Niet de tijd van het jaar, maar een (toch gewaardeerde!) reactie van Marieke. Uit het niets, zeg maar. Maar ja, ik schrijf ook over mosselen in juli, als me wat te binnen schiet...
Gij schrijft:
Kweeperengelei
Schil de kweeperen, snijd ze in stukjes en verwijder eventueel zwarte delen.
Meng met een gelijk gewicht aan suiker, roer om en laat een dag staan, af en toe omroerend.
Kook er jam van, laat die wat afkoelen en knijp die door een doek (veel kracht; vooral de prut moet door de doek).
Laat koelen en als het niet geleert, dan verder inkoken.
Ik doe het efficienter (en iedereen hier [Huhhh???]):
Na het koken tot pulp van de stukjes kweepeer ZONDER suiker, wordt de pulp door een schone doek uitgewrongen, en krijgt ge een helder sap waar ge dan pas suiker en een beetje citroensap aan toe voegt en tot gelei inkookt.
Gaat echt goed en sneller, en ge hebt minder suiker nodig, omdat het volume voor het koken van de gelei minder is.
Kweepeer
Prima Marieke, maar één ding: kweeperen van hier zijn wat anders dan kweeperen van daar.
In Spanje maak je er, gezien de soort, zowat "keiharde" gele Membrillo van.
In Portugal is het rode gelei iha.
Ik zal u eens "kwee-appels" van hier sturen. Maak daar maar eens gelei van! Chapeau!
Kweeappel
Die gelei kunt ge als een jam gebruiken, maar echt jam is het niet, omdat er geen vruchtvlees in zit.
Kijk, dat bedoel ik met "de prut moet door het doek".
Ge kunt de gelei ook goed door een aantal sauzen gebruiken.
Tino Rossi (Dans le jardin de mes rèves...), die ik zeer gaarne hoor, wordt door een goede vriend, om mij te plagen, een 'zoetgevooisde kweepeer' genoemd...
Ja, in sauzen. Maar ik heb het ook in partjes in boter, langzaam, rauw gebakken. Net als stoofpeer.
Per-fect!
