meer bloem hoe minder smaak
Werk desnoods met bloem bestoven handen of kletsnatte handen met kleverig deeg
Zelfde verhaal als krokettendeeg
Quenelles, het meest slappe knoedeldeeg, vorm je met twee soeplepels...


Met gemalen lever, met gepasseerde gemalen vis (quenelles van graterige riviervis!), met wortel (gnocchi di carote), you name it...

Uhh, met aardappel nu ja!


OK. Gnocchi.
Aardappelpuree met bloem verdegen
Bolletjes koken tot ze drijven
(Italianen vinden knoedels met enkel bloem armelui's eten)

Oregano is er altijd lekker in

Bedenk dat je ook wat grotere iets langwerpige kunt maken, en dat je de kooktijd verkort door het oppervlak te vergroten: druk er met een vork ribbeltjes in

Gnocchi met tomatensaus, zwarte olijven, vlees? vis? eieren?

In de pan, in de oven...

Parmezaan...

Duitsers hebben variaties van gnocchi


Gewone, Halb halb (aardappelpuree met geperste rauwe aardappel; daar hebben ze speciale knijpers voor, zoals onze pureeknijper maar dan van gietijzer)(mega knoflookknijpers zeg maar) en Rohe, van enkel rauwe aardappel.


Halb halb zie hier (alle links hier in een nieuw venster)
Rohe zie hier


En dan heb je ook nog de Superkloot! Het Serviettenkloß!
Zie hier


En O! In Frankrijk heb je ook een superkloot! Sark, uhh nee, wacht, uhh, o ja Mique!
Search the blog

Wat Duitsers ook hebben, wat die kloten betreft dan (Hitler had er maar een), dat is iets wat je nergens anders ziet voor zover ik weet, dat is Semmelknödel

(Ik ben er nog niet achter wanneer ze Knödel zeggen en wanneer Klöße, maar dat zal wel regionaal zijn.)


Maar goed, Semmelknödel

Je gebruikt niet enkel bloem, maar -naast wat bloem- verkruimeld oud brood

Recept zie hier

Meestal puur natuur meel en brood, maar je kan natuurlijk divergeren (preluderen had ik haast geschreven) met wat lever of zo

Het is enorm lekker, en enorm veel werk, dus je koopt het (uitstekend) in een enkel-even-koken-pak in een Duitse super, gepresenteerd als mini lontong zeg maar


Volgende aflevering zie hier

Dat "preluderen" kwam van een gedicht van Juan Ramón Jimenez, van kikkers die preludeerden op wat er komen zou, toen hij met zijn geliefde door de nacht liep

"Toen ze omkeek rustten haar borstjes, haar borstjes verborgen onder witte zijde, op mijn schouder"

Wel wat anders dan die borsten van Tante Julia...


Voy a cerrar mi ventana
Porque si pierdo en el valle
Mi corazón, quizás quiera
Morirse con el paisaje.

Laat ik mijn raam maar sluiten
Want als ik mijn hart verlies
Aan het dal, zal het misschien
Met het landschap willen sterven.