Pamplona, cojones en sprotjes
De ‘salazones’ op de foto in het stukje San Firmin deden me twijfelen. Leg ik de schardijn (sprot, sardientjes) dan toch verkeerd in mijn pan?
Uhh, het is gezouten inderdaad, maar veeleer gedroogd. Net als het verschil tussen Nagelholt (meer gedroogd) en rauwe ham (meer gezouten).
Zie uw foto hier, en vergelijk ze met die Spaanse hieronder:
Ontzout gij die niet? Zelfs die minder gezouten Spaanse ontzout je...
De gezouten salazones liggen met kop naar buiten omdat de koppen breder zijn dan de staartjes. Tot ik me realiseerde dat als ge zo’'n ronde sprotjeskoek bakt, gelijk mijn foto, ge de kop beter naar het middelpunt legt en daar een zwaartepunt creëert, waardoor ge de koek makkelijker kunt scheppen en keren.
"koek"? Leg uit! (*)
Bakken in boter na ze door de blomme te halen. Kleintjes niet gekuist, maar opeten met de beulingen en al! Als ge sprot toch wilt schoonmaken een tip: knoei niet met uw mes, maar neem schaar, en knip het buikje in de lengte er af (niet te breed natuurlijk!); en met uw vinger veegt ge de beulingen er uit. Ik zout ze niet, maar strooi er wat fleur de sel op, als ze op tafel komen.
Ik begin te denken dat we het over twee verschillende dingen hebben. Ik bedoel: je ontzout ze niet én er gaat fleur de sel over.
Uh, zou het zijn dat ge denkt dat die Spaanse foto hieronder een pan is? Dat is een spanen doos, waaron ze bewaard/vervoerd worden.
(*)Uitleg: Op uw foto liggen de gezouten visjes met de kop naar buiten. Bij mij gaat het om verse ongezouten sprot, en ik leg ze met de kop naar binnen. Als ge ze zo legt, en ze zijn door de blomme gehaald, dan bakken ze aan elkaar vast gelijk een ronde koek. Het vereist enige vaardigheid om de 'koek' te keren en hem niet te breken. Doordat de koppen naar het centrum liggen kunt ge de koek beter manipuleren. Het is traditionele wijze van sprot bakken, die ge haast niet meer ziet. Ik ben verre familie van Heistse vissers. Heist ligt tussen Zeebrugge en Duinbergen/Knokke.
In Duinbergen had mijn familie een flat. Daar kwam geregeld een soepkar langs.
De naam Firmin komt ge overal tussen Pamplona en Brugge tegen. Het verhaal van de heilige Firminus uit Pamplona vindt ge hier (alle links altijd in nieuw venster!).
San Fermín
Geschreven door van den Akker, SJ. SJ staat voor Societas Jesu. Een Jezuïet dus en volgeling van Ignatius van Loyola, die een losbandig leven leidde, maar tot inkeer kwam tijdens de belegering van (al weer!) Pamplona, nadat hij een kanonskogel tussen de benen kreeg. Het verhaal vertelt niet, of hij voor het priesterleven koos, omdat hij zijn ‘cojones’ verloor, maar voor een echt Spanjool moet dat haast wel.
Mooi Marieke. Dank.
Toen ik in Navarra woonde heb ik een tijd werk gehad in Xavier, vanwaar Franciscus Xaverius, de mede-oprichter. En met mijn moeder op bezoek ben ik toen naar Loyola geweest. Op de trappen van dat heiligdom is ze gevallen (losbandig gedrag?) en werd in Pamplona in een kliniek opgenomen. Daar was plaats genoeg want dat was een stierenvechters-traumakliniek buiten het stierenvecht-seizoen...
Loyola, gemeente Azpeitia. Alles Baskisch hier, behalve Xavier, dat is Navarra.
En noem een Navarro nooit een Bask!
Oh, ennuh, een Jezuïet overnachtte in een klooster. Bij het brevieren kwam hij een monnik tegen die hem erop aansprak een sigaar te roken. "Dat mag niet van Rome!". -"Wat hebt ge gevraagd aan Rome dan?" "Of we sigaar mochten roken onder het brevieren". -Wij hebben gevraagd of we mochten brevieren onder het roken."
