Het NRC koken blog is een onuitputtelijke bron van inspiratie voor me.
Spinkrab nu, Txangurro [tsjÀngoerro] in het Baskisch, Centollo [sentÒljo] in het Spaans.
Recept van Nicolasa (hier) (alle links in nieuw venster hier):
Kook de levende krab een kwartier in al-kokend zeewater (of water met 30 gr zout per liter).
Giet af en laat koelen.
Haal de poten van de krab en haal het (weinige) vlees uit de poten.
Haal het buikschild van de krab (losknippen), en haal, terwijl je de krab op zijn rug blijft houden, het corail eruit (oranje deel; kuit) en het vlees.
Giet het vocht uit het lijf door een fijne zeef ("paardeharen zeef", tegenwoordig van koperdraad) en bewaar.
Maak het rugschild schoon.
Bak in iets olijfolie gesnipperde ui en knoflook.
Flambeer met Armagnac, doe er een scheut witte wijn bij en laat inkoken met het vocht uit het lijf.
Doe er wat Spaanse mosterd bij (Louit; een soort dragon-mosterd),
(beter plaatje niet te vinden)
wat Worcestershire, wat peper en wat geprakte tomaat.
Laat weer inkoken.
Roer er de stukjes vlees door en het corail.
Vul hiermee het rugschild, bestrooi met paneermeel en gratineer in een hete oven.
Ik maakte dat bij Nicolasa, maar at het later ook eens in Pasajes de San Juan
in de buurt van San Sebastian.
Mooi. Restaurant stond deels op palen boven de zee, groot gat in het midden, takel, kooi met krabben en kreeften in het zeewater. Bestelde je Txangurro, dan werd er een bovengehaald, getoond, en als OK werd die onder je tafeltje gelegd terwijl de rest van de bestelling werd opgenomen. Dat beest bleef daar spartelend liggen, tot grote interesse van onze hond.
Ook mooi. Kwam je in Pasajes aan dan kwam je uit op een erg smal eenrichtings-verkeersweggetje door het dorp, met zo'n stoplicht dat vijf minuten op rood bleef staan. Maar je kon ook rechtsaf, naar boven, parkeerplaats. En naast dát bord stond een bordje Verboden te Parkeren. Logisch. Als je daar parkeerde kon er niemand meer door. Naar boven, mooi parkeerplaatsje, geparkeerd.
Terug gekomen, bon. Agent stond er bij. Ja, want er staat toch geen bord dat je weer wel mag parkeren?
Schrijft bon uit, allemaal kinderen erom heen, zie ik dat op die bon staat Nombre: extrangero, naam: buitenlander. Maar ja, extrangero schijf je als extranjero. Dus ik laat die kinderen dat zien. Die agent weet niet hoe je extranjero schrijft! Waw, wat heb ik hem teruggepakt.
Ook erg mooi. Je hebt daar een kerk, waar je fors voor moet klimmen. Daar ligt een heilige in een glazen kist, met ernaast zo'n ouderwetste draaischakelaar, die alleen werkt als je naar rechts draait, anders gaat ie dol. Ik heb er jammer genoeg geen plaatje van kunnen vinden. Hoe dan ook, dat meidje hadden de Romeinen of de Fransen, daarover verschillen de meningen, o nee wacht, eerst wat anders.
Was ergens in een kerk in de buurt, die aan die heilige gewijd was. Daar stond een beeld van haar, met een schaal in haar hand met daarop twee gebakken eieren. Tenminste, dat dacht ik. De koster ernaar gevraagd. Nee, wat denkt u wel, gebakken eieren. Dat zijn haar afgesneden borsten!
Nou ja...
